Dag 10
#1
Forummededeling: De links en/of foto's in dit bericht zijn alleen zichtbaar voor leden van dit forum.
Ben je (nog) geen lid registreer je dan eerst en word lid. Ben je al lid meld je dan aan.






Forummededeling: De links en/of foto's in dit bericht zijn alleen zichtbaar voor leden van dit forum.
Ben je (nog) geen lid registreer je dan eerst en word lid. Ben je al lid meld je dan aan.






De 57 jaar oude botten in het bovenlichaam van de roeier kraken.
Heftig protesterend tegen de gedane arbeid van de dag ervoor.
Ook de blaren aan de binnenzijde van de duimen zijn de harde bewijzen van de kanotocht, een beetje Betadina in de blaasjes prikkelt heerlijk in de nieuwe morgen, die van de donderdag.
Wat gaan we vandaag doen, na de inspannende kayaktocht van gisteren maar even op onderzoek uit.
Dit betekend zoveel als dat de armen rust krijgen en de benen aan het werk kunnen.
Er waait een aardig windje dus verkoeling zat.
Al jaren gaan de geruchten en is men bezig een pad schoon te maken tussen Diakofi en Pelaghia.
Dan hoor ik weer dat t klaar is en dan weer niet.......tijd dus om zelf maar eens polshoogte te gaan nemen in het gebied.
Vanuit Diakofi loopt het pad langs de kust mooi omhoog en eindigde toen wij het gelopen hebben ergens bij een onbekend verlaten gehucht.
Van enig doorkomen of zicht op enig pad was door de begroeiing geen sprake.
Op pad dus maar weer, we stallen de auto bij het monument van de Griekse volksheld Kolokotronis en lopen het pad af richting Diakofti.
Wacht effe, je zou toch starten in Diakofti?
Nee dat heb ik niet geschreven, lees maar even terug.
Goed we dalen het pad verder af en slaan op een gegeven moment links de heuvels in, noordwaarts.
Dit pad komt uit op het eerder beschreven pad en bespaart ons de tijd van de zware klim vanuit Diakofti.
Mocht het pad kompleet vrijgemaakt zijn en we zouden door kunnen tot Pelaghia dan hoefden we alleen de bergen nog over richting Potamos en waren we “thuis”.
De volgende dag verzon ik dan wel weer een mooie route om de auto op te halen.
We lopen dus verder in noordelijke richting onder het geklaag van enige geiten ergens hoog boven ons.
Overigens is de verkoelende wind verdwenen, de hoge rotsen aan de kust hebben de deur op slot gedaan en het wordt langzaam warm of eigenlijk wordt het gewoon heet.
Als de wind zich weer even laat voelen gaat de pet snel af voor de verkoeling en daarna snel weer op, het petjeoppetjeafpad.......
Het is eigenlijk triest we komen om te wandelen en de dure wandelschoenen inclusief de wandelbroekjes staan nog onaangeroerd in de Pyrgos, onze vakantie woning.
Ja nee Kythira daar heb je toch wel categorie zus of zo voor nodig, ik loop heerlijk op mijn gympen over het pad en de meegenomen korte spijkerjeans van tegenwoordig lopen lekkerder en zijn met het klimmen beter rekbaar dan de katoenen wandelbroekjes waarvan ik er al een aantal versleten heb.
Goed goed het staat wel stoer van die grote bergschoenen en een bijpassend bruin gekleurd wandelbroekje met onnodig veel zakken maar dit loopt lekkerder en beter.
We passeren een paar oude stallen die open staan met als inhoud de skeletten van meerdere geiten , niet lang over nadenken... doorlopen.
Aan de linkerzijde een groot gat in de grond een drinkplaats voor het vee en een verzamelplaats voor de vele bijen en wespen die er ook komen drinken.
De oude waterbakken uitgehouwen in steen liggen er ongebruikt en verlaten naast.
Het stinkt......geit, gedreven door de wind ligt er ergens een geit te stinken, of dood of is er mee bezig.
De penetrante lucht prikkelt de zintuigen, we lopen snel door, ik wil het niet weten.
We komen aan bij het verlaten gehucht, toen het einde van het pad, nu niet, we kunnen door.
Ooit heb ik er gestaan en gedacht hoe nu verder maar voor ons ligt een schoongemaakt pad wat sterk daalt.
We lopen het af, slaan de spinnen van ons af, ja ik voorop.
Het pad is mooi en ik kijk op de gps waar we zijn, ter hoogte van het vliegveld, daar hoog boven achter de rotsen moet het verlengde van het vliegveld zijn, het pad loopt nu ruim 1,5 kilometer verder, monnikenwerk als ik bekijk hoe het originele ongekuiste pad verder loopt.
We lopen het een stukje in maar staken de strijd met de doorntjes in de dichte begroeiing.
Geen Pelaghia dus vandaag, ik schat nog een 1,5 kilometer schoon te maken voordat het aansluit op een bestaand pad.
Mooi werk tot nu toe maar helaas er staat ons niets anders te doen dan om te keren en terug te gaan naar onze Griekse volksheld.
Het is warm, nee heet schreef ik al, we lopen, rusten en drinken water, veel water en stiekem denk ik aan de oude tap in Avlenomas, zo een mooie pull vol met koud bier, omsluiten met twee handen en dan de koude nectar zo naar beneden voelen stromen, we moeten nog even.
Links passeren we een onduidelijk bouwwerk, geheel gesloten, geen deur, geen ramen, compleet dicht.
Wel een soort uitgehouwen trap en als ik erop klim wel aan de bovenzijde een gat afgedekt met een zware steen.
Ik til de steen iets opzij om te kijken wat zich binnenin het gebouw bevindt, helaas omdat het donker is zie ik niets.
Ik pak een kleine steen en laat deze door de vierkante opening vallen. In het gebouw bevindt zich water.
Hoe in godsnaam komt dat water in dat gebouw?
Als ik even wat verder kijk zie ik iets van een watergoot buiten het huis.
Een watergoot die wijd begint en vlak voor het gebouw eindigt.
Als ik wat struikgewas verwijder zie ik de oplossing
Onder in de muur, op de grond eigenlijk is een kleine opening, het water wat tijdens regenval van de bergen naar beneden stroomt wordt via de brede goot en het gat in de muur in het huisje verzamelt, het vuil zakt naar de bodem en door het gat kan men een emmer laten zakken om aan het water te komen.
De Romeinen waren slimme jongens maar dat waren de grieken volgens mij veel eerder.
10 kilometer staat er op de klok, tijd voor de lunch in Avlenomas.
Aan de baai van het pittoreske plaatsje bestel ik als eerste de draft, het tapbier.
Avlenomas is verlaten, het restaurant verlaten en met pijn en moeite zie ik dat ze het bier kunnen tappen, een tweede zit er waarschijnlijk niet in.........,,,,,,,,,
Quote
#2
Mooi dat ze het pad aan het schonen zijn, dat geeft weer mooie nieuwe routes!
Avlomonas zo rustig.. hopelijk komen er nog wel toeristen straks!
Quote


Ga naar forum:


Gebruikers die deze discussie lezen: 1 gast(en)