Els ze komen gelukkig zelden boven de 3.0 op de Richter Skale. Mooi meegenonen is, dat ze diep zitten, dit in tegenstelling tot "onze" bevingen in Groningen.
Blijft natuurlijk wel schrikken. In Griekenland wel meegemaakt, maar doorheen geslapen. Dit tot verbazing van de medegasten. Nu ken ik het verschijnsel uit Johannesburg, waar in de zeer diepe goudmijnen er lustig op lost geknald werd, zodat de borden en de kopjes in de kast rammelden en ik overhaast de tuin in vluchtte.
Op Kefallonia zit de schrik er wel in na die klap uit 1953. Toen wij daar eind jaren 70 waren, woonden nog veel mensen in nood opvang.