Turkije moet Cyprus schade betalen
#1
Turkije moet Cyprus een schadevergoeding van negentig miljoen euro betalen. Dat heeft het Europese Hof voor de Rechten van de Mens bepaald. Het is de hoogste schadevergoeding die ooit door het Straatsburgse hof is opgelegd.

Dertig miljoen is bedoeld voor nabestaanden van Grieks-Cyprioten die spoorloos zijn verdwenen bij de bezetting van Noord-Cyprus door Turkije in 1974. Dat waren er volgens het hof 1456.

Forummededeling: De links en/of foto's in dit bericht zijn alleen zichtbaar voor leden van dit forum.
Ben je (nog) geen lid registreer je dan eerst en word lid. Ben je al lid meld je dan aan.




Quote
#2
Beste Yvon, deze uitspraak is een minachting voor de Cyprioten en een gebrek aan historisch besef. Daarnaast een blijk van onderhandelings onbekwaamheid van betrokkenen. Geen enkele Cyprioot afkomstig uit bezet noordelijk Cyprus zal hiermee instemnen. Mag ik jou en andere belangstellenden adviseren om zich te verdiepen in de achtergrond van deze kwestie. En de internationale gemeenschap oproepen tot herstel van de erkende grenzen.
Quote
#3
Erwin, ik doe geen enkele uitspraak, ik heb alleen een stukje tekst van de NOS met de link als bronvermelding geplaatst voor geïnteresseerden.
Quote
#4
(21 May 2014, 10:29)Yvon schreef:
Forummededeling: De links en/of foto's in dit bericht zijn alleen zichtbaar voor leden van dit forum.
Ben je (nog) geen lid registreer je dan eerst en word lid. Ben je al lid meld je dan aan.




Erwin, ik doe geen enkele uitspraak, ik heb alleen een stukje tekst van de NOS met de link als bronvermelding geplaatst voor geïnteresseerden.
Bedankt voor het delen Yvon up
Quote
#5
Deze kwestie is onderbelicht in de geschiedenis. Ik bezocht vier maal Cyprus en hoorde verschrikkelijke verhalen.Over vluchtende noord Cyprioten die hun haven en goed achter moesten laten. Over Turks Cyprioten die ontvoerd werden bij nacht en ontij naar het bezette noorden. Ook zij raakten bezittingen kwijt en raakten ontheemd. Over dorpen die wachten op de terugkeer van hun oorspronkelijke inwoners. Over westerlingen die huizen kopen die verkocht worden door onrechtmatige eigenaren. Over boeren uit de armste delen van Turkije (Anatolië) die gedwongen werden te verhuizen naar het bezette gebied. Het wordt tijd dat Europa zich verdiept in deze tragische geschiedenis. De genoemde uitspraak doet geen recht aan welke bevolkingsgroep dan ook: noch de gevluchtte Cyprioten, noch de gedwongen Turkse immigranten. Turks Cyprioten werden in de nacht ontvoerd naar bezet Cyprus. Hun dorpen en gebedshuizen staan op de dag van vandaag leeg en ten prooi aan verval. Ik heb een dergelijk dorp bezocht.Volgens mij is genoemde uitspraak dom. Getuigend aan respectloosheid ten aanzien van betrokkenen. Gebrek aan historisch besef. Het gaat hier om een gedeeld land waarin vreemde mogendheden hun machtsspelletjes spelen. let op: Oekraiëne wordt ook een slachtoffer. Nieuwszenders berichten vaak zonder de historische achtergrond te belichten. Gaan daarmee voorbij aan de context. Resultaat: een en ander is op te lossen met Euro 's. Cyprus is een onafhankelijke staat. Speelbal tussen het Giekenland ten tijde van het kolonelsregime en de Turkse staat die vecht om internationale erkenning. Deze strijd, durend tot op de dag van vandaag, met geweld en diplomatie is onderbelicht in de Europese geschiedenis. Politici zouden eens met betrokkenen moeten spreken. Of zich verplaatsen in hun situaties. Dan doen zij wellicht dergelijke uitspraken nooit meer. Jammer genoeg is Cyprus niet belangrijk genoeg voor de internationale gemeenschap. etr is geen olie of andere economische belangen te behalen...

Onderstaand een fragment uit ren column':

Een belangrijke erfenis uit de tijd van het kolonelsregime is de deling van Cyprus. Het eiland was tot 16 augustus 1960 een Brits protectoraat. Op die datum werd het eiland echter onafhankelijk en werd aartsbisschop Makarios III president van de nieuwe republiek. Hierbij werd de wens van de Grieks – Cypriotische meerderheid voor aansluiting bij Griekenland (Enosis) genegeerd, en ook de Britten waren niet bepaald voorstander van een onafhankelijk Cyprus. De Turks - Cypriotische minderheid op het eiland was voorstander van een deling van Cyprus in een Grieks en Turks deel, (Taksim) waar uiteraard Turkije ook de voorkeur aan gaf. De grondwet werd dusdanig opgesteld dat Londen, Ankara en Athene zouden kunnen ingrijpen als de grondwettelijke orde zou worden verstoord. Deze grondwet leverde echter een niet werkbare situatie op, en Makarios III, die zich ondertussen bleef inzetten voor de Enosis met Griekenland (hoewel dit door de staatsgreep van de kolonels in 1967 op een laag pitje kwam te staan) stelde een aantal wijzigingen in de grondwet voor. De spanningen tussen de bevolkingsgroepen liepen steeds verder op. Op 21 december 1963 braken er schermutselingen uit. Een snelle interventie van de Britten wist erger te voorkomen. Makarios III stemde in met het voorstel met een tijdelijke vredesmacht waarin het eiland werd verdeeld in drie protectoraten onder toezicht van Londen, Ankara en Athene, welke uiteindelijk zou worden vervangen door een vredesmacht van de Verenigde Naties: UNFICYP. Het voorstel om door de NAVO de vrede te laten handhaven werd door de aartsbisschop resoluut van de hand gewezen: Cyprus streefde volledige politieke niet gebondenheid na en ook de wens om Enosis was inmiddels van de baan, dit tot groot ongenoegen van de Verenigde Staten en Athene. De militaire junta in Athene besluit op 15 juli 1974 tot een staatsgreep over te gaan. Makarios III weet zich echter in veiligheid te brengen. Op 20 juli van datzelfde jaar schieten Turkse troepen de Turks – Cypriotische minderheid te hulp en bezetten het noordelijke deel van het eiland. Dit leidde de val van het militaire bewind in Athene in. Ondanks de wapenstilstand van 30 juli startte het Turkse leger op 14 augustus een nieuw offensief, met als gevolg dat de Grieks – Cypriotische bevolking naar het zuidelijke gedeelte van het eiland vluchtte, terwijl de Turks – Cyprioten in noordelijke richting vluchtten. Deze tweedeling duurt, ondanks diverse bemiddelingspogingen, tot op de dag van vandaag voort.

Op bovenstaand fragment rust auteursrecht: plaatsing is met toestemming.

Onderstaand een fragment uit een column':

Een belangrijke erfenis uit de tijd van het kolonelsregime is de deling van Cyprus. Het eiland was tot 16 augustus 1960 een Brits protectoraat. Op die datum werd het eiland echter onafhankelijk en werd aartsbisschop Makarios III president van de nieuwe republiek. Hierbij werd de wens van de Grieks – Cypriotische meerderheid voor aansluiting bij Griekenland (Enosis) genegeerd, en ook de Britten waren niet bepaald voorstander van een onafhankelijk Cyprus. De Turks - Cypriotische minderheid op het eiland was voorstander van een deling van Cyprus in een Grieks en Turks deel, (Taksim) waar uiteraard Turkije ook de voorkeur aan gaf. De grondwet werd dusdanig opgesteld dat Londen, Ankara en Athene zouden kunnen ingrijpen als de grondwettelijke orde zou worden verstoord. Deze grondwet leverde echter een niet werkbare situatie op, en Makarios III, die zich ondertussen bleef inzetten voor de Enosis met Griekenland (hoewel dit door de staatsgreep van de kolonels in 1967 op een laag pitje kwam te staan) stelde een aantal wijzigingen in de grondwet voor. De spanningen tussen de bevolkingsgroepen liepen steeds verder op. Op 21 december 1963 braken er schermutselingen uit. Een snelle interventie van de Britten wist erger te voorkomen. Makarios III stemde in met het voorstel met een tijdelijke vredesmacht waarin het eiland werd verdeeld in drie protectoraten onder toezicht van Londen, Ankara en Athene, welke uiteindelijk zou worden vervangen door een vredesmacht van de Verenigde Naties: UNFICYP. Het voorstel om door de NAVO de vrede te laten handhaven werd door de aartsbisschop resoluut van de hand gewezen: Cyprus streefde volledige politieke niet gebondenheid na en ook de wens om Enosis was inmiddels van de baan, dit tot groot ongenoegen van de Verenigde Staten en Athene. De militaire junta in Athene besluit op 15 juli 1974 tot een staatsgreep over te gaan. Makarios III weet zich echter in veiligheid te brengen. Op 20 juli van datzelfde jaar schieten Turkse troepen de Turks – Cypriotische minderheid te hulp en bezetten het noordelijke deel van het eiland. Dit leidde de val van het militaire bewind in Athene in. Ondanks de wapenstilstand van 30 juli startte het Turkse leger op 14 augustus een nieuw offensief, met als gevolg dat de Grieks – Cypriotische bevolking naar het zuidelijke gedeelte van het eiland vluchtte, terwijl de Turks – Cyprioten in noordelijke richting vluchtten. Deze tweedeling duurt, ondanks diverse bemiddelingspogingen, tot op de dag van vandaag voort.

Op bovenstaand fragment rust auteursrecht: plaatsing is met toestemming.
Quote
#6
(21 May 2014, 00:03)Erwin schreef:
Forummededeling: De links en/of foto's in dit bericht zijn alleen zichtbaar voor leden van dit forum.
Ben je (nog) geen lid registreer je dan eerst en word lid. Ben je al lid meld je dan aan.




Beste Yvon, deze uitspraak is een minachting voor de Cyprioten en een gebrek aan historisch besef. Daarnaast een blijk van onderhandelings onbekwaamheid van betrokkenen. Geen enkele Cyprioot afkomstig uit bezet noordelijk Cyprus zal hiermee instemnen. Mag ik jou en andere belangstellenden adviseren om zich te verdiepen in de achtergrond van deze kwestie. En de internationale gemeenschap oproepen tot herstel van de erkende grenzen.
Ongeacht wat iemand van die uitspraak mag vinden, lijkt het mij dat het voor elk weldenkend mens wel duidelijk is dat die grenzen nooit meer "hersteld" gaan worden. Zekers gezien het huidige politieke klimaat is dat een kansloze missie, helaas. Confused
JohanV's signatuur Many people walk in and out our lives, but only true friends leave footprints.

[Afbeelding: footsteps.png]
Quote
#7
"Solidarity for Greece, Netherlands

US vice-president Joe Biden pushes energy cooperation in visit to Cyprus.

DISCOVERY OF OIL AND GAS DEPOSITS IN THJE MEDITERRANEAN HIGLIGHTS THE GROWING IMPORTANCE HAS GIVEN TO THE REGION!

US vice-president Joe Biden arrived in Cyprus on Wednesday, the most senior US official to visit in more than 50 years, as the quest to find alternative energy routes into Europe focused international attention on the continent's only divided country.

With the discovery of vast reserves of oil and natural gas deposits in the eastern Mediterranean, the visit highlights the growing importance Washington has given to the region following the crisis in the Ukraine. If unlocked, the hydrocarbons have the potential to substantially reduce Europe's reliance on Russia for energy supplies.

"I wanted to come to primarily underscore the value the United States attaches to our growing cooperation with the republic of Cyprus," Biden said in an address moments after touching down. "This relationship is now a genuine strategic partnership which holds great promise."

For the Obama administration, now scrambling for a foreign policy success, the three-day stop over also offers the opportunity to help reunify Cyprus, after 40 years of division the western world's longest-running diplomatic dispute. The vice president said "an important focus of conversations" would be the settlement process.

"It is the most visible sign yet of a new and renewed American commitment to finding a speedy solution to the Cyprus problem," said Hubert Faustmann, associate professor of history and political science at the University of Nicosia.

"Ukraine has added new urgency to the resolution of the Cyprus problem to allow the export of eastern Mediterranean oil and gas via Turkey into Europe."

Such efforts have become easier since the relaunch of reconciliation talks. After a near two-year hiatus, negotiations aimed at reuniting the island's estranged Greek and Turkish communities were restarted in February in the wake of concerted pressure from the US.

The search for a settlement followed a discernible shift in relations with Washington under Cyprus' pro-western president, Nicos Anastasiades, after years of the island being governed by the Moscow-trained communist Demetris Christofias.

But the discovery of hydrocarbons – first in the waters off Israel and more recently in Cyprus' exclusive economic zone – have also injected new vigour into the process.

The reserves could position Cyprus "as an energy and economy leader" in the region, according to Obama administration officials who have signaled that a solution is pressing if US oil companies are to make the huge investment that will accompany exploration.

Anastasiades has said his government wants to build an onshore terminal for the liquefaction of gas so that Cyprus can "realise the significant potential of becoming the eastern Mediterranean's energy hub." Once built, the terminal would ship supplies from nearby countries including Israel, Egypt and Lebanon.

"The energy issue adds an extra imperative for a solution," said Dr James Ker-Lindsay specialist on Cyprus at the London School of Economics. "The US and the EU would like to see less reliance on Russia for energy and the discovery [of the deposits] opens up new opportunities," he told the Guardian. "Cyprus is a key piece in the puzzle as both as a source of energy and an alternative transit route."

Biden, who will hold talks with Anastasiades and Dervis Eroglu, the leader of the breakaway Turkish-controlled northern republic of Cyprus, is expected to also discuss security issues. Turkey currently has around 35,000 troops stationed in the north which it seized after invading the island following an attempt to unite it with Greece in the summer of 1974.

"There are two big issues, security and property, that still very much divide us," Andreas Mavrogiannis, the Greek Cypriots' lead negotiator said in a recent interview in Nicosia. "But we are also getting clear signals that Turkey wants to become a regional economic power and the question of hydrocarbons plays into that."

Analysts said Washington hoped to not only bolster its waning presence in the eastern Mediterranean through energy, but was clearly aiming to bring pro-American countries together in a region that had become increasingly anti-western with the rise of Islamic fundamentalism since the Arab Spring.

"Israel has discovered huge deposits and it desperately needs safe export routes through pipelines that either go via Cyprus or its exclusive zone," said Faustmann. "For an administration that needs a foreign policy success Cyprus seems to be fixable and this is what Biden's visit is all about."

Guardian Today"

[Afbeelding: 2ise4q0.jpg]

[Afbeelding: jfdusn.jpg]
Quote


Ga naar forum:


Gebruikers die deze discussie lezen: 1 gast(en)