Oríste! - jóuw Griekenland forum
Juni 2022 5 - Afdrukversie

+- Oríste! - jóuw Griekenland forum (https://www.wageral.nl/oriste)
+-- Forum: Griekenland per regio (https://www.wageral.nl/oriste/forumdisplay.php?fid=54)
+--- Forum: Ionische eilanden (https://www.wageral.nl/oriste/forumdisplay.php?fid=58)
+---- Forum: Kythira (https://www.wageral.nl/oriste/forumdisplay.php?fid=73)
+---- Discussie: Juni 2022 5 (/showthread.php?tid=8424)



Juni 2022 5 - Japio - 12 June 2022

Het is die vrijdagavond als ik net de trappen van het appartement ben afgelopen druk in het straatje wat er voor langs loopt.
Louter en alleen vrouwen die druk bezig zijn met een auto en dat baart me zorgen, de motorkap gaat open en telefoons worden tevoorschijn gehaald, dus ik denk even wachten nu wordt het interessant.
Ze kijken en kijken in de motorruimte maar verder gebeurd er niets.
Nieuwsgierig als ik ben treed ik naderbij en kijk mee met de dames, ja misschien moet er ergens een vloeistof in en weten ze niet waar.
In mijn levenslange ervaring bij het merk Volvo heb ik de vreemdste dingen meegemaakt, zo ging er motorolie in het koelvloeistofreservoir en koelvloeistof in de ruitensproeier dus voordat zoiets hier gebeurt.
Maar er is iets anders aan de hand als een van de dames uitlegt dat er een “Little Cat” zich ergens in de auto heeft verstopt.
Dus wij speuren aandachtig mee, als mijn vriendin begint te praten begint de kitten te miauwen en zo hebben we enig richtingsgevoel waar het beestje moet zitten.
En zo verhuis ik van de motorruimte naar de onderkant van een Opel Astra. Zie vervolgens de kitten lopen, die niet groter is dan een rat en waarvan het navelstrengetje nog zichtbaar is, over de vloer naar een van de wielkasten van een grote pick up die er achterstaat.
Dus lig ik onder de pick up en kijk waar hij zit, niet te vinden totdat hij weer begint te piepen, ik zie de kleine oogjes die niet verder dan een 1,5 centimeter uit elkaar staan.
Ik wurm mijn handen overal tussendoor en ineens heb ik zijn kop te pakken.
Ik durf niet echt aan het fragiele beestje te trekken dus wacht tot hij opgeeft, dat duurt even maar dan haal ik hem of haar  onder de auto vandaan.
Een schattig klein mormel die gelijk in het klaarstaande mantje gedaan wordt.
Ik wordt gezegend door de dames en krijg wellicht een plekje in de hemel.
Op naar het dorp, Kaleris…
Het restaurant zit half vol en weer zie ik de ober rennen met een blad met voedsel….. ik denk dit gaat nooit goed.
Als we het restaurant binnenstappen worden we vriendelijk begroet door Stavroula, ietwat paniekerig kijkt ze om zich heen.
Op de vraag waar we kunnen gaan zitten krijg ik als antwoord: you can sit everywhere you want but it wil take at least half an our before you can order……
Ik denk wat is dit?
Dus de schoenen gaan 180 rond en we kiezen een plekje in het restaurant ernaast, de Italiaan.
Heerlijk gegeten……..en ondertussen is het bij Kaleris alleen maar hollen en sprinten.
Er zit geen structuur in en dat is jammer want je kunt er heerlijk eten en bovendien heeft het een goede naam, zeker bij de Hollanders.
Als we het eten op hebben komt er een klein flesje op tafel, niets besteld…”from us”. Geranium likeur… heerlijk.
Net als ik de laatste slok over mijn tong voel stromen hoor ik achter mij.
“Ehhhh can we betalen” ik slik en probeer niet in de lach te schieten.
De flamboyante Hollandse dame legt uit aan de eigenaar van het restaurant dat ze het vreemd vindt dat ze pizza’s verkopen… in Griekenland.
Zal wat zijn als ze in Nederland een Chinees of Argentijns restaurant binnenloopt.

De volgende zaterdagmorgen hebben we gekozen voor het strand, alhoewel of dit nu wel zo een goed idee is.
Iemand is druk in de weer geweest om de hemel met witte verf te bekladden om zo de zon te beletten de aarde te verwarmen.
Mooie wolken partijen toveren zich boven het eiland maar de temperatuur komt niet hoger dan 22 graden.
Als we door Aroniadika rijden gaat de meter zelfs onder de 20 en tikt de 19 aan om vervolgens 1 kilometer verder weer op de 22 te staan.
Gelukkig is het op het keienstrand van Komponada iets warmer maar toch als de zon regelmatig verdwijnt wordt het frisjes.
Ik bekijk de wolken om te zien wanneer ik de zee in kan zodat ik erna door de zon gedroogd kan worden.
Als er meer schaduw dan zon in de aanbieding is verlaten we het strand en lopen langs de plek waar een deel van de strand bezetting al staat.
Ik vind het een luguber gezicht, het lijkt net een executie plaats met al die palen.
We doen lunch in Avlenomas, het vriendelijke personeel begroet ons hartelijk en herkent ons van de vorige keren.
Alleen dat “Hello Sir” doet mij ineens heel oud voelen.
Tijdens de lunch verschijnt er voor ons een slapstick film, in kleur dat dan weer wel.
Er stopt een busje en er stappen twee man uit die vervolgen een dik uur bezig zijn om 4 lampjes op te hangen. Als de ober komt kijken of alles goed hangt vraag ik of ze per uur betaald worden vervolgens loopt hij weg en achter in de keuken hoor ik iedereen lachen.
Weer terug over Mitata en bij Aroniadika wederom 19 graden… heel raar.
Nee hè! Als ik over de weg rij van Potamós naar Pelaghia 3 bussen, stapvoets en op het midden van de weg.
Nou dat gaat even duren…….
Naast het gaspedaal zit er midden op het stuur iets dat de Grieken veelvuldig gebruiken, de claxon of toeter is een uitstekend en luid communicatie middel om te tonen dat je iets wil.
Drie keer toeteren en ik ben er langs…… drie bussen vol met toeristen en bij Evi apartments staat er een uit te laden, heerlijk iedereen breed uit over de weg.
Later zie ik nog eens twee bussen en er zullen er nog meer volgen.
Pinksteren op Kythira weg rust……
Aangekomen in het appartement wacht ons een verrassing…. Cake van de moeder van de eigenaar…. Heerlijk.

Deze laatste zondagmorgen voor ons op het eiland bestaat uit de eerder beschreven cake met koffie, dat zal wel moeten anders geraakt deze niet op.
Hierna is het de markt in Potamós, vaste traditie.
Koffie drinken en mensen kijken, een heerlijke bezigheid.
Bekenden komen langs en schuiven aan en om 11.00 uur is het dan maar tijd voor een ouzootje.
Ik zit te midden van een stel fanatieke wandelaars en het gesprek gaat dan ook over….. inderdaad wandelen.
Verder zijn de Tsjechen ook weer gearriveerd met een charter.
Er loopt van alles rond op de markt, diverse pluimages en ook dingen die toch echt niet kunnen.
Te dikke dames in doorschijnende kleding, denk er het uwe van, mij vergaat de eetlust.
Om twaalf uur wordt het toch hoog tijd voor een kleine wandeling.
Net als de vorige keer Viaradika, even kijken of het schoongemaakte pad iets is die de wandelgids eerder met mij besprak.
Als we langs de benzinepomp rijden zie ik ineens dat de brandstof weer een stuk duurder geworden is…. Zouden ze dat doen omdat er nu ineens veel toeristen zijn?
Toch niet voor de Tsjechen? Die blijven meestal gelokaliseerd in Pelaghia. Hoe dan ook wij zijn straks de pineut met het af tanken van het huurautootje.
Vlak voor Viaradika zet ik de auto op dezelfde plek neer als vorige keer.
Er staat een zelfde verhickel met een bekend kenteken, Yo en Hans die we eerder spraken op de markt zijn ook in de buurt aan het sloffen.
Nou alles om en de gps aan om het pad op te slaan en in kaart te brengen.
We lopen de doorgaande weg op richting het dorp, waar bijna overal uit de huizen gekakel te horen is.
Vlak voordat we de afslag naar rechts naar de bron nemen komt er blaffend een hond op ons af.
De eigenaresse schrikt en zet het op een klein holletje, ik denk waarom?
De blaffende hond boezemt bij mij geen enkele angst in maar dan zie ik er nog een die dat wel doet, een enorme grijze herder met net iets te scherpe tanden staat bij het huis zijn gebit te showen en maakt aanstalten onze kant op te komen, nog net op tijd weet de eigenaresse de hond op te vangen en het hek te sluiten….. pff
Ja wie verwacht er op zondag wandelaars in dit verlaten dorp.
Bij de bron hoor ik stemmen en zie de gebruinde lichamen die passen bij het eerder opgemerkte huurautootje.
“Hee kunnen jullie ons nou gewoon volgen?”
Ik had ze eerder de wandeling doorgestuurd waar ze nu vanaf geweken waren, na een kort gesprek stuurde ik ze door naar de grot van de hond waarvan ze eigenlijk niet wisten dat die vlak in de buurt was.
Wij namen vanaf hier het schoongemaakte pad naar beneden, via de tweede bron en de wasbekkens.
Allereerst een in bloei staande kersenboom met heerlijke vruchten… zeg zullen we er wat plukken?
Twee steel ik er….mmmmm verrukkelijk!
Als we over het pad afdalen ontdek ik net als bij de watermolens waterkanalen.
Irrigatiekanalen die de tuinen onderliggend aan de bron van water voorzien.
De kanalen zijn voor het grote deel dichtgeslibd met blad en ander plantaardig afval en ook de diverse tuinen zijn in verval geraakt.
Doch groeien er nog diverse vruchtbomen waarvan ik helaas de naam niet ken maar leef u uit zou ik zeggen.
Het pad daalt en gaat van de ene tuin naar de andere tuin, er zijn obstakels te nemen als trappertjes en door de natuur gevormde tunnels van struiken.
Bij een splitsing gaat een pad omhoog en een ander naar beneden, ik loop eerst het pad omhoog maar bramen struiken versperren mij de weg, later als ik op Google earth het opgeslagen pad bekijk komt dit weer uit bij het pad naar de grotten.
Omlaag dus maar weer en het pad wordt mooier en mooier en ook schitterende insecten weer.
Vlinders en Libelles.
Onderaan gekomen bij het pad een laatste trap wat een ander breder pad kruist, hoog boven zie ik de kerk van Mitata.
Ik weet dat we rechts moeten maar we gaan eerst nog even links naar het veldje van Yanis de Imker uit Mitata.
Dit mooie veld staat bekend om zijn overheerlijke mandarijnen en sinaasappelen.
Helaas is het er de tijd van het jaar niet voor.
Aangekomen bij het veld blijkt het niet het mooie veld wat in mijn herinneringen staat.
Wel staat er een boom met oranje vruchten……sinaasappelen?
Ik pluk er een om mijn reputatie als dief waar te maken en pel hem, gelijk bij de eerst hap in de vrucht wordt ik gestraft…..zuuuuuuuuuuuur…….jaggggh.
We gaan terug en vervolgen het pad richting de brug van Mitata en de asfaltweg.
“Hee de camera geeft aan dat de accu vervangen moet worden” geen probleem natuurlijk, ik heb altijd een tweede vol geladen accu in de tas.
Terwijl ik op de brug zit krijg ik een bericht “ Hans is in de hond”
Dat klinkt bizar maar de meegestuurde foto toont Hans bij het kerkje van de grot van de hond.
“Hee jullie kunnen eventueel het pad naar beneden volgen…..het is mooi”
Ze besluiten de eerder geplande wandeling af te maken.
Als de batterij van de camera verwisselt is kijk ik even of alles weer functioneert en richt de camera zuidwaarts vanaf de brug.
“Krijg nou wat…. Staat daar nou iets  wat lijkt op een watermolen”
Inderdaad de diepe kloof die onder ons doorgaat zou best eens watermolens kunnen bevatten, stroomopwaarts staat er zeker een daar zijn we in eerdere jaren al langsgelopen.
Ik bekijk vanaf de brug de kloof in de diepte en zie tussen de bomen en struiken door de droge rivierbedding.
Op de vraag of we een poging gaan wagen wordt negatief gereageerd….vandaag niet!
En inderdaad het is 14.45. Er nu ingaan en dan weer terug, nee dat gaat m niet worden.
Richting auto en op naar Porto Bello.
Als ik heerlijk aan het bier zit komen er twee opvallende figuren voorbij, zolang ik op het eiland kom zijn zij er ook al en misschien al eerder.
“Hee hebben jullie een rustdag vandaag?”.. Harry en Corry….Hagenezen.
Nee we zijn net terug!
Hee we gaan ik moet nog wat verhalen schrijven en bovendien de laatste etappe van het wielrennen zien!




Forummededeling: De links en/of foto's in dit bericht zijn alleen zichtbaar voor leden van dit forum.
Ben je (nog) geen lid registreer je dan eerst en word lid. Ben je al lid meld je dan aan.






Forummededeling: De links en/of foto's in dit bericht zijn alleen zichtbaar voor leden van dit forum.
Ben je (nog) geen lid registreer je dan eerst en word lid. Ben je al lid meld je dan aan.






Forummededeling: De links en/of foto's in dit bericht zijn alleen zichtbaar voor leden van dit forum.
Ben je (nog) geen lid registreer je dan eerst en word lid. Ben je al lid meld je dan aan.






Forummededeling: De links en/of foto's in dit bericht zijn alleen zichtbaar voor leden van dit forum.
Ben je (nog) geen lid registreer je dan eerst en word lid. Ben je al lid meld je dan aan.






Forummededeling: De links en/of foto's in dit bericht zijn alleen zichtbaar voor leden van dit forum.
Ben je (nog) geen lid registreer je dan eerst en word lid. Ben je al lid meld je dan aan.






Forummededeling: De links en/of foto's in dit bericht zijn alleen zichtbaar voor leden van dit forum.
Ben je (nog) geen lid registreer je dan eerst en word lid. Ben je al lid meld je dan aan.






Forummededeling: De links en/of foto's in dit bericht zijn alleen zichtbaar voor leden van dit forum.
Ben je (nog) geen lid registreer je dan eerst en word lid. Ben je al lid meld je dan aan.






Forummededeling: De links en/of foto's in dit bericht zijn alleen zichtbaar voor leden van dit forum.
Ben je (nog) geen lid registreer je dan eerst en word lid. Ben je al lid meld je dan aan.






Forummededeling: De links en/of foto's in dit bericht zijn alleen zichtbaar voor leden van dit forum.
Ben je (nog) geen lid registreer je dan eerst en word lid. Ben je al lid meld je dan aan.






Forummededeling: De links en/of foto's in dit bericht zijn alleen zichtbaar voor leden van dit forum.
Ben je (nog) geen lid registreer je dan eerst en word lid. Ben je al lid meld je dan aan.