Grieksegids nieuws     
Welk boek moet iedere Griekenlandliefhebber lezen?
#1
Ik ben een blog aan het voorbereiden over de 'must-reads' van Griekenland-gerelateerde boeken (boeken over Griekenland, boeken die zich in het land afspelen en/of geschreven zijn door Griekse auteurs). Jullie input hierbij zou ik erg fijn vinden! Wat zou elke Griekenlandliefhebber in elk geval moeten lezen en waarom? Wat staat bij jou met stip bovenaan in je persoonlijke top 10?
Quote
#2
Bertus Aafjes' heel leesbare bewerking van de Odyssee
Lord Byron's Egeïsche eilanden
De God die in zee viel - heel leuk geschreven boek over de Griekse goden (ben de auteur even vergeten)
Dit om de oude geschiedenis een beetje te begrijpen
Van de nieuwe geschiedenis zijn er zoveel boeken ... Ik zou niet weten waar te beginnen
Quote
#3
Ha Corry ,
Volgens mij is dat:Eleni van Nicolas Gage , en Eleni's kinderen. Ook van Nicolas Gage. Heeft mij erg geraakt.
Quote
#4
Mani van Sir Patrick Leigh Fermor en The Flight of Ikaros van Kevin Andrews, samen op mijn eerste plaats met stip.

Beide boeken zijn absoluut essentieel om het diepste van Griekenland, de Griekse ziel, de Griekse man, te begrijpen.Maar dan moet je eigenlijk ook nog Zorba the Greek van Kazantzakis en L'Uomo(De man) van Oriana Falacci lezen.
Quote
#5
Bedankt al voor de input tot zover. Ook voor nieuwe lezers van deze topic: als je het kunt omschrijven, graag ook toevoegen waaróm we het boek zouden moeten lezen.
Quote
#6
Eleni van Nicolas Gage
Eleni's Kinderen van Nicolas Gage
Ten Noorden van Ithaka van Eleni Gage
Honderd Deuren van Maria Stahlie
Het Eiland van Victoria Hislop
Kythira, gewoon een bijzonder eiland van Frank van Weerde
Quote
#7
Καλησπέρα,

een book echt belangrijk voor me is: Zorba the Greek van Nikos Kazantzakis. De verhaal presenteert το φιλότιμο (filotimo) en τη λεβεντιά (leventia) van Griekse mensen.

Forummededeling: De links en/of foto's in dit bericht zijn alleen zichtbaar voor leden van dit forum.
Ben je (nog) geen lid registreer je dan eerst en word lid. Ben je al lid meld je dan aan.






en de prachtige muziek van Mikis Theodorakis

Forummededeling: De links en/of foto's in dit bericht zijn alleen zichtbaar voor leden van dit forum.
Ben je (nog) geen lid registreer je dan eerst en word lid. Ben je al lid meld je dan aan.




Pinelopi's signatuur
Multiquote:Όπου και να ταξιδέψω η Ελλάδα με πληγώνει.......(Γ.Σεφέρης)
Quote
#8
Dank @Pinelopi.Dat bedoelde ik in #4 al te zeggen, maar jij kunt dat beter met de juiste, mooie griekse termen benoemen.Lees die andere drie boeken ook maar. De Man - Alexandros Panagoulis - is de evenknie van Zorba.

Oriana Falacci was er zó één:

Quote
#9
Dat zijn nou typisch Grieken van Alexandra Fiada.
Heerlijk humoristisch en kritisch.
En het levensverhaal van Christina Onassis van Nigel Dempster.
Een moderne Griekse tragedie.
Quote
#10
Het einde van ons stadje van Dimitris Chatzis.
Verslaafd aan Griekse muziek van Frans van Hasselt.
Griekse tijd ook van Frans van Hassselt
Ontmoeting met Pesephone van Patricia Storace.
En zeer zeker Zorba de Griek en Christus wordt weer gekruisigd van Nikos Kazantzakis.
Quote
#11
Even een tussenstand; komend weekend ga ik het blogartikel schrijven, met medeneming van deze tips en ook die ik via andere kanalen heb gekregen.

Eleni van Nicolas Gage (2 x)
Eleni's Kinderen van Nicolas Gage (2x)
Ten Noorden van Ithaka van Eleni Gage
Honderd Deuren van Maria Stahlie
Het Eiland van Victoria Hislop
Kythira, gewoon een bijzonder eiland van Frank van Weerde
Mani van Sir Patrick Leigh Fermor
The Flight of Ikaros van Kevin Andrews.
Zorba de Griek van Nikos Kazantzakis (3x). Dit verhaal laat το φιλότιμο (filotimo) en τη λεβεντιά (leventia) van Griekse mensen zien. De boeken zijn essentieel om het diepste van Griekenland, de Griekse ziel, de Griekse man, te begrijpen.
Christus wordt weer gekruisigd van Nikos Kazantzakis
De man van Oriana Falacci.
Bertus Aafjes' heel leesbare bewerking van de Odyssee
Lord Byron's Egeïsche eilanden
De God die in zee werd gegooid van Nicolaas Matsier. Een heel leuk geschreven boek over de Griekse goden. Dit om de oude geschiedenis een beetje te begrijpen.
Dat zijn nou typisch Grieken van Alexandra Fiada. Heerlijk humoristisch en kritisch.
De biografie van Christina Onassis van Nigel Dempster. Een moderne Griekse tragedie.
Het einde van ons stadje van Dimitris Chatzis.
Verslaafd aan Griekse muziek van Frans van Hasselt.
Griekse tijd van Frans van Hassselt
Ontmoeting met Pesephone (ook wel ‘Ontmoeting met Griekenland) van Patricia Storace.
Quote
#12
Beste Corry,

toch nog 1 tip die eerder op dit forum is gedaan, ik schreef een paar maanden geleden:
Onder de Akropolis van Sofia Zinovieff is een goed leesbaar verslag van een (elitair) gezin met Grieks/Engelse roots dat in Athene gaat wonen. Mooie beschrijvingen van cultuur en geschiedenis, het dagelijks leven, de seizoenen.
Het boek speelt zich af in 2002 en straalt vertrouwen uit in de Griekse samenleving ondanks de eerlijke beschrijving van haar tekortkomingen. Met de wetenschap van nu, het instorten van de Griekse economie als een kaartenhuis, maakt dat het lezen extra boeiend.
Quote
#13
@Corry: Ter volledigheid:
Mijn zin "Dit om de oude geschiedenis een beetje te begrijpen" sloeg meer op alle drie de boeken die ik noemde.
Quote
#14
Net het boek"Harteloos" gelezen, geschreven door Wilma Hollander.Een droom-verhaal wat zich afspeelt in Pilion.
Aardig, makkelijk te lezen boek.
Quote
#15
Nog een aanvulling op de valreep: De kleuren van mijn ziel van Rona Lichtenberg. Prachtige verhalen waarin ze oude legenden verweeft met het, vaak harde, dagelijke Griekse leven. Veel oog voor detail.
Quote
#16
Wat ik een zeer aangrijpend boek vind is "Grieken in Limburg" van Maria Dermitzakis. Het zijn verhalen van Grieken die in de 60'er jaren uit pure armoede vertrokken naar Belgisch Limburg om daar in de mijnen te gaan werken. Maar zoals vaak: de plannen om terug te keren werden steeds maar uitgesteld en uiteindelijk vaak afgesteld omdat de toekomst voor de kinderen er beter uitzag in België. Ik persoonlijk ken een dochter van een van die mijnwerkers.
Het boek is nog te bestellen:
Forummededeling: De links en/of foto's in dit bericht zijn alleen zichtbaar voor leden van dit forum.
Ben je (nog) geen lid registreer je dan eerst en word lid. Ben je al lid meld je dan aan.




&task=view&id=836&Itemid=532
Zeer de moeite waard!
Quote
#17
ELENI van Nicolas Gage

ELENI'S KINDEREN van Nicolas Gage

TEN NOORDEN VAN ITHAKA van Eleni Gage

GRIEKENLAND VRIJ van F.G. van Hasselt, die jaren lang verslaggever voor enkele Nederlandse bladen in Griekenland is geweest en tijdens de omwenteling werd gearresteerd, heeft dit boekje behalve eigen hoofdstukken ook enkele bijdragen geplaatst van deskundigen die een beeld geven van Griekenland voor en na de omwenteling.

DE INGEWIJDEN van Hella S. HAASSE. Zes mensen komen min of meer toevallig met elkaar in contact tijdens hun verblijf in het Griekenland van 1954. Het Amerikaanse meisje Jessica Manning, de jonge Kretenzer Nikos Stephandidakis, de Nederlandse leraar klassieke talen Lucas Gosschalk, de zestienjarige jongen Marten Siebeling, de schilderes Elina Breskel en de ex-nazi Helmuth Sturm raken bij elkaar betrokken, beïnvloeden elkaar bewust en onbewust en maken ieder voor zich een crisis in de iegen ontwikkeling door. voor drie van hen betekent dit het einde van het leven en voor anderen in zekere zin een begin.

HET DERDE HUWELIJK van Kostas Tachtsis.

GRIEKSE TIJD van Frand van Hasselt.


KAPITEIN CORELLI'S MANDOLINE van Louis de Bernieres.
Dit boek is ook verfilmd.

DE WERELD, DE GODEN, DE MENSEN van Jean Pierre Vernant.
Jean Pierre Vernant brengt op unieke wijze de oude Griekse mythen opnieuw tot leven.

ONDER DE AKROPOLIS van Sofka Zinovieff.
In de jaren tachtig ging een jonge Engelse antropologe van Russische afkomst voor haar studei naar Griekenland en werd verliefd op het land. In de zomer van 2001 keert ze er inmiddels getrouwd met een Griekse diplomaat en moeder van twee kinderen, voorgoed terug.
Onder de Akropolis is de kroniek van het eerste jaar van haar nieuwe leven, aan de hand van de seizoenen en de feestdagen in het Griekse jaar.

HONDERD DEUREN van Maria Stahlie.
Quote
#18
Wooh, wat een mooie lijst wordt dat!
Door omstandigheden kon ik dit weekend niet schrijven, dus aanvullingen worden allemaal nog meegenomen. Ik verzamel ze en probeer een top 10 te creëren (neem ook suggesties mee van o.m. facebooktopic op Hart voor Griekenland), aangevuld met extra tips.
Ik ga er vanuit dat het lukt om in de loop van de week het blog te schrijven, uiterlijk volgend weekend. Ik hou jullie op de hoogte!
Bedankt voor alle input in elk geval.
Quote
#19
@Dafne.Je hebt misschien ook wel in het nieuws zo"n dag of tien geleden gelezen dat WIKIPEDIA UK mededeelt dat ze geen nieuwe onderwerpen meer hebben en ze dus eigenlijk klaar zijn.Ook op het gebied van Griekenland - zo heb ik kunnen ervaren - zijn ze behoorlijk compleet.

Alleen als je probeert, de kennelijk ook door jou bewonderde auteur Kostas Tachtsis te vinden,dan kom je op een blank.Onbegrijpelijk!
Ook het door jou vermelde derde, laatste en opus magnus(To Trito Stefani -Het derde huwelijk) boek en de twee voorgaande vingeroefeningen (De vreselijke rechterstoel en Wisselgeld) zijn nergens te vinden.Of dit nu bij de preutse engelsen aan zijn bij tijd en wijle liederlijke leven(maar denk ook eens aan Lawrence Durrell!) met catastrofale afloop ligt, gecombineerd met zijn homosexualiteit, ik weet het niet.
Het nawoord, dat beter essay genoemd zou kunnen worden, bij 'Trito' van de hand van Hero Hokwerda, zou -even in het engels vertaald - een prachtige invulling van het Wikipedia-hiaat kunnen zijn.Wie vraagt zijn toestemming eens?

Je had wat mij betreft alles van Frans van Hasselt er op mogen zetten.
Zinovieff en Stahlie meesterlijk, horen op iedere lijst'

Heel interessant dat je Hella Haasse's,De ingewijden vermelde.Dit boek is bij de griekofielen slechts spaarzaam bekend en gewaardeerd.
Even terzijde:Binnen mijn verzameling 'Grieks', heb ik een redelijk omvangrijke deelverzameling boeken(eerste drukken) van Nederlandse literaire auteurs(van Couperus en Vestdijk tot Kossman en Palmen), welke ze in, naar aanleiding van of over Griekenland schreven.Nog niet eerder zó samengebracht, zeg ik met enige trots.

Mooie nauwkeurige samenvatting schreef je dus over De Ingewijden!Misschien dat jij als co-auteur/medewerker voor Corry zou kunnen/willen fungeren bij een beredeneerde basis-boekenlijst van m.i.hooguit 250 nog verkrijgbare kwaliteitsboeken waaruit alle nederlands/engels lezers voor hun kennis en genot zouden kunnen putten.Ik bezit al haar vermelde en meer boeken(ook gelezen), maar heb haar bij de opzet in de steek moeten laten omdat ik me in de laatste jaren meer en meer op het vlak van de Griekse politieke polemiek ben moeten gaan bewegen.

In dit verband kan ik je keuze van je eerste drie boeken natuurlijk absoluut niet volgen.Bij de beoordeling van de literaire/dramatische kwaliteiten van die boeken word ik erg gehinderd door de Amerikaanse Koude Oorlogs rethoriek van de zo geteisterde familie Cage.In ben bereid dat als mijn tekortkoming te zien, en wil mijn hier reeds enkele malen vergeefs verdedigde standpunt liever niet opnieuw opstarten.

Bescheiden advies:Ga het werk van Lawrence Durrell vanaf 'Alexandria Quartet' tot ziin Franse tijd eens lezen, inclusief Black Book.
Quote
#20
Er is net bij uitgeverij Querido een nieuw boek uitgekomen:
Rebel met vleugels, het verhaal van Icarus door Marcel Roijaards.
Quote
#21
op de valreep nog een boek:
Vaderlanden door Dimitra Sideri (1923 - 1997). Ze schrijft openhartig over haar jeugd in Griekenland, de verschrikkingen in de Tweede Wereldoorlog en de periode daarna, de Burgeroorlog en de repressailles tegen iedereen met een linkse achtergrond. Noodgedwongen verlaat ze Griekenland om een nieuw leven op te bouwen in Utrecht, waar ze een van de actiefste leven van de Griekse gemeenschap wordt. Hier in Nederland is ze getuige van de dictatuur in Griekenland en alle veranderingen daarna.
een bijzonder boek geschreven door een bijzondere vrouw.
Quote
#22
Eleni van Nicholas Gage

Op 28 augustus 1948 worden even buiten het Noordgriekse dorpje Lia, dicht bij de Albanese grens, dertien mensen door communistische guerrilla's geëxecuteerd. Onder de slachtoffers bevindt zich ook Eleni Gatzoyiannis, 41 jaar oud en moeder van vijf kinderen. Zij offert haar leven om haar vier dochters en haar enige zoon, Nikola, voor een gruwelijke dood te behoeden. Zij redde haar kinderen van deportatie naar een communistisch heropvoedingskamp in Albanië, doordat ze geen woord losliet over hun verblijfplaats.

Ruim dertig jaar later keert Nicholas Gage (Nikola Gatzoyiannis), die inmiddels in Amerika naam heeft gemaakt als schrijver, journalist en oorlogscorrespondent van de New York Times, terug naar Lia om een onderzoek in te stellen naar de omstandigheden die tot de dood van Eleni, zijn moeder, hebben geleid. Al bij het begin van zijn onderzoek wordt hem duidelijk dat dit uitsluitend mogelijk is als hij erin slaagt het leven van zijn moeder tot in detail te reconstrueren. Alleen een diepgaand onderzoek naar haar turbulente leven kan de waarheid omtrent haar dood onthullen en hem op het spoor brengen van de moordenaars van zijn moeder. En dus keert hij terug naar de herfst van 1940, wanneer Griekenland door Mussolini's troepen wordt aangevallen.
Op ongeëvenaarde wijze roept Nicholas Gage zijn geboortedorp uit het verleden tot leven en doet hij verslag van de gruwelen die Lia teisterden in de Tweede Wereldoorlog en in de jaren die daarop volgden, toen een meedogenloze machtsstrijd tussen communisten en liberalen tot de Griekse burgeroorlog leidde.

Deze magistrale roman is echter bovenal een eerbetoon aan zijn moeder, een warmbloedige en uitzonderlijke dappere vrouw, die het slachtoffer werd van wreedheid en machtswellust.

Dit boek is ook verfilmd.
Quote
#23
"De liberalen wonnen met hulp van Engeland en de colloborateurs, de fascisten, de royalisten werden aan de macht geholpen.Zij (hun familieclans) hielden de macht stevig in handen en brachten het griekse volk in het tweede decennium van de volgende eeuw naar de ondergang."
(ter completering)
Quote
#24
Mijn Griekse Taverna van Tom Stone erg leuk boek, personage kan van een Griekse vriend zijn taverna voor een zomer huren op het eiland Patmos...makkelijk geschreven maar wel erg vermakelijk..
Quote
#25
Ja, mijn griekse taverna is inderdaad erg leuk om te lezen. Eve Makis heeft 'Eet , drink en wordt gelukkig' geschreven. Een familie uit Cyprus gaat een fish and chips zaak runnen in Engeland. Heerlijk hoe personen en situaties beschreven worden. Net als 'mijn griekse taverna' makkelijk geschreven, heel herkenbaar en erg leuk om te lezen.
Quote
#26
De Griekse connectie van Reg Gadney.

Een Griekse miljardair staat op het punt zijn meesterplan te voltooien. Hij is vastbesloten de Elgin Marbles, de marmeren beelden die door Thomas Elgin rond 1812 vanuit Griekenland naar Londen werden verscheept, hun rechtmatige plaats terug te geven in het Parthenon.
Zijn plan: de beelden uit het Britisch museum stelen. En niets of niemand kan hem tegenhouden.
Allan Rosslyn, ex- geheim agent en nu werkzaam voor een particulier onderzoekbureau, combineert in zuid-Griekenland zaken en plezier. Hij wordt verliefd op de vrouw die hij geacht wordt te schaduwen: Cleo Ipsilanti, een voormalig agente van M16. Maar op de avond van zijn vertrek naar Londen wordt Cleo vermoord. Omdat Allan hoofdverdachte is, wordt hij door de Britse special Intelligence Service (SIS) razendsnel naar Engeland gesmokkeld. Daar ontdekt hij dat cleo betrokken was bij het complot om de Elgin Marbles te stelen, maar ook dat een machtige groep binnen de SIS de diefstal oogluikend lijkt toe te staan.
Wie behoren tot die groep en waarom? En waarom wordt Allan in het complot betrokken?

Met De Griekse connectie heeft Reg Gadney een triller van formaat geschreven die de lezer meeneemt naar het hart van Griekenlannd en hem deelgenoot maakt van de historische controverse rondom het bezit van de Elgin Marbles.

Forummededeling: De links en/of foto's in dit bericht zijn alleen zichtbaar voor leden van dit forum.
Ben je (nog) geen lid registreer je dan eerst en word lid. Ben je al lid meld je dan aan.




&sl=en&u=http://www.faber.co.uk/author/reg-gadney/&prev=/search%3Fq%3Dreg%2Bgadney%2Bwikipedia%26hl%3Dnl%26rlz%3D1T4PRFB_nlGR493GR493%26biw%3D1396%26bih%3D629%26prmd%3Dimvns&sa=X&ei=dtqlUIOnHYjYsgb3zYHoAQ&ved=0CDEQ7gEwAQ
Quote
#27
@Dafne: Ik ben dol op thrillers. Dank je voor de tip!
Quote
#28
Hoe durven ze, door Peter Mertens

Het onthutsende verhaal achter de Griekse crisis

Forummededeling: De links en/of foto's in dit bericht zijn alleen zichtbaar voor leden van dit forum.
Ben je (nog) geen lid registreer je dan eerst en word lid. Ben je al lid meld je dan aan.






[quote='Aleko' pid='20886' dateline='1352724353']
@Dafne.Je hebt misschien ook wel in het nieuws zo"n dag of tien geleden gelezen dat WIKIPEDIA UK mededeelt dat ze geen nieuwe onderwerpen meer hebben en ze dus eigenlijk klaar zijn.Ook op het gebied van Griekenland - zo heb ik kunnen ervaren - zijn ze behoorlijk compleet.

Alleen als je probeert, de kennelijk ook door jou bewonderde auteur Kostas Tachtsis te vinden,dan kom je op een blank.Onbegrijpelijk!
Ook het door jou vermelde derde, laatste en opus magnus(To Trito Stefani -Het derde huwelijk) boek en de twee voorgaande vingeroefeningen (De vreselijke rechterstoel en Wisselgeld) zijn nergens te vinden.Of dit nu bij de preutse engelsen aan zijn bij tijd en wijle liederlijke leven(maar denk ook eens aan Lawrence Durrell!) met catastrofale afloop ligt, gecombineerd met zijn homosexualiteit, ik weet het niet.
Het nawoord, dat beter essay genoemd zou kunnen worden, bij 'Trito' van de hand van Hero Hokwerda, zou -even in het engels vertaald - een prachtige invulling van het Wikipedia-hiaat kunnen zijn.Wie vraagt zijn toestemming eens?

Hallo Aleko
Dit heb ik op internet gevonden

T. VAN DEEL − 01/09/94, 00:00
'Het derde huwelijk', 'Het wisselgeld' en 'De vreselijke rechterstoel' verschenen alle drie bij Uitgeverij Bert Bakker in Amsterdam, in de vertaling van Hero Hokwerda.

"Het derde huwelijk"
De moord is onopgelost en ook het veronderstelde motief van de dader - roof - is aan twijfel onderhevig. Wie het dagboek van Tachtsís leest uit het begin van 1981, toen hij in een nachtmerrieachtige strijd gewikkeld was met een groep andere zich prostituerende travestieten onder aanvoering van een zekere Aloma, krijgt de indruk dat de dader eerder in dat wereldje gezocht moet worden. Een vergelijking met de dood van Pasolini dringt zich natuurlijk op: beide kunstenaars leefden moedwillig op de rand van het bestaan, en daagden zo doende de dood uit..

Tachtsís' dubbelleven was overigens niet geheim, iedereen wist van zijn 'onorthodoxe seksualiteit', zoals hij het zelf noemde. Het boek dat hij de laatste tien, vijftien jaar van zijn leven aan het schrijven was, en dat maar niet afkwam, perfectionist als hij was, zou voornamelijk handelen over zijn seksuele ontwikkeling, èn over de ontwikkeling van zijn schrijverschap. Vijftienhonderd dichtbetikte velletjes werden er in zijn nalatenschap aangetroffen, met van alle hoofdstukken verschillende versies. In 1989, opmerkelijk snel dus na zijn dood, is het boek verschenen, 'De vreselijke rechterstoel', onvoltooid en zeer onevenwichtig van vorm, maar desondanks een imposant autobiografisch geschrift, dat de waarheid bewijst van Tachtsís' uitspraak: “In mijn leven heb ik mij twee dingen voorgenomen: zoveel mogelijk de liefde bedrijven en een stuk of wat goede boeken schrijven.”.

Tachtsís werd een oligográfos, een weinigschrijver genoemd en niet zonder reden. Na enkele verwaarloosbare dichtbundeltjes in de jaren vijftig te hebben gepubliceerd, deels in eigen beheer, kwam hij in 1962 met een kloeke roman: 'Het derde huwelijk'. Die werd geen succes, integendeel, na jaren waren er van de twaalfhonderd gedrukte exemplaren nog duizend over. In zijn autobiografie schrijft Tachtsís: “Mijn moeder klaagde dat ze haar halve bergzolder in beslag namen. Ik heb met je te doen, stakker, zei ze, ik heb met je te doen. Al die onzin op gaan zitten schrijven en je goeie geld eraan spenderen om het te laten drukken. Terwijl je, als je het papiertje van de universiteit had gehaald, nu advocaat was geweest en iets had voorgesteld. Je zou geld verdienen en de mensen zouden respect voor je hebben. Ook al wisten ze wat je in je andere leven allemaal uithaalt, ze zouden het niet wagen er tegen je over te beginnen. Je bent heus niet de enige. Maar de anderen zorgen tenminste dat het niet opvalt. Terwijl jij...”.

Pas in 1970, toen er bij een grote uitgever een tweede druk verscheen, kreeg 'Het derde huwelijk' de aandacht die het verdient. Sindsdien zijn er meer dan honderdduizend exemplaren van verkocht. Het boek is vertaald in het Engels, Frans, Duits en Nederlands. Onze vertaler, Hero Hokwerda, heeft vrijwel alles van Tachtsís vertaald en van informatieve nawoorden voorzien. Over de roman schrijft hij het volgende:.

“Met alle overdrijving die men in het boek kan zien, is het voor veel Grieken op den duur een symbooltekst geworden; zij herkennen er een waarheidsgetrouwe weergave in van hun psychische wereld, van hun gemeenschappelijk onderbewustzijn, een 'mentale studie' waarin de essentie van het Griekse leven van deze eeuw gevangen is - 'allemaal hebben we wel een Ekavi, een Nina, een tante Katingo' -, met alle tegenspraken die bij het Nieuwgriekse leven horen en die een wankel evenwicht van uitersten opleveren. Een Griekenland dat, zoals over Tachtsís zelf is gezegd (en door hem met instemming aangehaald), steeds weer uit de afgrond opstuitert. Of, zoals in het boek over de hoofdpersoon Ekavi gezegd wordt: “Jij bent net als Griekenland: een beetje getikt, maar met een hart van goud.”.

Ik kan me inderdaad geen Griekser boek voorstellen dan 'Het derde huwelijk'. Het is een praatboek, het praat aan een stuk door in een geestige, levendige spreektaal die het gevoel geeft bij de spreekster, Nina, op bezoek te zitten. Zij vertelt de geschiedenis van haar familie in de eerste helft van de eeuw. Het is vooral de geschiedenis van een sterke Griekse vrouw, Ekavi, gemodelleerd naar Tachtsís' grootmoeder, en wat zij allemaal te stellen heeft gehad met mannen, kinderen, aanverwanten, dit alles tegen de maatschappelijk-politieke achtergrond van die jaren. Hokwerda geeft heel terecht in zijn nawoord een kort overzicht van de Griekse geschiedenis van deze eeuw, zodat verschillende voorvallen in de roman beter begrepen kunnen worden. Toch zit de kracht van het verhaal niet in de vaak zijdelingse verwerking van de historische omstandigheden, maar in het onstuitbaar en overrompelend vertellen van wat er in het persoonlijke leven, tussen mensen onderling, voorvalt..

Hoe Nina denkt over haar dochter, 'de freule', die maar niet aan de man komt en haar het bloed onder de nagels vandaan haalt. Hoe Ekavi hemel en aarde beweegt als haar niet deugende zoon Dimitris weer eens een keertje in de gevangenis dreigt te raken. Hoe haar man Fotis het aanlegt met een andere vrouw en plotseling naar Athene vertrekt (het eerste deel speelt in Thessaloníki). De wereld van 'Het derde huwelijk' zindert van de ruzies, scheidingen, streken en wrijvingen. Nina is drie keer getrouwd, vandaar de titel van het boek..

Vrouwen spelen de hoofdrol in deze roman. Zij delen de lakens uit in een formeel wel patriarchale, maar in feite matriarchale wereld. Mannen, zo schrijft hij in een van zijn verhalen, zijn “stuk voor stuk figuranten, in de tragische klucht die vrijwel elk Grieks gezin is: willoze, tragikomische slachtoffers van de kannibalistische liefde der vrouwen, of van hun verterende haat.” De mannen zijn er om het geld te verdienen en meestal geven ze er teveel van uit aan kaartspel of drank, of aan de hoeren. In zijn autobiografie 'De vreselijke rechterstoel' geeft Tachtsís geregeld commentaar op zijn roman en zegt hij dat het boek voor een groot deel autobiografisch is. Hij komt er zelf, onder de naam Akis, ook een paar keer in voor als jongetje dat bij zijn moeder in Thessaloníki weggaat en onder de hoede wordt gebracht van zijn grootmoeder in Athene. In het verhaal, 'Mijn grootmoeder Athene', opgenomen in de verhalenbundel 'Het wisselgeld', spreekt Tachtsís zijn liefde uit voor de stad Athene, een liefde die gelijkstaat aan die voor zijn grootmoeder:.

“Dank zij haar heb ik Athene lief. Sommigen zeggen dat het, zoals het er nu aan toe is, de lelijkste hoofdstad van de wereld is. Ik weet het niet, en het kan me ook niet schelen. Mooi of lelijk, voor mij is het de enige. Het is de stad waarin mijn grootmoeder is geboren, heeft geleefd en ten slotte is gestorven. Ik moet er natuurlijk wel bij zeggen dat zij in een aantal opzichten - net als Athene - een monster was en mij in mijn kinder- en later puberteitsjaren het leven behoorlijk zuur heeft gemaakt, maar, kan ik het helpen, het is de enige vrouw die ik in mijn leven heb liefgehad.”.

Tachtsís heeft over de hele wereld gezworven en allerlei baantjes gehad. In Australië heeft hij zelfs een keer op het punt gestaan te trouwen, maar daags voor het zover zou komen, vluchtte hij het land uit. Een zo gebonden leven en dan ook nog voor de homoseksueel die hij was, was natuurlijk ook niet zo'n goed idee. Weliswaar gewaagt hij in zijn autobiografie ook van enkele heteroseksuele contacten, maar van jongsaf aan domineert toch de homoseksuele belangstelling. “Je moet een man worden, beloof me dat je een man wordt!” dat zeggen zijn moeder en grootmoeder eindeloos vaak tegen de mooie, maar in hun ogen verdorven jongen..

Tachtsís benadrukt geregeld zijn sterke mannelijkheid. Anderzijds wilde hij in zijn dubbelleven een vrouw zijn en niet alleen maar, zoals hij de zich opzichtig kledende en gedragende travestieten kwalijk nam, een vrouw schijnen. De mannen die hij meenam naar het hotel of naar zijn huis verkeerden in de veronderstelling met een vrouwelijke hoer van doen te hebben en hij was blijkbaar uitstekend in staat hen die illusie niet af te nemen. Omdat hij niet erg gesteld was op het travestietenmilieu ging zijn voorkeur ook uit naar straatprostitutie temidden van vrouwelijke prostituées. Toen de Atheense travestieten hem wilden inschakelen bij een protestmanifestatie, weigerde hij zijn medewerking: hem stond iets veel breders voor ogen dan het belang van de travestiet, namelijk “bevrijding van elk soort seksueel verlangen”, een vrijheid die hij zichzelf in zijn leven in hoge mate heeft gegund..

Niet bekend.

Toch, hoezeer Tachtsís ook het leven en de mannen zag door de ogen van een vrouw, hij bleef een man. Dat bracht een tweedeling in hem teweeg “met verderfelijke en in zulke gevallen onvermijdelijke gevolgen”. Twee tegengestelde krachten in hem bonden de strijd met elkaar aan. “Hoe sterker het in mij geënte vrouwelijke element zich ontwikkelde, des te sterker moest ook het mannelijke zich ontwikkelen. En omdat het mannelijke in mij van nature en door mijn aard zeer sterk was, moest mijn vervrouwelijking wel des te dieper gaan. Ten slotte heeft geen van beide tegenstanders gewonnen.” Vandaar dat Tachtsís twee levens leidde, één overdag en één 's nachts, één als man en één als vrouw. Het mannelijke in hem ontwikkelde een zin voor avontuur en creativiteit, het vrouwelijke leidde tot “ziekelijke gevoeligheid, haarscherpe intuïtie, hang naar het 'andere' geslacht, dat in dit geval natuurlijk het mannelijke is.”.

In zijn autobiografie zijn het, op een enkele mislukte omgang met een vrouw na, ook altijd jongens of mannen met wie hij seksuele ervaringen heeft. Ook in de verhalenbundel 'Het wisselgeld', dat eigenlijk een verkapte autobiografie in episoden is, blijkt de ontwikkeling van zijn homoseksualiteit een belangrijk, zij het soms wat ondergronds gebleven thema. In 'Het derde huwelijk' is het vanzelfsprekend niet aan de orde, want daar staat de grootmoeder centraal en is Tachtsís' tante - ik ga nu maar even voorbij aan alle vervormingen van de werkelijkheid - de vertelster van het verhaal..

De grootste kwaliteit van Tachtsís' manier van vertellen, in fictie zowel als in het autobiografische, ligt misschien wel in zijn onmoraliserende, de wereld niet mooier of slechter makende laconiekheid. Bovendien kan hij ongelooflijk goed registreren. Hokwerda's vertalingen geven mij de indruk Nieuwgrieks in het Nederlands te lezen, ze lijken mij perfect getroffen. Tachtsís noemde zijn postuum verschenen autobiografie 'De vreselijke rechterstoel', een titel afkomstig uit de orthodoxe liturgie en verwijzend naar het Laatste Oordeel. Zijn boek kan worden opgevat als een goede verdediging van zijn handelen op aarde, een verdediging met allure, waar God onmogelijk doof voor kan zijn geweest..

Kostas Tachtsís is vijftig jaar geworden. Hem is nog geen postume wereldroem ten deel gevallen. Zeer ten onrechte..

.
Quote
#29
Dank je wel @Dafne.Dat is een erg goed stuk, dat je gevonden hebt (Bron?).Ben ik heel blij mee.Hieruit en het Hokwerda stuk zou een mooi stuk voor Wikipedia UK samen te stellen zijn, want hij hoort toch echt in de Grote Wereld toegankelijk te zijn.Ik zou wel willen, maar heb het zo vreselijk druk.Ik waardeer je inbreng in hoge mate, nogmaals dank!

Dat prima stuk van Peter Mertens kende ik al omdat @Bruno Tersago er bij publicatie aandacht aan besteedde.Hij schrijft zelf ook voor De Wereld van Morgen.Las recent nog een gruwelijk stuk over die Latsis.
Quote
#30
hallo
waar kan ik deze tweedehands boeken kopen
harteloos van wilma hollander
onder de griekse zon
bouzouki boogie
onder de akropolis van sofia zinovieff
kythira gewoon een bijzonder eiland van frank van weerde
christus wordt weer ge gekruisigt van nikos kazantzakis
dat zijn nou typisch grieken van alexandra fiada
het einde van ons stadje van dimitris chatzis
ontmoeting met pesephone van patricia storace
griekse tijd van frans van hasselt
het derde huwelijk van kostas tachtsis
vaderlanden van dimitra sideri
de kleuren van mijn ziel van rona lichtenberg
de griekse connectie van reg gadney

graag zou ik deze boeken tweedehands willen kopen
jean-louis.beeken@telenet.be
Quote
#31
Beste Jean-Louis
Bestaat er in België niet zoiets als bol.com? Daar kun je veel Nederlandstalige tweedehands boeken kopen. Ik dacht dat bol.com alleen in NL aflevert, dus betaal daar met je creditcard (een pasje met een Maestro logo is vaak al voldoende) en zoek een betrouwbaar persoon in NL bij wie je de boeken laat afleveren. Die betaal je vervolgens de kosten om het aan jou op te sturen of haal het persoonlijk op.
Quote
#32
@Jean-LouisBig Grine meeste boeken zijn ook te koop bij:

Forummededeling: De links en/of foto's in dit bericht zijn alleen zichtbaar voor leden van dit forum.
Ben je (nog) geen lid registreer je dan eerst en word lid. Ben je al lid meld je dan aan.






De meeste van de handelaren daar zenden wél rechtstreeks naar België.
Quote
#33
Dank iedereen voor de input. Dit weekend ga ik de lijst samenstellen en zal een link hier plaatsen!
Quote
#34
(14 November 2012, 21:30)Zorbathagreek schreef:
Forummededeling: De links en/of foto's in dit bericht zijn alleen zichtbaar voor leden van dit forum.
Ben je (nog) geen lid registreer je dan eerst en word lid. Ben je al lid meld je dan aan.




Mijn Griekse Taverna van Tom Stone erg leuk boek, personage kan van een Griekse vriend zijn taverna voor een zomer huren op het eiland Patmos...makkelijk geschreven maar wel erg vermakelijk..

Heb het deze morgen bij ons in de Bib gevonden. In de late namiddag, onder het genot van een glaasje Ouzo en in het zonnetje, inmiddels al de helft uit. Inderdaad erg vermakelijk met soms heel herkenbare situaties.
Patrick's signatuur
Forummededeling: De links en/of foto's in dit bericht zijn alleen zichtbaar voor leden van dit forum.
Ben je (nog) geen lid registreer je dan eerst en word lid. Ben je al lid meld je dan aan.




Quote
#35
Kind van de zee- Brenda Reid.
Het kleine paradijs- Victoria Hislop
Het huis van duizend dromen- Brenda Reid

Deze romans hebben een mooi meeslepend verhaal waarin je je heel goed kunt verplaatsen in het Griekse leven en omgeving.
Quote
#36
Geen romannetje, maar een kijk op een stukje geschiedenis van Griekenland die je meer inzicht geeft over hoe Griekenland steeds weer ontspoort als het over geld gaat.

[Afbeelding: seov2d.jpg]

Bron van de foto :
Forummededeling: De links en/of foto's in dit bericht zijn alleen zichtbaar voor leden van dit forum.
Ben je (nog) geen lid registreer je dan eerst en word lid. Ben je al lid meld je dan aan.




Jef Dockx's signatuur " Εγώ... σαλεύω, ή το νησι... ταξιδεύει; "
                                                      ( Κ. Ι. ΣΕΡΒΑΝΤΩΝΑΚΗ )

Forummededeling: De links en/of foto's in dit bericht zijn alleen zichtbaar voor leden van dit forum.
Ben je (nog) geen lid registreer je dan eerst en word lid. Ben je al lid meld je dan aan.




Quote
#37
Even een aanvulling op mijn opm. van 2009: sinds een paar jaar levert bol.com ook in België
Quote
#38
Een zéér leuk boekje, voor de liefhebbers van Grieks eten en geheime liefde : Hoge hakken en peterselie.
Van Andreas Staïkos. Twee buurmannen delen ( onwetend van elkaar) een vrouw, die ze met lekkere hapjes proberen te verleiden. incl. de recepten ! En een heel mooi boek vind ik Vogels zonder vleugels van L. de Bernieres. Speelt in de nadagen van het Ottomaanse rijk, en wordt verteld door moslims en christenen. Mensen die eeuwenlang buren zijn worden uit elkaar gehaald.En natuurlijk Christus wordt weer gekruisigd van N. Kazantzakis.
Quote
#39
Ter herinnering ook nog even het boek van ons forumlid Roosmarijn Zevenhuizen vermelden:
"Een vreemde kijk op Griekenland":
Forummededeling: De links en/of foto's in dit bericht zijn alleen zichtbaar voor leden van dit forum.
Ben je (nog) geen lid registreer je dan eerst en word lid. Ben je al lid meld je dan aan.





en ook nog haar tweede boek "Een dagboek in de Griekse crisis":
Forummededeling: De links en/of foto's in dit bericht zijn alleen zichtbaar voor leden van dit forum.
Ben je (nog) geen lid registreer je dan eerst en word lid. Ben je al lid meld je dan aan.





Ik heb eens een signaal opgevangen dat ze aan een derde boek zou werken. Van zodra haar derde boek gepubliceerd zou worden, maak ik het hier ook bekend.
vlagreco's signatuur YAMAS !   ->  
Forummededeling: De links en/of foto's in dit bericht zijn alleen zichtbaar voor leden van dit forum.
Ben je (nog) geen lid registreer je dan eerst en word lid. Ben je al lid meld je dan aan.




 
Quote
#40
Ik probeer binnen mijn Griekse bibliotheek het deelonderwerp 'Nederlandse literatoren schrijven in of over Griekenland' zo compleet mogelijk te krijgen.

Ik kon daar van de week twee boeken van Alfred Kossmann aan toevoegen:

De Misdaad. 1961.

Hoogmoed en dronkenschap. 1981.

Beide spelend op het eiland Aegina.

Het bekendere Weerzien van een eiland(1971) had ik al in mijn bezit.
Quote


Ga naar forum:


Gebruikers die deze discussie lezen: 3 gast(en)