Kythira in Januari (2)
#1
[Afbeelding: 73DBB031-827F-4D57-99AB-27F432558A6A.jpg]
Forummededeling: De links en/of foto's in dit bericht zijn alleen zichtbaar voor leden van dit forum.
Ben je (nog) geen lid registreer je dan eerst en word lid. Ben je al lid meld je dan aan.






Vroeger toen ik nog een mannetje was van een jaar of 5 ging ik wel eens met me moeder naar de Bijenkorf.In een glazen kast stonden er allemaal kleine verklede aapjes met muziekinstrumentjes.Kopjes allemaal naar beneden totdat iemand daar een kwartje in gooide, dan kwam er leven in de tent en begonnen de aapjes allemaal te spelen.Dat beeld heb ik een beetje van kythira, het is leeg en verlaten, slechts een paar tentjes zijn open en leveren het bewijs dat er leven is op het eiland maar er zijn geen mensen die het kwartje laten vallen.Wij pakken de auto richting het zuiden.De wegen op kythira zijn slechts hier en daar verlicht en de strepen op het wegdek zijn of slecht zichtbaar of er gewoon helemaal niet.Autorijden in het donker vergt dus enige concentratie ook gezien het feit dat er nog wel eens een marter of een konijn wil oversteken.Gisteravond was het een haas die er spreekwoordelijk vandoor ging.Later die avond een uiltje die gewoon voor de auto op de weg ging zitten.Het restaurant lijkt verlaten, doch de verlichting laat zien dat het open is.Skandeia, het prachtige restaurant ziet er spookachtig uit en alle tafels zijn van het terras verdwenen.De gezelligheid binnen is er niet minder om, de houtkachel brand volop en we worden hartelijk ontvangen door Evanthia en Anthonis.Gelukkig nieuwjaar en de wensen gaan over en weer.Geen menukaart maar de eigenaresse vertel wat ze heeft en wat de pot schaft.De vis klinkt ons wel goed in de oren en ziet er als ze even later met de soort tonijnachtige vis aankomt prachtig uit.Dat wordt hem, dood is ie toch al dus gooi m maar op de grill, 4 ouzo erbij, gegrilde inktvis en een heerlijk salade, als iemand nog twijfelt aan het hemelse bestaan, kom naar hier, je hoeft er niet voor te sterven!De avond wordt nog gezelliger als er 4 grieken binnenkomen, wederom de beste wensen. Ik neem nog een Amstel want ik moet rijden en we sluiten af met Espresso en stoofappel van het huis. Ik wil niet opscheppen want er was niets meer over om op te scheppen maar met 4 personen eten, drinken en nog eens de Griekse gezelligheid, waar vindt je dat voor minder dan 50 euro? Het is inmiddels zondag, de klokken van de kerk achter ons luiden me wakker, ik draai me om omdat ik weet dat het nog drie keer zal gebeuren, het bedje in de Camara van de Pyrgos is heerlijk warm, eruit stappen is spijt krijgen.Toch maar er uit, de zon schijnt op zijn hoogste stand dus daar moeten we van genieten, weer een heerlijk vers broodje van de bakker en 1 loukoumades, ik lust er wel honderd maar helaas ze zijn niet voor de verkoop.Wat zijn de plannen voor vandaag, nou eigenlijk niets bijzonders, even de markt op, boodschappen halen, dan door naar Aghia Pelaghia, stroopwafeltjes afleveren bij restaurant Neo Kosmos en dan om 12 uur aan de wandel.Thee, broodjes, eitjes en cornflakes, het ontbijt zit erin. Mailtje van de buurman, jongens wat zijn jullie plannen, ik ga de grote rondwandeling Potamos controleren.De melding dat wij wilden gaan waterskieden en olijvenplukken heeft weinig effect bij Frank van Weerde, dus we spreken af om 12.00 uur, grote rondwandeling Potamos.Nou eerst de rondwandeling door het dorp, het stelt in vergelijk met de zomermaanden weinig voor, eigenlijk niets en ik krijg medelijden met de paar stervelingen die proberen hun producten te verkopen.Dat komt er een klein vrouwspersoon op me aflopen, ik schat 1,65 meter.Yourgos, de mannelijke kant van het huwelijk had ik al op t plein gezien, het klinkt flauw maar met mijn 1,87 had ik t vrouwelijke deel van het huwelijkscontract  over het hoofd gezien.Rita, de moeder van Elini, van appartementen Filira in Aghia Pelaghia, ook hier weer de wensen over en weer, mijn jaar kan haast niet meer kapot! Maar we moeten verder, nog naar Pelaghia en boodschappen doen. Bij Neo Kosmos aan de kust droppen we de meegevlogen stroopwafels, worden uitgenodigd voor de lunch van de dag van morgen en rijden door het uitgestorven havenplaatsje.Zien wat bekenden maar de nieuwjaarswensen ben ik nu wel zat.Verderop loopt Elini met haar pasgeborene Christos, hier maken we een uitzondering voor, stappen uit en maken een praatje.We weten de geschiedenis van het prachtige vrouwtje en haar gezin dus maken even contact om te zien of de spruit gegroeid is, dat is hij.11.00 uur, pfff we hadden toch vakantie?De super in Aroniadika blijkt dicht te zijn dus doen we onze boodschapjes bij die in Potamos.Vlug naar de thuisbasis, het plein is inmiddels leeg.Op een paar stoelen zitten wat taxichauffeurs aan de koffie, voor de rest....geen hond.Gered nog voor twaalven, omkleden, camera en Gps mee. Wat er ook mee gaat is een actioncam, dat klinkt professioneel maar dat is t niet en ook de resultaten vallen tegen.Het apparaatje was niet duur en het proberen waard, helaas. 12 uur, vandaag met ze drieën op stap, althans nog wel.Het dorp uit in zuidelijke richting, een pad links van de hoofdweg, bekend terrein.[Hier en daar diepe plassen door de hevige regenval van de laatste tijd, uitkijken dus want de moddergrond is glad.Het kerkje van de heilige Nikon blijft een apart bouwwerkje, we stappen door, verzamelen links en rechts weer de nodige plastic en komen uit bij de hoofdweg.Als we daar de hoofdweg over willen steken richting het kerkje van de heilige Johannes komt er een vrolijk iemand op ons af.Een viervoeter, vrolijk zwiepend met ze staartje, ras voor mij onbekend, iets van een dog.We waren nu dus met vier, het verhaal kon ik al, was al meerdere malen geconfronteerd met viervoeters die vrolijk meeliepen."Nee joh die gaat zo wel weer terug", nee hoor de hond was gewoon een dagje met ons mee.Liep voor ons uit, dook af en toe een heuvel op of een olijfgaard in, stond in trans stil voor een bossage of joeg de katten de telefoonpalen in.Als we dachten we zijn m kwijt kwam hij weer aangerend, duurde het hem te lang bromde hij als een oude kerel.Nadat de hond in Perlegianika wederom een kat de stuipen op het lijf had gejaagd liepen we even van de beschreven route over een oud pad begroeit met klaver richting een oud kerkje of eigenlijk twee en misschien vroeger wel drie.Helaas gesloten maar wel een mooi bouwwerk en een prachtige plek.Tevens even tijd om wat te eten, gedroogde kiwi en Paksimadia en als je zou denken daar lusten de honden geen brood van.........die van ons wel! We verlaten de voor ons nieuwe ontdekking en lopen door het eerder genoemde dorp langs de "nieuwe" accomodaties die Ross Holidays hier onder contract heeft. Het bovenste huis was ons al eerder opgevallen met de mooie mozaïekvloer en het zwembad in de diepte maar nu was de accommodatie iets te fel beschilderd, een beetje schreeuwend en dat vond ik persoonlijk niet echt passen in dit mooie verlaten dorpje met zijn altijd weer vriendelijke bewoners.Feit is wel dat je hier heerlijk rust zit maar goed dat moet je wel willen, enig restaurant, bar, bakker of supermarkt heb ik er niet gezien.Bij het kerkje aan het einde van de weg lopen we even over het kerkhof en bekijken het graf van een vader van een bekende van ons, zetten een rammelt glasplaatje klem en volgen de weg verder naar Dourianika.Daar nemen we de rust die ons geboden wordt bij de kerk met de losse klokkentoren, het is hier zo aangenaam stil dat je de olijfbomen bijna hoort groeien.Na de lunch die bestaat uit een pakje sap en opnieuw de Paksimadia gaan we weer terug door dezelfde dorpje en gaan richting Logothetianika.Frank belt even de eigenaar van de hond,  het is een klein eiland, ons kent ons."Nee geen probleem, de hond doet niks hoor! Ik stuur me vader wel even die kant op om hem op te pikken" Dat de hond allemansvriend was daar waren wij inmiddels al achter.Voor de afslag bij een kerkhof belde we nog eens, nu met de vader."Nee hoor laat maar lekker meelopen, dat doet ie wel vaker, hij komt wel thuis"Dus "Vicky" ging gewoon verder met ons mee.Op een van de wegen naar het dorp met de haast onuitspreekbare naam Logothetianika hielden we even halt bij een container met een mooie oud houten bank.Spullen van Maria waarschijnlijk, het lieftallige madammeke van het vroegere restaurant Maria.Nu gesloten omwille de diverse Griekse regeltje en de jaloezie van anderen.In vroeger tijden kon men daar heerlijk eten, terwijl de oude oma de piepers jaste.De oude moeder Maria is trouwens niet meer, nog voor de winter is ze vertrokken naar het hemelse paradijs.De grote klokkentoren van het dorpje wijst 14.30 uur en we moeten nog even.Door naar de dorpen Kousounari en Katsoulianika en dan lopen we op de geasfalteerde weg richting Likoudimo.Het dorp Potamos ligt zichtbaar binnen bereik en als we rechtsaf het dal inslaan denk ik even verkeerd en haal twee wegen door elkaar.Het pad wat ik voor ogen had was smal en sterk begroeit en nu mooi breed en met een auto makkelijk te bereiden.De opmerking of het pad was schoongemaakt deed mijn medewandelaars lachen, was het nou Japio die de weg kwijt was?Dit was het pad langs de oude waterbekkens en niet diegene die ik voor ogen had, of het wel goed met me ging?
Verder maar weer, nu de stijgend weg richting de west kust, hij hield niet op.De zon was inmiddels achter de bewolking verdwenen, hier en daar brak er een streep door de bewolking die dan een enkele plek op het eiland verlichte.Zo we waren er, nee niet thuis maar de weg draaide weer richting Potamos, landinwaarts.De stijging ging echter onverminderd voort, zo ook de kleine stroompjes zweet langs de slapen.Bijna bij het kerkhof van Potamos, de benen begonnen nu wel lichtjes te protesteren.Lammetjes zochten bescherming bij hun moeder als wij langs liepen.We waren boven bij het kerkhof, en sloegen verderop rechtsaf.De wind nu in de rug."Hee we zijn Vicky kwijt", eindelijk was het ons gelukt de hond af te schudden.Hij of zij kwam wel thuis en als dat niet zo was werd er wel gebeld door jan en alleman.Het dorpsplein, missie volbracht, 19,14 kilometer, tijd voor een Fix.Uit de enige kroeg die open was klonk muziek en gezang.Twee muziekkanten speelden gitaar en bouzoeki  , de sfeer voor deze zondag namiddag was warm en Grieks.........genoten.


[Afbeelding: CC1F0C94-5A23-444F-AC75-D7A5E2899B84.jpg]
[Afbeelding: 8D7EB338-C2F5-475A-A247-68EF2350F057.jpg]
Quote
#2
Weer genoten van het leuke verslag! De foto's geven de tekst er "kleur" aan!
Genieten maar weer,zo zien jullie het eiland eens in een ander jaargetijde,heeft ook zo zijn
Griekse charmes.
Quote
#3
Wat is er met de bank uit het dorpje Logothetianika ( even de naam oefenen en dat lukt dit prima) gebeurt is deze opgeslagen .
Quote
#4
Sinds het restaurant Maria door griekse burocreatie gesloten moest worden zijn de spulletjes opgeslagen, wachtend op betere tijden!
Quote


Lijst met mogelijk verwante discussies
Discussie Auteur Reacties Weergaven Laatste bericht
  Kythira in januari (12) Japio 4 3.910 24 January 2015, 17:21
Laatste bericht: ostria
  Kythira in januari (4) Japio 2 3.266 24 January 2015, 16:31
Laatste bericht: Japio
  Kythira in Januari (8) Japio 2 2.988 24 January 2015, 16:26
Laatste bericht: Japio
  Kythira in januari (11) Japio 5 4.230 23 January 2015, 17:56
Laatste bericht: Japio
  Kythira in januari (10) Japio 3 3.105 22 January 2015, 12:06
Laatste bericht: Aleko
  Kythira in januari (9) Japio 0 2.337 21 January 2015, 09:22
Laatste bericht: Japio
  Kythira in Januari (7) Japio 0 1.922 17 January 2015, 11:59
Laatste bericht: Japio
  Kythira in Januari (6) Japio 0 2.119 16 January 2015, 19:20
Laatste bericht: Japio
  Kythira in Januari (5) Japio 0 1.830 15 January 2015, 21:22
Laatste bericht: Japio
  Kythira in januari (3) Japio 1 2.600 14 January 2015, 00:59
Laatste bericht: Marianne

Ga naar forum:


Gebruikers die deze discussie lezen: 1 gast(en)