Forum
wageral.nl
Linkenpagina
Steun Oríste
Niet op Samos, maar op Cyprus heb ik een grote buitenbrand meegemaakt.
We waren met onze huur Jeep op Cypres aan het rondrijden en ik zag een behoorlijke rook op afstand. Kort voor we de rook zagen, stond er een brandweerwagen te wachten op brand. Toch maar even terug gereden naar de rode wagen en na een paar keer ropen kwam er beweging in de cabine. Een slaperig hoofd kwam via het raampje naar buiten en vroeg wat er was. ik vertelde hem dat ik (toen nog brandweerman) een grote rookontwikkeling had gezien en wees in de richting. Nou dat wisten ze al, maar hun hoefden er niet naar toe.
Voelde mij aan mijn plicht voldaan en we gingen verder. Regelmatig op onze verdere tocht zagen we de rook en we zagen die ook groter worden. 's-Avonds keken we naar het journaal en daar waren beelden van de bosbrand. Het bleek om een gebied te gaan van 10 km2.
De volgende dag zijn we door het bosbrandgebied gereden en het was echt luguber. Zwart verbrand en nog steeds kleine oplaaiende vuurhaarden. Blusheli's vlogen af en aan met grote waterzakken onder hun. Na een tijdje gereden te hebben kwamen we bij een klein dorpje waar de vlammen zo ongeveer tegen aan hadden gezeten. Het plaatsnaambord was äangevreten door de vlammen en dus redelijk zwart. De inderhaast door bulldozers opgeworpen aarden wal rond het dorp had het vuur weten tegen te houden.
We spraken met een inwoner en die vertelde ons dat er een hoop olijfboomgaarden verbrand waren en er dus dit jaar en komende jaren een veel mindere olijfoogst zou zijn. Vele mensen hadden door de brand hun hele familiebezit verloren. Olijfboomgaarden zijn vaak erfstukken die van vader op zoon gaan en zorgen vaak voor een groot gedeelte van de inkomsten van de families.
Nog dagenlang vlogen de blusheli's aan en af om de laatste vuurhaarden te bestrijden.
We waren met onze huur Jeep op Cypres aan het rondrijden en ik zag een behoorlijke rook op afstand. Kort voor we de rook zagen, stond er een brandweerwagen te wachten op brand. Toch maar even terug gereden naar de rode wagen en na een paar keer ropen kwam er beweging in de cabine. Een slaperig hoofd kwam via het raampje naar buiten en vroeg wat er was. ik vertelde hem dat ik (toen nog brandweerman) een grote rookontwikkeling had gezien en wees in de richting. Nou dat wisten ze al, maar hun hoefden er niet naar toe.
Voelde mij aan mijn plicht voldaan en we gingen verder. Regelmatig op onze verdere tocht zagen we de rook en we zagen die ook groter worden. 's-Avonds keken we naar het journaal en daar waren beelden van de bosbrand. Het bleek om een gebied te gaan van 10 km2.
De volgende dag zijn we door het bosbrandgebied gereden en het was echt luguber. Zwart verbrand en nog steeds kleine oplaaiende vuurhaarden. Blusheli's vlogen af en aan met grote waterzakken onder hun. Na een tijdje gereden te hebben kwamen we bij een klein dorpje waar de vlammen zo ongeveer tegen aan hadden gezeten. Het plaatsnaambord was äangevreten door de vlammen en dus redelijk zwart. De inderhaast door bulldozers opgeworpen aarden wal rond het dorp had het vuur weten tegen te houden.
We spraken met een inwoner en die vertelde ons dat er een hoop olijfboomgaarden verbrand waren en er dus dit jaar en komende jaren een veel mindere olijfoogst zou zijn. Vele mensen hadden door de brand hun hele familiebezit verloren. Olijfboomgaarden zijn vaak erfstukken die van vader op zoon gaan en zorgen vaak voor een groot gedeelte van de inkomsten van de families.
Nog dagenlang vlogen de blusheli's aan en af om de laatste vuurhaarden te bestrijden.
