De familie Ventouris - een soapserie waardig

[Patrick]

Deel 1: De geschiedenis van de familie Ventouris

Velen kennen nog succesvolle soapseries zoals Dallas, Dynasty, Neighbours maar het verhaal van de redersfamilie Ventouris zou net zo kunnen leiden tot een succesvolle tv-serie of Hollywood film.

Het kleine eiland Kimolos is de geboortegrond en thuis van Konstantinos Ventouris. Op 21-jarige leeftijd start hij met Ventouris Sea en vervoert, in de nasleep van de 2de Wereldoorlog, met een klein bootje voedsel naar de naburige eilanden. Het kleine bootje werd snel een iets groter bootje en de zaken gaan goed. Zo goed dat hij in 1959 zijn eerste "echte" boot koopt, een vrachtschip van 500 ton. En de ene boot leidt naar nog een boot en nog 1 en nog 1, en zo verder.
Kapitein Kostas zoals hij gekend is, boert goed en in 1970 beschikt hij over een vloot van 10 schepen. Het gaat nog steeds goed en in 1974 begeeft Kapitein Kostas zich op de markt van het ferryverkeer met de aankoop van de Agios Georgios. Binnen enkele jaren is K. Ventouris een synoniem voor de verbindingen tussen Piraeus en de Cycladen.

Agios Georgios, de eerste ferry van Konstantinos Ventouris



Ook op andere gebieden zit Kapitein Kostas blijkbaar niet stil want hij heeft ondertussen 6 kinderen.

In 1984 vindt Konstantinos Kostas dat het tijd wordt om zich terug te trekken uit K. Ventouris & Zonen en van het leven te genieten. Hij roept 4 van zijn 6 kinderen, Georgios, Antonis, Vangelis en Apostolos bij zich om hen mee te delen dat hij besloten heeft om zijn maatschappij aan hen over te dragen en waarbij de oudste, Georgios, de leiding krijgt gezien hij ook al als rechterhand van zijn vader fungeerde. De 'pater familias' acht de 2 andere kinderen, Ergina en Charalambos, nog te jong en laat hen daarom buiten de deal.

Wat in de vele jaren daarna volgt is een samenraapsel van zaken en gebeurtenissen, een tv-serie waardig. Ruzies, vechtpartijen, verwijten heen en weer, branden, ontploffingen, beschuldigingen van sabotage, scheepsongelukken, moordaanslagen, rechtszaken, .... enfin een hele kluif waar een scenarist zijn handen vol zou aan hebben.

Bij het horen van het voorstel van zijn vader lijkt Vangelis, de 3de zoon die in de USA studeert (scheepstechnieken en -ontwerpen), een beetje van de wijs. Hij stelt voor om het anders te doen en probeert vader Konstantinos te overhalen. Verdeel de schepen onder ons en laat ons ieder voor zich zijn eigen gang gaan. Maar de oude Konstantinos lijkt het voorstel van Vangelis niet genegen, waarop Vangelis meedeelt dat hij in dat geval zich terugtrekt en niets wil hebben. Blijkbaar is vader Konstantinos hierdoor verrast en heeft een andere oplossing. Hij beschikt over 6 vaartuigen en verdeelt die als volgt:
4 schepen worden aan Georgios en Apostolos gegeven, de 2 andere zijn voor Antonis en Vangelis. Maar na korte tijd loopt het alweer mis. Georgios en Apostolos hebben een geschil wat leidt tot discussies, familiebijeenkomsten, wijzigingen in de raden van bestuur en het beleid. Maar Georgios heeft niet alleen meningsverschillen met zijn compagnon Apostolos, hij heeft ook problemen met Antonis & Vangelis, die blijkbaar onderling ook ruzie hebben. Maar samen claimen ze bij grote broer Georgios wel een aandeel in een schip, Patras, en spannen een rechtszaak aan. Het zal de eerste zijn in een lange rij. Na een lang gerechtelijk gevecht wordt een vonnis geveld waarbij Georgios 2 miljoen Dollar aan zijn 2 broers moet geven.

Apostolos heeft ondertussen blijkbaar wel genoeg van zijn broer Georgios en gaat zijn eigen weg. Hij start AK Ventouris met 2 ferry's, de Panagia Tinou en de Italia Express. Op 15 december 1988 wordt de Italia Express afgemeerd in Drapetsona voor het winteronderhoud, maar op 24 maart is er een ontploffing en het vaartuig zinkt. Apostolos is blijkbaar in alle staten en roept van de daken dat er sabotage mee gemoeid is. Na een proces van 3 maanden in Londen keert de verzekering 9 miljoen Dollar uit.

De Italia Express



Indicatief voor de gespannen relaties binnen de familie Ventouris is een uitlating van Vangelis Ventouris om niet meer de advocaat te nemen die optrad in de rechtszaak over de Italia Express, met als reden: "om onszelf niet allemaal bloot te leggen". Dit is voor Apostolos  een reden te meer om gewag te maken van sabotage bij het zinken van de Italia Express. Maar dat weerhoudt er Apostolos echter niet van om zijn 2de vaartuig de Panagia Tinou te verkopen aan Vangelis voor 6 miljoen Dollar. Apostolos is ondertussen 32 en hij heeft blijkbaar de buik vol van de scheepvaart business en trekt er zich uit terug.

Hij is evenwel niet vergeten wat de mogelijke betrokkenheid van Vangelis is bij de explosie op de Italia Express. En wanneer Vangelis even later financiële problemen heeft, weigert hij hem alle hulp. Integendeel, hij gaat nog een stapje verder en laat gerechtelijk beslag leggen op de "Artemis", (voorheen de Panagia Tinou die hij aan Vangelis verkocht had en een nieuwe naam had gekregen) die in Heraklion ligt, en dat wegens een schuld van 50 miljoen Drachme.
Even terzijde: de Artemis (ex. Panagia Tinou) werd in 1960 voor de Stoomvaartmaatschappij Zeeland gebouwd in Nederland (Hardinxveld) als de Koningin Wilhelmina en in 1978 verkocht aan Konstantinos Ventouris.

De 5 broers gaan dus, in tegenstelling tot wat vader Konstantinos voor ogen had, ieder hun eigen weg. Laten we beginnen met de oudste, Georgios.

Georgios (links op de foto)

Na de verdeling start hij in januari 1987 met Ventouris Ferries en werpt zich op markt van de Griekenland-Italië verbindingen, meerbepaald Patras-Bari en dat legt hem geen windeieren. Maar toch worden de jaren 90 gekenmerkt door enkele merkwaardige incidenten.
Op 27 oktober 1993 lijdt hij schipbreuk met zijn yacht KOIA II nabij Syros. Samen met een bediende blijft Georgios 12 uren ronddrijven tot ze opgepikt worden door een vaartuig van Strintzis Ferries (het hedendaagse Blue Star Ferries). Merkwaardig genoeg wordt de KOIA II nooit meer teruggevonden, niettegenstaande het niet zou gezonken zijn.
Op 5 maart 1994 zinkt de Gracia Express, onder onbekende omstandigheden, in de golf van Korinthe nabij Aigio.
In de herfst van 1996 dan, is er de aanvaring van de "Pegasus" met het rotseiland Patroclus. De "Pegasus" was nog maar enige maanden voordien ook al op de frontpagina's van de kranten verschenen door een zelfmoord aan boord. Weinig voorpaginanieuws eigenlijk ware het niet dat het slachtoffer een gekende anarchist bleek te zijn, Christos Marinos.

Dan is er Antonis die, samen met Vangelis, van vader Konstantinos 2 schepen gekregen had. Antonis breekt echter met Vangelis, trekt zich terug uit hun gezamenlijke rederij Ventouris Sea Lines en begint op zijn eentje met Ventouris Lines. Van zijn broer Georgios koopt hij een schip, de "HYDRA" en hernoemt het Agios Nektarios. Later koopt hij ook nog schepen van Vangelis en van de Agapitos rederij. Het wordt misschien ingewikkeld maar Kostas Agapitos komt zo dadelijk terug bij het verhaal van Vangelis Ventouris.

Broer nummer 3 dus, Vangelis Ventouris - geboren in Kimolos in 1959 - stichter van Ventouris Sea Lines in 1987, samen met Antonis, en werd eigenlijk aanzien als iemand die succesvol zijn vader kon opvolgen.

Vangelis

Nadat Antonis zich teruggetrokken heeft uit VSL, beschikt Vangelis nog over zijn trots, de ferry Panagia Tinou II (de voormalige Belgische RMT ferry Prins Philippe). De Panagia Tinou II wordt volledige gerenoveerd/omgebouwd in Griekenland en dat kost Vangelis de ronde som van 20 miljoen Dollar. Dat laatste leidt evenwel tot een bankroet en de Panagia Tinou II wordt geveild. Vangelis  laat evenwel overal horen dat het hem niet zou zinnen als er ook maar iemand is die het waagt om het vaartuig te kopen. Want hij heeft fondsen gezocht...en gevonden. Hij is zinnens zijn schip terug te te kopen en is er absoluut zeker van dat niemand anders het ook maar zal aandurven 'zijn' schip te kopen op de veiling. Maar.....dat is buiten de waard, in deze Kostas Agapitos gerekend. Die legt 7 miljoen Dollar op tafel en wordt de nieuwe eigenaar van de Panagia Tinou II. De nieuwe naam wordt Express Athina en ze zal door Agapitos ingezet tussen Piraeus en de Cycladen vanaf augustus 1996.



In juli 1996 is er de finale van de Wereldbeker voetbal in Frankrijk en dezelfde avond verneemt de pers van de politie in Piraeus dat Kostas Agapitos is neergeschoten in de haven. Miraculeus overleeft die de moordaanslag en gaat getuigen dat hij de dader herkend heeft....Vangelis Ventouris. Die heeft echter vrienden die beweren dat ze samen naar het voetbal gekeken hebben waarbij ze pizza gegeten hebben. In de rechtszaal wordt Vangelis vrijgesproken wegens gebrek aan bewijs. De Panagia Tinou II, zijn lieveling, krijgt hij echter nooit meer in handen. Dat maakt de volgende 15 jaren een rondje via verschillende rederijen in Griekenland (Minoan Flying Dolphins - Hellas Ferries/Hellenic Seaways - SAOS)  om tenslotte in 2011 te eindigen als schroot op een scheepswerf in Turkije.

Maar terug naar Vangelis Ventouris. Na het financieel debacle van VSL in 1995/1996 duurt het tot 2004 tot hij terugkeert met Ventouris Sea Lines, daarin geholpen door vader Konstantinos. Met de Agios Georgios wordt de lijn Piraeus - Westelijke Cycladen bediend. Tot in augustus 2014 vader Konstantinos sterft en het opnieuw bergaf gaat met VSL. Ondertussen heeft Vangelis het schip opnieuw Panagia Tinou genoemd, maar blijkbaar is de heilige maagd hem niet zo gunstig gezind. De bemanning wordt nog maar sporadisch (of niet meer) betaald en in de lente van 2016 wordt het schip in beslag genomen door de gerechtelijke autoriteiten in Piraeus en komt het in handen van crediteuren. Tot het op een nacht op vreemde wijze water maakt, slagzij maakt en gedeeltelijk zinkt. Weinigen zeggen het luidop, maar velen denken het in Piraeus: Zou Vangelis daar voor iets tussen zitten?

Vorige herfst in Piraeus



Maar toch terug naar Apostolos.

Apostolos

Na het incident met de "sabotage" van de Italia Express hield hij het voor bekeken in de scheepvaart, maar het zit in het Ventouris bloed. Dus komt Apostolos terug, koopt 3 vrachtferry's en laat die varen tussen Griekenland en Italië.  En met succes, tot 1995 halen zijn ferry's tussen Patras en Brindisi een bezettingsgraad van 85% en is daarmee marktleider in de Adriatische Zee. Tot er kapers op de kust komen met nieuwe, en moderne, vaartuigen zoals Superfast. Apostolos weet van wanten en tekent een contract met een Britse rederij die 2 van de 3 vaartuigen leent voor vaarten tussen Engeland en Nederland. Tel uit je winst, denkt Apostolos, want die wordt geschat op 10 miljoen dollar netto over 2 jaren. Volgende stap is het uitlenen van de vaartuigen voor 8 jaren aan een Spaanse rederij, die onder de auspiciën van de Spaanse overheid valt, voor een som van 30 miljoen Dollar. Na 2 jaren echter komt in Spanje een nieuwe regering aan de macht die de rederij afstoot. Deze gaat bankroet en Apostolos gaat zijn vaartuigen terug ophalen. Maar een grote winst is wel binnengehaald.

De "Attika": 1 van de 3 vrachtferry's




En dan is er nog het kleine broertje Charalambos. In eerste instantie door vader Konstantinos nog te jong geacht gaat hij in 1987 toch in zee met zijn vader en samen leiden ze Konstantinos en Charalambos. In 1989 wordt de naam veranderd in Mastrogiorgis Shipping, in 2000 heeft de rederij 7 vrachtschepen, maar bestaat niet meer. Ondertussen is Charalambos in 2013 met een nieuw bedrijf, V Bulkers, begonnen dat zich enkel ledig houdt als makelaar in de scheepvaart.

En dan er is nog het zusje: Ergina.

Maar die komt pas op de proppen in Deel 2: De dood van vader Konstantinos en de gevolgen.

--------------------------------------------------------------------------------------
Met dank aan Arxipelagos punt com voor de familiehistorie en foto's
Met dank aan faktaomfartyg punt se voor de foto's van de vaartuigen.
--------------------------------------------------------------------------------------