10 January 2015, 20:20
Langzaam daalt de aluminium vogel vanuit grote hoogte neer op zijn plaats van bestemming.
Achter ons latend de besneeuwde toppen van de diverse bergketens, het ziet er koud en kil uit en ook de eerste paar stappen buiten de verwarmde hal van het vliegveld doen dat vermoeden bevestigen.
De zon schijnt, dus rennen we naar de plek waar hij de aarde beschijnt.Gelukkig is het daar warmer, heerlijk gewoon.In vergelijk met eerdere keren is het vliegveld van Athene stil en bijna verlaten. Ik herken de lotenverkopers die er telkens weer staan en ook de verschillende winkeltjes zijn er nog.De "Olive Tree" het Griekse restaurant op de bovenste verdieping naast s werelds bekendste fastfoodketen is verdwenen en heeft plaats gemaakt voor een Italiaans restaurant.De ouzo staat echter nog steeds op de menukaart, dus samen met een pizzaatje gaat dat er best wel in.De vlucht naar Kythira heeft met een verschil van slechts een paar uurtjes een goede aansluiting.In de vertrekhal stroomt het langzaam vol met passagiers, volgens mij herken ik even verder op de grote Kretenzer kok van het restaurant in Fratsia.Helemaal zeker ben ik niet van mijn zaak dus ik maak geen contact.Blader op mijn ipad door de foto's van afgelopen jaar maar goed dat is net zoiets als de bijbel opnieuw te gaan lezen, ik vind de bewuste foto niet.Kythira ligt heerlijk in de zon en bij het uitstappen moeten mijn ogen duidelijk wennen aan de scherpte van de zon.Paradijs, de werkelijkheid van de wereld even vergeten, de zorgen en de afschuwelijke gebeurtenissen van de afgelopen tijd even uit het geheugen.Hoog in de Pyrgos, de torenwoning in Potamos kijk ik uit over het eiland, de rust en de vrede hebben toch elke keer weer een indrukwekkende greep op mijn gestel.
Hier geen oorlog, geen geweld......het is gewoon even een compleet andere wereld.Het inmiddels half elf dus zo aan de wandel.Na een heerlijk ontbijtje met verse broodjes van de familie Chrysafitis, bakker in Potamos en verse eitjes van de plaatselijke kippen ga ik me langzaam klaar maken voor de wandeling, het zonnetje schijnt en de wind waait.De kleding is snel aan en even zo snel weer uit, de eerst keuze zou wel eens te warm kunnen zijn dus maar wat anders.Een lange wandelbroek is wel zo prettig maar de keuze voor de bovenkant daar twijfel ik nog over, een trui is denk ik te warm, okee wandelen zal wel gaan maar ik wil nog wel eens een rotsje opklimmen, de keuze valt op een zweetshirt en een korte outdoor jas.Achteraf ook gewoon te warm, het weer is zacht deze zaterdag, de afgelopen dagen is het kouder geweest.We gaan met ze vieren op stap.Vier? Jullie zijn toch met twee?Nee de buren wilde ook mee, geen probleem.De twee schrijvers van Kythira doorlopend gaan mee.De tocht vanuit Platia Ammos kan blindelings gewandeld worden, de route hebben we al zo vaak gelopen maar hij blijft toch altijd weer bijzonder mooi.Onderweg nemen we achtergelaten lege plastic flessen mee, we komen tot 4 zakken vol, als je er echt op gaat letten is dit toch wel een klein min puntje te noemen.Het zonnetje doet goed zijn best om onze aanwezigheid te veraangenamen.De 12,7 kilometer zijn nauwelijks voelbaar in de benen.Honger hebben we er wel van gekregen maar dit stellen we even uit tot vanavond......even kijken of scandia open is!
Achter ons latend de besneeuwde toppen van de diverse bergketens, het ziet er koud en kil uit en ook de eerste paar stappen buiten de verwarmde hal van het vliegveld doen dat vermoeden bevestigen.
De zon schijnt, dus rennen we naar de plek waar hij de aarde beschijnt.Gelukkig is het daar warmer, heerlijk gewoon.In vergelijk met eerdere keren is het vliegveld van Athene stil en bijna verlaten. Ik herken de lotenverkopers die er telkens weer staan en ook de verschillende winkeltjes zijn er nog.De "Olive Tree" het Griekse restaurant op de bovenste verdieping naast s werelds bekendste fastfoodketen is verdwenen en heeft plaats gemaakt voor een Italiaans restaurant.De ouzo staat echter nog steeds op de menukaart, dus samen met een pizzaatje gaat dat er best wel in.De vlucht naar Kythira heeft met een verschil van slechts een paar uurtjes een goede aansluiting.In de vertrekhal stroomt het langzaam vol met passagiers, volgens mij herken ik even verder op de grote Kretenzer kok van het restaurant in Fratsia.Helemaal zeker ben ik niet van mijn zaak dus ik maak geen contact.Blader op mijn ipad door de foto's van afgelopen jaar maar goed dat is net zoiets als de bijbel opnieuw te gaan lezen, ik vind de bewuste foto niet.Kythira ligt heerlijk in de zon en bij het uitstappen moeten mijn ogen duidelijk wennen aan de scherpte van de zon.Paradijs, de werkelijkheid van de wereld even vergeten, de zorgen en de afschuwelijke gebeurtenissen van de afgelopen tijd even uit het geheugen.Hoog in de Pyrgos, de torenwoning in Potamos kijk ik uit over het eiland, de rust en de vrede hebben toch elke keer weer een indrukwekkende greep op mijn gestel.
Hier geen oorlog, geen geweld......het is gewoon even een compleet andere wereld.Het inmiddels half elf dus zo aan de wandel.Na een heerlijk ontbijtje met verse broodjes van de familie Chrysafitis, bakker in Potamos en verse eitjes van de plaatselijke kippen ga ik me langzaam klaar maken voor de wandeling, het zonnetje schijnt en de wind waait.De kleding is snel aan en even zo snel weer uit, de eerst keuze zou wel eens te warm kunnen zijn dus maar wat anders.Een lange wandelbroek is wel zo prettig maar de keuze voor de bovenkant daar twijfel ik nog over, een trui is denk ik te warm, okee wandelen zal wel gaan maar ik wil nog wel eens een rotsje opklimmen, de keuze valt op een zweetshirt en een korte outdoor jas.Achteraf ook gewoon te warm, het weer is zacht deze zaterdag, de afgelopen dagen is het kouder geweest.We gaan met ze vieren op stap.Vier? Jullie zijn toch met twee?Nee de buren wilde ook mee, geen probleem.De twee schrijvers van Kythira doorlopend gaan mee.De tocht vanuit Platia Ammos kan blindelings gewandeld worden, de route hebben we al zo vaak gelopen maar hij blijft toch altijd weer bijzonder mooi.Onderweg nemen we achtergelaten lege plastic flessen mee, we komen tot 4 zakken vol, als je er echt op gaat letten is dit toch wel een klein min puntje te noemen.Het zonnetje doet goed zijn best om onze aanwezigheid te veraangenamen.De 12,7 kilometer zijn nauwelijks voelbaar in de benen.Honger hebben we er wel van gekregen maar dit stellen we even uit tot vanavond......even kijken of scandia open is!