Van Samos tot Leros: Eilandhoppen in de Egeïsche zee
#1
11 september ofte 9/11, memorabele dag in de geschiedenis. maar toevallig de dag dat we dit jaar voor de tig ste keer vertrekken op Grieks avontuur. Eerst naar Samos en dan verder via Ikaria, Fourni, Patmos, Lipsi en Kalymnos naar Leros van waar we op 18 oktober terugvliegen naar Brussel via Athene. Althans dat is de bedoeling maar van Aegean hebben we 2 weken terug al bericht gekregen dat onze vlucht van Leros naar Athene gecancelled is. Benieuwd welke oplossing ze zullen aanbieden.

Maar eerst naar Samos, 8 nachten geboekt bij Roxy Studios dat op loopafstand van de luchthaven ligt. Brussel-Athene-Samos dus met Aegean en Olympic. Aegean Airlines doet weer zijn best om te bewijzen dat ze niet voor niets ook dit jaar, voor de 6de opeenvolgende maal, de Skytrax Award krijgen in de categorie "Beste regionale luchtvaartmaatschappij in Europa".  Volgens de tickets hebben we 1uur en 10 minuten om over te stappen in Athene. Lijkt redelijk maar het wordt echt een makkie. Om 16.00 uur touchdown en om 16.13 exact zitten we al aan Gate 29 voor de vlucht naar Samos. Inderdaad, slechts 13 minuten !!!! Vliegtuig gaat parkeren op de tarmac, bus staat al klaar, iemand van Aegean is ter plaatse om je te melden van welke gate je binnenlandse vlucht gaat vertrekken, transport naar de terminal en 1 minuut stappen naar de gate. PERFECTE service.

Vlucht naar Samos met een Dash8-400 van Olympic. Precies 35 minuten vliegtijd en iedereen aan boord, zo'n 50 personen, krijgt van Maria en Christina een snoepje, een drankje, een mueslireep en een praatje.

Bij aankomst in Samos staat een (Nederlandse) mevrouw ons al op te wachten met een huurauto van Autounion. Op een bankje in de zon nemen we plaats om het contract te tekenen en we krijgen te horen dat het druk is en Autounion ons niet het gewenste model kan aanbieden maar we, zonder meerprijs, een groter model van voertuig krijgen. Goed begin op Samos. Het groter model blijkt een voertuig dat niet te onderscheiden is van de modale Griekse wagen vol met krassen en blutsen. Maar hey, we klagen niet. In dit geval zullen we zeker niet in de kijker lopen met een klein voertuigje in flashy kleur dat schreeuwt: "Ik ben een huurwagentje met 2 toeristen".

Van de luchthaven to Roxy Studio's is amper 400 meter en binnen de minuut zijn we ter bestemming. Tot daar de kennismaking met de huurwagen. We worden door Stavroula en Manolis, beiden 70 of zo, verwelkomd als oude bekenden maar dat zijn we helemaal niet. Het is de eerste maal dat we hier logeren. Het is 17 jaren geleden dat we op Samos waren. Maar toch. We mogen kiezen welke studio we willen. De keuze is echt niet moeilijk, als de studio met het grootste terras kan gekozen worden.

De 4 volgende dagen rijden we zowat heel Samos af. Naar Neochori en Ormos, naar Kokkari en Karlovassi, naar Vathy (of Samos zoals sommigen zeggen), Marathokambos en zelfs Drakei wat zowat het einde van de wereld op Samos lijkt te zijn. Waar op de weg een bordje met "STOP" staat en een dorpsbewoner je diets maakt dat de weg niet verder gaat.

Na een week weten we dat Samos nog altijd even mooi is als 17 jaren terug (zelfs de Karavopetra in Ireon bestaat nog. Volgens mijn dochters van -toen- 17 en 18 de beste pizza ooit en de knapste ober ooit). Verbazingwekkend groen na een hete, droge zomer


En ondertussen laat Aegean ons weten dat we op 17 oktober terugvliegen van Leros naar Athene met aansluitend een vlucht naar Brussel. Jammer genoeg zullen we dus 1 dag minder lang in Griekenland verblijven.
Mocht iemand het zich afvragen: we hebben in Samos een hele week geen enkele bootvluchteling gezien.

En na Samos komt Ikaria. Volgens Stavroula is het daar héél mooi. We zullen zien.
Patrick's signatuur
Forummededeling: De links en/of foto's in dit bericht zijn alleen zichtbaar voor leden van dit forum.
Ben je (nog) geen lid registreer je dan eerst en word lid. Ben je al lid meld je dan aan.




Quote
#2
@Patrick Met genoegen je verslag over mijn geliefde Samos gelezen. "Nog even mooi als 17 jaar geleden" schrijf je. Betekent dat dat de littekens van de grote brand in 2000/2001 aan het verdwijnen zijn? Vrienden van ons hebben verteld dat er vóór die tijd meer bos was ..... Vond je Pythagorion en Votsalakia niet veel drukker geworden?
Ikaria vonden wij lief met mooie stranden, lekkere vis, maar wel heel erg slaperig ... en op Fourni kun je lekker kreeft eten. Patmos heeft een indrukwekkend klooster met een leuk dorpje eromheen. Misschien kom je er meneer Aart van Sesamstraat nog tegen? Kalymnos vonden we kaal .... Lipsi en
Leros zijn ons onbekend. Kijk met belangstelling uit naar je volgende verslag Smile
Quote
#3
Leuk, Patrick, om je verslag te lezen. Heel veel plezier met eilandhoppen.

Ik was in 1988 voor het eerst op Samos en exact 20 jaar later weer. Ik vond vooral het zuiden veel toeristischer geworden (Ireon en Pythagorion) .
Maar ook ik vond het nog net zo groen als 20 jaar eerder. Het blijft een prachtig eiland.
Quote
#4
Leuk om je bevindingen te lezen Patrick!
Vanaf deze kant heel veel plezier gewenst en geniet van al het moois dat Griekenland te bieden heeft.
Quote
#5
Erg leuk verslag om te lezen Patrick! Veel plezier nog.
Had trouwens nog nooit van de uitdrukking "diets maken" gehoord, weer wat geleerd.
Quote
#6
Er is inderdaad nog een heel stuk (als je van Mytilinii richting Vathy en/of Kokkari rijdt ga je er dwars doorheen) wat er desolaat uitziet en het gevolg is van een zware brand. Veel is er nog zwart geblakerd maar langzaam lijkt de natuur zich toch te herstellen en zie je al weer wat groen aan de bomen. Er staan ook al enkele huizen en er wat wijnstokken.

Pythagorio vonden we niet echt druk. Toch niet in vergelijking met 17 jaar terug. Ireon daarentegen is enorm uitgebreid sinds die tijd. Maar overal hoor je wel hetzelfde en dat is dat de berichtgeving over de vluchtelingen vorig jaar veel toeristen weggejaagd heeft. De mevrouw van Autounion wist dan wel te vertellen dat Juli en Augustus goed waren zonder meer en de eerste 2 weken van September zeer druk.

En.... voor het eerst Lotós gegeten. Wel vreemd. Het smaakt lekker maar het is precies of een verdovend laagje in je mond gelegd wordt. Ik snap nu wel het verhaal over Odysseus die op een eiland aankwam waar lotusvruchten gegeten werden en de bewoners vreedzaam en apatisch sliepen.
Patrick's signatuur
Forummededeling: De links en/of foto's in dit bericht zijn alleen zichtbaar voor leden van dit forum.
Ben je (nog) geen lid registreer je dan eerst en word lid. Ben je al lid meld je dan aan.




Quote
#7
Voor Ikaria aan de beurt komt, toch nog enkele foto's vanop Samos.

Een blik uit de hoogte op het kleine eilandje Samiopoula

[Afbeelding: 262veiq.jpg]

Ormos

[Afbeelding: mblsth.jpg]

Het mooie klooster Timiou Stavrou

[Afbeelding: 105to2q.jpg]

Doorkijkje in Marathokampos                                                                             En het einde van de weg in Drakei

[Afbeelding: 2qxxj6c.jpg]            [Afbeelding: 6sawsg.jpg]

Welbekend bij sommigen op dit forum, Kokkari

[Afbeelding: 2n8ufxt.jpg]
Patrick's signatuur
Forummededeling: De links en/of foto's in dit bericht zijn alleen zichtbaar voor leden van dit forum.
Ben je (nog) geen lid registreer je dan eerst en word lid. Ben je al lid meld je dan aan.




Quote
#8
Patrick, weer genoten van je verslag en foto's. Ik kijk al uit naar je volgende verslag!!
Geniet van je mooie reis!
Quote
#9
Ahhhhh .... Smile
Quote
#10
Na een rustige trip van 2 uren op de Nissos Rodos langs de kust van Samos komen we aan in Agios Kirykos. Wat een hemelsbreed verschil !!!!! Stavroula, onze gastvrouw op Samos, en ook de taxichauffeur die ons naar de haven in Vathy bracht hadden beiden gezegd dat Ikaria mooi, maar rustig en 'siga siga' was. Geen woord overdreven of gelogen. Agios Kirykos is teruggeworpen worden 25 jaren terug. Waarschijnlijk is er hier niemand die zich druk maakt over een crisis, vluchtelingen, de EU, enzovoort. Neen, het is het alledaagse leven op het eiland dat voorgaat en ergens anders maken we ons niet druk over. Waarschijnlijk niet voor niks dat Ikaria bij de 5 Blue Zones in de wereld behoort waar de gemiddelde levensduur boven de 90 jaar ligt.

Van Angela met wie ik communiceerde om ons verblijf op voorhand te regelen had ik een berichtje gekregen om Theodoros te bellen als we aangekomen waren. Daags voordien due een berichtje gestuurd wanneer we zouden aankomen. Geen tegenbericht van Theodoros. Geen probleem, we weten waar we moeten zijn (op de plateia van Ag. Kirykos). Maar waar is de ingangsdeur van de studio's die boven een taverna gelegen zijn? Geen nood, even in de taverna vragen. Ah, Theodoros, dat moet Economou zijn. Moment, ik bel hem even. Ok, hij komt eraan binnen enkele minuutjes. Theodoros blijkt dus ook eigenaar te zijn van een hotel in Therma en Angela is zijn dochter die echter met man en kind in Engeland verblijft.
Theodoros komt eraan en gaat een smal straatje in waar we gewoon binnengaan in een huis en 2 trappen op. Blijkt dat het gebouw verticaal in 2 gedeeld is met dus 2 ingangen. Het deel waar onze studio is blijkt dan ook nog eens in 2 gedeeld te zijn waar de 2de verdieping van Theodoros is en de 1ste verdieping aan iemand anders toebehoord. Maar goed, de studio is heel degelijk, proper met een weliswaar piepkleine badkamer (even een voet in de douche zetten om de deur te kunnen dichtdoen als je het toilet wil gebruiken) en een klein balkonnetje, maar met zicht op de plateia en de haven. "Als je iets nodig hebt of er is een probleem, dan bel je me maar" zegt Theodoros.  Ok, maar de sleutel van de studio, kunnen we die ook gebruiken voor de deur beneden? Neen, maar geen probleem, je hebt geen sleutel nodig voor de voordeur beneden. Die wordt nooit afgesloten. Je kunt het je in België (en waarschijnlijk ook Nederland) niet voorstellen.

Vlug uitpakken en even gaan eten in de taverna "Stou Tsouri" beneden. Er zijn 2 menukaarten beschikbaar maar je vraagt je af waarom? Niks van de schotels wat er die dag zijn staan op de menukaart. En dat was niet die ene dag zo. Maar lekker en enorme porties. De porties moussaka en pastitio die mijn wederhelft hier kreeg waren zeker dubbel zo groot als op zowat alle andere plaatsen waar we al geweest zijn. En lekker én niet duur.
Maar om 3 uur s' namiddags valt het leven zowat compleet stil. Waar het 's morgens om 7 uur al een gekwetter van jewelste is en de "malaka's" welig rondgestrooid worden bij het backgammon en de kaartspelen, is het om 3 uur muisstil. Tegen een uur of 6 komt iedereen weer buiten en gaat het leven weer verder.


[Afbeelding: 15dq905.jpg]  [Afbeelding: a0z4f5.jpg]

We gaan eerst eens naar Therma. Langs de 'normale weg' 3 Km, maar langs een alternatieve weg langs de kust een wandeling van 30-35 minuten met prachtige vergezichten. Therma, de naam zegt het al, gezegend met thermische bronnen. Wel leuk als je door het dorp loopt en vele ouderlingen in hun badjas langs straat ziet lopen. En ook de lokale priester gaat zwemmen en zonnebaden.

[Afbeelding: 2rditz5.jpg]  [Afbeelding: 5zhyyc.jpg]

We huren een autootje bij Icariada voor een dag of 3 want we willen wel meer zien van Ikaria. Als je van de ene kant naar de andere kant van het eiland wil moet je wel altijd de bergen door/over.  Van Ag. Kirykos naar Evdilos zijn er 2 mogelijkheden. Of je gaat linksom de bergen door of rechtsom. De eerste dag kiezen we ervoor om linksom de bergen door te gaan.  Veel verkeer is er niet echt op Ikaria en als je 40/50 Km per uur gaat, zijn er weinig die je voorbij gaan. Zo rustig rijdt men daar. Via kleine dorpjes (opmerkelijk is dat er geen/weinig echte dorpskernen zijn, maar de huizen meestal verspreid liggen) kom je terecht in een steeds ruwer wordend landschap. Enorme rotsmassieven van leisteen die plots afwisselen met graniet rotsen of marmer. Een enorme verscheidenheid.
Onderweg stoppen we als we iemand op het dak van zijn huis zien staan, druk bezig. We vragen of we even mogen kijken. Natuurlijk mag dat en we moeten proeven ook.


[Afbeelding: 23mu8at.jpg] 


Na de proeverij gaan we verder naar Evdilos. Moderner dan Ag. Kirykos maar naar ons gevoel met weinig ziel. Na een frappé op een terrasje aan de waterkant kiezen we ervoor terug te keren naar ons verblijf maar ditmaal langs de andere route. We besluiten ook om de volgende dag het volledige traject opnieuw te doen maar ditmaal in omgekeerde zin en even een zijsprongetje te maken naar Armenistis en Raches. Even buiten Evdilos stoppen we bij Dimitris van Moto Ikaros. We hadden namelijk een ATV bij hem gereserveerd en 40 Euro voorschot betaald. Maar een week voor vertrek had hij laten weten dat hij hem niet kon leveren en dus onze 40 Euro gaat terug betalen. Maar blijkbaar was er toch een probleem met het overmaken. We gaan toch eens langs om te bevestigen dat alles in orde is en het geld de vorige dag op onze rekening bijgeschreven is. Hij lijkt echt opgelucht dat alles toch in orde is. Rustig rijden we terug naar onze thuisbasis.
De volgende dag dus de omgekeerde richting tot Evdilos, met onderweg een tussenstop in in het kleine leuke badplaatsje Karavostamo. We besluiten niet te stoppen in Evdilos maar de richting Armenistis en Raches te nemen. Armenistis is waarschijnlijk het meest toeristische plekje in Ikaria. Veel strandjes met overal bordjes "Verboden kamperen" en "Geen Nudisme". Maar we hebben nog een doel die dag: een bezoekje aan de Afianes Winery in Profitis Ilias. Vanuit Armenistis gaat het bergopwaarts en na enkele Km passeren we een taverne. STOP, het is bijna 2 uur in de namiddag en de innerlijke mens dient versterkt. 'O Sotiris' is de naam en we kunnen binnen kiezen uit 2 potten die op het vuur staan: een stoofschotel van groene bonen of varkensvlees in citroensaus. We nemen van beide en, eerlijk waar, dit is de BESTE stoofschotel met varken die ik ooit in Griekenland gegeten heb. Onvoorstelbaar lekker is het, met grote stukken selder en wortelen, superzachte stukken vlees en een ongelooflijk smaakvolle saus. Een toppertje. En dan nog met excuses omdat er zo weinig keuze is want het is laagseizoen. Maar we worden verwend want zelfs een audiobox wordt buiten gezet om ons etentje te laten vergezellen van Griekse muziek.

 [Afbeelding: 219oysm.jpg]


Na het voortreffelijke eten gaat het hogerop via kleine dorpjes, die ons qua uitzicht onmiddellijk aan Pelion doen denken, naar de (kleine) wijngaard van Afianes die gelegen is op 650 meter hoogte en waar wijn gemaakt wordt op de oude Ikariaanse wijze, in kruiken die in de grond gestopt worden. Geen labo's of distilleervaten. En voor de witte wijn wordt een druivensoort gebruikt die blijkbaar enkel op Ikaria nog gecultiveerd wordt, de Begleri. We worden hartelijk ontvangen door Konstantinos, zoon van de eigenaar, en zijn vriendin die ons een rondleiding geven en uitleg verstrekken. En we mogen, natuurlijk, ook proeven van een 6-tal heerlijke wijnen. Alles over de wijn van Ikaria en de Afianes winery is hier terug te vinden:
Forummededeling: De links en/of foto's in dit bericht zijn alleen zichtbaar voor leden van dit forum.
Ben je (nog) geen lid registreer je dan eerst en word lid. Ben je al lid meld je dan aan.






De kruiken in de grond, hermetisch afgesloten en met een leisteen er bovenop.
 
[Afbeelding: 302z57n.jpg]
 
Na een heel aangenaam bezoek, en het maken van een afspraak op de Ikaria-dag in Brussel op 20 november aanstaande, vatten we de terugweg aan naar Agios Kirykos. Alhoewel we de vorige dag al een heel stuk van deze route (omgekeerd) gereden hebben valt het weer op hoe anders de omgeving eruitziet als je van de andere kant komt.

De laatste dag dat we een voertuig hebben besluiten we naar de Seychellen te gaan. De Seychellen?? Inderdaad, ook op Ikaria vind je de Seychellen. Niet makkelijk te vinden en een afdaling door een uitgedroogde rivierbedding, maar absoluut de moeite waard.

[Afbeelding: 4ucnsj.jpg]  [Afbeelding: 9bawlv.jpg]
 
 

We rijden nog even de andere kant van Ag. Kirykos uit en daar is zowaar het enige stuk Ikaria dat vlak is met het dorpje Faros en de luchthaven. Vanaf de luchthaven willen we nog via Perdiki terugkeren maar zien er tegen op als we zien dat een heel stuk onverhard is. We keren dus maar terug en leveren ons autootje terug in.
En dan op zoek naar het bureeltje waar we tickets voor de Panagia Theotokos kunnen krijgen, want die willen we gebruiken om onze reis verder te zetten naar Fourni. Blijkt dat die al om 8 uur 's morgens naar Fourni gaat. Dus even een mailtje naar ons volgende verblijf met de vraag of het een probleem is als we al om 9 uur 's morgens aankomen. Neen, is het antwoord. Helemaal geen probleem, jullie studio is al klaar en mijn moeder komt jullie afhalen.

Ikaria, eigenlijk onbekend en helemaal niet voorzien op massatoerisme. Griekenland 25 jaar geleden. En onmogelijk om hier stress te hebben of te krijgen.

Op naar Fourni dus, maar dat verhaal komt binnen enkele dagen.
Patrick's signatuur
Forummededeling: De links en/of foto's in dit bericht zijn alleen zichtbaar voor leden van dit forum.
Ben je (nog) geen lid registreer je dan eerst en word lid. Ben je al lid meld je dan aan.




Quote
#11
Mooi verslag! Ikaria heeft op ons een onuitwisbare indruk gemaakt. Mooi groen, soms ruig. Wij zaten te eten op een terras, toen een man ons aansprak en in goed Engels vroeg hoe wij het eiland vonden. Hij vroeg of de mensen aardig waren enz. enz. Hij groette ons en liep door, waarna een tweede man ons aansprak en vroeg of wij wel wisten wie dat was? Nee, geen idee. Het was de burgemeester sprak hij vol ontzag.
Zomaar een herinnering van inmiddels 8 jaar geleden.
Quote
#12
Het viel ons ook op dat zowat iedereen je wil aanspreken en de tijd neemt voor een praatje. En je ziet ook overal hun onafhankelijkheidsvlag wapperen. Toen ik er iemand over sprak kreeg ik als antwoord: Ja, onze onafhankelijkheid. Jammer genoeg besloten de dommeriken na 4 maanden al om aan te sluiten bij Griekenland. Fier zijn ze dus wel. Overal worden ook de Ikariaanse lokale producten aangeprezen.
Wij waren vooral onder de indruk van de verscheidenheid van Ikaria. Als je het een paar maal volledig doorkruist krijg je achteraf de indruk op verschillende plaatsen te zijn geweest.

Evdilos                                                                                                                  Onderweg tussen Evdilos en Ag. Kirykos

[Afbeelding: 35cpqu8.jpg]  [Afbeelding: 2krp4z.jpg]

Artemistis                                                                                                           Therma

[Afbeelding: w7zpqu.jpg]  [Afbeelding: w89hkk.jpg]
Patrick's signatuur
Forummededeling: De links en/of foto's in dit bericht zijn alleen zichtbaar voor leden van dit forum.
Ben je (nog) geen lid registreer je dan eerst en word lid. Ben je al lid meld je dan aan.




Quote
#13
Wij hebben in Armenistis heerlijke verse vis gegeten, volgens mij ook bij Sotiris. Dat was in juni. En de beroemde violist Nikos Plakas komt er ook vandaan. In Ag. Kyriakos is boven bij de haven een heel gezellige cocktailbar met panorama-uitzicht, gerund door een Grieks-Amerikaanse
En kijk of je kreeft kunt gaan eten op Fourni, ofschoon het niet echt het seizoen is (mei)
Quote
#14
Een prachtige reis vol afwisseling zo te lezen.
Ik geniet op afstand met jullie mee en kijk uit naar het vervolg...
Quote
#15
JE zou een mens nog aan het twijfelen brengen Patrick,wij hadden  minof meer
besloten om volgend jaar weer eens naar Kreta te gaan,maar nu breng je ons
toch aan het twijfelen Wink
Quote
#16
Eiland hoppen is prachtig maar dan wel alles zelf organiseren en het liefst veel tijd uittrekken. In het voor en najaar hoef je zelfs niks te reserveren, er is overal wel wat te huur, je kunt ook op een plaats wat langer blijven als het bevalt.
Maar van de andere kant is Kreta zeker als je nog niet alles gezien hebt ook niet te versmaden.
Arthur's signatuur Health is not valued till sickness comes.
Quote
#17
Wat een fijn verslag weer! Wij zijn 20 jaar geleden op Ikaria geweest en zo te zien en te lezen verandert daar niet veel. Na je verslag te hebben gelezen zou ik er zo weer heen willen! 
Veel plezier op Fourni!
Quote
#18
Wat een leuk verslag, Patrick! Het maakt me helemaal nostalgisch en doet me terugdenken aan de eilandhop-avonturen in de jaren tachtig.
Bij aankomst met de boot stonden er altijd mensen op de kade 'rooms! rooms!' te roepen in de hoop dat je bij hun een kamer zou huren. Het was altijd een verrassing waar je nou weer terecht zou komen.
Ikaria meteen op m'n wensenlijstje gezet, het lijkt me heerlijk daar.

Els R.: violist Nikos Plakas, wat een grappige man, heb hem opgezocht op Youtube, bedankt voor de tip.
Quote
#19
Normaal zouden we op zondagmorgen om 8 uur met de Panagia Theotokos van Ag. Kirykos naar Fourni gaan. Op zaterdagavond zien we de mevrouw van het ticketbureeltje alle terrassen op de plateia aflopen, blijkbaar op zoek naar iets/iemand. Ze ziet ons zitten en haalt blijkbaar opgelucht adem. De kapitein heeft beslist om morgenochtend om 7 uur te vertrekken. De volgende dagen blijkt dat de uurregeling die op Internet terug te vinden is niet echt klopt met de werkelijkheid. het lijkt er op dat er gevaren wordt naargelang de kapitein zin heeft of zo.

's Morgens wordt het duidelijk. 2 voetbalploegen uit Ikaria (Raches en Ikaros) moeten in de regionale (amateur?)liga een uitwedstrijd spelen op Samos. Daarom wordt een uur vroeger vertrokken, zo zijn ze zeker op tijd. Maar eerst koers naar Fourni, met een korte tussenstop op Thimaina dat op een steenworp van Fourni ligt en 130 inwoners telt. In Thimaina wordt zelfs een auto met aanhangwagentje op de ferry gezet - bestemming Fourni, 5 minuutjes varen dus.

[Afbeelding: t5k3dx.jpg]

Bij aankomst staat Sophia van Kosta Reli Apartments ons op te wachten, ondanks het veranderde aankomst uur. "Jullie vertrekken woensdag?" Euh, ja naar Patmos. "Er is geen ferry op woensdag naar Patmos, alleen op vrijdag en zondag. Wat? Even checken bij Dodekanisos Seaways. Het vaarschema is inderdaad veranderd en er wordt woensdag niet gevaren. Maar wel donderdagmorgen en dat is de laatste trip dit seizoen dat ze van Fourni naar Patmos gaan. Winterseizoen en de boot die normaal Samos als thuisbasis heeft wordt naar Rhodos verlegd. Vlug tickets gaan kopen dus.
Geen probleem voor Sophia dat we een nacht langer blijven - you payed 18 Euro/night for your stay, it's just 18 Euro for the extra night. Het leven kan zo simpel zijn, geen geleuter. Even een berichtje naar ons verblijf op Patmos met de mededeling dat we een dag later komen. 30 minuten later antwoord: Geen probleem.
NO PROBLEM -  Het blijven 2 magische woorden in Griekenland.

Fourni is echt een leuk eilandje. We zijn er 4 dagen en toch hebben we waarschijnlijk nog niet 1/3de gezien. Gezien we niet echt brommer/scooter minded zijn doen we het te voet. Er leek wel een ATV beschikbaar maar die zag er toch niet helemaal koosjer uit. De verhuurder heeft 1 (misschien 2) auto te huur, een bus(je) is er niet maar (in tegenstelling tot wat beweerd wordt op websites met informatie over Fourni) er is wel 1 taxi (Georgios). Er zijn tenslotte maar 2 dorpen op het eiland (en daar reken ik Kampi niet bij). Maar het is echt een eilandje met een leuke atmosfeer. Hele vriendelijke mensen ook (en zoals alle Grieken ongelooflijk nieuwsgierig naar je afkomst). Het dorp Fourni zelf beschikt over een heel mooie hoofdstraat, met kleine winkeltjes, die eindigt op de plateia waar -zoals het hoort - een grote plataan staat. Werkelijk alles is er: bakker, mini en super market(s), schoenenzaak, winkel met kledij, een lokaal museumpje (gratis), diverse kapsalons, enzovoort. En enkele leuke kafeneions en taverna's.
Maar wees er 's morgens niet te vroeg bij op Fourni. Om 9 uur zijn de broden bij de bakker net gebakken. Andere winkels gaan soms maar open om 10 of halfelf.

(@ElsR: geen kreeft gegeten. Hoewel er wel 2 exemplaren bij Nikos in de koeltoog lagen). Wel 2 maal lekker gegeten op de plateia bij Ioannis & Michalis ("I Kali Kardia")

O Nikos                                                                                                         Hoofdstraat van Fourni                                              

[Afbeelding: zklfv9.jpg]  [Afbeelding: qnqm2t.jpg]

We proberen om het wandelpad naar Manetes af te lopen, maar missen blijkbaar ergens een afslag en eindigen hoog op de olijfbomen terrasjes tegen de helling achter het dorp. Achteraf blijkt dat we stranden op 3 terrasjes van de weg waar het pad verder loopt. Pech dus.
4 dagen Fourni en we raken eigenlijk niet verder dan het dorp zelf en Kampi. Maar het is wel uitnodigend om ooit eens terug te komen en de rest van het eiland te verkennen. Eigenlijk hebben we het tijdens deze 4 dagen niet echt verkend maar het eerder als rustpunt gebruikt.

Plateia van Fourni 'at night'.                                                                                    Thimaina

[Afbeelding: 29zat6u.jpg]  [Afbeelding: 2lxh0ev.jpg]


En morgenochtend, hopelijk toch, de ferry op naar Patmos.
Patrick's signatuur
Forummededeling: De links en/of foto's in dit bericht zijn alleen zichtbaar voor leden van dit forum.
Ben je (nog) geen lid registreer je dan eerst en word lid. Ben je al lid meld je dan aan.




Quote
#20
Wat ik niet las in je verslag over Ikaria, is het mooie beeld van Icarus met zijn vleugels aan de haven van Ag. Kyriakos. Ikaria schijnt daar zijn naam aan ontleend te hebben. En verder veel plezier op Patmos!
Quote
#21
Denk, dat het beeld te dicht bij de zon staat. Toen wij er waren lag er een vleugel op de grond.
[Afbeelding: vidw8w.jpg]
Icarus
Quote
#22
Zo ziet het er nu uit.

[Afbeelding: sdpp9i.jpg]  [Afbeelding: 2958k09.jpg]

Nog even in het kort het verhaal van Icarus:

Icarus was de zoon van de geniale Daedalus, zijn moeder was Naucrate. Icarus zelf was echter niet behept met de genialiteit van zijn vader, hij was zelfs erg dom.

Daedalus is de geniale ontwerper van het beroemde labyrint op Kreta. Hij ontwierp het labyrint in opdracht van koning Minos. In het labyrint woonde de gevreesde minotaurus, half mens, half stier. Het moordlustige beest woonde daar omdat koning Minos hem ergens anders niet onder durfde te brengen.

Daedalus hielp de held Theseus om de minotaurus te doden, hij bedacht het plan om de geliefde van Theseus, Ariadne, een rode draad te geven. Theseus doodde de minotaurus en kon dankzij de rode draad de weg terugvinden uit het labyrint. Uiteraard kwam Daedalus hier niet ongestraft mee weg.

Samen met zijn zoon Icarus werd hij opgesloten in het labyrint. De slimme Daedalus bedacht ook hiervoor een plan, hij maakte voor hem en voor zijn zoon vleugels van hout en veren. De veren plakte hij op het houten raamwerk door was te verwarmen en de vleugels er aan vast te plakken. Vooraf waarschuwde hij Icarus om niet te laag, noch te hoog te vliegen.

Het plan liep gesmeerd, vader en zoon vlogen het raam uit, naar de hemel toe. Icarus werd echter overmoedig, en vloog steeds hoger. Daedalus waarschuwde hem voor het gevaar van de zon, Icarus wilde echter niet luisteren. Dit werd zijn noodlot, doordat hij steeds hoger vloog, kreeg de zon steeds meer kracht, waardoor de was begon te smelten. De vleugels braken af en Icarus stortte zijn dood tegemoet.

Icarus kwam terecht in de zee die tegenwoordig Icarische Zee wordt genoemd. Daedalus begroef Icarus op een eiland dat tegenwoordig Ikaria heet.
Patrick's signatuur
Forummededeling: De links en/of foto's in dit bericht zijn alleen zichtbaar voor leden van dit forum.
Ben je (nog) geen lid registreer je dan eerst en word lid. Ben je al lid meld je dan aan.




Quote
#23
Even marinetraffic.com checken of de Dodekanisos Express onderweg is naar Fourni en dat lijkt zo te zijn. De laatste maal dat hij dit jaar in Fourni gaat aanleggen. Het is wintertijd zeggen ze in Fourni (en ook in Ikaria). We maken eerst nog een ommetje via Agios Kirykos vooraleer koers te zetten naar Patmos. Mijn vrouw raakt in gesprek met een Belgische dame die vertelt dat ze, met haar man, terug keren naar België nadat ze, zoals elk jaar, enkele maanden rondgezeild hebben tussen de Griekse eilanden.
Na een tochtje van net geen anderhalf uur meren we aan in Skala. Het is onze eerste kennismaking met Patmos. Ziet er mooi uit. Gracia van El Greco studios staat ons op te wachten. En... ze spreekt ons aan in het Nederlands. Blijkt dat ze 10 jaar in België gewoond en school gelopen heeft.

Het is een korte wandeling van de haven naar El Greco dat gelegen is in een straatje waar geen auto's door kunnen. En even zijn we verrast als Gracia zegt: "Hier is het." Als je voor de deur staat denk je in geen 100 jaar dat je hier een studio of appartement kunt huren.

De "brede boulevard" waar El Greco gelegen is                                                    De ingangsdeur

[Afbeelding: ruwqav.jpg]  [Afbeelding: vnz5fn.jpg]

We hebben net onze koffers neergezet als Gracia een telefoontje krijgt van Georgios van Faros Motor Rent met de vraag of Mr. Patrick al aangekomen is want die heeft een ATV gereserveerd. Moet ik hem brengen of komt hij hen afhalen vraagt hij nog. Het is slechts 2 minuten stappen dus we gaan hem zelf halen.
Het valt ons de eerste dag al op dat Patmos een rijk eiland lijkt. Vermoedelijk heeft dit veel te maken met de voornaamste trekpleisters: Het Johannietenklooster en de Grot van de Apocalyps waar, naar men beweerd, Johannes het bijbelboek Openbaring of Apocalyps schreef.
Niettegenstaande het eind september/begin oktober is, is er toch nog bijna dagelijks een cruiseschip dat voor anker gaat in de baai van Skala. En dat zorgt voor heel wat werkgelegenheid horen we van diverse lokale bewoners. Skala is best wel een leuk plaatsje. Traditionele winkels afgewisseld met modernere zaken. Een mooi autovrij gedeelte en zelfs een plein dat verwijst naar de verbroedering van Skala met het Brusselse Ouderghem (Auderghem voor de Franstalige Brusselaars).

[Afbeelding: 20svecp.jpg]

We tanken de quad vol (11 Euro) en Georgios heeft verzekerd dat dit zal volstaan voor 4 dagen en het volledig afrijden van alle mogelijke wegen op Patmos. 4 dagen later moet ik hem gelijk geven. Zelfs 9 of 10 Euro had waarschijnlijk volstaan. En dan ook nog eens de voordeligste huurprijs voor een quad oiit gehad in Griekenland: 15€/dag.
De afgelopen dagen hebben ons geleerd om onmiddellijk te gaan zien welke verbindingen er zijn naar onze volgende bestemming (alhoewel ik op voorhand al een "schema" met mogelijke verbindingen had opgesteld blijken er nogal wat 'last-minute' wijzigingen te zijn. We gaan dus eerst kijken voor tickets naar onze volgende bestemming Lipsi. We krijgen al onmiddellijk te horen dat de catamaran van Dodekanisos Seaways motorpech heeft. Geen probleem voor ons want we kunnen nog kiezen tussen de Patmos Star en de Anna Express. De ene is vroeg in de morgen, de andere in de namiddag. Dat wordt het dus, de namiddag. Maar verder meer over die trip. Wij hebben geluk maar het koppel dat vóór ons  staat en een ticket naar Kos wil kopen heeft pech. De catamaran is de enige verbinding die dag met Kos en hun terugvlucht naar huis is die avond vanaf Kos. En de eerstvolgende ferry naar Kos is ...2 dagen later. Een goede raad die altijd gegeven wordt bij het eilandhoppen: Zorg steeds dat je enkele dagen voor je terugvlucht daar bent waar je het vliegtuig neemt !!!!! Door onvoorziene omstandigheden kan het je veel extra geld kosten.

Maar Patmos dus. Het Johannietenklooster beheerst het uitzicht bij dag en nacht.

[Afbeelding: 2jczz2u.jpg]  [Afbeelding: 28728vd.jpg]

Het bezoek aan de burcht / het klooster en het bijhorende museum is echt de moeite waard. Volgens mijn echtgenote 1 van de interessantste en mooiste museum die we in Griekenland al bezocht hebben. Leuk is dat je geen 'entreeprijs' betaald maar - volgens het ticket dat je ontvangt - een 'donatie' doet voor onderhoud en behoud. Maar 4 Euro is echt niet te veel gevraagd voor dit bezoek.
Tijdens onze rondgang krijgen we toevallig ook de gelegenheid om een praatje te slaan met de bibliothecaris van het klooster waar honderden uiterst waardevolle stukken bewaard worden.
Na het klooster doen we ook nog een rondgang in Chora, dat rondom de burcht gelegen is. Prachtig dorpje met nauwe straatjes dat wel Cycladisch lijkt.

[Afbeelding: ok1xyg.jpg]  [Afbeelding: 16944zc.jpg]

De volgende dagen rijden we echt heel Patmos af en komen terecht bij een ongelooflijk aantal strandjes. Ook op Kampos beach waar volgens Giorgios prachtig gekleurde stenen liggen. We zien ze niet maar er staat wel een bordje: "Verboden stenen mee te nemen".
De baai van Grikos vinden we echter de mooiste met zicht op "Petra", ook gekend als Kallikatsou. En aan de kade van Grikos bij Stamatis eet ik echt de lekkerste geitenbout ooit.

[Afbeelding: 2niy914.jpg]  [Afbeelding: 28sok21.jpg]

Eén van de leuke zaken op Patmos is: waar je ook rijdt, ergens zie je altijd de zee. Soms aan 2 of 3 verschillende zijden. Na 4 dagen heeft Patmos ons overtuigd en voor zich gewonnen. Dit is echt een prachtig eiland waar sacrale rust en (niet overdreven) toerisme hand in hand samen gaan.

Aart Staartjes hebben we niet gezien/ontmoet, maar ik denk dat hij O Stamatis ook kent. En waarom hij al bijna 20 jaar op Patmos een verblijf heeft is ons helemaal duidelijk. Ik ben een beetje jaloers op hem. Zou hij met mij willen ruilen? Ik denk, en weet eigenlijk zeker: Neen, absoluut niet.

En volgende maal met de Anna Express naar Lipsi.
Patrick's signatuur
Forummededeling: De links en/of foto's in dit bericht zijn alleen zichtbaar voor leden van dit forum.
Ben je (nog) geen lid registreer je dan eerst en word lid. Ben je al lid meld je dan aan.




Quote
#24
Mooi verhaal weer, Patrick. Wat ik zelf heel indrukwekkend vond is dat er in het klooster een gedeelte van de originele Purper Codex ligt, heel oud, een van de geschriften waarop het Nieuwe Testament is gebaseerd. De andere geschriften liggen verspreid over de hele wereld (o.a. Albanië en de Hermitage in St. Petersburg)
Quote
#25
(27 September 2016, 23:39)Patrick schreef:
Forummededeling: De links en/of foto's in dit bericht zijn alleen zichtbaar voor leden van dit forum.
Ben je (nog) geen lid registreer je dan eerst en word lid. Ben je al lid meld je dan aan.




Na een rustige trip van 2 uren op de Nissos Rodos langs de kust van Samos komen we aan in Agios Kirykos. Wat een hemelsbreed verschil !!!!! Stavroula, onze gastvrouw op Samos, en ook de taxichauffeur die ons naar de haven in Vathy bracht hadden beiden gezegd dat Ikaria mooi, maar rustig en 'siga siga' was. Geen woord overdreven of gelogen. Agios Kirykos is teruggeworpen worden 25 jaren terug. Waarschijnlijk is er hier niemand die zich druk maakt over een crisis, vluchtelingen, de EU, enzovoort. Neen, het is het alledaagse leven op het eiland dat voorgaat en ergens anders maken we ons niet druk over. Waarschijnlijk niet voor niks dat Ikaria bij de 5 Blue Zones in de wereld behoort waar de gemiddelde levensduur boven de 90 jaar ligt.

Van Angela met wie ik communiceerde om ons verblijf op voorhand te regelen had ik een berichtje gekregen om Theodoros te bellen als we aangekomen waren. Daags voordien due een berichtje gestuurd wanneer we zouden aankomen. Geen tegenbericht van Theodoros. Geen probleem, we weten waar we moeten zijn (op de plateia van Ag. Kirykos). Maar waar is de ingangsdeur van de studio's die boven een taverna gelegen zijn? Geen nood, even in de taverna vragen. Ah, Theodoros, dat moet Economou zijn. Moment, ik bel hem even. Ok, hij komt eraan binnen enkele minuutjes. Theodoros blijkt dus ook eigenaar te zijn van een hotel in Therma en Angela is zijn dochter die echter met man en kind in Engeland verblijft.
Theodoros komt eraan en gaat een smal straatje in waar we gewoon binnengaan in een huis en 2 trappen op. Blijkt dat het gebouw verticaal in 2 gedeeld is met dus 2 ingangen. Het deel waar onze studio is blijkt dan ook nog eens in 2 gedeeld te zijn waar de 2de verdieping van Theodoros is en de 1ste verdieping aan iemand anders toebehoord. Maar goed, de studio is heel degelijk, proper met een weliswaar piepkleine badkamer (even een voet in de douche zetten om de deur te kunnen dichtdoen als je het toilet wil gebruiken) en een klein balkonnetje, maar met zicht op de plateia en de haven. "Als je iets nodig hebt of er is een probleem, dan bel je me maar" zegt Theodoros.  Ok, maar de sleutel van de studio, kunnen we die ook gebruiken voor de deur beneden? Neen, maar geen probleem, je hebt geen sleutel nodig voor de voordeur beneden. Die wordt nooit afgesloten. Je kunt het je in België (en waarschijnlijk ook Nederland) niet voorstellen.

Vlug uitpakken en even gaan eten in de taverna "Stou Tsouri" beneden. Er zijn 2 menukaarten beschikbaar maar je vraagt je af waarom? Niks van de schotels wat er die dag zijn staan op de menukaart. En dat was niet die ene dag zo. Maar lekker en enorme porties. De porties moussaka en pastitio die mijn wederhelft hier kreeg waren zeker dubbel zo groot als op zowat alle andere plaatsen waar we al geweest zijn. En lekker én niet duur.
Maar om 3 uur s' namiddags valt het leven zowat compleet stil. Waar het 's morgens om 7 uur al een gekwetter van jewelste is en de "malaka's" welig rondgestrooid worden bij het backgammon en de kaartspelen, is het om 3 uur muisstil. Tegen een uur of 6 komt iedereen weer buiten en gaat het leven weer verder.


We gaan eerst eens naar Therma. Langs de 'normale weg' 3 Km, maar langs een alternatieve weg langs de kust een wandeling van 30-35 minuten met prachtige vergezichten. Therma, de naam zegt het al, gezegend met thermische bronnen. Wel leuk als je door het dorp loopt en vele ouderlingen in hun badjas langs straat ziet lopen. En ook de lokale priester gaat zwemmen en zonnebaden.


We huren een autootje bij Icariada voor een dag of 3 want we willen wel meer zien van Ikaria. Als je van de ene kant naar de andere kant van het eiland wil moet je wel altijd de bergen door/over.  Van Ag. Kirykos naar Evdilos zijn er 2 mogelijkheden. Of je gaat linksom de bergen door of rechtsom. De eerste dag kiezen we ervoor om linksom de bergen door te gaan.  Veel verkeer is er niet echt op Ikaria en als je 40/50 Km per uur gaat, zijn er weinig die je voorbij gaan. Zo rustig rijdt men daar. Via kleine dorpjes (opmerkelijk is dat er geen/weinig echte dorpskernen zijn, maar de huizen meestal verspreid liggen) kom je terecht in een steeds ruwer wordend landschap. Enorme rotsmassieven van leisteen die plots afwisselen met graniet rotsen of marmer. Een enorme verscheidenheid.
Onderweg stoppen we als we iemand op het dak van zijn huis zien staan, druk bezig. We vragen of we even mogen kijken. Natuurlijk mag dat en we moeten proeven ook.
 

Na de proeverij gaan we verder naar Evdilos. Moderner dan Ag. Kirykos maar naar ons gevoel met weinig ziel. Na een frappé op een terrasje aan de waterkant kiezen we ervoor terug te keren naar ons verblijf maar ditmaal langs de andere route. We besluiten ook om de volgende dag het volledige traject opnieuw te doen maar ditmaal in omgekeerde zin en even een zijsprongetje te maken naar Armenistis en Raches. Even buiten Evdilos stoppen we bij Dimitris van Moto Ikaros. We hadden namelijk een ATV bij hem gereserveerd en 40 Euro voorschot betaald. Maar een week voor vertrek had hij laten weten dat hij hem niet kon leveren en dus onze 40 Euro gaat terug betalen. Maar blijkbaar was er toch een probleem met het overmaken. We gaan toch eens langs om te bevestigen dat alles in orde is en het geld de vorige dag op onze rekening bijgeschreven is. Hij lijkt echt opgelucht dat alles toch in orde is. Rustig rijden we terug naar onze thuisbasis.
De volgende dag dus de omgekeerde richting tot Evdilos, met onderweg een tussenstop in in het kleine leuke badplaatsje Karavostamo. We besluiten niet te stoppen in Evdilos maar de richting Armenistis en Raches te nemen. Armenistis is waarschijnlijk het meest toeristische plekje in Ikaria. Veel strandjes met overal bordjes "Verboden kamperen" en "Geen Nudisme". Maar we hebben nog een doel die dag: een bezoekje aan de Afianes Winery in Profitis Ilias. Vanuit Armenistis gaat het bergopwaarts en na enkele Km passeren we een taverne. STOP, het is bijna 2 uur in de namiddag en de innerlijke mens dient versterkt. 'O Sotiris' is de naam en we kunnen binnen kiezen uit 2 potten die op het vuur staan: een stoofschotel van groene bonen of varkensvlees in citroensaus. We nemen van beide en, eerlijk waar, dit is de BESTE stoofschotel met varken die ik ooit in Griekenland gegeten heb. Onvoorstelbaar lekker is het, met grote stukken selder en wortelen, superzachte stukken vlees en een ongelooflijk smaakvolle saus. Een toppertje. En dan nog met excuses omdat er zo weinig keuze is want het is laagseizoen. Maar we worden verwend want zelfs een audiobox wordt buiten gezet om ons etentje te laten vergezellen van Griekse muziek.

Na het voortreffelijke eten gaat het hogerop via kleine dorpjes, die ons qua uitzicht onmiddellijk aan Pelion doen denken, naar de (kleine) wijngaard van Afianes die gelegen is op 650 meter hoogte en waar wijn gemaakt wordt op de oude Ikariaanse wijze, in kruiken die in de grond gestopt worden. Geen labo's of distilleervaten. En voor de witte wijn wordt een druivensoort gebruikt die blijkbaar enkel op Ikaria nog gecultiveerd wordt, de Begleri. We worden hartelijk ontvangen door Konstantinos, zoon van de eigenaar, en zijn vriendin die ons een rondleiding geven en uitleg verstrekken. En we mogen, natuurlijk, ook proeven van een 6-tal heerlijke wijnen. Alles over de wijn van Ikaria en de Afianes winery is hier terug te vinden:
Forummededeling: De links en/of foto's in dit bericht zijn alleen zichtbaar voor leden van dit forum.
Ben je (nog) geen lid registreer je dan eerst en word lid. Ben je al lid meld je dan aan.






De kruiken in de grond, hermetisch afgesloten en met een leisteen er bovenop.
 
Na een heel aangenaam bezoek, en het maken van een afspraak op de Ikaria-dag in Brussel op 20 november aanstaande, vatten we de terugweg aan naar Agios Kirykos. Alhoewel we de vorige dag al een heel stuk van deze route (omgekeerd) gereden hebben valt het weer op hoe anders de omgeving eruitziet als je van de andere kant komt.

De laatste dag dat we een voertuig hebben besluiten we naar de Seychellen te gaan. De Seychellen?? Inderdaad, ook op Ikaria vind je de Seychellen. Niet makkelijk te vinden en een afdaling door een uitgedroogde rivierbedding, maar absoluut de moeite waard.
 

We rijden nog even de andere kant van Ag. Kirykos uit en daar is zowaar het enige stuk Ikaria dat vlak is met het dorpje Faros en de luchthaven. Vanaf de luchthaven willen we nog via Perdiki terugkeren maar zien er tegen op als we zien dat een heel stuk onverhard is. We keren dus maar terug en leveren ons autootje terug in.
En dan op zoek naar het bureeltje waar we tickets voor de Panagia Theotokos kunnen krijgen, want die willen we gebruiken om onze reis verder te zetten naar Fourni. Blijkt dat die al om 8 uur 's morgens naar Fourni gaat. Dus even een mailtje naar ons volgende verblijf met de vraag of het een probleem is als we al om 9 uur 's morgens aankomen. Neen, is het antwoord. Helemaal geen probleem, jullie studio is al klaar en mijn moeder komt jullie afhalen.

Ikaria, eigenlijk onbekend en helemaal niet voorzien op massatoerisme. Griekenland 25 jaar geleden. En onmogelijk om hier stress te hebben of te krijgen.

Op naar Fourni dus, maar dat verhaal komt binnen enkele dagen.

Haha, prachtig verslag Patrick!

Toeval wil dat mijn broer ook net terug is van afgelopen maandag. Hij heeft 2 weken op Ikaria gezeten en in ons eerste telefonisch contact was ook hij vol lof over de geweldige natuur.
Quote
#26
Vorig jaar had een oude Griekse mevrouw ons gezegd om eens naar Lipsi te gaan. Poli Orea zei ze.
Van Patmos naar Lipsi met de Anna Express dus. Want geen andere boot die op die dag vanuit Patmos naar Lipsi gaat, wegens de machinepech van de catamaran van Dodekanisos Seaways. Toeval dat die net nu problemen heeft of een economische zet? Voor zover ik me herinner had diezelfde ferry vorig jaar dezelfde problemen op hetzelfde ogenblik? Het blijkt wel degelijk toeval want 3 dagen later is ie weer in de vaart. Maar goed, de Anna Express dus. Het lijkt geen ferry, geen speedboot, geen yacht maar een mengeling van de laatste 2. Bijna even snel als de catamaran, maar (tot onze verbazing) slechts de prijs van een gewone ferry.
We nemen nog een drankje in een bar op de boulevard van Skala en ik vraag nog even of de Anna Express inderdaad tegenover het Ostria restaurant aanmeert. Schouderophalen, "Ik weet het niet". Even navragen bij Apollon Travel naast de deur waar we de tickets kochten. Neen, vandaag niet. Hij vertrekt onmiddellijk en het is aan de "main gate". Snel even, met bagage, een 100 meter van Usain Bolt nadoen want de andere bediende van het ticket office had gezegd dat we bij Ostria moesten zijn. Blijkt dus dat dit enkel is als de boot enkele uren in Skala blijft liggen. Vandaag niet dus.
We zijn net op tijd aan boord en .... we zijn de enige passagiers. Het lijkt wel een overtocht op onze eigen, gecharterde, speedboot. Dat geeft me weer de gelegenheid om, als bootjes verslaafde, een gesprek aan te gaan met de schipper en zelfs het stuurhuis in te duiken. Voorwaarde is om enkele dagen later met hen de overtocht te maken naar Kalymnos. Wat een dilemma Big Grin 

  De Anna Express                                                                                                        Lipsi

[Afbeelding: 9ve8h2.jpg]  [Afbeelding: akib7k.jpg]

Bij aankomst in Lipsi naar ons verblijf: Studio Poseidon. Op een steenworp van de aanlegplaats. Maar ook op een steenworp van taverna's en ... Lipsi. Een eiland met 1 dorp en 750 inwoners. Volgens de Griekse mythen en sagen het eiland waar Odysseus schipbreuk leed en langer verbleef dan gewenst omwille van de nimf Calypso. 

Calypso ontmoeten we niet maar Lipsi betovert ons wel. Méér dan Fourni.
Mooi, gezellig maar ook een levendig dorp(je), de uren na de middag niet meegerekend want dan heerst de rust. En ook daarbuiten want eens buiten het dorp is er enkel het geluid van de stilte (en soms de tinkelende belletjes van een kudde geiten). Nadat we de eerste dag ons beperken tot een wandeling in en rond het dorp gaan we de volgende dag op zoek naar de aanwijzingen op de verkeersborden. We gaan even naar Monodendri. Maar soms is het even opletten om de aanwijzingen niet te missen.

Wegwijzer 1 Monodendri                                                                                              Wegwijzer 2 Monodendri

[Afbeelding: 343jeba.jpg]  [Afbeelding: ru04dj.jpg]

Geen problemen, we vinden het.

Monodendri, een strandje met 1 boom

[Afbeelding: 2i20rck.jpg]

Alle wegen (en verkeersborden) op Lipsi leiden naar een kerk of een strand. Een gezegde is: Op Lipsi staan evenveel kerken en kapelletjes als er families wonen. Het lijkt ons dat het klopt. Gewoon even aan de haven, of met zicht op Lipsi, staan en in je gezichtsveld kan je makkelijk 10 of meer kerken of -jes zien.

[Afbeelding: 70hxtx.jpg]

Lipsi is écht leuk. Klein, maar gezellig. Vooral 's avonds. Geen kafeneion waar de oudjes van het dorp 's morgens koffie drinken en ieder (luidruchtig zoals in Ag. Kirykos en Fourni) zijn mening over aales en nog wat te kennen geeft. Maar 's avonds zijn er wel velen aanwezig bij de Ouzo-hoek aan de haven waar een 4-tal ouzeri's zijn waar ook de lokale inwoners een drankje komen nuttigen en zich met plezier mengen tussen de aanwezige toeristen en (voornamelijk) zeilers. Het valt op: Zeilers in Ag. Kirykos: weinig. In Fourni: weinig. Lipsi ??? Begin oktober en de aanlegkade ligt (bijna) vol met zeilboten.

[Afbeelding: 6f18d3.jpg]  [Afbeelding: 64f2h0.jpg]


Geen bus(je) op Lipsi, geen autoverhuur op Lipsi, enkele (krakkemikkige) brommertjes zijn te huur maar dat is het. Wel 1 taxi (Georgios) met vaste prijzen tussen 4 en 7 Euro. En toch is het moderner dan Fourni waar we eerder waren. Of ligt dat aan de bewoners die, naar onze mening, moderner van geest zijn?

In elk geval, net als Odysseus, zijn ook wij blijkbaar in de greep van de nimf Calypso. We zouden hier langer willen blijven maar we moeten verder. De plannen voor volgend voorjaar voor Korinthe, Peloponnesos en/of Evia worden opgeborgen tot latere datum en een planning voor terugkomst in het voorjaar naar o.a. Lipsi, Patmos en Samos komt bovenaan te liggen.

Toevallig komen we de schipper van de Anna Express tegen. Hij lacht en zegt: "Vergeet onze afspraak morgenochtend niet. Niet te veel Ouzo vanavond want we vertrekken om 07.30 uur."

Na een korte nacht, bij een opkomende zon, verlaten we, met pijn in het hart, Lipsi. Op naar een ontmoeting met oude kennissen op een ander prachtig eiland: Kalymnos.

  [Afbeelding: 2hhf8xx.jpg]
Patrick's signatuur
Forummededeling: De links en/of foto's in dit bericht zijn alleen zichtbaar voor leden van dit forum.
Ben je (nog) geen lid registreer je dan eerst en word lid. Ben je al lid meld je dan aan.




Quote
#27
@Patrick: tip voor volgend jaar: Simi, Tilos (met het museumpje van de kleine olifantjes) en Nysiros, de uitgedoofde vulkaan.
Ik vond Kalymnos erg kaal, kijk uit naar je verslag erover Smile
Quote
#28
(08 October 2016, 08:24)ElsR schreef:
Forummededeling: De links en/of foto's in dit bericht zijn alleen zichtbaar voor leden van dit forum.
Ben je (nog) geen lid registreer je dan eerst en word lid. Ben je al lid meld je dan aan.




@Patrick: tip voor volgend jaar: Simi, Tilos (met het museumpje van de kleine olifantjes) en  Nysiros, de uitgedoofde vulkaan.
Ik vond Kalymnos erg kaal, kijk uit naar je verslag erover Smile

Tilos en Nysiros zijn we vorig jaar ook al geweest Smile
Patrick's signatuur
Forummededeling: De links en/of foto's in dit bericht zijn alleen zichtbaar voor leden van dit forum.
Ben je (nog) geen lid registreer je dan eerst en word lid. Ben je al lid meld je dan aan.




Quote
#29
Om 09.00 uur 's morgens staan we al op de stoep bij Stavros van Aegean Home in Massouri. Het was geen probleem dat we zo vroeg zouden zijn had hij vooraf laten weten, en hij staat ons inderdaad al op te wachten. "Gezien dat ik stond te wuiven toen jullie met de Anna Express passeerden?" grapt hij.

We gaan wat inkopen doen en het valt ons al op dat het veel drukker is dan vorig jaar toen we hier einde Mei / begin Juni waren. Maar het is dan ook het weekend van het vermaarde Kalymnos Climbing Festival waarvoor honderden (of zijn het duizenden?) rotsklimmers van over de hele wereld naar Kalymnos komen.
Vorig jaar dienden zelfs scooters van Kos gehaald om te voldoen aan de vraag. Dus hadden we op voorhand al een quad gereserveerd bij Drosos van Kalymnos Car Rental. Niet echt goedkoop met 30 Euro/dag maar het is dan ook de topweek en de wet van vraag en aanbod nietwaar. Prettige verrassing als we de quad gaan afhalen. "Ik weet dat in de mail stond 30 Euro/dag maar je krijgt hem voor 25 per dag" zegt Drosos. "Maar, in ruil, moet je me beloven geen wheelies te doen zodat je mevrouw niet verliest." Inderdaad, een grapjas die Drosos.

We rijden weer over de prachtige weg die we nog kennen van vorig jaar richting Arginonta en dan de berg over om via de vallei van Vathy te eindigen aan het haventje dat aan het einde van de smalle inham ligt. Waar we vorig jaar nog tussen hagen van bloeiende oleanders reden blijken ze nu bijna volledig uitgebloeid.
Na een drankje en een hapje in Vathys rijden we de weg omgekeerd terug met hier en daar een stop om de talrijke rotsklimmers aan het werk te zien.

Vathys
[Afbeelding: 24xopis.jpg]  [Afbeelding: 2dgq8ol.jpg]


We maken ook even een tussenstop aan het Elena Village Hotel dat een sponsor is van het festival en waar je je (ook als niet-klimmer) kan inschrijven. In ruil ontvangen we enkele bonnetjes voor het afscheidsfeest op zondagavond en enkele T-shirts.
Als op ons terras zitten valt ons nog iets op: de zonsondergang is totaal anders dan in het voorjaar.

Voorjaar 2015                                                                                                                  Najaar 2016

[Afbeelding: 2055q4p.jpg]  [Afbeelding: 14lizc0.jpg]

En dan is er 's avonds ook het hartelijk weerzien met Michalis, Irini, Manolis, Leonidas en de kleine Maria van restaurant Archipelagos. En het hartelijk weerzien houdt ook in dat we 4 dagen gratis Ouzo, loukoumades en als afsluiter een Metaxa krijgen.
's Anderendaags opnieuw richting Arginonta, maar dan links aanhouden richting Emborios i.p.v rechts af te slaan naar Vathys. Maar voor we naar Emborios rijden gaan we toch rechts naar Palionisos voor een bezoek aan Nicholas, de voormalige sponzenduiker. Zijn vader is er niet, maar hij is nog in goede gezondheid  volgens Nicholas. En we maken ook kennis met de vrouw van Nicholas die er vorig jaar niet was. We krijgen olijven van eigen teelt en ook wordt vlug een komkommer uit de tuin gehaald om met de olijven te serveren. Maar we hebben voor Nicholas iets bij: een foto die ik vorig jaar genomen heb van hem en zijn vader samen aan hun tafeltje waar ze sponzen bijsnijden.  Enfin, het kort bezoekje dat we gepland hadden duurt enkele uren. Maar daarna toch nog naar Emborios waar het ook (veel) drukker is dan vorig jaar.

Palionisos                                                                                                                      Emborios

[Afbeelding: invjvl.jpg]  [Afbeelding: e80ktl.jpg]

Inmiddels is het zondagavond en is er de sluitingsparty van het Klimfestival. De winnaars (uit Taiwan, Polen, Brazilië, Slovenië dus echt internationaal) worden gehuldigd en het festival zelf krijgt van de Internationale Rotsklim Federatie de Award voor 2016 voor organisaties. En dat houdt in: een geldbedrag voor het Kalymnos Rescue Team voor aankoop van nieuwe materialen. De burgemeester krijgt er zowaar tranen van in de ogen. En dan muziek en dans met eerst de uitvoering van enkele lokale dansen (prachtige 'Dans van de Sponzenduiker) en vervolgens een lokale rock/pop band.

[Afbeelding: 97qkk6.jpg]  [Afbeelding: 2h6fvyf.jpg]

De laatste dag is er nog tijd voor Pothia, de kustweg ditmaal naar Vathys waar we wat rondtoeren in de smalle straatjes tussen de hoge muren rond de citrusplantages en dan nog eens terug naar 1 van de mooiste plaatsjes van Kalymnos: Rena, het haventje van Vathys.


[Afbeelding: v4w2ls.jpg]

Geen tijd meer voor het Savvas klooster of de Kastro van Chora of Vlichadia met het Valsamidis museum, maar die zijn volgend jaar zeker aan de beurt. Inderdaad, want we hebben al besloten iets te doen wat we zelden of nooit doen: 3 jaar na elkaar dezelfde bestemming.

En dan op weg naar onze laatste stop op deze trip. Het is schitterend weer, windstil en een vlakke zee, dus van de gelegenheid gebruik maken en op de voorplecht van de Pride Dodekanisos gaan we richting Leros.


[Afbeelding: 6850qp.jpg]
Patrick's signatuur
Forummededeling: De links en/of foto's in dit bericht zijn alleen zichtbaar voor leden van dit forum.
Ben je (nog) geen lid registreer je dan eerst en word lid. Ben je al lid meld je dan aan.




Quote
#30
Ik keek al uit naar je verslag van Kalymnos. Fijn dat je het weer zo naar je zin hebt gehad. Mooi vooruitzicht om volgend jaar weer te gaan! En zo komen wij er al 23 jaar! Morgen zijn wij er ook weer, mogen we weer een week genieten.
Veel plezier op Leros!
Quote
#31
Mooi verhaal weer!
Nog een hele fijne tijd verder toegewenst!
Quote
#32
(15 October 2016, 10:10)Marieke schreef:
Forummededeling: De links en/of foto's in dit bericht zijn alleen zichtbaar voor leden van dit forum.
Ben je (nog) geen lid registreer je dan eerst en word lid. Ben je al lid meld je dan aan.




Ik keek al uit naar je verslag van Kalymnos. Fijn dat je het weer zo naar je zin hebt gehad. Mooi vooruitzicht om volgend jaar weer te gaan! En zo komen wij er al 23 jaar! Morgen zijn wij er ook weer, mogen we weer een week genieten.
Veel plezier op Leros!

En jullie veel plezier op Kalymnos. Er staat sedert gisterenavond wel (heel) veel wind. Zo zagen we dat de catamaran van Dodekanisos vandaag uitweek naar Lakki i.p.v. aan te meren in Ag. Marina en dat doen ze enkel als er erg veel wind staat.
Patrick's signatuur
Forummededeling: De links en/of foto's in dit bericht zijn alleen zichtbaar voor leden van dit forum.
Ben je (nog) geen lid registreer je dan eerst en word lid. Ben je al lid meld je dan aan.




Quote
#33
en ik ben dan weer benieuwd naar leros....blijft mij nog steeds nauw aan het hart.
Quote
#34
He Patrick hoe is het op Leros? Geen internet?
Quote
#35
(18 October 2016, 08:39)ElsR schreef:
Forummededeling: De links en/of foto's in dit bericht zijn alleen zichtbaar voor leden van dit forum.
Ben je (nog) geen lid registreer je dan eerst en word lid. Ben je al lid meld je dan aan.




He Patrick hoe is het op Leros? Geen internet?

Big Grin  Toch wel, maar nog geen tijd gehad. En we zijn gisterenavond laat  terug thuis gekomen. Dus ik denk tegen vanavond het verslag te plaatsen. Maar na 5 weken daar is het wel eventjes wennen aan de hectiek hier.
Patrick's signatuur
Forummededeling: De links en/of foto's in dit bericht zijn alleen zichtbaar voor leden van dit forum.
Ben je (nog) geen lid registreer je dan eerst en word lid. Ben je al lid meld je dan aan.




Quote
#36
Leros dus, we waren er even 5 minuten bij een tussenstop toen we van Lipsi naar Kalymnos gingen en vonden toen dat het er anders uitzag dan de eilanden waar we al geweest zijn. En die indruk wordt snel bevestigd.

De eerste dag even te voet van Panteli naar Ag. Marina waar we wat rondkuieren en dan op de terugweg even op een terrasje gaan zitten op de Plateia aan het gemeentehuis. Toch eigenaardig, Ag. Marina en Panteli lopen in elkaar over maar tussenin is het eigenlijk een ander dorp, Platanos, met nauwe straatjes met grote herenhuizen die doen denken aan Italië. Terug bij ons logies maken we een praatje met onze gastheren, Paolo en Denise een Italiaans koppel zowaar die 5 jaar geleden de Italiaanse versie van 'Ik vertrek' uitgevoerd hebben. Ze vertellen dat ze voor de 1ste maal naar Griekenland gekomen zijn zowat 6 jaar geleden. Toevallig was dat leros en ze zijn er gebleven. Beiden hadden genoeg van de hectiek in hun geboorteland, gaven hun jobs op en kochten in Leros een complex dat al 15 jaar leeg stond. En dat hebben ze op een paar maanden tijd omgetoverd in een B&B.
Bij ons logies is een ontbijt inbegrepen en de volgende morgen ervaren we dat het echt wel copieus is. 2 grote broodjes (bruin én wit), koffie, thee, keuze uit 4 soorten jam, chocopasta, smeerkaas, honing, ham, kaas, yoghurt en ook nog 4 soorten fruit. 

Boven ons verblijf zijn er 6 prachtige molens te zien en een indrukwekkende Kastro, dus daar gaan we maar even te voet heen. Tot we aan de Kastro komen... waar een briefje hangt dat die enkel open is voor het publiek op woensdag, zaterdag en zondag van 3 tot 6 in de namiddag. Dus dalen we maar langs de andere zijde de trappen af naar Aghia Marina voor een drankje en een hapje en daarna terug naar Pandeli. De rest van de namiddag is het goed toeven op ons ruime terras in de felle namiddagzon.

[Afbeelding: 2iitzyf.jpg]  [Afbeelding: 2j4cydc.jpg]

De volgende dag besluiten we even de andere kant op te gaan omdat we vanop ons terras een mooie geplaveide wandelweg menen te zien langs de kust. Helaas, na enkele honderden meter komt er een abrupt einde aan. Er loopt nog wel een pad maar daar staat al een hekje en een bordje met de melding dat het vanaf daar privaat terrein is. Dus even terug en dan maar de trappen op naar de hoofdweg. We besluiten om die dan maar te volgen en komen tenslotte in Lakki terecht. Verrassend anders dan we in Griekenland van een havenstadje op een eiland gewoon zijn. Relatief modern, maar naar onze mening een beetje zielloos. Op de terugweg nemen we de afslag naar Volomithos en dan, na een stevig klimmetje, komen we terug tussen de huizen van Pandeli. We dalen een trap af waarvan het laatste stuk verweerd is, komen op een betonnen pad terecht en....zo op de geplaveide weg die we bij het begin gevolgd hadden. Het betonnen pad hadden we in eerste instantie wel gezien maar dachten dat die met een hekwerk afgesloten was. Het bleek dus gezichtsbedrog want de omheining staat slechts op een gedeelte. Maar goed, we kunnen dus via de plaveien terug en dat scheelt een omweg van pakweg een kilometer naar ons verblijf.
Na deze 2 dagen blijven we Leros anders vinden en de 'klik' die we bij andere eilanden hadden, komt er toch niet echt. Het valt ons ook op dat de bewoners niet echt vriendelijk overkomen. Op de andere eilanden zei zowat iedereen 'goedendag' of wilden ze een praatje maken, dusver hebben we enkel wat vriendelijke knikjes gekregen van 70-plussers. We hebben ook de indruk dat er wat sneller gereden wordt hier en er wat meer ongeduld is, vooral in het verkeer.

Panteli                                                                                                                            Ag. Marina                                                        

[Afbeelding: 2ijp6au.jpg]  [Afbeelding: qyfypv.jpg]

Voor de volgende 2 dagen gaan we een ATV huren en toeren daarmee het hele eiland rond. En opnieuw valt ons iets op. Waar we op de anderen (grotere) eilanden wel dorpskernen zijn met op het zicht gezellige plaatsjes met taverna's en ouzeri's, vinden we die hier niet. De dorpskernen zijn er wel maar de kers op de taart ontbreekt een beetje. Wat we wel nog bezoeken is het privé oorlogsmuseum van Ioannis Paraponiaris in Aghia Irini. Niet makkelijk te vinden maar absoluut de moeite waard en zelfs gratis te bezoeken (wel enkel in de voormiddag). We krijgen een rondleiding van zijn zoon langs ontelbare stukken die ze zelf verzameld hebben op het eiland, gekregen van vissers die de stukken in hun netten vonden of die geschonken worden door nazaten van soldaten die de "Battle of Leros' in 1943 meegemaakt hebben. Werkelijk een unieke collectie in dit museum. 
Forummededeling: De links en/of foto's in dit bericht zijn alleen zichtbaar voor leden van dit forum.
Ben je (nog) geen lid registreer je dan eerst en word lid. Ben je al lid meld je dan aan.





Er is ook nog een 'officieel' oorlogsmuseum in Leros en onder druk van de overheid hebben ze de naam van hun privaat museum moeten veranderen, vernemen we nog van Ioannis zelf. Blijkbaar heeft hun privécollectie meer aantrekkingskracht en zodoende meende de overheid te moeten ingrijpen.

In het museum hebben we een prachtige maquette gezien van de marine/luchtmachtbasis G. Rossetti die gebruikt werd door de bezetters en die willen we toch ook nog eens in het echt gaan bekijken. De weg volgen van Lakki naar Xirokampos en dan zal je rechts nog 1 van de kranen zien staan waarmee de watervliegtuigen aan de wal gezet werden zegt Ioannis.

En inderdaad, voorbij de nieuwe marina van Lakki zie je opeens de kraan staan. De weg ernaartoe loopt blijkbaar onder een boog door waar aan beide zijden een rood kruis op de muur staat. En zo komen we terecht in iets waarvoor Leros in het verleden een slechte reputatie kreeg: een plaats waar mentaal gestoorde personen heen gestuurd werden. We zijn dus terecht gekomen in het "Leros National Sanatorium" en de voormalige legerbasis maakt deel uit hiervan. Enkele rondlopende bewoners maken ons met gebaren duidelijk dat we hier niet gewenst zijn. Een eindje verder zie ik een parking, rij er naar toe en .... we komen terecht aan 1 van de 'hotspots' die opgezet zijn voor de vluchtelingencrisis. Het zijn trouwens de enige vluchtelingen die we tijdens onze 5 weekse trip gezien hebben. Maar een opvangcentrum voor vluchtelingen opzetten in een centrum waar (nog altijd) geestesgestoorden verblijven???? Niet een echt schitterend idee lijkt mij.

G. Rossetti basis

[Afbeelding: 2wgdslw.jpg]

Dus...wegwezen en nog even verder tot Xirokampos....waar alles al afgesloten lijkt voor de winterperiode. Wel, dit was het dus, dan maar terug naar Panteli.

De laatste dag op Leros is "lazy day". We komen enkel van ons terras af om even af te dalen tot aan het strand waar we gaan eten bij "El Greco". Een echte aanrader trouwens, net als "Zorbas" waar je waarschijnlijk de meest verse "Kalamari" kan krijgen die er is. Met een werphengel worden ze gevangen terwijl je erbij staat.
We bellen ook nog eens met Stella, een vrouwelijke taxichauffeur met de vraag of ze ons de volgende morgen kan ophalen om ons om 06.15 uur naar het vliegveld te brengen. Is dat niet vroeg? Neen, ik sta iedere ochtend op om halfvijf dus geen probleem. Tot morgen !!!!

Het vliegveld(je) van Leros is echt wel het kleinste dat we al gezien hebben, met een landingsbaan die net voldoende lang is voor een kleine Dash8-100 met 30 plaatsen van Olympic Air. Maar het is best wel grappig. Als 's morgens aankomen zijn er 6 personen aanwezig: 1 politieagent, 1 man die de bagagescanner bedient, 1 meisje aan de incheckbalie, 1 meisje die de uitbating van een winkeltje verzorgt én 2 bagageafhandelaars. Maar we kunnen nog niet inchecken want de man die de bagagescanner moet in werking stellen is er nog niet. En als het vliegtuig geland is komt de piloot even netjes een koffietje drinken voor hij terug vertrekt. En tussen landen en terug vertrekken is precies 20 minuten voorzien en daar houdt hij zich aan.

Leros Airport

[Afbeelding: jfubnk.jpg]  [Afbeelding: net6pv.jpg]

Met een fikse versnelling vertrekken we (kort baantje weet je wel),....eerst naar Athene en van verder richting Brussel. Het is weer absoluut mooi geweest, onze tocht langs 7 eilanden in de Egeïsche Zee. Bij sommige zo mooi dat we volgende lente waarschijnlijk al terugkomen naar enkele. Maar Leros? Hmmm, een dubbel gevoel...ik vermoed dat het mogelijks niet zal inbegrepen zijn.
Patrick's signatuur
Forummededeling: De links en/of foto's in dit bericht zijn alleen zichtbaar voor leden van dit forum.
Ben je (nog) geen lid registreer je dan eerst en word lid. Ben je al lid meld je dan aan.




Quote
#37
mooi verslag, bij ons was leros wel in de smaak gevallen, en dat laki er zo "niet grieks" uitziet kom door mussolini, hij had er naast de marinebasis ook een volledige stad laten bouwen voor zijn mariniers, helemaal in art deco stijl, laki is dan ook 1 van de weinige plaatsen ter wereld waar er zoveel art deco gebouwen bijeen staan.
Spijtig genoeg toen wij er waren was de bioscoop enz.. ingenomen door vluchtelingen, waardoor de pracht van deze gebouwen verstopt bleef achter wasdraden met wasgoed.
Quote
#38
Inderdaad, Lakki is heel bijzonder. Nog nooit zoiets leuks gezien. Het oorlogmuseum is indrukwekkend. Prachtige Art Deco huizen, denk uniek in de wereld. De vluchtelingen waren er 4 jaar geleden nog niet. Zo zie je maar, smaken verschillen, wat niets afdoet aan het mooie verslag van Patrick.
Quote
#39
Ik vond het erg leuk om je reis zo te volgen, leuke verslagen!

Bedankt en succes met het omschakelen naar de hectiek thuis!
Quote
#40
@roefke: ik durf te stellen dat er in Riga en Praag meer Art-Deco gebouwen staan Smile
Maar heb je foto's van die op Leros?
Quote


Lijst met mogelijk verwante discussies
Discussie Auteur Reacties Weergaven Laatste bericht
  Van Leros tot Samos - een trip van (bijna) 7 weken Patrick 43 11.185 23 October 2022, 20:53
Laatste bericht: davy
  Eilandhoppen met de Express Skopelitis metaxa 8 5.157 24 June 2018, 01:06
Laatste bericht: jacq1970
  Zoover- Eilandhoppen voor beginners metaxa 2 2.910 04 February 2017, 11:30
Laatste bericht: Patrick
  Eilandhoppen juli met backpack koentina 18 9.996 31 March 2016, 11:55
Laatste bericht: Patrick
  De psychiatrische inrichtingen op het eiland Leros Bouboulina 5 5.718 17 November 2015, 18:23
Laatste bericht: KarenAnna
  5 Weken eilandhoppen in de Dodecanese - De (moeilijke) Start Patrick 3 3.642 30 May 2015, 23:21
Laatste bericht: vlagreco
  Varen nooit meer mee met "Zeus palace" op zee Gibsea 7 5.194 13 October 2012, 02:40
Laatste bericht: Patrick
  Griekenland van A tot Z; elke dag een letter Corry 0 2.009 07 August 2012, 19:46
Laatste bericht: Corry
  eilandhoppen marietta 5 4.657 05 February 2011, 13:37
Laatste bericht: marietta

Ga naar forum:


Gebruikers die deze discussie lezen: 1 gast(en)