3e kerstdag
#1
Forummededeling: De links en/of foto's in dit bericht zijn alleen zichtbaar voor leden van dit forum.
Ben je (nog) geen lid registreer je dan eerst en word lid. Ben je al lid meld je dan aan.








Forummededeling: De links en/of foto's in dit bericht zijn alleen zichtbaar voor leden van dit forum.
Ben je (nog) geen lid registreer je dan eerst en word lid. Ben je al lid meld je dan aan.







Forummededeling: De links en/of foto's in dit bericht zijn alleen zichtbaar voor leden van dit forum.
Ben je (nog) geen lid registreer je dan eerst en word lid. Ben je al lid meld je dan aan.






3e kerstdag, het maakt mij niet uit het is hier alle dagen feest.

Om 8.15 stap ik uit bed gevolgd door het luiden van de kerkklok.
Even denk ik hier klopt iets niet maar verder besteed ik er echter geen aandacht aan.
Eerst maar thee zetten, helaas is het kerstbrood op dus zal er ander brood op tafel moeten komen.
De bakker is weer open, vers brood mmm ik kan niet wachten.
Ik dek de tafel terwijl mijn wederhelft manthi van de bakker een bezoek brengt.
Het is een bloembrood geworden, geschakelde bolletjes in de vorm van een bloem, ik breek er twee keer twee af.
“Hee is het koud buiten vraag ik” ja antwoordt ze dat weet ik eigenlijk niet ik heb me goed gekleed en dit gegeven hou ik even in gedachten.
Een kom melk met cornflakes en een kwartier later ben ik er klaar voor.
Waarvoor?
Ja de missie is bekend alleen de uitvoering kan wel eens anders uitpakken dan ik wil maar goed met dit gegeven ben ik door de jaren heen al gewend geraakt dus ik heb nog 3 alternatieven waarvan de laatste dan toch opgeven is en omgaan met de teleurstelling maar zover zijn we nog niet.
Het begin van de wandeling zal zijn de watertank die bovenaan de weg staat die naar het strand van Firi Amos gaat.
En dan via een pad langs de steile rotswand hoog boven de zee een mooie rotsformatie proberen te bezoeken.
Ik had het een en ander al op de digitale kaart onderzocht en zag mogelijkheden.
De rotsformaties die uit zee staken had ik eerder tweemaal vanuit zee met een kano bekeken en zagen er toen mooi uit, nu dus proberen er te voet te geraken was de uitdaging van vandaag.
Ik kleed me aan,  een stevige wandelbroek waar geen doorn doorheen kan, een thermo ondershirt en een thermo trui erover.
Buiten is het inderdaad frisjes en de zon die slechts af toe zijn gezicht laat zien kan nog niet voor de nodige warmte zorgen.
Onderweg naar de parkeerplaats loopt voor ons een ouwe baas ondersteunt door een kruk aan de rechterzijde.
Nu had ik op de parkeerplaats al iets gezien wat vroeger een komplete auto was, nu was de bumper aan de achterzijde al verdwenen, waren de achterlichten kapot en ontbraken er nog meer vitale delen aan het vervoersmiddel.
Gelijk koppel ik de oude baas aan de oude wagen en zorg ik ervoor dat ik snel weg ben, grieken zijn al niet de beste bestuurders, tel daar de oudere leeftijd bij en ik ben al weg voordat de oude baas zijn sleutel in het contactslot kan draaien.
Op naar Kalamos, 7 graden geeft de temperatuurmeter aan maar hoe zuidelijker we komen hoe hoger hij aangeeft, als we uitstappen bij de watertank is het 10 graden en waait er een fris windje.
De gps aan, de rugzak om en aan de wandel.
We dalen de geasfalteerde weg af richting het strand, asfalt denk ik bij mezelf, ik heb hier nog met een jeep gereden toen de weg nog niet was geasfalteerd en hij de helft was van wat hij nu is.
Als je dan een tegenligger kreeg moest je helemaal tegen de rots aansturen om iemand er langs te laten.
We lopen rustig verder, bij de laatste haarspeldbocht zou iets van een pad moeten lopen waarheen ik wil.
Inderdaad in het begin is er een breed pad wat na 10 meter overgaat in een geitenspoor, we volgen het geitenpad wat hoog boven de zee loopt.
Als het nog steiler wordt en de afgrond te glad en te diep is knijp ik mijn billen tegen elkaar.
Het is heel mooi en een kleine 300 meter verwijderd van waar ik heen wil maar toch sta ik op een gegeven moment vast.
Hoogtevrees, weer die verdomde hoogtevrees, waarom heb ik niet het verstand van een geit, die was gewoon doorgestapt.
Ademhalen, en goed kijken.
We gaan terug en ik vervloek elke steen die onder mijn schoenen in de diepte verdwijnt.
Optie een was geen succes al denk ik achteraf dat ik met andere schoenen en zonder rugzak wel door had gekund.
Terug dus maar op naar alternatief twee de Agios Myron en daar even kijken wat de mogelijkheden zijn om te komen waar ik wil.
De weg terug naar boven is vermoeiend en ik krijg het warm, we slaan van de asfaltweg het onverharde pad links in.
Het pad is eerst vlak en dat is wel lekker om de hartslag weer op het normale peil te krijgen.
Daarna gaat het berg afwaarts richting het prachtig gelegen kerkje.
Het is druk bij de kerk, nee geen mensen, dat zou een wonder zijn, nee er staat een familie geiten, 24 stuks tel ik er.
Ongestoord lopen ze te grazen, uit de wind en in de zon.
Wij worden vooralsnog nog niet opgemerkt totdat de kleinste van de groep mij in het oog krijgt en begint te mekkeren.
De grote bok van de familie heeft mij ook opgemerkt en even overzie ik de situatie, hij heeft een aardig wapen op zijn kop staan en als hij eventueel deze kant komt opstormen moet ik even kijken welke kant ik op moet.
Zover komt het niet, de kudde loopt via het dak van de kerk weg van ons.
De ligging van het kerkje blijft bijzonder.
We nemen even een rustmoment en ik observeer de omgeving, wil ik komen waar ik wil zal ik de weglopende geiten moeten volgen....dat gaat niet gebeuren.
De kudde geiten staat ons in tussen constant in de gaten te houden, de plek in de zon willen ze wel heel graag terug.
Wij gaan terug richting de auto, lopen omhoog en voor de zoveelste keer krijg ik van de smartwatch de melding dat ik goed bezig ben.
Aangekomen bij de auto slaan we links het onverharde pad in, omhoog.
Het is een mooi breed pad met uitzicht op Anti Kythira wat verderop in de zee en zon ligt.
We slaan links een dalend pad in wat uiteindelijk eindigt bij een oude stal.
Ik ken de uitstekende heuvel uit eerdere wandelingen maar had toen nooit de intentie  om daar af te dalen.
Ook hier verken ik de omgeving en zie mogelijkheden, alleen vandaag maar niet.
We gaan even plat om te genieten van de zon en ik observeer de stilte, het is zeer stil, onderbroken door af en toe het geluid van een vogel verderop.
Het is niet geworden wat ik wilde en we gaan terug naar de auto, onderweg duik ik nog twee keer een heuvel op om te kijken hoe het uitzicht is.
Ach de streek rond Kalamos is mooi maar ik ken eigenlijk geen omgeving die dat niet is en zo blijft het moeilijk om steeds weer wat nieuws te vinden.
Iets van 8 kilometer, niet ver maar wel vermoeiend ivm het hoogte verschil.
We rijden terug via Kapsali, ook Kapsali heeft iets van een spookdorp, het strand wat anders zo levendig is, is leeg en verlaten.
De restaurants dicht, dus er blijft niets anders over om huiswaarts te keren.
De bewolking is inmiddels verdwenen maar de zon heeft te weinig tijd om de aarde van deze dag nog te verwarmen.
Tijd voor een warme douche en een glas ouzo.
Als mijn vriendin even naar de buurvrouw loopt om een pakje stroopwafels af te geven komt ze terug met een bordje vol huisgemaakte Griekse heerlijkheden.
Ik ga ervan genieten, houtkachel aan en afsluiten voor vandaag.
27-12-2018 jv



 
Quote
#2
Ookal worden de wandelingen niet wat jij ervan verwacht of hoopt ik vind het heerlijk om te lezen en je foto's te zien, je schrijft het zo levendig dat ik bijna meeloop.
Quote


Ga naar forum:


Gebruikers die deze discussie lezen: 5 gast(en)