Berichten: 4.964
Discussies: 1.115
Lid sinds: 04 Apr 2009
Waarderingen:
179
Ik woon in: Heerlen
Ik ben momenteel in:
Inderdaad een leuk, maar ook herkenbaar verhaal Corry. Zelf heb ik het ook, die vreemde aantrekkingskracht bij dieren in het algemeen, en honden in het bijzonder.
Ook mij lopen de honden regelmatig achterna, waarschijnlijk omdat ze zien dat ik gek op dieren ben en altijd oogcontact met ze maak. Ik speel en communiceer vaak met ze, en vaak hebben we tijdens het wandelen wel iets te eten bij ons (een boterham of zo) die dan altijd goed in de smaakt valt. En inderdaad, ik word dan ook veelvuldig 'achtervolgd'.
Zo ook ooit een keertje in Agios Sostis (Zakynthos). We waren een flink stuk uit de buurt toen we weer eens zo'n kwispelend schoffie tegenkwamen. We hadden er, na wat aaitjes over haar koppie, een lekkere boterham met kaas én een flinke slok water uit de fles, een behoorlijke fan bij. Ze bleef ons maar volgen en week niet van onze zijde, ondanks dat we al duidelijk hadden gemaakt dat onze rugzakken niets lekkers meer bevatten.
Toen moesten we de behoorlijk drukke weg rond Laganas oversteken. Levensgevaarlijk voor onszelf maar zéker ook voor het hondje. Wat nu? Ik bedacht me een list: een stok oprapen en die een flink stuk naar achteren gooien om haar zo af te leiden en terug te laten lopen. Het resultaat was een enorme teleurstelling: een angstige en trieste blik van het arme dier. Zij kroop van angst in elkaar, dacht duidelijk dat ik die stok opraapte om haar te slaan; hetgeen haar duidelijk al één of meerdere keren was overkomen. Met de staart tussen de benen en schichtig achterom kijkend droop het arme beestje af. Wat moet zij teleurgesteld zijn geweest.
Al met al heb ik kunnen voorkomen dat het diertje iets gebeurde tijdens het oversteken van de gevaarlijke weg, maar ook ongewild bevestigd wat voor haar al zo lang duidelijk was; mensen zijn niet te vertrouwen.
Ben de dag erna nog op zoek gegaan naar het hondje (met wat lekkere boterhammen om het toch een beetje goed te maken) maar heb haar helaas niet meer aangetroffen. Gelukkig heb ik nog een mooie foto van haar kunnen maken.......
Berichten: 82
Discussies: 14
Lid sinds: 15 Sep 2012
Waarderingen:
5
Ik woon in:
Ik ben momenteel in:
Ook heel speciaal om jullie verhalen te lezen! Afgelopen vakantie waren er andere dieren in de picture..... Een kudde schapen tegenover ons appartement. Elk schaap droeg een bel, wat een gezellige soort windgong effect had!
Berichten: 1.809
Discussies: 47
Lid sinds: 16 Aug 2009
Waarderingen:
0
Ik woon in:
Ik ben momenteel in:
Ik hou erg van honden maar ben voorzichtig met zwerfhonden. Vaak zitten ze helaas onder de vlooien en andere parasieten, teken, beten van zandvliegen, ziektes enzovoorts. Ze hebben soms ook territoriumdrang en gaan vechten met andere honden die jou ook als goede fee willen ... Om van loopse of zwangere teefjes maar te zwijgen. Kijk in elk geval goed uit met de hygiëne. Het beste wat je volgens mij kunt doen is ze naar het asiel brengen met een leuke donatie in geld om ze 'op te peppen' .....
Geldt ook voor zwerfkatten trouwens ....
Berichten: 34
Discussies: 2
Lid sinds: 11 Feb 2014
Waarderingen:
1
Ik woon in:
Ik ben momenteel in:
Wij hebben tijdens een wandeling op Pilion ook een hond als gids gehad. We waren op weg naar ik geloof Makrenitsa en waren een beetje zoekende naar de juiste route over de kalderini. Die zijn soms moeilijk te vinden als je op een weg uitkomt. De hond liep voor ons uit en wat bleek als we hem volgde kwamen we telkens weer in de goede richting. Hij wist precies de wandelpaden te vinden. Ook iets te eten aan nemen deed hij niet, en eenmaal in Makrenitsa bleef hij even in de buurt en sukkelde toen het dorp in, misschien naar huis.......
Tijdens het wandelen hebben we het er soms nog over, die kwispelende gps.