26 May 2012, 20:10
Een gedicht van Günter Grass, gisteren in de SüdDeutsche Zeitung:
Europa's schande
De chaos nabij, omdat het zich niet naar de markt voegt,
ben je ver weg van het land dat je ooit de wieg leende.
Wat je met de ziel gezocht en ook gevonden achtte,
wordt nu afgedaan, tegen schrootwaarde getaxeerd.
Als schuldenaar naakt aan de schandpaal genageld, lijdt een land,
waaraan jouw verschuldigde dank altijd spreekwoordelijk was.
Tot armoe gedoemd land, welks rijkdom
musea keurig glans verleent: door jou bewaakte buit.
Die met geweld van wapens het eilandgezegende land
tormenteerden, droegen naast het uniform Hölderlin in hun ransel.
Amper nog getolereerd land, welks kolonels door jou
ooit als bondgenoten werden geduld.
Rechteloos land, welks broekriem door gelijkhebber macht
alsmaar strakker en strakker wordt aangehaald.
Jou trotserend draagt Antigone zwart en alom
bekleedt rouw het volk, welks gast jij bent geweest.
Maar buiten het land heeft het met Croesus verwante gevolg
alles wat glanst als goud in jouw kluizen opgepot.
Zuip dan toch, zuip! schreeuwt het klapvee van de commissarissen,
maar woedend geeft Socrates je de beker tot aan de rand gevuld terug.
Vervloeken in koor, al wat je eigen is, zullen de goden,
wier Olympus jouw wil verlangt te onteigenen.
Geestloos verkommeren zul je zonder het land,
welks geest jou, Europa, bedacht.
Vertaling door Tom Ordelman, met grote dank aan het literair weblog
Zie ook de website van de
.
Europa's schande
De chaos nabij, omdat het zich niet naar de markt voegt,
ben je ver weg van het land dat je ooit de wieg leende.
Wat je met de ziel gezocht en ook gevonden achtte,
wordt nu afgedaan, tegen schrootwaarde getaxeerd.
Als schuldenaar naakt aan de schandpaal genageld, lijdt een land,
waaraan jouw verschuldigde dank altijd spreekwoordelijk was.
Tot armoe gedoemd land, welks rijkdom
musea keurig glans verleent: door jou bewaakte buit.
Die met geweld van wapens het eilandgezegende land
tormenteerden, droegen naast het uniform Hölderlin in hun ransel.
Amper nog getolereerd land, welks kolonels door jou
ooit als bondgenoten werden geduld.
Rechteloos land, welks broekriem door gelijkhebber macht
alsmaar strakker en strakker wordt aangehaald.
Jou trotserend draagt Antigone zwart en alom
bekleedt rouw het volk, welks gast jij bent geweest.
Maar buiten het land heeft het met Croesus verwante gevolg
alles wat glanst als goud in jouw kluizen opgepot.
Zuip dan toch, zuip! schreeuwt het klapvee van de commissarissen,
maar woedend geeft Socrates je de beker tot aan de rand gevuld terug.
Vervloeken in koor, al wat je eigen is, zullen de goden,
wier Olympus jouw wil verlangt te onteigenen.
Geestloos verkommeren zul je zonder het land,
welks geest jou, Europa, bedacht.
Vertaling door Tom Ordelman, met grote dank aan het literair weblog
Zie ook de website van de
.