september 2019 maandag
#1
Ik sprak gisteren een oud Grieks vrouwtje die mij het volgende verhaaltje vertelde:
Het leven is een boek dat wordt geopend bij je geboorte en wordt weer gesloten als je sterft.
Dat boek kan een pocket zijn of zo dik als de bijbel het aantal bladzijden en de spanning waarmee het gelezen kan worden bepaal je zelf.
Ik vond het wel wat hebben, ik ben trouwens nog niet van plan om het boek te sluiten en probeer vandaag wat avontuur erin te brengen.
De baas van Pyrgos house, Frank is vandaag jarig en wij als vrijwillig personeel dienen dan te verschijnen op de bijbehorende plechtigheid.
Niet dat dat een straf is, nee helemaal niet, ik kan trouwens na afloop op de knieën naar huis en ben bang dat dat ook wel het geval zal zijn maar goed eerst deze morgen maar even.
Geen wandeling vandaag maar een doelstelling, Okee het is dan wel weer een wandelingetje maar het gaat er meer om wat ik bereiken wil.
En dat is het bereiken van een klein binnenmeertje aan de oost kust van het eiland, nee niet de bekende Green Pool want die zit aan de west kust.
Op een van de fotoos van google Earth ziet men duidelijk het binnen meertje, een uitstekende plek voor vissers om zich te verschuilen tegen piraten.
Het staat in open verbinding met de zee en als de zon er in binnen treed verschijnen de mooiste kleuren van groen tot diverse varianten blauw.
U zult zich wel afvragen als je dit allemaal al weet dan ben je er toch eerder geweest en inderdaad dit gegeven klopt alleen dit was vanuit de zeezijde met een kano en dat zelfs twee keer.
En daarom wilde ik ook kijken of ik er per voet kan  komen of eigenlijk wij er ter voet kunnen komen.
We hebben tot de klok van twee uur deze middag om de missie te volbrengen dus als we vroeg opstaan hebben we tijd zat.
Als ontbijt had ik nog twee verpakte chocolade croissants en te samen met een bak koffie zou dit toch wel moeten lukken tot aan het middag uur.
De praktijk verliep echter weer heel anders, diegene die naast me in bed lag, lag zo heerlijk te slapen dat ik haar maar even liet.
Dan toch maar even de lunch aan de boulevard en dan met de auto op naar Kalamos.
2 jus de Orange, vers natuurlijk, een bak koffie, een bak yogurt met honing en iets met eieren, geglazuurde uien en kaas.
Dat iets waren pancakes en ook gelijk de laatste keer dat ik dat besteld heb.
Even kijken hoe ik het voor u moet beschrijven.
Vroeger had je van die roze koeken, glaces noemden ze die volgens mij.
Nou haal die roze laag eraf doe er een plakje gesmolten cedar kaas op, de uien en een gebakken eitje en dat dan in een dubbele uitvoering.....pfffff .
Wij vonden het al vreemd dat we drie keer bestek kregen bij de bestelling, achteraf was dit waarschijnlijk een portie voor twee personen.
We zaten dus weer afgeladen vol, op naar Kalamos, het dorp door en de heuvel op richting Firi Amos.
Bij de eerste kruising met de onverharde wegen parkeer ik de auto, gadegeslagen door een boertje op een brommer die ons nog lang nakijkt.
De rugzak gaat om, de gps aan, de route weet ik deels, de rest zit in het brein onder mijn pet.
Het gaat steil omhoog, het lichaam begint langzaam vocht te verliezen.
Pfff er zit iets in me lichaam dat er uit moet nee geen splinter of zo of eigenlijk weer wel maar dan een natuurlijke.
“Heb jij iets van zakdoekjes meegenomen” vraag ik als de aandrang langzaam steeds groter wordt.
“Ja moet je”.... ik schud en zeg nee straks misschien, dat straks duurt niet lang en 20 meter verder zit ik gehurkt.
Weg weg is weg.
Het uitzicht is wederom schitterend rondom hebben we zicht over zee en de heuvels rondom Kalamos.
We slaan van het hoofdpad af, links aan pad in richting de zee.
Aangekomen bij een klein vervallen gebouwtje staat een geit ons iets verbaasd aan te kijken.
Het dier heeft zijn kop door een stalen hekwerk gestoken en krijgt zijn kop nu niet meer terug uit het hek omdat de kromme horens erachter blijven steken.
Ze schud wild met haar kop van links naar rechts en wil er duidelijk uit.
Langzaam pak ik het dier bij beide horens en mijn vriendin begint kalm tegen haar te praten.
De geit wordt rustig en het lukt mij uiteindelijk de kop terug te duwen zodat het dier bevrijd is uit het hekwerk.
Opgesloten is het nog wel.
De reden dat het dier eruit wil is dat twee kleine geiten verderop staan te blèren. Of deze is het wel gelukt is om uit de omheining te ontsnappen weet ik niet maar de familie wil bij elkaar zijn dat is duidelijk.
We gaan verder en ik twijfel om de geit gewoon te bevrijden uit het hok waar hij in verblijft maar goed het is niet mij zaak, het gaat mij niets aan maar onprettig vindt ik de situatie zeker.
Als we verder gaan zie ik de twee kleine geitje bij het hek staan.
We lopen nu op een oud erf, sterk overgroeit met struiken en andere bosschage wat heerlijk prikt.
Tot zover was ik vorige keer al geweest maar nu wilde ik naar beneden naar de kust op te kijken of ik kon komen waar ik heen wilde.
Links een diepe kloof en voor ons een bergrug die tot aan zee strekte, rechts ervan nog een.
Van bovenaf viel de kustlijn niet te zien dus ik koos eerste de rechter, die liep uiteindelijk dood hoog boven de kunst.
Beloont met de ruige rust liepen we terug om de linker te proberen.
Na wat moeite kwamen we op de andere smalle bergrug en terwijl mijn vriendin bovenaan bleef zitten volgde ik de smalle geitenpaadjes naar beneden, af en toe omkijkend of ik nog wel in beeld was.
Ik was beneden althans verdergaan was een zekere dood tegemoet gaan dus stopte ik bovenaan de afgrond en zag in de diepte het binnenmeertje waar ik heen wilde.
Okee goed missie niet helemaal geslaagd maar ik zag ook dat er geen andere weg was die leidde tot mijn einddoel.
Ik neem wat fotoos en keer mij om, mijn vriendin is niet meer dan een klein wit stipje wat ik kan onderscheiden in het landschap wat stijl omhoog loopt.
Pfffff waar begin ik aan, ach hier blijven is ook geen optie dus ik begin aan de klauterpartij naar boven.
Het stipje wordt langzaam groter, maar het duurt lang en telkens moet ik omhoog kijken en mijn koers wijzigen, zoveel kleine geitenpaadjes en ik blijk steeds de verkeerde te kiezen.
Aangekomen bij de grote steen waarop mijn vriendin van het uitzicht heeft zitten te genieten krijg ik een wandelschoen onder mijn neus gedrukt.
De hanwags hebben hun beste tijd gehad en van de rechter schoen begint de zool los te laten.
Ze strikt de veter onderlangs en langzaam klauteren we beide verder omhoog.
Als markering twee enorme rotsblokken die als tussenpunt dienen, regelmatig drinken we wat om uiteindelijk weer bij de stal met de geit uit te komen.
Het dier zit weer met zijn kop door de tralies gestoken en kan geen kant op.
Weer het zelfde ritueel onder toezicht van de beide twee kleine geitjes bevrijd ik het dier weer uit de positie die hij zelf creëert.
Als hij bevrijd is neemt hij een grote aanloop en stort zich vol overgave wederom op het hekwerk en boort zich met zijn kop door de tralies, weer vast.
Ik weet me met de situatie echt geen raad en moedeloos sta ik te kijken wat ik kan doen, hoe kan iemand in godsnaam het dier hier opsluiten en is dat ook zo gebeurt of is hij zelf naar benden gesprongen om bij de waterbak te komen.
Ik weet het even niet meer en bevrijd het dier nu voor de zoveelste keer en vraag mijn vriendin wat moeten we nou?
Het hek zit goed vast ik probeer het open te maken maar dat lukt van geen enkele kant.
Ik laat ietwat verdrietig de situatie achter mij, meer kan ik toch niet doen...... wat zou u doen?
De weg terug zwijgen we beide en even wil ik teruggaan om met geweld de boel gewoon te vernielen..... ik doe het niet.
Een mooie tocht met een verdrietig karakter, een situatie die nog steeds aan me vreet.
Forummededeling: De links en/of foto's in dit bericht zijn alleen zichtbaar voor leden van dit forum.
Ben je (nog) geen lid registreer je dan eerst en word lid. Ben je al lid meld je dan aan.






Forummededeling: De links en/of foto's in dit bericht zijn alleen zichtbaar voor leden van dit forum.
Ben je (nog) geen lid registreer je dan eerst en word lid. Ben je al lid meld je dan aan.






Forummededeling: De links en/of foto's in dit bericht zijn alleen zichtbaar voor leden van dit forum.
Ben je (nog) geen lid registreer je dan eerst en word lid. Ben je al lid meld je dan aan.






Forummededeling: De links en/of foto's in dit bericht zijn alleen zichtbaar voor leden van dit forum.
Ben je (nog) geen lid registreer je dan eerst en word lid. Ben je al lid meld je dan aan.






Forummededeling: De links en/of foto's in dit bericht zijn alleen zichtbaar voor leden van dit forum.
Ben je (nog) geen lid registreer je dan eerst en word lid. Ben je al lid meld je dan aan.






Forummededeling: De links en/of foto's in dit bericht zijn alleen zichtbaar voor leden van dit forum.
Ben je (nog) geen lid registreer je dan eerst en word lid. Ben je al lid meld je dan aan.






Forummededeling: De links en/of foto's in dit bericht zijn alleen zichtbaar voor leden van dit forum.
Ben je (nog) geen lid registreer je dan eerst en word lid. Ben je al lid meld je dan aan.






Forummededeling: De links en/of foto's in dit bericht zijn alleen zichtbaar voor leden van dit forum.
Ben je (nog) geen lid registreer je dan eerst en word lid. Ben je al lid meld je dan aan.






Forummededeling: De links en/of foto's in dit bericht zijn alleen zichtbaar voor leden van dit forum.
Ben je (nog) geen lid registreer je dan eerst en word lid. Ben je al lid meld je dan aan.






Forummededeling: De links en/of foto's in dit bericht zijn alleen zichtbaar voor leden van dit forum.
Ben je (nog) geen lid registreer je dan eerst en word lid. Ben je al lid meld je dan aan.




Quote
#2
We zijn nu net een maand terug van onze eerste Kythiravakantie en herbeleven dit prachtige eiland met veel plezier door het lezen van deze beeldende verslagen. Hiervoor onze complimenten en welverdiende dank aan Japio!
Quote
#3
Ach gossie die geit.. kon je hem er niet overheen tillen, die gaat hartstikke dood zo... of terug met knipschaar en openknippen dat hek?
Als wij wandelen heb ik altijd een kniptang bij me, 1x nodig gehad en niet bij me en dat gebeurt niet meer.
Quote


Lijst met mogelijk verwante discussies
Discussie Auteur Reacties Weergaven Laatste bericht
  Sept 2019 maandag Japio 1 1.317 25 September 2019, 10:37
Laatste bericht: jacq1970
  September 2019 di-wo Japio 1 1.134 21 September 2019, 00:11
Laatste bericht: jacq1970
  September 2019 zo - ma Japio 2 1.313 17 September 2019, 14:51
Laatste bericht: ostria
  September 2019 Zaterdag Japio 5 2.033 17 September 2019, 10:38
Laatste bericht: metaxa
  September 2019 donderdag Japio 5 1.919 13 September 2019, 20:04
Laatste bericht: Viviane
  September 2019 woensdag Japio 4 1.988 12 September 2019, 17:42
Laatste bericht: Mieke
  September 2019 dinsdag Japio 2 1.642 12 September 2019, 02:04
Laatste bericht: Marianne
  September 2019 Zondag Japio 2 1.286 09 September 2019, 12:35
Laatste bericht: Viviane
  September 2019 zaterdag Japio 0 1.124 07 September 2019, 19:03
Laatste bericht: Japio
  September 2019 vrijdag Japio 5 2.077 07 September 2019, 18:35
Laatste bericht: Viviane

Ga naar forum:


Gebruikers die deze discussie lezen: 1 gast(en)