Forum
wageral.nl
Linkenpagina
Steun Oríste
Der Griekse kiezer heeft gekozen: Syriza. Begrijpelijk onder gegeven omstandigheden. Wij zouden onder deze omstandigheden niet anders hebben gedaan, toch? Lees trouwens ook de open brief van Roosmarijn Mavrikou. Natuurlijk is het wachten op de negatieve houding van de media en kunnen mensen als Yiorgos van de Griekse Gids en de heer Pavlos Kerasavopoulos van de Omospodia weer op komen draven om te proberen de "ïmago schade" tot een minimum te beperken. Syriza mag dan wel de verkiezingen gewonnen hebben, en de verkiezingsleuzen van twee weken geleden galmen nog na: hij is echter gehouden aan internationale afspraken en zal eenzijdig niets aan deze afspraken met de troika kunnen veranderen. Natuurlijk moet er voor "de gewone Griek" iets veranderen. Maar het spreekwoord zegt: "de soep wordt niet zo heet gegeten als hij wordt opgediend". Nog afgezien van het feit dat het voor vele Grieken een onhoudbare situatie is, uitzichtloos ook, vind ik dat de diplomatie van Syriza ver te zoeken is. De partij heeft hiervoor al excuses aangeboden en begrip gevraagd. Met meer diplomatie kan men meer bereiken dan met stampen en schoppen tegen de troika. De Griek, van nature politiek zeer bevlogen houdt echter van spierballentaal. Dat is precies waar volgens mij Syriza mee bezig is, om uiteindelijk toch om de onderhandelingstafel plaats te nemen.
Maar...
ondertussen zitten de buitenlandse media niet stil en brengen het ene na het andere negatieve bericht naar buiten. Griekenland is na een betrekkelijke stilte weer volop in het nieuws. Of de toeristische sector hier negatieve gevolgen van zal ondervinden? Ik betwijfel het, en hoop uiteraard van niet. Mijn bezorgdheid gaat uit naar onze Grieken die in Nederland wonen. Zij worden op werk en op school geconfronteerd met vaak ongenuanceerde meningen van mensen die noch van de rand, noch van de hoed weten. Ook de media is vaak slecht geïnformeerd. Ik ben van mening dat Syriza dit niet handig aanpakt, maar ook niet anders kan. Ik hoop echter dat zij gauw de gang naar de onderhandelingstafel zullen vinden en dat de troika bereid is de scherpe randjes van de overeenkomsten af te halen waardoor er voor de Grieken eindelijk weer eens hoop op een betere toekomst is. Want laten we wel wezen: voor de "gewone" Griek is het leven vandaag de dag een kwestie van overleven: niet meer, maar zeker ook niet minder. Wat dat betreft heeft Syriza gelijk: het volk moet zijn waardigheid terug krijgen!
Als Nederlander vind ik het moeilijk kritiek te leveren op een ander, laat staan op een heel land: we kennen de cultuur, geschiedenis en politieke verhoudingen onvoldoende. Toch staan we als Nederlanders direct met het bekende beschuldigende vingertje klaar. We denken het allemaal beter te weten, we verplaatsen ons echter niet in de situatie van de mensen die het betreft, die het overkomt. Ik denk dat ik de komende maanden op feestjes en etentjes weer heel wat uit te leggen krijg. Ik wens de mensen die dit professioneel doen op televisie en radio heel veel succes. Laten wij als Griekenland liefhebbers proberen de Grieken hun eigen politiek te laten bedrijven en ons terughoudend op te stellen. Begrip te vragen voor hun situatie.
Ik wens Syriza veel wijsheid, Yiorgos en Pavlos: veel succes met jullie diplomatie!
Bovenstaande is persoonlijk
Voor wie de geschiedenis van Griekenland in de periode in de negentiende en twintigste eeuw onbekend is:
Dit artikel heb ik speciaal geschreven voor mensen die ik ontmoette en die zich nooit in de Griekse geschiedenis hadden verdiept aar wel hun ongezouten mening gaven. Men kan een volk en haar bewegredenen niet begrijpen zonder zich in de geschiedkundige achtergrond te verdiepen.
Voor wie het wat persoonlijker wil: lees de boekbeschrijving:
Roosmarijn laat in dit boek het achterste van haar tong zien en maakt de crisis op menselijk schall inzichtelijk.
Maar...
ondertussen zitten de buitenlandse media niet stil en brengen het ene na het andere negatieve bericht naar buiten. Griekenland is na een betrekkelijke stilte weer volop in het nieuws. Of de toeristische sector hier negatieve gevolgen van zal ondervinden? Ik betwijfel het, en hoop uiteraard van niet. Mijn bezorgdheid gaat uit naar onze Grieken die in Nederland wonen. Zij worden op werk en op school geconfronteerd met vaak ongenuanceerde meningen van mensen die noch van de rand, noch van de hoed weten. Ook de media is vaak slecht geïnformeerd. Ik ben van mening dat Syriza dit niet handig aanpakt, maar ook niet anders kan. Ik hoop echter dat zij gauw de gang naar de onderhandelingstafel zullen vinden en dat de troika bereid is de scherpe randjes van de overeenkomsten af te halen waardoor er voor de Grieken eindelijk weer eens hoop op een betere toekomst is. Want laten we wel wezen: voor de "gewone" Griek is het leven vandaag de dag een kwestie van overleven: niet meer, maar zeker ook niet minder. Wat dat betreft heeft Syriza gelijk: het volk moet zijn waardigheid terug krijgen!
Als Nederlander vind ik het moeilijk kritiek te leveren op een ander, laat staan op een heel land: we kennen de cultuur, geschiedenis en politieke verhoudingen onvoldoende. Toch staan we als Nederlanders direct met het bekende beschuldigende vingertje klaar. We denken het allemaal beter te weten, we verplaatsen ons echter niet in de situatie van de mensen die het betreft, die het overkomt. Ik denk dat ik de komende maanden op feestjes en etentjes weer heel wat uit te leggen krijg. Ik wens de mensen die dit professioneel doen op televisie en radio heel veel succes. Laten wij als Griekenland liefhebbers proberen de Grieken hun eigen politiek te laten bedrijven en ons terughoudend op te stellen. Begrip te vragen voor hun situatie.
Ik wens Syriza veel wijsheid, Yiorgos en Pavlos: veel succes met jullie diplomatie!
Bovenstaande is persoonlijk
Voor wie de geschiedenis van Griekenland in de periode in de negentiende en twintigste eeuw onbekend is:
Dit artikel heb ik speciaal geschreven voor mensen die ik ontmoette en die zich nooit in de Griekse geschiedenis hadden verdiept aar wel hun ongezouten mening gaven. Men kan een volk en haar bewegredenen niet begrijpen zonder zich in de geschiedkundige achtergrond te verdiepen.
Voor wie het wat persoonlijker wil: lees de boekbeschrijving:
Roosmarijn laat in dit boek het achterste van haar tong zien en maakt de crisis op menselijk schall inzichtelijk.
