Fodelianakis olijfolie                 
Warm
#1
[Afbeelding: K71suh.jpg]Het is warm, nog steeds gewoon te heet om de ene voet voor de andere te zetten.
Normaal gesproken vallen de mussen dood van het dak maar ik denk dat gisteren al gebeurt is want ik hoor er geen meer.
Na het opstaan doen we rustig aan , eerst thee en later ontbijt.
Lopen wordt voorlopig effe niets, tenminste nog niet.
Later die dag hebben we de afspraak op de parkeerplaats van Chora om mee te lopen de kaap op in het zuiden.
Gezien het huidige weerbeeld is dat misschien ook wel beter.
Het grote keienstrand aan de oostkust zullen we weer enkele uurtjes bezoeken.
Snorkeltje mee om de tijd te doden want echt een strandmens ben ik niet, ik barbecue graag maar gebarbecued worden is iets anders. 
Ik de spiegel van het huurautootje ontdek ik twee bekenden die wederom mensen gaan ophalen van t vliegveld en dit gegeven zal de komende nacht doorgezet worden.
Er komen zoveel Nederlanders over dat een andere reisorganisatie mag gaan blozen.
Komponada dus, aan de vele autootjes te zien is het druk, op het strand blijkt er weinig van terug te zien.
De Grieken zelf liggen gecentreerd onder de rieten parasols, t liefst op elkaars lip.
Het brede strand is verder her en der bezet met enkele zonaanbidders.
Aan het einde de naaktlopers.
We zoeken een plekje ergens tussen, niet te dicht in de lucht van sigaretten.
Uitkleden en eerst maar even afkoelen, het water in gaan gaat zonder moeite het is heerlijk van temperatuur.
Een tweede keer volgt maar dit keer met een duikbril op het hoofd.
Het water is helder maar het zicht is niet echt spectaculair, wel zwemmen er kleine scholen met vissen met me op.
Mooie exemplaren met een gespleten staart en verder in de diepte op de bodem ontdek ik nog andere exemplaren.
Een derde keer neem ik een onderwatercameraatje mee de beelden thuis vallen echter tegen.
Er volgt een vierde keer waarin ik op een 60 a 70 meter voor de kust een enorm stalen anker op de zeebodem ontdek, achter gelaten door een of ander schip.
Ik schat het formaat maar begrijp niet dat het hier zo dicht op de kust ligt.
Drie uur,  tijd om de boel bij elkaar te rapen en koers te zetten naar Chora voor de namiddag wandeling.
Ja nee, het is geen uur rijden maar we doen rustig aan, kijken of we ergens nog een ijsje kunnen scoren.
Het stuurtje van het huurautootje is bloedheet en bijna niet vast te pakken en ook de cabine temperatuur is die van koken.
Ramen open airco vol aan!
Het naar boven rijden met deze functie aan scheelt een versnelling.
Met deze warmte trekt de airco veel vermogen weg van het motortje.
Terug naar 2 dus maar.
Waar de planning was om ijs te scoren, in Chora blijkt alles dicht.
Nog verder door naar het naast gelegen Kapsali, in die mondaine badplaats is er vast wel iets open.
Op de grote ruime parkeerplaats staat t Jeepy van de wandelgids met nog twee wandelaars, een ontbreekt.
Joost is er niet, in zijn hoofd zijn bouwvakkertjes druk aan t werk met boorhamers  om een muurtje om te krijgen.
De ouzo en de wijn van de vorige dag waren klaarblijkelijk iets te veel van het goede.
Sjaak en Willemijn zijn er klaar voor en gevijven lopen we het dorp uit.
De gesprekken gaan over de schoonheid van het eiland en hun werk.
We draaien om de hoofdstad heen richting de kaap.
De huizen van de stad zijn strategisch gebouwd, tegen elkaar aan, tuintjes ontbreken vaak waardoor men in Chora weinig mensen ziet, ze zitten vaak in hun huizen.
Het kleine oude kerkhofje wat beneden in het dal ligt heeft een eigen geschiedenis die ver terug gaat in een tijd.
Het ligt er als zovele van deze rustplaatsen vredig en verlaten bij.
Buiten het feit dat het warm is, voelen wij op dit gedeelte van het eiland ook dat het heel vochtig is, zo vochtig dat mijn polshorloge een eigen leven gaat lijden en nu als ik dit verhaaltje tik, de geest heeft geven.
De Gids doet zijn verhaal over de Germanika, het gebied zo bestempelt door de Kythirianen, de plek waarin de laatste wereldoorlog de Duitsers "huis" hielden op het eiland.
De oude gebouwen werden door de bewoners zelf onder dwang in elkaar gemetseld en met woede na het vertrek van de bezetter weer verwoest.
Wat blijft zijn enkele beschadigde gebouwen, jammer voor de cultuur maar de haat jegens de bezetter zal groot geweest zijn.  [Afbeelding: C0HaNo.jpg]
We zetten de daling in richting de oversteek naar Trachilos, met ze viertjes eentje is er zo verstandig om achter te blijven, hoogtevrees.
Het dalen wordt klimmen en klauteren, de vaak vlijmscherpe stenen bieden een goede grip maar een misstap betekend zeker een verwonding.
De kaap is een stukje schiereiland verbonden door een smalle passage van zwart gesteente met kleine meertjes waarin men het zeezout opvangt.
Een van de te vervoeren zakken zout moet zijn opgescheurd.
Het grove zout smaakt heerlijk en vult het zout tekort in het lichaam gelijk weer aan.
We lopen tot het eind van de kaap, het persoon achterlatend die tegen de rots aangeplakt zit is nu bijna niet meer zichtbaar.
De natuur is hier prachtig, een schrijver zou hier fantastische verhalen op papier kunnen zetten, ongestoord je fantasieën op papier. 
Na een korte pauze keren we terug op het vaste land en klimmen omhoog naar Germanika.
Dan nog verder en vervolgens dalen we het pad af naar het eerder voorbij gelopen kerkhof wat in de diepte lag.[Afbeelding: qrUYx6.jpg]
Bekijken de overblijfselen van het oude kerkje en de plaquette die de geschiedenis beschrijft, in juni stond er in een hoek een gehandicapt Jesus beeld, hij stond nu ergens anders. 
De gids verteld de geschiedenis van het oude kerkje en nadien lopen we langs de oude wasbekkens via de steile weg de hoofdstad weer binnen.
Om het grote plein gaan we zitten voor verkoeling.....een FiX.....ook gewoon goed Grieks bier.
We nemen afscheid van de andere wandelaars en zetten koers naar potamos.
Eten en nog en snel een slaapje doen, de dag mag dan voorbij zijn, om 0.30 heb ik nog een klusje.
Om 0.15 uur die volgende morgen rijden er drie auto's in colonne richting Diakofti, nog meer familieleden komen er over om de 50 jarige verjaardag van eiland's  enige wandelgids te vieren.
Met de boot die zou moeten aanleggen om 1.00 uur komen er nog eens 8 gasten bij.
De boot komt iets later 2.15, ik heb heerlijk liggen slapen op de pier van Diakofti met boven mij duizenden sterren in de heldere hemel, zo vele sterren maar geen die valt.....ach ik heb op dit moment toch niets te wensen hier.
De boot komt erg traag de haven binnen en t duurt nog langer voor de klep de steiger raakt.
De ongeduldige grieken op de kade staan zonder enige vorm van organisatie op de kade.....chaos is volgens mij dan ook een Grieks woord.
Chaos bij t uit en ook bij het inladen, iedereen wil eerst.
De enige aanwezige verkeersregelaar blaast zijn longen leeg via een fluitje maar er zijn er weinig die er op letten.
De gasten waarop hebben gewacht zijn van boord en wij worden voorgesteld als goede vrienden, we schudden de hand en een ieder zoekt een plekje in een van de voertuigen die tot beschikking staan.
In andere volgorde maar zelfde colonne rijden we terug en door naar Aghia Pelaghia.
De kustplaats is om deze tijd uitgestorven, de passagiers leveren we af bij Zathea Appartments.
Drinken nog wat en zien het bed waar om 03.30 uur.
Quote
#2
Japio,

Dit verhaal nog even meepikken:weer genoten,zie het voor me hoe je daar onder de sterrenhemel bivakkeerde.
En het blijft aan die kant van Griekenland maar warm,zeg maar heet! Nog veel "hete"wandeldagen!
Ben toch wel benieuwd wie er wegens hoogtevrees achterbleef,ik dacht dat jij dat was maar op de latere foto's ben je nog
te zien???
Quote
#3
(10 September 2015, 16:26)Marianne schreef:
Forummededeling: De links en/of foto's in dit bericht zijn alleen zichtbaar voor leden van dit forum.
Ben je (nog) geen lid registreer je dan eerst en word lid. Ben je al lid meld je dan aan.




Japio,

Dit verhaal nog even meepikken:weer genoten,zie het voor me hoe je daar onder de sterrenhemel bivakkeerde.
En het blijft aan die kant van Griekenland maar warm,zeg maar heet! Nog veel "hete"wandeldagen!
Ben toch wel benieuwd wie er wegens hoogtevrees achterbleef,ik dacht dat jij dat was maar op de latere foto's ben je nog
te zien???

Nee ik niet!
Quote


Ga naar forum:


Gebruikers die deze discussie lezen: 1 gast(en)