Grottentocht
#1


Het fijne van vakanties is dat je jezelf op een gegeven moment thuis voelt, geen zorgen meer hebt en de dagen gaat vergeten, zo kwam ik er net achter dat het vandaag donderdag is in plaats van de gedachte vrijdag.
Zo heb ik dus in feite een dag extra vakantie.
Goed, genoeg onzin, even tot de orde van de dag, vandaag de cave tour of in het Nederlands: de grottentocht.
O jullie gaan naar de grot van de Aghia Sophia bij Kato Chora, is die dan nog open?
Nee, ik schreef grottentocht, dat is meervoud en de Nederlandse taal leert ons dan dat er meer grotten zijn.
Dat is een feit, de tweede is dat we die al gezien hebben dus niet echt interessant meer te noemen.
Oef daar maakt ik eigenlijk mijn eerste fout en hoop ook de laatste in dit verhaaltje.
We bezoeken vandaag onder leiding van een Nederlands sprekende gids 4 grotten, ja inderdaad FvW van Pyrgos House.
Eigenlijk zijn het al grotten waar we deels in geweest zijn en ook weer niet.
Nee, oké ik heb de ouzofles leeg maar t verhaal klopt nog steeds.
Laat ik maar beginnen met vanmorgen.
Nog net voor zonsopgang gaat de wekker, 7.00 uur, ja klopt gekker moet t niet worden.
Ik loop naar buiten en zie nog net de zon opkomen, dus ik dank de lieve god voor dit moment, ik bedoel je kunt ook niet wakker worden maar dan leest u niet wat ik nu schrijf.
Waarom zo vroeg?
We moeten, ik en mijn vracht van 4 dames om half negen in Potamos op Apel verschijnen.
Dus snel een bak sterke koffie, kleding aan en net als we de deur uitstappen staan er al twee beneden klaar.
Goedemorgen Jaap!
Ik laat de beide dames bij mijn vriendin achter en sjees door het dorp richting Karavas.
Bij het Ross Holidays appartementen complex Filira pik ik Sietske op.
Sietske kennen wij nog van wandelingen met pasen dit jaar.
Spullen in de riante huurauto en terug om de resterende 3 dames in de huurauto te proppen.
Het past allemaal en met 5 personen plus even zoveel rugzakken blijkt de I10 zijn mannetje te staan.
Voor het kantoor van Pyrgos House stappen er twee over de auto van Frank, aangevuld met een toeriste uit Israel.
Met een gangetje van 60 km/h rijden we richting Chora, stoppen wij even in Karvounades bij de bakker terwijl Suzuki Jeep doorrijdt, ik weet het eindpunt dus geen paniek.
Chora, linksaf.......Kapsali, net over de brug links en uitstappen, we zijn er en weer twee dames extra.[Afbeelding: AAAC0612-104D-46FD-B8D5-EFC40817360A.jpg]
Teamleider Frank, fotograaf en geschriftschrijver Japio, zijn vriendin, Sietske, nog twee hollandse dames, de israelische en nog 2 zweedse dames.
Een bont gezelschap van nationaliteiten, de voertaal vandaag zal dus het Angelsaksische worden of wel het Engels.
Eerst wordt er uitgebreid besproken wat er die dag gedaan wordt.
Dat gaan we te voet naar onze eerste grot.
We steken de brug terug over, slaan links het pad in en gaan zo onderlangs het kasteel, een pad wat wij al meerdere malen gelopen gelopen hebben, hetzij vanaf de andere kant, andere dagtocht en trektocht.
Een grot in deze omgeving is ons onbekend, oke er is ons eerder deze week uitgelegd waar de grot is maar wij houden wijs ons mond.
Aan het einde van het pad, daar waar het onverharde pad om het kasteel omhoog gaat staat een klein kapelletje.[Afbeelding: F48861C5-9516-48FE-BBDC-54899793EA0F.jpg]
De deur zit op slot, de sleutelbewaarder zou er zijn maar helaas geen kip te zien.
Er wordt gebeld, ehh telefonisch wel te verstaan en de sleutelbewaarder is onderweg.
In de tussentijd wordt er uitleg gegeven over de grot, die zich dus in het kapelletje bevindt.
Na 10 minuten komt een auto t pad afgereden en wordt de deur ontsloten, verschijnt er een prachtige kapel in een werkelijk schitterende grot, verlicht door een gat in de rotsen.
Een uitleg wordt gegeven over de grot, de iconen en de betekenis van het kerkje.
Na ieders verbazing over het grotkerkje gaan we weer terug over hetzelfde pad, steken de brug over en gaan naar het volgende grotkerkje wat ons wel bekend is van meerdere wandelingen.
Ook hier uitgebreide uitleg over van alles en nogwat.
Zo dat was grot nummer twee.
Terug naar het gemotoriseerde vervoer.
Op in colonne naar de camping van Kapsali.
De camping in het naaldbomen bos is leeg, in feite heb ik er nog nooit een tent gezien maar dit terzijde.
Op naar de twee kerkjes van de heilige Johannes, de twee witgekalkte kerkjes die men tegen de bergwand aangeplakt ziet liggen, ook hier eerder geweest maar helaas op slot.
Nu dus niet, via het eerste kerkje ontmoeten we de vaste bewoner, een geit, een zwarte, volgens de gids staat hij steevast te kijken welke gasten er steeds aankomen, nu dus weer, het beest volgt nauwlettend onze bewegingen.
Wederom krijgen we uitgebreid een verhaal te horen over de kerk en de heilige Johannes en nemen we per duo kennis van de grot aansluitend naast het kerkje, de prachtige oude kommen waarin het water wordt opgevangen en de mooie vormen van de druipstenen.[Afbeelding: 22002704-C2D6-456B-B432-6F85A13B2A28.jpg]
Even rustpauze om tenslotte af te dalen via het pad naar de auto's.
Het laatste grotkerkje is die van de Aghia Sofia bij Kalamos.
Het kerkje ziet er fris geschilderd uit en na ook wederom een uitgebreid verslag trekken we een kleine 150 meter verder de grot in omhoog.
Aanschouwen de druipstenen en vervolgens de vleermuizen boven aan het plafond.
Zo de grottentoer zit erop.[Afbeelding: 6CB4FACE-9C7F-4197-B2DC-6A20D81DDA63.jpg]
We rijden gezamenlijk naar het dorp Kalamos en bezetten daar min of meer het plaatselijk kafeneion.
Dat heeft de eigenaar nog nooit meegemaakt, zoveel nationaliteiten en vrouwen in zijn etablissement, het is een gekakel van jewelste.
We zitten aan de verschillende soorten koffie en bier, de lokale mannen drinken gezellig mee.[Afbeelding: 4E4FF0F1-A5D4-4303-82F7-4E3F6A37979C.jpg]
Als er een een sigaret op wil steken vraag ik hem dit niet te doen, loop ik vervolgens naar de auto en bied de heren een voor een een sigaartje aan.
Ze knikken beleefd en na afloop van het tafereel laat ik het kistje met sigaren ter verbazing achter, het dorpscafé heeft de dag van zijn leven!
Na deze gebeurtenis zit mijn huurautootje wederom vol.
Met z'n vijven gaan we terug naar Aghia Pelaghia maar omdat mijn gasten het eiland nauwelijks kennen maak ik een omweg via Roussos, de Katouni brug, Avlemonas en het klooster van Aghia Moni, waar de voor mij bekende hond recht tegen mij opspringt en mij af begint te likken, de herkenning is wederzijds.
Het klooster is open en we krijgen een uitgebreide rondleiding in de kerk.
De dames hebben de dag van hun leven.
Zo klaar........pfff 17.00 uur terug, verhaal af, effe douche en op naar Fratsia voor een heerlijk diner[Afbeelding: A1D6E5AF-12B3-4FCC-BD22-0622AA7B7AA4.jpg]
Quote
#2
Ook als je nuchter bent zijn je verhalen geweldig. Ik blijf je volgen.
Quote


Ga naar forum:


Gebruikers die deze discussie lezen: 1 gast(en)