Donderdag
#1
Donderdag

Tijdens het ontwaken om 7.00 uur deze morgen ervaar ik een aangename stilte, de wind die al een paar dagen stevig waait is vertrokken.
De zon al volop aan het werk en de wolken vertrokken naar elders.
Het wordt warm de komende dagen volgens de geruchten in het kleine dorpje aan de kust, dus wij passen ons wandelschema aan, gezien de mogelijk warmte.
Slechts 3 dingen staan er op het programma vandaag, buiten natuurlijk eten, drinken en ademhalen.
2 korte wandelingen en daarna ergens op een strand afkoelen.
Het eerste is een kerkje waar ik heen wil, tenminste als je er heen kunt.[Afbeelding: 84FD55DD-F1C5-42E3-B7D1-D273B22C563F.jpg]
Op de weg naar Limnionas ligt beneden aan de kust een klein verlaten kerkje, gezien vanaf de ipad is de omgeving zwaar  begroeit dus of we er komen is even afwachten maar een poging gaan we zeker ondernemen.
De tweede is de "Green Poule" ook in de omgeving van het eerder genoemde badplaatsje met de twee kerkjes aan het strand.
Op pad maar weer.
We rijden richting zuiden en slaan bij de kalkoven met het bord Mylopotamos rechtsaf de dalende weg in, rijden langs O Platanos met het gezellige dorpsplein en net voor Kato Chora, het oude vestingsstadje links de adembenemende weg in richting Limnionas.
De weg is smal maar prachtig om te rijden, het uitzicht op de baai met de vele kleuren blauw is erg mooi.
Dat je bij het smalste deel van de weg niet echt moet gaan stilstaan bewijzen de vele stenen die op het wegdek liggen en van boven komen.
Vlak bij een bord met de tekst Fanokopeia zet ik de auto even stil om te kijken of er iets van een pad loopt, er loopt iets dus ik zet de auto zoveel mogelijk aan de kant.
Doen de rugzakken om en dalen af via een breed nog sterk begroeit pad, de omgeving is schitterend en mijn dag is nu al geslaagd.
Het brede pad gaat eerst dalend in zuidelijke richting en daarna via een scherpe bocht weer noordwaarts naar beneden.
Dan nog een klein stukje zuidwaarts waarna het brede pad stopt, beneden het kerkje wat vlakbij de kust nu duidelijk zichtbaar is.
Het duurt even maar dan hebben we een ander pad te pakken, smal, formaat geit.
Het is weer klauteren naar beneden maar het is te doen.[Afbeelding: F49B21A3-D22C-4C34-BBC8-EE67DACBCA91.jpg]
Verbaasd zijn we als we ineens aan de rand van een klein bos staan, het pad kronkelt er zichtbaar doorheen en aan het einde de blauwe zee.
Dit gebied aan de westkust staat bekend om de aanwezigheid van de περίπατος επιβαρύνεται, een berensoort iets kleiner dan de bruine beer.
Volgens zeggen leven er slechts 4 families in dit gebied, uiterst schuw maar in het nauw gedreven kunnen ze agressief zijn, neem dan ook geen voedsel mee mocht u van plan zijn in dit gebied te gaan wandelen, met name de Paksimadia, die een sterke geur verspreid is zeer geliefd bij de beren.
Het kleine wandelingetje door het bos is aan het einde een rustplaats voor de geiten.
Er is een waterput maar verder geen teken van leven, het strand is echter adembenemend mooi en schoon, geen bamboe, geen plastic.
Het water kristal helder en vissen in overvloed.
Een duik in het heldere water is dan ook een welkome afkoeling.
Vergeleken met eerdere zwempatijen de afgelopen week is dit water niet koud.
Het is een superplek! Een verlaten strandje met plek voor twee!
Het kerkje wordt pas weer zichtbaar als ik een eind de zee in zwem, het staat boven op de uitlopende punt van de rots, ik ben bang dat we er niet komen omdat ik op de heen weg geen pad heb gezien.[Afbeelding: E3E8568B-AD43-4FC3-B69A-A600A4A1AFA0.jpg]
Na de verkoeling gaan we toch op zoek, de nodige glij en scheldpartijen incluis.
Wat striemen op de ledematen er bij en wat kleine doorntjes in de handen.
Weer een uil die te vroeg wegvliegt maar komen doen we er niet, ik zie gewoon geen pad.
Naar boven dus maar weer, door het bosje en de begroeide weg komen we uit bij het asfalt.
Het is warm en de wijzers van de klok geven reeds 14.00 uur aan.
Als we in de auto stappen en ik t stuur beet pak geef ik een gil, ik brand mijn handen zowat, het is bloedheet en ook de airco moet flink overwerken om enige verkoeling te brengen.
We besluiten de andere wandeling op te schorten en rijden richting Komponada, het grote keienstrand, voor verkoeling.
15-06-2016.
Quote
#2
Fantastisch Jap dat je al die adembenemende avonturen
zo nauwgezet en frequent met ons wil delen. Ik spreek
natuurlijk puur voor mezelf, maar mij maak je er erg blij
mee!Voorzichtig aan maar bij die gevaarlijke stukjes.
Quote
#3
Ik ben ook een aandachtige lezeres.
Heerlijk je verhalen en foto's!
Dank je wel.
Quote
#4
Jazeker nu ik weet dat jullie er weer zijn gaat er geen dag,avond of nacht voorbij zonder te kijken
of er een verhaal met foto's door jou geplaatst is.Doe idd maar voorzichtig op die "paadjes"!
Quote


Lijst met mogelijk verwante discussies
Discussie Auteur Reacties Weergaven Laatste bericht
  September 2019 donderdag Japio 5 1.919 13 September 2019, 20:04
Laatste bericht: Viviane
  Donderdag ......vuurtoren Japio 0 1.331 20 June 2017, 07:52
Laatste bericht: Japio

Ga naar forum:


Gebruikers die deze discussie lezen: 1 gast(en)