Oríste! - jóuw Griekenland forum

Volledige versie: Klote kloof
Je bekijkt momenteel een vereenvoudigde versie van de foruminhoud. De volledige versie met bijbehorende opmaak weergeven.
"Terug komen in Aghia Pelagia is altijd leuk, het prachtige appartement kijkt uit over de zee richting een van de landtongen van de Peloponessos.
Het is 7.00 uur als ik samen met de zon opsta, ik iets sneller dan hij.
Het dorp slaapt nog, de buren ook.
Voor ons in het complex is slechts een Ross Holidays gast zich bewust van de schoonheid van het vroege opstaan, de mooie zonsopkomst en het ritmische geluid van het slaan van de golven op de kust.
Gisteravond was het druk in het dorp, we hebben heerlijk gegeten bij Kaleres, een van de betere restaurantjes van de vele, langs de boulevard.
Eigenaar Ioannis Prineas is een goede kok en een vriendelijk mens.
Als hij ons ziet komt hij altijd een praatje maken en vraagt naar onze wandelavonturen, hij vraag ons hoeveel kilometer we in totaal al gelopen hebben op het eiland, zijn mond valt open bij het horen van dit aantal kilometers.
Mijn halve liter wijn is bijna op als er ongevraagd een tweede staat, na de twee ouzo in het appartement begint de invordering van dit karafje  het hoofd iets lichtjes te maken.
Opvallend zijn de Denen aan de tafeltjes, keurige mensen die rechtop zitten met bijna allemaal het zelfde kapsel en de sokken hoog opgetrokken, het ietwat grappige taaltje tovert telkens weer een glimlach op mijn mond.
De wat jongere uitvoering van deze noorderlingen is vaak behangen met allerlei muurschilderingen in diverse vreemde talen en symbolen waarvan zij de betekenis alleen kennen, de tatoeage was vroeger voorbehouden aan zeelui en mariniers maar tegenwoordig kun je voor veel geld het inkt laten injecteren voor een stoer imago. 
De Chinese teksten en onzinnige tekeningen maken op mij geen indruk.
Het is zaterdag, zo maar even beneden om te ontbijten, wel zo handig en daarna door naar nog een wandeling.......ik hoop een klooftocht!
Het blijft warm op het eiland van slapen komt nauwelijks iets en na het restant koude cola is ook de fles water leeg.
Sempreviva is een uitstekende plek voor het ontbijt, gisteren ook gedaan, het scheelt ons weer boodschappen doen voor die paar laatste dagen.
Toast en een omelet, Cappuchino en een Frappe.[Afbeelding: 2h71cns.jpg]
Het dorpje aan de kust is maar net wakker, de huurautootjes en sommige huurscootertjes  dienen voor het halen van het brood, als men dacht dat de grieken gemakzuchtig zijn, de Hollanders en Denen kunnen er ook wat van.
Na het ontbijt gelijk door richting Fratsia en vandaar links de perati kloof volgen tot net aan de kust.
De weg slingert hoog over de heuvelrug naast de kloof dan weer omhoog, even later steil omlaag.
Ik bekijk de diverse plekken waar wij al meerdere malen een poging hebben gewaagd om de kloof in te komen.
Als we rechts de machtige Paleokastro voorbij gaan moet ik even opletten, hier moet het huurautootje ergens gestalt worden zodat wij via een pad en diverse olijfboomgaarden al een aardig stukje stroomopwaarts de kloof in kunnen lopen. 
Gevonden, nu te voet een stukje terug en afdalen de kloof in.
Via 3 olijfboomgaarden loopt een pracht pad, de laatste die op grondniveau gelijk loopt met de kloof verlaten we aan het einde.
De kloof is bekend reeds een paar keer eerder hebben we een poging ondernomen om door te kunnen tot de watermolens waarvan ik weet dat ze er zijn. 
Het aanwezige water in de kloof zorgde telkens voor de barrière zodat we niet door konden.
Maar nu in september moest een deel toch wel zijn opgedroogd.
Een kloof belopen kan mooi zijn, je moet echter telkens je focus houden op de ondergrond, wil je wat zien, dan dien je te stoppen.
Stenen, keien, rotsen, grind en bramenstruiken dat is zo'n beetje wat er op je netvlies verschijnt.
Hij begint breed, dan smal en dan het stuk met de bamboe en de kleine meertjes.
Voor dat we het weten zijn we er, ondanks het koele windje genoeg vocht in de kleren, zweet!
De meertjes zijn kleiner en we kunnen er makkelijk langs, we kunnen verder, verder dan we ooit geweest zijn.
De kloof wordt ruiger maar de obstakels zijn makkelijk te nemen.[Afbeelding: 2afadcl.jpg]
Als de rotswanden hoger worden, verdwijnt de zon en even later wordt de doorgang smaller.
De kloof wordt adembenemend mooi!
Het is de mooiste kloof tot nu toe en we hebben er toch al een aantal gehad.
Ik zet de camera op filmen en loop voorzichtig de nauwe doorgang verder, bij elke bocht hou ik mijn adem in.
Voor me vliegt plots een enorme adelaar de kloof in, hij moet op de film staan!
Het waterniveau is nog zichtbaar.
Even later staan we voor een te hoge overbrugging
Twee manshoogtes groot, ik probeer maar kan nergens houvast vinden.
Vervloek de kloof en probeer nog twee keer, de derde keer sta ik boven, de schoonheid van de kloof gaat verder.
Alleen moet ik mijn vriendin achter laten haar armen en benen zijn te kort en het klimtuig, ja dat ligt opgeslagen in de pyrgos in potamos.
Ze blijft zitten en ik loop nog een stuk verder, de roofvogel vliegt opnieuw op, het is een bijzondere kloof bijna uit een film.
Na een tijdje ga ik toch maar terug.
Er zal een volgende keer volgen!
Het eerder genomen obstakel omhoog moet nu naar beneden.
Pff ja hoogtevrees....en nu?
Je moet zus je moet zo, de aanwijzingen van beneden maken de situatie alleen maar erger.
"Hou jij effe lekker je mond"
Ze pakt haar biezen en loopt een eind terug.
Ik bekijk rustig de mogelijkheden en tenslotte vind ik er een.
Als we elkaar weer zien moet ik lachen.
Gezamenlijk lopen we terug naar de auto, iets teleurgesteld maar bevredigd door de de mooie kloof die de volgende keer zeker weer geprobeerd gaat worden.
Maar dan touwen mee.

[Afbeelding: esw5c4.jpg]
weer een mooi verhaal Japio
(19 September 2015, 17:34)Ma Ria schreef:
Forummededeling: De links en/of foto's in dit bericht zijn alleen zichtbaar voor leden van dit forum.
Ben je (nog) geen lid registreer je dan eerst en word lid. Ben je al lid meld je dan aan.




weer een mooi verhaal Japio

Jij bent wel heeeeeeel snel !