Dag 9 2018
#1
Donderdag, de laatste week gaat in, volgende week vrijdag staan wij net als de vertrekkende Hollanders nu op het te kleine vliegveld van kythira.
We waren vroeg opgestaan en via de apotheek in Potamos vetrokken naar het vliegveld om twee vakantiegangers uit te zwaaien, waarmee wij de avond ervoor nog aan de ouzo hadden gezeten.
Het vliegtuig was laat, vertraging of te laat vertrokken maar uiteindelijk toch vertrokken en alles en iedereen meegenomen terug naar Nederland, terug naar de dagelijkse sfeer.
Nog maar even niet aan denken, we hebben nog het vrijdagavond feest op het plein in Potamos, het grote feest in Pelaghia zaterdag, Zondag de markt en als de wind het de komende dagen toelaat willen wij nog een bootje huren om de zee op te gaan.
Niet zeuren dus.
Na het vliegveld gaan we richting Chora, vandaag weer rustig aan.
En inderdaad rustig aan, we zitten achter een zware diesel, een oude vrachtwagen die traag de heuvels doorkruist enige mogelijkheid hem te passeren vanwege de drukte is net voor Karvounades.
Ik schreef rustdag dus haast hadden we niet.
De auto gaat weer op de centrale parkeerplaats waar het opvallend druk is, geen bussen, geen huurautootjes maar voertuigen van de grieken zelf.
Makkelijk herkenbaar aan de vaak vele missende delen op de auto, de diverse schades en het tweekleurige lakwerk.
Het zal wel een speciale dag zijn vandaag, gemeentehuis open voor vergunningen of iets dergelijks.
We gaan eerst aan de koffie in de bocht op het plein, koude koffie, de bekende Fraphe maar wel sketto, zwart.
Ik ben bang dat er toch weer een bus is losgelaten want langzaam vult de buitenzijde van het cafe zich met kakkelende oude Griekse vrouwtjes, zo nu en dan vergezeld door een oud haantje maar meestal alleen.
De halve bus zit inmiddels bij elkaar en de serveerster loopt af en aan, ze moeten allemaal wat anders en bestellen door elkaar heen, de serveerster blijft koel en vriendelijk.
Na de koffie staan de wijzers van de klok inmiddels over de 12, het bestellen van een ouzo is nu toegestaan en wij bestellen er twee.
Wat olijfjes, tomaten, paksimadia en kaas wordt er mee geserveerd.
De bejaarden vertrekken, achterlatend een woud van glazen en kopjes.
Kakelend verdwijnt de stoet richting de hoofdstraat omhoog, het lijken de ganzen in Mylopotamos wel.
Wij gaan ook verder en duiken de kleine nauwe steegjes van de hoofdstad door, geen mens te zien maar wel te horen via de balkons hoog boven de steegjes.
In de zon liggen de diverse katten te genieten van de warmte.
Via de vele trappen gaan we omhoog en weer naar beneden en komen zo uit bij het winkeltje van Roussos.
Of ja, niet het winkeltje maar een winkeltje van Roussos, de winkel met werkplaats staat natuurlijk in Kato Livadi en is zeker als je op het eiland bent een bezoek waard.
Nu dus de dependance zal ik maar schrijven, een winkeltje met kleurrijk keramiek.
Mooie potten, schalen, bekers en al nog meer wat een goede pottenbakker met zijn handen kan vormen.
Ons thuis staat vol met Roussos, borden schalen etc etc.
Ook nu is de verleiding weer groot want er zijn weer nieuwe kleuren en andere vormen en wordt de portemonnee getrokken.
We dalen af naar Kapsali via het smalle pad wat om het kasteel loopt, op het brede strand voor Kapsali nemen we een verfrissende duik in zee.
Poppi is dood, ja een beetje rare onderbreking van het verhaal maar ik was het vergeten te vermelden.
Wie is Poppi?
Poppi en Panayotis hebben het oude cafenion cq supermarktje in Karavas.
Een oud lokaal waar als wij er waren, bijna nooit iemand kwam, dus ze waren altijd blij verrast als wij binnenstapte voor een praatje.
Alleen het was elke keer hetzelfde praatje want ze waren oud en nogal vergeetachtig.
Dus elke keer vroegen ze hetzelfde en elke keer dacht ik zou dit de lastste keer zijn dat we ze zien.
Het was een hecht stel en het zal voor de oude Panayotis niet meevallen om alleen verder te moeten maar misschien komen de engelen hem snel halen.
Triest blijft het natuurlijk wel want het is nooit meer zoals het was.
Opgedroogd door naar de lunch bij Vanillia.
Op het strand van Kapsali staan meer bedden leeg dan gevuld, het toeristenseizoen loopt op het eind.
Na de lunch met een echt volle maag de steile binnendoor weg terug omhoog pffff, gelukkig in de schaduw.
Terug in Chora blijkt iedereen gevlogen, is het dorp leeg en alles op slot.
Naar huis maar weer............
Quote
#2
Wat kan je het sfeertje toch mooi beschrijven ik zie het beeldend voor me!
Quote


Lijst met mogelijk verwante discussies
Discussie Auteur Reacties Weergaven Laatste bericht
  Dag 12 2018 Japio 2 1.553 27 September 2018, 19:36
Laatste bericht: jacq1970
  Dag 11 2018 Japio 0 1.252 25 September 2018, 08:35
Laatste bericht: Japio
  Dag 8 2018 Japio 1 1.367 23 September 2018, 23:41
Laatste bericht: jacq1970
  Dag 10 2018 Japio 1 1.344 23 September 2018, 23:36
Laatste bericht: jacq1970
  Dag 7 2018 Japio 1 1.405 21 September 2018, 10:44
Laatste bericht: jacq1970
  Dag 6 2018 Japio 1 1.352 17 September 2018, 11:13
Laatste bericht: jacq1970
  Dag 5 2018 Japio 3 1.740 15 September 2018, 21:02
Laatste bericht: Kosta
  Dag 3 2018 Japio 2 1.540 13 September 2018, 18:18
Laatste bericht: WillemP
  Dag 2 2018 Japio 3 1.789 13 September 2018, 08:13
Laatste bericht: Japio
  Dag 1 2018 Japio 5 1.950 12 September 2018, 21:59
Laatste bericht: WillemP

Ga naar forum:


Gebruikers die deze discussie lezen: 1 gast(en)