Net weer terug van een korte en extra ingelaste vakantie in Griekenland.
Wat is het toch en fijn land en wat zijn de Grieken toch een fantastisch en gastvrij volkje. We hebben weer enorm genoten van al het moois dat het land te bieden heeft. Meteen na terugkomst zijn we de volgende vakantie al aan het uitzoeken
Maarrrrrr.........
eerlijk is eerlijk, ik heb me zo nu en dan ook behoorlijk geërgerd aan sommige Grieken. Wat gaan ze toch slecht met hun zo kwetsbare milieu om (daar hebben we het nog wel eens in een andere topic over) maar vooral:
Hoe belabberd gaan ze in veel gevallen met hun eigen (huis)dieren om. In de slechts 7 dagen dat wij er waren hebben we erg veel dierenleed gezien zoals:
- Honden en geiten die aan -véél te korte- kettingen en vaak in de brandende zon vastzaten. Vaak zonder eten en/of drinken.
- Kippen die op een soort afvalplaatsen zónder water, drinken of groenvoer aan hun lot overgelaten werden.
- Honden en katten die weggetrapt werden als ze volgens de persoon in kwestie te dicht bij kwamen enz., enz.
We hebben diverse dieren, voor zover we dat konden, aan water, wat eten of simpelweg wat vers en sappig gras geholpen.
Als dierenliefhebber breekt je hart daar regelmatig. Ik weet het wel, crisis, armoede, de mensen hebben er vaak niet de middelen voor, maar af en toe wat vers water, of de dieren uit de zon naar de schaduw verplaatsten, dát kost toch bijna niets behalve wat inspanning?
We kwamen trouwens ook erg veel goede voorbeelden tegen dus het is gelukkig niet allemaal kommer en kwel. Er is absoluut ook veel goede wil, kunde en dierenliefde aanwezig!
Wat zijn de ervaringen van andere forumleden over de Griekse behandeling van hun dieren? Herkennen jullie bovenstaande ervaringen?
Ger,
Bovenstaand komt mij erg bekend voor.Ben het dan ook roerend met je eens.Heb in de af gelopen jaren heel veel
van dit soort "behandelingen" gezien. Overal waar we in Griekenland waren dit geconstateerd.Inderdaad wat is er nu
simpeler dan wat water te geven,uit de brandende zon zetten,aan een langer touw houden,en niet een (olie)ton als
hok te geven.Maar niet alleen in Griekenland zie je dit ook in andere landen rond de Middellandse Zee.Denk aan Spanje,
Portugal en Z Frankrijk waar men de nutteloze en totaal niet nodige stierengevechten organiseert.Of plaatsen waar men
tot genoegen van toeschouwers stieren met brandende pekbollen in/op de horens ophitst etc.
De mate van beschaving wordt veelal bepaald door de omgang met dieren zei Ghandi .,dat is eigenlijk wel zo.
Wij zeggen na onze constateringen:een dier kan in Griekenland (en andere landen) maar beter een zwerfdier zijn dan kan het
z'n eigen weg gaan in alle opzichten!
Ja, dat soort schrijnende gevallen kom je helaas maar al te vaak tegen.
Dit jaar zat op een stuk grond aan de rand van Agia Pelagia (Kythira) een drietal honden aan een stuk touw; er stonden een paar hokken en dat was het.
We zagen 1 x per dag een man langskomen die ze dan waarschijnlijk van eten en water voorzag... 's Nachts werden we af en toe wakker van het geblaf...
Op Kreta zagen we een jaar geleden zelfs een hond die gewoon aan de kant van de weg zat, vastgebonden wel te verstaan; erg triest om te zien.
Een in onze ogen vreemde manier van huisdieren houden...
Het is niet overal zo. Op Karpathos zie je sinds zo'n 15 jaar een kentering in mentaliteit. Weliswaar aangemoedigd door West Europeanen maar het werkt wel. Het begon met klagende toeristen en een groepje rond dierenarts Martina Greve welke wat tijd van hun vakantie opofferden. De plaatselijke Grieken kregen door dat de manier waarop velen met hun dieren omgingen, de roedels loslopende honden en de vele zwerfkatten geen goede reclame waren.
Sinds enkele jaren komen er dierenartsen, o.a. uit Nederland, ivm een sterilisatie project. Dit alles resulteert in nauwelijks loslopende honden, niet teveel katten en best veel Grieken welke met plezier een hondje als huisdier hebben zoals wij het hier gewend zijn. Hoteleigenaren hebben één of twee katten tegen de ratten maar laten deze vaak "helpen".
(Overigens was het tijdens die sterilisatie projecten best lastig om de Grieken hun hond te laten castreren. Dat had met mannelijkheid te maken waar je af moest blijven.
)
En natuurlijk zijn er altijd nog excessen maar als deze geconstateerd worden dan gaan hier vrijwilligers op af. Deze vrijwilligers waren in het verleden alleen West Europeanen maar inmiddels ook veel locals.
Inmiddels zijn er twee dierenartsen zelfs hun praktijk gestart op het eiland en met succes.
Die sterilisatie projecten en bewustmaking zijn wat mij betreft de oplossing tegen overpopulatie door honden en katten. Beter dan die beestjes naar West Europa te sturen alwaar de asiels al vol zitten.
Forummededeling: De links en/of foto's in dit bericht zijn alleen zichtbaar voor leden van dit forum.
Ben je (nog) geen lid
registreer je dan eerst en word lid. Ben je al lid
meld je dan aan.
Zou een hoop kunnen schrijven, beperk me liever op 3 "dingetjes", zou 1 boekje kunnen vullen:
a. sta op de camping, ga naar de douches, zie uit een ooghoek voetballende kinderen - leuk - opeens denk ik toch
he die bal beweegt zich; spelen ze toch i.p.v. met een bal met een egel.
b. we hadden "geluk" dat we een "wilde" hond als vriend voor onze eigen hond, mix Rottweiler/Deense dog "hielden".
Op een gegeven moment begeeft zich de gasthond vreemd zwalkend naar buiten - wist meteen dat hij vergiftigd was - afgewogen (vreselijk besluit), geef ik hem de injecties, die ik al profilaktisch bij de GR dierenarts gehaald had, of wacht ik even tot ook "mijn" hond vreemd begint te doen, 3 minuten later was het dus zover.
Ik wilde de 1e injectie zetten (om het spugen te initieren) maar was zo woedend (op de Grieken) dat de injectienaald
in mijn handen afbrak. Hond (50 kilo) naar de auto gesleept en - het was avond - naar het ziekenhuis, vragen of ze het (2e) spuitje konden geven, werd er dus uitgegooid. Dus zelf de 2e en 3e injecties gegeven, auto intussen een braakmobiel. Thuisgekomen zat de wilde hond doodgemoedereerd op de eettafel en vrat ons avondmaal, waarvan we een uurtje geleden doodsbang weg waren gegaan.
Beide honden hadden broederlijk het gift opgedeeld, beide dus overleefd.
c. 2 dagen later loop ik langs 1 vuilniscontainer, hoor vreemde geluiden en wist al weer wat er gebeurd was: de Griekse dierenvrienden hadden een nieuw geboren katje levend bij het vuil gegooid. De kat gered en bij kennissen afgegeven; wij zijn nog dezelfde dag voortijdig vertrokken; was echt te veel.
Johannes
Nu op Limnos, ook katten die uit containers springen als je langslopen.
Maar.....Onze appartementhouder in Aghio Ioannis geeft de poezen hier dagelijks eten.
En in Myrina zagen wel vandaag een aantal gezinnen met hun hond aan een riem lopen.
Wie weet komt er toch wat mentaliteit bewustzijn/verandering.
Er is wel degelijk sprake van verbetering, ook al gaat het langzaam.
Bedenk dat je, behalve de dieren van water/voedsel voorzien, ook zo'n situatie bij de politie kan melden.
Er is een wet in Griekenland over dierenmishandeling/verwaarlozing! Maar zolang niemand aangifte doet verandert er ook niets vanzelf.
Dus... foto's maken en naar de politie.
En daarna kun je ze altijd nog water geven ;)
Een aantal jaren geleden heb ik een dierenvereniging opgericht op Thassos (ACT Animal Care Thassos) en pas nu merk je dat de kring langzaam groter wordt. Dat de mensen ons weten te vinden, vragen of we (financieel) kunnen helpen bij sterilisatie, dat de jachtvereniging een hondenentingsboekje verplicht stelt. Stapje voor stapje gaat het vooruit.
En ja, er zijn ook schrijnende gevallen, maar die zullen er altijd blijven, want die bestaan ook in een "diervriendelijk" land als Nederland, idioten heb je overal.
(en laten we het dan maar niet hebben over legbatterijen, varkensvervoer etc.)
Over vervoer van dieren,ook hier in Nederland,kan ik niet nalaten te reageren.
Mijn wederhelft heeft veel te maken met vervoer van..Het idee dat hierover nog steeds bestaat is dat dit
werkelijk de pan uitrijst.In de praktijk is het echter wel anders.De media willen dat de consument alles
klakkeloos gelooft.Hoe vaak hij niet vertelt:die dieren staan/liggen er ontzettend comfortabel bij,vergeleken bij
het openbaar vervoer van de mens,als sardientjes in een blik,dik in hooi,stro en drinkbakken en voorgeschreven
rustpauzes.Het zijn de goeden die onder de kwaden moeten boeten(eigenlijk lijden maar dat klinkt zo...).
Dat sommige chauffeurs roekeloos rijden ja daar kan een eigenaar/dier niets aan doen.Het transport is aan veel
regels onderworpen,er zijn controles,men houdt zich in het algemeen echt wel aan die regels.
Goed om te weten Marianne. De media zijn inderdaad een tikkie te machtig geworden.
Helaas is het altijd zo dat de goeden onder de kwaden moeten lijden.
En precies zo is het ook in Griekenland. Ik vind het vreselijk als men zegt: "hoe de Grieken met dieren omgaan".
Hier ontbreekt duidelijk het woord "sommige" of voor mijn part "vele", maar geldt zeker niet voor alle Grieken.
Het lijkt misschien zo omdat hier veel open en bloot te zien is, maar hoeveel dieren worden er niet (achter gesloten deuren) in Nederland mishandeld?
Ik wil niks goedpraten hoor, probeer alleen het juiste perspectief te tonen.
(29 June 2016, 15:57)Jota schreef:
Forummededeling: De links en/of foto's in dit bericht zijn alleen zichtbaar voor leden van dit forum.
Ben je (nog) geen lid
registreer je dan eerst en word lid. Ben je al lid
meld je dan aan.
Ik vind het vreselijk als men zegt: "hoe de Grieken met dieren omgaan".
Hier ontbreekt duidelijk het woord "sommige" of voor mijn part "vele", maar geldt zeker niet voor alle Grieken.
Uiteraard gaat er gelukkig ook erg veel goed Jota; dat gaf ik ook aan in mijn eerste topic. Heb gelukkig ook heel wat goede voorbeelden gezien gedurende onze vakantie.
Ik gebruik dan ook met nadruk de woorden 'sommige' en 'in veel gevallen' om generaliseren uit te sluiten.
De zin "Hoe de Grieken omgaan met dieren" heb ik nergens kunnen vinden in bovenstaande topic.........
Dat klopt Ger, het was ook niet aan iemand hier gericht, maar in het algemeen bedoeld. Vandaar het woordje "men".
Niet persoonlijk nemen hoor, ik heb je topic goed gelezen ;)
Nee hoor ik begrijp je wel Jota. Ook ik heb een hekel aan het voortdurend generaliseren van een heel volk.
En eerlijk is eerlijk, er wordt ook erg veel (en steeds meer) goed werk verricht op het gebied van dierenwelzijn in Griekenland.
Maar sommigen..........
Gelukkig gaat het wel goed met de caretta caretta
Forummededeling: De links en/of foto's in dit bericht zijn alleen zichtbaar voor leden van dit forum.
Ben je (nog) geen lid
registreer je dan eerst en word lid. Ben je al lid
meld je dan aan.
Het gekke is dat Grieken over het algemeen wel dol zijn op onze honden. Onze twee micro's (zoals ze in GR genoemd worden) worden steeds aangehaald door mensen en vooral jongeren op de ferry, de straat en in restaurants. Zo veel... dat wij er soms een beetje moe van worden. Maar ach, het is voor het goede doel.
Ook geeft men vaak zelf toe dat het in Griekenland niet goed gaat met de dieren. Ik denk dat er in Griekenland onder "de mensen" wel draagvlak is om "de kwaden" aan te pakken. Alleen dat gebeurt niet. En waarom...omdat zoveel dingen niet daadkrachtig aangepakt worden in Griekenland.
Ik neem in elk geval mijn honden steeds mee. Zij zijn de ambassadeurs voor hoe het ook kan. Wij hebben al vaak in huisjes/appartementen en op campings gezeten en dan is men verbaasd dat onze honden niet blaffen. Als ik dan zeg dat je elke hond kan leren om hier mee te stoppen dan zijn ze heel verbaasd. Onze Kiek blaft 2x, kijkt me aan en draagt het roer over. De oudste blaft helemaal niet meer. Die vindt dat ik maar op moet letten, zij wil slapen..
En natuurlijk is het afschuwelijk hoe het er aan toe gaat. Maar onze vroegere buurman ranselde ook nog zijn herdershonden af met een ketting en dwong zijn kinderen om toe te kijken als hij konijnen slachtte. Inmiddels 50 jaar geleden maar ook toen was het in NL niet allemaal even goed. Hij was ook niet de enige die ik kende met wurgkettingen en hout om naar zijn hond en kinderen te slaan. Mijn vader heeft hem dat overigens afgeleerd toen hij zijn jongste zoon "Petertje" dwong om te kijken naar het slachten van zijn lievelingskonijn. Daar kon die ouwe van ons niet tegen. En de buurman.... deed het niet meer.
Zijn andere zoon 60+ inmiddels, vertelde dat op de begrafenis van mijn moeder nog een keer. Dat hij altijd blij was wanneer mijn ouders weer eens voor hun opkwamen.
Overigens moet je je ook verplaatsen in degenen die hun dieren anders behandelen. Ik was ooit in Turkije (nog voordat het toerisme op gang was). Ik logeerde bij een mij onbekende familie in een dorp in het oosten van het land. 's morgens zat ik op een trap op de onderste tree te kijken naar de bergen en de opkomende zon. De grote berghond van die mensen kwam aan mijn voeten liggen en ik aaide hem over zijn rug. Komt die man naar buiten. Helemaal laaiend op mij. Waarom ik die hond geroepen had en aaide. Nou was hij verpest. Hij had die hond om hem te waarschuwen wanneer de militairen razzia's in het dorp hielden of om te beschermen tegen overvallers. Nou kon hij hem niet meer vertrouwen. Ik vertelde dat die hond uit zichzelf gekomen was. Dat kon volgens hem niet, die hond ging op niemand af. Tja, wist hij veel hoe dat bij mij werkt.
Ik heb toen echt maanden in een tweespalt gezeten over het voorval. Uiteindelijk besefte ik dat hij vanuit zijn belevingswereld gelijk had maar ik ook uit de mijne. Ik had al geleerd dat je op andere manieren ook op je hond kunt vertrouwen. Hij niet. We zijn altijd vrienden gebleven, maar dat van die hond....dat ging er bij hem nooit in. In zijn ogen was ik heeeeel blond!
Dat maakt het ook zo moeilijk om die mensen met die kettinghonden te veranderen. Zij vinden mij met die twee geborstelde honden en een fietskar volkomen gek.
Ik heb veel sympathie voor de mensen in Griekenland die proberen de zaak te veranderen. Wie weet waar we over 10, 20 of 50 jaar zijn....
(27 June 2016, 17:45)Ger schreef:
Forummededeling: De links en/of foto's in dit bericht zijn alleen zichtbaar voor leden van dit forum.
Ben je (nog) geen lid
registreer je dan eerst en word lid. Ben je al lid
meld je dan aan.
Net weer terug van een korte en extra ingelaste vakantie in Griekenland.
Wat is het toch en fijn land en wat zijn de Grieken toch een fantastisch en gastvrij volkje. We hebben weer enorm genoten van al het moois dat het land te bieden heeft. Meteen na terugkomst zijn we de volgende vakantie al aan het uitzoeken
Maarrrrrr.........
eerlijk is eerlijk, ik heb me zo nu en dan ook behoorlijk geërgerd aan sommige Grieken. Wat gaan ze toch slecht met hun zo kwetsbare milieu om (daar hebben we het nog wel eens in een andere topic over) maar vooral:
Hoe belabberd gaan ze in veel gevallen met hun eigen (huis)dieren om. In de slechts 7 dagen dat wij er waren hebben we erg veel dierenleed gezien zoals:
- Honden en geiten die aan -véél te korte- kettingen en vaak in de brandende zon vastzaten. Vaak zonder eten en/of drinken.
- Kippen die op een soort afvalplaatsen zónder water, drinken of groenvoer aan hun lot overgelaten werden.
- Honden en katten die weggetrapt werden als ze volgens de persoon in kwestie te dicht bij kwamen enz., enz.
We hebben diverse dieren, voor zover we dat konden, aan water, wat eten of simpelweg wat vers en sappig gras geholpen.
Als dierenliefhebber breekt je hart daar regelmatig. Ik weet het wel, crisis, armoede, de mensen hebben er vaak niet de middelen voor, maar af en toe wat vers water, of de dieren uit de zon naar de schaduw verplaatsten, dát kost toch bijna niets behalve wat inspanning?
We kwamen trouwens ook erg veel goede voorbeelden tegen dus het is gelukkig niet allemaal kommer en kwel. Er is absoluut ook veel goede wil, kunde en dierenliefde aanwezig!
Wat zijn de ervaringen van andere forumleden over de Griekse behandeling van hun dieren? Herkennen jullie bovenstaande ervaringen?
Haha, ik doe het steeds fout. Ben er nog steeds niet goed achter hoe het hier werkt. Te ingewikkeld voor mij. In ieder geval hebben wij ook dat dierenleed meegemaakt. Vreselijk!
Ik voel hetzelfde als velen hier. Als dierenliefhebber doet dit pijn. Op mijn vakanties in Grieke land ben ik altijd bepakt met kattenbrokjes, hondenkluifjes etc Druppel op de gloeiende plaat maar toch. En als ik dierenleed constateer probeer ik via facebook een organisatie ter plaatse te benaderen om het te melden. Als Griekofiel heb ik wel 2 Griekse zwerfkatjes uit Athene. Geadopteerd via Mirtos Animal Project. Er zijn vele vrijwilligers in Griekenland, Grieks of niet, die zich inzetten om het dierenleed te stoppen, en verrichten heel goed werk maar hebben wel donaties nodig om dit te kunnen doen.
Indien er iemand nog plaats heeft om een poesje te adopteren moet die even naar Kreta komen. In Sitia loopt er momenteel een mooi exemplaar rond , zo groot als een bromfiets !!!
Forummededeling: De links en/of foto's in dit bericht zijn alleen zichtbaar voor leden van dit forum.
Ben je (nog) geen lid
registreer je dan eerst en word lid. Ben je al lid
meld je dan aan.
(04 July 2016, 15:00)Jef Dockx schreef:
Forummededeling: De links en/of foto's in dit bericht zijn alleen zichtbaar voor leden van dit forum.
Ben je (nog) geen lid
registreer je dan eerst en word lid. Ben je al lid
meld je dan aan.
Indien er iemand nog plaats heeft om een poesje te adopteren moet die even naar Kreta komen. In Sitia loopt er momenteel een mooi exemplaar rond , zo groot als een bromfiets !!!
Forummededeling: De links en/of foto's in dit bericht zijn alleen zichtbaar voor leden van dit forum.
Ben je (nog) geen lid
registreer je dan eerst en word lid. Ben je al lid
meld je dan aan.
Haha iemand een tijgertje genomen en losgelaten toen die te groot werd???
Ben benieuwd hoe het afloopt...
Sinds 2008 zit ik meerdere weken en meerdere vakanties in ons huis in Pelion. Ik heb sinds die tijd en ondanks de economische misere er dierenartsen en dierenwinkels zien bij komen. Er is dus wel een verbetering in de zorg voor dieren, maar het is geen brede beweging. Je ziet nog steeds (zwerf) honden en katten in omstandigheden waar ik intens verdrietig van word en vervelend gedrag bij onopgevoede kinderen. Ik kan gelukkig indrukwekkend boos kijken.
Ik vrees dat er ook nog al wat hardnekkige veronderstellingen leven over opvoeding van huisdieren en de zorg ervoor. In zijn algemeenheid denk ik dat wij dieren zachtaardiger benaderen; het dier hoeft niet perse nut te hebben om een bestaan te rechtvaardigen.
Met de griekse buren onderhouden we vanaf de oplevering van de huizen een groeiende kattenfamilie. Ze worden dus gevoerd door 3 families en in de winter heb ik in de schuur een kattenbrokjes voermachine staan. Toen mijn buren hun pensioen nog goed was, besloten we (na veel aandringen van ons) de poezen die tam genoeg waren, te laten steriliseren en we deelden de kosten. Helaas is het castreren van de katers een punt waarop men daar erg dwars blijft liggen. En dat stiekem toch doen, durf ik dan weer niet vanwege de lieve vrede. Het betekent helaas wel steeds kittens, want niet iedere poes krijg ik zo tam dat ik haar kan oppakken en naar de dierenarts brengen.
Een van de kittens werd door moe te vondeling gelegd en is door de buren met de hand grootgebracht. Een ander hebben wij na een jaar meegenomen naar Nederland.
Twee maanden terug vertoonde de oudste moederpoes vreemde bloedende bulten aan haar buik. Het bleek borstkanker. De buren gaven aan inmiddels geen geld meer te hebben om deze poes te laten opereren en het kostte me enige overredingskracht dat wij het graag in zijn geheel voor onze rekening namen. Het krenkt hun trots een beetje, dat snap ik. Overigens waren de kosten een derde van wat we hier in Nederland zouden betalen.
Allemaal waar, maar wij zijn de grootste hypocrieten
van de wereld. Ik woon op het platteland en veel familie
met boerderijen. Wat zich daar afspeelt en gedurende
de massale dierentransporten naar alle delen van
Europa tart iedere beschrijving.
(21 July 2016, 14:12)A en A schreef:
Forummededeling: De links en/of foto's in dit bericht zijn alleen zichtbaar voor leden van dit forum.
Ben je (nog) geen lid
registreer je dan eerst en word lid. Ben je al lid
meld je dan aan.
Sinds 2008 zit ik meerdere weken en meerdere vakanties in ons huis in Pelion. Ik heb sinds die tijd en ondanks de economische misere er dierenartsen en dierenwinkels zien bij komen. Er is dus wel een verbetering in de zorg voor dieren, maar het is geen brede beweging. Je ziet nog steeds (zwerf) honden en katten in omstandigheden waar ik intens verdrietig van word en vervelend gedrag bij onopgevoede kinderen. Ik kan gelukkig indrukwekkend boos kijken. Ik vrees dat er ook nog al wat hardnekkige veronderstellingen leven over opvoeding van huisdieren en de zorg ervoor. In zijn algemeenheid denk ik dat wij dieren zachtaardiger benaderen; het dier hoeft niet perse nut te hebben om een bestaan te rechtvaardigen.
Met de griekse buren onderhouden we vanaf de oplevering van de huizen een groeiende kattenfamilie. Ze worden dus gevoerd door 3 families en in de winter heb ik in de schuur een kattenbrokjes voermachine staan. Toen mijn buren hun pensioen nog goed was, besloten we (na veel aandringen van ons) de poezen die tam genoeg waren, te laten steriliseren en we deelden de kosten. Helaas is het castreren van de katers een punt waarop men daar erg dwars blijft liggen. En dat stiekem toch doen, durf ik dan weer niet vanwege de lieve vrede. Het betekent helaas wel steeds kittens, want niet iedere poes krijg ik zo tam dat ik haar kan oppakken en naar de dierenarts brengen.
Een van de kittens werd door moe te vondeling gelegd en is door de buren met de hand grootgebracht. Een ander hebben wij na een jaar meegenomen naar Nederland.
Twee maanden terug vertoonde de oudste moederpoes vreemde bloedende bulten aan haar buik. Het bleek borstkanker. De buren gaven aan inmiddels geen geld meer te hebben om deze poes te laten opereren en het kostte me enige overredingskracht dat wij het graag in zijn geheel voor onze rekening namen. Het krenkt hun trots een beetje, dat snap ik. Overigens waren de kosten een derde van wat we hier in Nederland zouden betalen.
Probeer eens uit te vinden of er een dierenorganisatie bij je in de buurt is. Wellicht kun je een vangkooi lenen en wie weet kunnen ze financieel bijdragen of misschien hebben ze contact met een dierenarts die speciale prijzen rekent.