Fodelianakis olijfolie                 
Grote schoonmaak, t seizoen begint!
#1
Multiquote:[color=rgba(0, 0, 0, 0.701961)]Wandelen,
 
Ons eilandje leent zich er uitstekend voor, ik ga u er niet nogmaals de voordelen allemaal van opsommen, die moge bekend zijn.
De paden zijn veelal oud, heel oud.
Ze dateren van de tijd dat vervoer nog bestond uit de twee ledematen onder aan ons lichaam die beurtelings een beweging naar voren doen om ons zo te doen verplaatsen.
Later, hoe slim de mens ook is zijn we misbruik gaan maken van de kracht van andere diersoorten, toen de techniek echter om de hoek kwam kijken waren deze wegen er eigenlijk niet geschikt voor.
Dus de voetpaden, geiten- of ezelspaden zijn op Kythira zijn eigenlijk de hoofdwegen om te wandelen.
Ze liggen er, bij elkaar opgeteld meer dan het asfalt dat er ligt.
De vele, soms verlaten dorpen die het eiland kent, waren vroeger allemaal met elkaar verbonden door deze wegen.
“Waren” is eigenlijk gelogen want ze liggen er nog steeds, soms overgroeid door struiken, andere keren overspoeld of op een andere manier aangetast door de natuur.
Ik zie wel eens een kerkje liggen op een onbereikbare heuvel maar geen pad, toch moet er ooit een weg naar toe zijn geweest, ik bedoel je bouwt geen kerkje voor de lol.
Dus het is zoeken en speuren, soms  heb je een beeld en een andere keer word je geholpen door de lokale bevolking met verhalen van vroeger.
Ook oude kaarten van het leger of aantekeningen uit oude geschriften kunnen je helpen de paden te herontdekken.
Zo loopt er een inmiddels prachtig pad vanaf de Kaap Trachilos door de vallei richting de hoofdstad Chora.
Het pad, dat lag er al eeuwen, alleen werd het door de begroeiing steeds smaller en op het laatst door de toch wel scherpe doornstruiken erg pijnlijk om door te komen.
Het mes moest er dus in!
Kythera Hiking is er, met medewerking van Pyrgos House die dit pad veelvuldig gebruikt, in geslaagd om in 3 dagen het authentieke pad weer bloot te leggen.
De route naar Agios Minas is ook weer begaanbaar gemaakt. Dit kerkje dateert uit de 16e eeuw en ligt verscholen tussen prachtige hoge cypressen. Het behoorde ooit tot een Venetiaans klooster en later, in de 19e eeuw, begroeven de Engelse overheersers hier hun doden.
Ook zo benieuwd naar dit pad?


Het staat uitvoerig beschreven in het wandelboekje ‘Kythira doorlopend’, wandeling 30 geloof ik, uitgegeven door Pyrgos House.
[/color]
[Afbeelding: CEB14DFA-D9D4-495C-B635-1F6187FD33D7.jpg]
Quote


Ga naar forum:


Gebruikers die deze discussie lezen: 1 gast(en)