Maandag
#1
Ondanks het feit dat we vakantie hebben ben ik steeds vroeg wakker.
6.30 uur kijk ik meestal al uit over de prachtige baai, veel beweging is er niet, het is net alsof je naar een ansichtkaart staat te turen.
Tegen zevenen wordt de rust verstoord, als je dat zo mag noemen door enkele mussen die hier in de dennenboom verstoppertje spelen.
Komen ook de meeuwen tot leven die op het water drijven en komt een klein vissersbootje terug met zijn vangst.
Recht voor ons in het uitzicht ligt het zuidelijkste puntje van het eiland Kythira, Trachilos.
We zijn er reeds eerder geweest maar nu we hier toch weer zijn lijkt me dat wel een leuk wandelingetje.
Ik zoek m'n spullen bijeen maar kan een hulpstuk niet vinden, een bout verbinding voor het vastzetten van een van de twee sportscams die ik mee heb.
Ik vloek binnensmonds of eigenlijk ook er buiten.....ben ik dit nu echt vergeten, nou ja pech.
We trekken de stoute schoenen aan en gaan eerst maar eens aan het ontbijt deze morgen.
We gaan zitten op het terras maar er komt niemand en als ik naar binnen loop is de eigenaresse druk bezig met het reinigen van de toiletten, ze komt eraan.
1 koffie, 2 verse Jus en twee sandwiches ham, kaas en tomaat.
Het smaakt goed.
We gaan op stap en voor diegene die bekend zijn met de boulevard, het weggetje richting Chora loopt zo steil omhoog dat je voorover moet lopen om niet achterover te vallen.
Na de brug slaan we wederom links het pad in wat uiteindelijk om het kasteel zal gaan.
Opletten nu!
De weg naar een strand daar ergens beneden zijn we zaterdag voorbij gelopen, nu moet ik even goed kijken waar dat pad begint.
Nou we kunnen kijken wat we willen....geen pad, toch weet ik zeker dat er een loopt!
Het is wederom warm en de dag moet nog beginnen, zweetdruppels en een natte rug zijn de bewijzen dat het pad om het kasteel stijgend en vermoeiend is.
We lopen kort de nauwe steegjes in Chora  door, we moeten ergens links naar beneden, richting Kerkhof.
Gevonden, de weg daalt, loopt langs oude wasbekkens en het eerder genoemde kerkhof.[Afbeelding: F57828C5-9401-465C-88D3-0CB7079FDD5A.jpg]
Wandelgids van Weerde merkte eerder op dat het trappetje naar het oude ruinekerkje Agios Minas ook schoongemaakt was.
We lopen er weer voorbij, klauteren wat rotsen op en zijn er toch gekomen.
Het oude kerkje is desondanks zijn vervallen staat een bezoek meer dan waard, op een oud Tablet staat iets gebeiteld over de geschiedenis ervan.
In een hoek staat Jesus, hij mist een hand en een arm, ik weet toch zeker dat hij deze aan het kruis toch wel had.
Vanuit het kerkje zien we het schoongemaakte pad naar boven, meerdere malen gelopen vanuit de andere richting maar een van de laatste keren was er geen doorkomen meer aan.
Nu ligt er een pracht pad en getuige de velen weggehaalde struiken een hels karwei.
We lopen nu terug via het pad vanaf het kerkje en ja hoor het trappetje, eerder gewoon stom voorbij gelopen.
We volgen het pad naar boven en uiteindelijk komen we uit bij Germanika,  de oude wachtposten van de voorvaderen van mevrouw A. Merkel.
Duitsers....de haat zal nog wel aanwezig zijn getuige de nog steeds vervallen ruines.
Trouwens zag ik van de week een filmpje over duikers die rond Kythira ergens een oude Juncker op de zeebodem ontdekt hadden, een vliegtuig voor alle duidelijkheid.
We zetten de daling in voor de Kaap, het pad gaat steil omlaag en daar waar de rotsen zwart worden is het uitkijken geblazen.[Afbeelding: CF319C6E-20BB-44F9-A4D1-42B4641FA5D6_1.jpg]
Vanuit de diepte op zeeniveau wordt er geschreeuwd, of we gaan zwemmen?
Ik zwaai terug maar dat is dan ook alles, we hebben al onze aandacht nodig om de scherpe rotsen over te klimmen.
Dan weer omhoog het laatste gedeelte van de kaap over, het blijft een mooie wandeling.
Na een korte pauze weer terug, zelfde pad tot in Chora, ja ik schrijf hierover niet veel want we hebben haast!
Het is 13.00, ik wil nog zwemmen en om 15.00 uur aanwezig zijn bij de Kajak presentatie van Pyrgos House.
Bij de supermarkt van Akkermans genieten we van twee pakjes sap, een ijsje en sesamkoekjes.
Sinds het ontbijt van vanmorgen is er in de maag geen arbeid meer verricht.
We dalen het pad rechts langs het kasteel af, gadegeslagen door de eerder deze week gefotografeerde roofvogels, ik hoor maar zie ze echter niet.
13.30 nog even door naar het eerder ontdekte prive strandjes, even de warmte uit het lichaam laten stromen.
2 keer een heerlijk verkoelende zwempartij.[Afbeelding: 655FFA35-7101-4FBD-A929-3E7CEC16DA3A.jpg]
Even rekenen, ja we moeten gaan, willen we op tijd zijn voor de ontmoeting met Frank.
Net als we de brug in Kapsali oversteken zie ik via de ogen in mijn achterhoofd het bronskleurige Jeepie van het Toeristenburo rijden.
Het raampje gaat met enig gekreun naar beneden en de bestuurder vraagt hoe t gaat.
Ik vertel hem vast de helft van dit gehele verhaal.
"Hee jongens drie uur he, kajak.....tweede baai.
Dus wij naar het appartement, bootschoenen aan en een ander broekje.
Aangekomen bij de tweede baai zit de baas met zijn voetjes in de zee, van enig kajak geen zicht.
Nu is het zo dat het woord afspraak bij de grieken niet in het woordenboek voorkomt, ik ga het niet hebben over de crisis maar meer over op tijd komen.
15.10 maar effe bellen....ja hij is hier al geweest maar zag niemand!
Dan komt de fotografe, wordt er weer gebeld, er staat te veel wind.
We moeten naar de eerste baai.........oooooooooooooh.
Veel wind.....je krijgt er niet eens een lucifer mee uit maar goed.
Aan het begin van de eerste baai worden er inderdaad twee kajaks op het strand gezet.
Komen er nog meer mensen die zich allemaal voorstellen: de fotografe Chrysoula herken ik en Alexis en Jakobos, de twee kajak instructeurs.
Er wordt gepraat en geregeld en ook dit gaat op ze Grieks, ik denk flikker die boten in het water en gaan.
Als vriendin Jeanet de kajak in wil stappen wordt het gezegde buiten de boot vallen wel heel erg letterlijk, nat dus.
De drie kajaks liggen in het water: 1 single en twee dubbele.
Mijn wandelmaatje heeft nog nooit gekajakt, dus ik leg even uit hoe dat gaat.
De instructeur zit altijd achterin dus ik stuur en geef aanwijzing welke zijde van de peddel het water in moet, het gaat gewoon in een keer goed en voor we het weten zijn we uit het zicht.
"Hee jongens terug komen voor de foto's" we doen wat de regisseur beveelt en de fotografe schiet.
Dan nemen we afscheid van Frank, hij heeft het te druk met Pyrgos House en moet in tegenstelling tot Griekse gewoontes wel gewoon ergens op tijd zijn.
"Ik geef jullie spullen wel effe af bij Jannis" de eigenaar van het appartementencomplex waar wij verblijven.
We peddelen langs de kust en komen bij een heel klein afgelegen strandje, de fotografe die ook in een van de kajaks is gestapt zegt tegen ons.
"You are  the first tourists to see tis hidden beach", we schieten beiden in de lach.
"We just came from this beach," vertel ik.
"You have been here?" Vraagt ze.
"How swimming?"
"No, walking"
Ze is met stomheid geslagen als ze de hoge steile rotsen om het strand bekijkt.
We varen terug richting kust, nemen nog even een pauze op HET strand waarvan ik eerder die dag het pad niet kon vinden en ik ontdek vanaf het strand duidelijk de trap naar boven.
Dus de volgende keer?...juist van beneden naar boven.
Op het strand van Kapsali praat ik nog even met Alexis die 
Forummededeling: De links en/of foto's in dit bericht zijn alleen zichtbaar voor leden van dit forum.
Ben je (nog) geen lid registreer je dan eerst en word lid. Ben je al lid meld je dan aan.




 ook door de Koufogialou-kloof voert.
In de planning is een aantal dagtochten per kajak, afhankelijk van de windrichting te beginnen in Lykodimou, Kombonada of Agios Nikolaos, naar verborgen stranden en grotten waar men normaal gesproken niet kan komen.
Van Lykodimou gaat het naar het mooie Kalami, het verlaten strand nabij Moni Panagias Orfanis, het mooie klooster dat te bereiken is via de dalende weg vanuit Mylopotamos.
Vanuit het keienstrand Kombonada gaat het zuidwaarts langs enkele grotten die alleen vanuit zee te bereiken zijn.
Tenslotte het strand bij de vuurtoren helemaal in het noorden, hier vandaan gaat het naar Amoutsie, wandelaars die de weg weten kunnen er komen maar vanuit zee zal de tocht toch mooier zijn.
We nemen afscheid van het gezelschap, de zon op de zee was pittig want enkele delen van mijn rug zijn behoorlijk rood.
Nog even langs Jannis voor de spullen eerder afgegeven door Frank.
Geen Jannis, geen spullen, geen sleutel of tas.
De moeder begint te brabbelen, grieks.
Daar komen we niet verder mee, ik pak de reserve sleutel en ga naar boven, de spullen liggen gewoon binnen op tafel.
Alleen paniek breekt uit als de sleutel ontbreekt.
Een smsje naar de organisator van de vele wandeltochten levert op dat de sleutel gewoon buiten voor de deur ligt, onder een steen........waar anders!
Quote
#2
Mooi verhaal, fijne manier van schrijven heb je.
goedgedaan bedankt
Quote
#3
(17 June 2015, 09:49)Goedas schreef:
Forummededeling: De links en/of foto's in dit bericht zijn alleen zichtbaar voor leden van dit forum.
Ben je (nog) geen lid registreer je dan eerst en word lid. Ben je al lid meld je dan aan.




Mooi verhaal, fijne manier van schrijven heb je.
goedgedaan bedankt

U bedankt voor de reaktie!
Quote


Lijst met mogelijk verwante discussies
Discussie Auteur Reacties Weergaven Laatste bericht
  Sept 2019 maandag Japio 1 1.317 25 September 2019, 10:37
Laatste bericht: jacq1970
  september 2019 maandag Japio 2 1.452 10 September 2019, 10:22
Laatste bericht: jacq1970
  Maandag Japio 1 1.597 26 June 2017, 15:10
Laatste bericht: jacq1970
  Maandag Japio 0 1.955 14 June 2016, 16:44
Laatste bericht: Japio

Ga naar forum:


Gebruikers die deze discussie lezen: 1 gast(en)