23 September 2016, 22:56
11 september ofte 9/11, memorabele dag in de geschiedenis. maar toevallig de dag dat we dit jaar voor de tig ste keer vertrekken op Grieks avontuur. Eerst naar Samos en dan verder via Ikaria, Fourni, Patmos, Lipsi en Kalymnos naar Leros van waar we op 18 oktober terugvliegen naar Brussel via Athene. Althans dat is de bedoeling maar van Aegean hebben we 2 weken terug al bericht gekregen dat onze vlucht van Leros naar Athene gecancelled is. Benieuwd welke oplossing ze zullen aanbieden.
Maar eerst naar Samos, 8 nachten geboekt bij Roxy Studios dat op loopafstand van de luchthaven ligt. Brussel-Athene-Samos dus met Aegean en Olympic. Aegean Airlines doet weer zijn best om te bewijzen dat ze niet voor niets ook dit jaar, voor de 6de opeenvolgende maal, de Skytrax Award krijgen in de categorie "Beste regionale luchtvaartmaatschappij in Europa". Volgens de tickets hebben we 1uur en 10 minuten om over te stappen in Athene. Lijkt redelijk maar het wordt echt een makkie. Om 16.00 uur touchdown en om 16.13 exact zitten we al aan Gate 29 voor de vlucht naar Samos. Inderdaad, slechts 13 minuten !!!! Vliegtuig gaat parkeren op de tarmac, bus staat al klaar, iemand van Aegean is ter plaatse om je te melden van welke gate je binnenlandse vlucht gaat vertrekken, transport naar de terminal en 1 minuut stappen naar de gate. PERFECTE service.
Vlucht naar Samos met een Dash8-400 van Olympic. Precies 35 minuten vliegtijd en iedereen aan boord, zo'n 50 personen, krijgt van Maria en Christina een snoepje, een drankje, een mueslireep en een praatje.
Bij aankomst in Samos staat een (Nederlandse) mevrouw ons al op te wachten met een huurauto van Autounion. Op een bankje in de zon nemen we plaats om het contract te tekenen en we krijgen te horen dat het druk is en Autounion ons niet het gewenste model kan aanbieden maar we, zonder meerprijs, een groter model van voertuig krijgen. Goed begin op Samos. Het groter model blijkt een voertuig dat niet te onderscheiden is van de modale Griekse wagen vol met krassen en blutsen. Maar hey, we klagen niet. In dit geval zullen we zeker niet in de kijker lopen met een klein voertuigje in flashy kleur dat schreeuwt: "Ik ben een huurwagentje met 2 toeristen".
Van de luchthaven to Roxy Studio's is amper 400 meter en binnen de minuut zijn we ter bestemming. Tot daar de kennismaking met de huurwagen. We worden door Stavroula en Manolis, beiden 70 of zo, verwelkomd als oude bekenden maar dat zijn we helemaal niet. Het is de eerste maal dat we hier logeren. Het is 17 jaren geleden dat we op Samos waren. Maar toch. We mogen kiezen welke studio we willen. De keuze is echt niet moeilijk, als de studio met het grootste terras kan gekozen worden.
De 4 volgende dagen rijden we zowat heel Samos af. Naar Neochori en Ormos, naar Kokkari en Karlovassi, naar Vathy (of Samos zoals sommigen zeggen), Marathokambos en zelfs Drakei wat zowat het einde van de wereld op Samos lijkt te zijn. Waar op de weg een bordje met "STOP" staat en een dorpsbewoner je diets maakt dat de weg niet verder gaat.
Na een week weten we dat Samos nog altijd even mooi is als 17 jaren terug (zelfs de Karavopetra in Ireon bestaat nog. Volgens mijn dochters van -toen- 17 en 18 de beste pizza ooit en de knapste ober ooit). Verbazingwekkend groen na een hete, droge zomer
En ondertussen laat Aegean ons weten dat we op 17 oktober terugvliegen van Leros naar Athene met aansluitend een vlucht naar Brussel. Jammer genoeg zullen we dus 1 dag minder lang in Griekenland verblijven.
Mocht iemand het zich afvragen: we hebben in Samos een hele week geen enkele bootvluchteling gezien.
En na Samos komt Ikaria. Volgens Stavroula is het daar héél mooi. We zullen zien.
Maar eerst naar Samos, 8 nachten geboekt bij Roxy Studios dat op loopafstand van de luchthaven ligt. Brussel-Athene-Samos dus met Aegean en Olympic. Aegean Airlines doet weer zijn best om te bewijzen dat ze niet voor niets ook dit jaar, voor de 6de opeenvolgende maal, de Skytrax Award krijgen in de categorie "Beste regionale luchtvaartmaatschappij in Europa". Volgens de tickets hebben we 1uur en 10 minuten om over te stappen in Athene. Lijkt redelijk maar het wordt echt een makkie. Om 16.00 uur touchdown en om 16.13 exact zitten we al aan Gate 29 voor de vlucht naar Samos. Inderdaad, slechts 13 minuten !!!! Vliegtuig gaat parkeren op de tarmac, bus staat al klaar, iemand van Aegean is ter plaatse om je te melden van welke gate je binnenlandse vlucht gaat vertrekken, transport naar de terminal en 1 minuut stappen naar de gate. PERFECTE service.
Vlucht naar Samos met een Dash8-400 van Olympic. Precies 35 minuten vliegtijd en iedereen aan boord, zo'n 50 personen, krijgt van Maria en Christina een snoepje, een drankje, een mueslireep en een praatje.
Bij aankomst in Samos staat een (Nederlandse) mevrouw ons al op te wachten met een huurauto van Autounion. Op een bankje in de zon nemen we plaats om het contract te tekenen en we krijgen te horen dat het druk is en Autounion ons niet het gewenste model kan aanbieden maar we, zonder meerprijs, een groter model van voertuig krijgen. Goed begin op Samos. Het groter model blijkt een voertuig dat niet te onderscheiden is van de modale Griekse wagen vol met krassen en blutsen. Maar hey, we klagen niet. In dit geval zullen we zeker niet in de kijker lopen met een klein voertuigje in flashy kleur dat schreeuwt: "Ik ben een huurwagentje met 2 toeristen".
Van de luchthaven to Roxy Studio's is amper 400 meter en binnen de minuut zijn we ter bestemming. Tot daar de kennismaking met de huurwagen. We worden door Stavroula en Manolis, beiden 70 of zo, verwelkomd als oude bekenden maar dat zijn we helemaal niet. Het is de eerste maal dat we hier logeren. Het is 17 jaren geleden dat we op Samos waren. Maar toch. We mogen kiezen welke studio we willen. De keuze is echt niet moeilijk, als de studio met het grootste terras kan gekozen worden.
De 4 volgende dagen rijden we zowat heel Samos af. Naar Neochori en Ormos, naar Kokkari en Karlovassi, naar Vathy (of Samos zoals sommigen zeggen), Marathokambos en zelfs Drakei wat zowat het einde van de wereld op Samos lijkt te zijn. Waar op de weg een bordje met "STOP" staat en een dorpsbewoner je diets maakt dat de weg niet verder gaat.
Na een week weten we dat Samos nog altijd even mooi is als 17 jaren terug (zelfs de Karavopetra in Ireon bestaat nog. Volgens mijn dochters van -toen- 17 en 18 de beste pizza ooit en de knapste ober ooit). Verbazingwekkend groen na een hete, droge zomer
En ondertussen laat Aegean ons weten dat we op 17 oktober terugvliegen van Leros naar Athene met aansluitend een vlucht naar Brussel. Jammer genoeg zullen we dus 1 dag minder lang in Griekenland verblijven.
Mocht iemand het zich afvragen: we hebben in Samos een hele week geen enkele bootvluchteling gezien.
En na Samos komt Ikaria. Volgens Stavroula is het daar héél mooi. We zullen zien.