06 April 2015, 12:12
Het is pasen, althans in dit deel van Europa, Griekenland een weekje later.
Na een toch wel redelijke eerste paasdag is het vandaag de regen die de dag voorlopig verpest.
Goed weer om even een verhaaltje op de pagina te gooien.
Aanleiding hiervoor was een berichtje van Frank van Weerde, deze had bij een bezoek aan Roussos, de keramiekwerkplaats op kythira een wel heel luguber cadeautje meegekregen.
Een zak vol ingewanden, dierlijk uiteraard.
Na de uitleg begreep ik wat hij hier mee moest, soep moest er van gekookt worden.
De majeiritsa.
Bij de gedachte alleen al neem ik een flinke slok thee om m'n broodje weg te spoelen.
Het eilandje is in rep en roer, pasen is toch wel het grootste feest wat gevierd wordt, vegen, schilderen, eieren verven en nog veel meer voorbereidingen voor die ene paasdag.
Je moet het eigenlijk een keer meegemaakt hebben en wellicht heb je dat ook en brengen de gedachten je terug aan deze heerlijke dag in Griekenland.
De baas zelf is druk aan het repeteren met het lokale dansclubje, nieuwe dansen voor de feestdag.
Wij slaan pasen dit jaar over, juni staat geboekt voor wederom mooie wandelavonturen en bijpassende teksten.
In tegenstelling tot voorgaande jaren zitten we deze keer helemaal in het zuiden van het eiland.
Na bemiddeling en reservering via Pyrgos House zitten we twee weken in het Cannes van Kythira, Kapsali.
De prachtige baai die uitkijkt over het zuiden richting Kreta, niet dat we daar de gehele dag zullen verblijven maar het is wel lekker thuiskomen na de gemaakte wandelingen.
Nog niet uitgewandeld?
Nee nieuwe tochten, uitdagingen staan al weer vast in het geheugen.
Het zuiden is niet nieuw maar toch gaat de oriëntatie uit naar dat gebied.
Zo moet er een kleine steengroeve bij de baai van Felotti onderzocht worden, schijnen er mooie grotten te zijn in de buurt van Melidoni en nog meer afgravingen.
Dient er nog een klein stukje van een kloof bekeken te worden op zoek naar verscholen watermolens.
Hoogtepunt in Juni zal zijn de tocht door de kloof Koufogialou, te beginnen in het dorp Dourianika.
In Juni 2010 hebben we de tocht of eerder de lijdensweg al eerder gemaakt.
Vanuit het dorp Kousounari zijn we toen te voet vertrokken op zoek naar een beginpunt van de kloof, na veel teleurstellingen en tijdverlies hebben we toen een begin gevonden nabij Perlegianika even voor Dourianika.
Van voormalige bewoners uit het dorp mochten we toen vernemen dat er eens een pad gelegen heeft.
Het was warm die dag in juni, de tocht tot de zee was werkelijk paradijselijk en de uiteindelijk afkoeling in zee hemels.
De kloof is in mijn ogen de mooiste van het eiland tot nu toe.
Paleochora? Ja die canyoiningtocht is ook mooi maar in vergelijk met deze.......
De tocht is ruig en mooi, onderweg ziet men de Sempreviva groeien, de geiten lopen en om elke bocht vormen zich steeds weer mooie rots formaties.
Natuurlijk dient er geklommen te worden maar het gebruik van touwen en tuigen is overbodig.
De lijdensweg begon voor mij aan het einde vanuit de kloof, het was toen warm, juni de zon was op zijn sterkst en de klim vanuit de kloof trok langzaam het leven uit mijn lichaam.
De overige twee wandelaars die mee waren bleken er minder last van te hebben.
Als je dan denkt dat je boven bent is de rest van de tocht naar Kousounari eveneens inspannend, de stijging zorgt ervoor dat de kuiten en bovenbenen af en toe een melding geven dat ze aan het werk zijn.
Dit geklaag neemt echter niet weg dat de tocht uitzonderlijk mooi is en eigenlijk een verplichting is om te lopen mocht je op het eiland zijn.
Dat is dan ook de reden dat Wandelspecialist Pyrgos House heeft besloten de organisatie van deze tocht op zich te nemen.
In Januari van dit jaar hebben wij het oude pad richting de kloof herontdekt en inmiddels hebben de werknemers van de wandelorganisatie het pad naar beneden zover schoongemaakt dat het weer makkelijk te bewandelen is.
Voor zover het eerste deel, echter vanuit de voormalige nederzetting in de kloof dient nog veel meer schoongemaakt te worden.
In de planning staat dan in Mei van dit jaar de tocht geboekt kan worden om zo met een beperkte aantal wandelaars te genieten van deze kloof.
Mocht dit alles niet lukken, wij nemen in Juni de knipscharen mee
Na een toch wel redelijke eerste paasdag is het vandaag de regen die de dag voorlopig verpest.
Goed weer om even een verhaaltje op de pagina te gooien.
Aanleiding hiervoor was een berichtje van Frank van Weerde, deze had bij een bezoek aan Roussos, de keramiekwerkplaats op kythira een wel heel luguber cadeautje meegekregen.
Een zak vol ingewanden, dierlijk uiteraard.
Na de uitleg begreep ik wat hij hier mee moest, soep moest er van gekookt worden.
De majeiritsa.
Bij de gedachte alleen al neem ik een flinke slok thee om m'n broodje weg te spoelen.
Het eilandje is in rep en roer, pasen is toch wel het grootste feest wat gevierd wordt, vegen, schilderen, eieren verven en nog veel meer voorbereidingen voor die ene paasdag.
Je moet het eigenlijk een keer meegemaakt hebben en wellicht heb je dat ook en brengen de gedachten je terug aan deze heerlijke dag in Griekenland.
De baas zelf is druk aan het repeteren met het lokale dansclubje, nieuwe dansen voor de feestdag.
Wij slaan pasen dit jaar over, juni staat geboekt voor wederom mooie wandelavonturen en bijpassende teksten.
In tegenstelling tot voorgaande jaren zitten we deze keer helemaal in het zuiden van het eiland.
Na bemiddeling en reservering via Pyrgos House zitten we twee weken in het Cannes van Kythira, Kapsali.
De prachtige baai die uitkijkt over het zuiden richting Kreta, niet dat we daar de gehele dag zullen verblijven maar het is wel lekker thuiskomen na de gemaakte wandelingen.
Nog niet uitgewandeld?
Nee nieuwe tochten, uitdagingen staan al weer vast in het geheugen.
Het zuiden is niet nieuw maar toch gaat de oriëntatie uit naar dat gebied.
Zo moet er een kleine steengroeve bij de baai van Felotti onderzocht worden, schijnen er mooie grotten te zijn in de buurt van Melidoni en nog meer afgravingen.
Dient er nog een klein stukje van een kloof bekeken te worden op zoek naar verscholen watermolens.
Hoogtepunt in Juni zal zijn de tocht door de kloof Koufogialou, te beginnen in het dorp Dourianika.
In Juni 2010 hebben we de tocht of eerder de lijdensweg al eerder gemaakt.
Vanuit het dorp Kousounari zijn we toen te voet vertrokken op zoek naar een beginpunt van de kloof, na veel teleurstellingen en tijdverlies hebben we toen een begin gevonden nabij Perlegianika even voor Dourianika.
Van voormalige bewoners uit het dorp mochten we toen vernemen dat er eens een pad gelegen heeft.
Het was warm die dag in juni, de tocht tot de zee was werkelijk paradijselijk en de uiteindelijk afkoeling in zee hemels.
De kloof is in mijn ogen de mooiste van het eiland tot nu toe.
Paleochora? Ja die canyoiningtocht is ook mooi maar in vergelijk met deze.......
De tocht is ruig en mooi, onderweg ziet men de Sempreviva groeien, de geiten lopen en om elke bocht vormen zich steeds weer mooie rots formaties.
Natuurlijk dient er geklommen te worden maar het gebruik van touwen en tuigen is overbodig.
De lijdensweg begon voor mij aan het einde vanuit de kloof, het was toen warm, juni de zon was op zijn sterkst en de klim vanuit de kloof trok langzaam het leven uit mijn lichaam.
De overige twee wandelaars die mee waren bleken er minder last van te hebben.
Als je dan denkt dat je boven bent is de rest van de tocht naar Kousounari eveneens inspannend, de stijging zorgt ervoor dat de kuiten en bovenbenen af en toe een melding geven dat ze aan het werk zijn.
Dit geklaag neemt echter niet weg dat de tocht uitzonderlijk mooi is en eigenlijk een verplichting is om te lopen mocht je op het eiland zijn.
Dat is dan ook de reden dat Wandelspecialist Pyrgos House heeft besloten de organisatie van deze tocht op zich te nemen.
In Januari van dit jaar hebben wij het oude pad richting de kloof herontdekt en inmiddels hebben de werknemers van de wandelorganisatie het pad naar beneden zover schoongemaakt dat het weer makkelijk te bewandelen is.
Voor zover het eerste deel, echter vanuit de voormalige nederzetting in de kloof dient nog veel meer schoongemaakt te worden.
In de planning staat dan in Mei van dit jaar de tocht geboekt kan worden om zo met een beperkte aantal wandelaars te genieten van deze kloof.
Mocht dit alles niet lukken, wij nemen in Juni de knipscharen mee