Dag 6
#1
Forummededeling: De links en/of foto's in dit bericht zijn alleen zichtbaar voor leden van dit forum.
Ben je (nog) geen lid registreer je dan eerst en word lid. Ben je al lid meld je dan aan.






Forummededeling: De links en/of foto's in dit bericht zijn alleen zichtbaar voor leden van dit forum.
Ben je (nog) geen lid registreer je dan eerst en word lid. Ben je al lid meld je dan aan.






Vrijdagmorgen doen we rustig, het verhaal met de wekker en vroeg op dat werkt niet en eigenlijk hoort dat ook niet op vakantie.
Wandeling nr.11, bladzijde 17, duur 3 uur en het klavertje3 erachter geeft aan, Zwaar.
Verrek dat is mij nog nooit opgevallen.
3 uur, nou vergeet dat maar tel er maar makkelijk wat meer tijd bij op.
We gaan regelmatig met t persoon wandelgids op pad, buiten het feit dat hij een aparte manier van voortbewegen heeft is ie ook niet bij te houden.
Vandaar dat je bijna nooit aan die tijd komt.
Ik heb het trouwens over het boekje “Kythira Doorlopend” ik heb ooit eens gedacht om zelf eens een wandelboekje te maken over de vele gelopen kloven en dat zou dan de tekst krijgen “Kythira Doodlopend” dit gezien het feit dat de meeste inderdaad doodlopen en het voor een normaal mens eigenlijk niet te doen is.
Nou op stap dan maar richting  Agios Dimitrios, beter bekend als de oude hoofdstad Paleochora.
De plek is een beetje het Volendam of Zandvoort van Kythira, met uitzondering dat je hier geen Chinezen of badgasten tegenkomt.
Je komt er namelijk nooit iemand tegen.
We starten gewoon vanuit “huis” , “hee heb jij zakdoekjes bij je”............”O nee vergeten” terug maar weer.
Zonder zakdoekjes geen wandeling en zeker niet richting de ruïnes, sanitaire voorzieningen kom je niet tegen dus het is terug naar de natuur, vandaar de papieren zakdoekjes.
Wel even uitkijken bij de grote boodschap dat ie daadwerkelijk wel op de grond is gelokaliseerd en niet in je wandelbroekje, afijn daar kom je vanzelf achter.
We steken de hoofdweg over en gaan richting het klaverdorp Trifilianika, slaan links een oud pad in, onderweg staat een graf in bloei....heel bijzonder, bekijk de fotoos maar.
Inmiddels wordt ik echt een beetje schijtziek (sorry) van die spinnen, weer zijn het er honderden en we besluiten vanaf nu op het asfalt te blijven om meer dierenleed van beide kanten te voorkomen.
In het dorp zien we zowaar 1 persoon, we groeten vriendelijk en slaan na het kleine kerkje rechts het weiland in, kiezen het pad links en ja hoor, weer spinnen.
“Ja nee ga jij maar voorop” ja t zal niet, ik ben onderhand Spider-Man himself.
Er is geen doorkomen aan en bij de tweede rivierbedding die we oversteken ben ik het zat.
“Hee we gaan door de kloof en dan klimmen we omhoog bij “St Barbara”.
Ik krijg geen antwoord, wat zoveel betekend als......nou daar heb ik niet echt zin in.
Het probleem is dat het kleine stroompje niet echt stroomt maar dat er hier en daar nog kleine vijvertjes zijn die de doorgang door de kloof versperren.
Modderige ondergrond en gladde stenen maar toch krijg ik haar mee terwijl ik zelf twee tellen later met mijn gympen heerlijk wegzak in de modder.
Uitgelachen door een drietal kikkers gaan we verder.
Twee grote obstakels zijn er in de vorm van droge watervallen te nemen, de eerste gaat steil langs de rotswand, glij je uit dan lig je in bad tussen de kikkers, voor de zekerheid kijk ik even waar mijn camera hangt voor de hilarische foto.
De foto komt er niet, van de tweede sta ik even in twijfel, mijn bekende hoogtevrees, langs de wand is het glad en diep, geen water, uitglijden betekend  minimaal een botbreuk op de uitstekende rotsen in de grond.
Het blijft bij een lichte schram waaruit een druppel plasma verschijnt.
Vrijwel direct heb ik er een insect opzitten en twee tellen later ligt hij door een aanvaring met een basebalpet op zijn rug.
De kloof is mooi, er bevindt zich nog een oude watermolen nabij het riviertje, verlaten en buiten gebruik.
Even verderop komt deze kloof te samen met de spook of duivelskloof die onderlangs Paleochora in de diepte uitkomt bij de zee, Limni.
Zover gaan we niet, even verderop hangt er een dik zwart touw naar boven, tenminste dat hing er altijd.
Even goed kijken want we zijn er ook wel eens langsgelopen.
Jahoor daar hangt het dikke touw en we klauteren de steile berg omhoog uit de kloof.
St Barbara is een van de weinige kerkjes die nog intact is van de ruïne stad, we nemen er rust om vervolgens de vervloekte stad wederom eens een keer te bezoeken.
Het is een prachtplek, ik vind het eigenlijk levensgevaarlijk, er staat nergens een waarschuwing ondanks het feit dat er diverse plekken zijn waar je naar beneden kunt stuiteren en dan denk ik met name aan kleine kinderen die er los kunnen lopen.
Vanuit de spookstad lopen we nog even naar een verlaten kerkje wat een nog mooier uitzicht bied op de voormalige vesting.
Weemoedig kijk ik naar een andere kloof, diegene die rechts van Paleochora loopt, wel geweest maar door hoogtevrees nooit verder gegaan, in de resterende dagen toch effe kijken of er nog een plekje vrij is.
De klim of eigenlijk de muur die dan volgt is stijl en regelmatig krijg ik van mijn smartwatch (horloge) te horen dat ik weer een doel bereikt heb v.w.b traplopen, geen trede gezien.
Terug in Potamos zijn de uren verstreken en zeker niet de aangegeven tijd in het boekje gehaald.
Nog even relaxen, douchen en dan door naar Pelaghia, dansles.
Kan ik in de twee uurtjes even naar Limni lopen en misschien wel verder.
Ik zet mijn wandelmaatje af bij de pier, krijg twee tientjes in me hand gedrukt, stel me klokje in op een uur zodat ik na een uur weer terugloop en ga aan de wandel richting het zuiden.
Bij de tweede boulevard, de Neo Kosmos stuit ik wederom op onze Zeeuwse wandelvrienden, aardige mensen die van alles vertellen en ik hun ook.
Even terug zie ik Anna lopen, die samen met haar man Dimitris daar een restaurantje runde.
Runde want helaas is Dimitris niet meer en desondanks het feit dat ik het zeer zwaar vind haar te ontmoeten loop ik in haar richting.
Ze wil net naar boven gaan als ik gil “Anna”
“Sjaap were is Jeanet?”
Het lieve kleine pittige vrouwtje is in het zwart en begint een verhaal te vertellen wat ik al weet, over het verlies van haar man.
Diverse malen barst ze in tranen uit over het onrecht en voor mij is het ook nog steeds niet te bevatten, ik hou onbeschoft me zonnebril op maar als er een traan onder vandaan rolt ziet ze ook mijn verdriet en ik zet hem toch maar af.
Het is triest, Dimitris was een goede vriendelijke man waarmee wij vaak na het eten nog een uurtje door discussieerde over van alles en nog wat.
Verleden jaar schudde ik hem nog de hand, tot ziens.
Helaas het is niet zo moge zijn maar ik ben toch blij dat ik even langs geweest ben.
Inmiddels staan er op de boulevard twee grote campers, Fransen.
Een van de bestuurders stapt uit en is op zoek naar water.
Als hij een van de douches opendraait komt geen water, ik vertel hem in het engels het bij een van de huizen te proberen, helaas spreekt de Fransman alleen maar zijn moerstaal.
Nog geen 5 minuten later verschijnt er politie.
De auto blijft vlak bij de campers staan en twee minuten later zet de agent de auto voor de campers, blijft zitten en spreekt de Fransen toe.
Ze dienen te verdwijnen, mogen op elke parkeerplaats staan alleen is het niet toegestaan nabij de kust te parkeren, ze snappen er niets van, spreken geen woord over de grens, ik vind t al dapper dat ze tot hier gekomen zijn.
Ik ga verder, van het uur zijn er inmiddels 3/4 verdwenen, ik loop nog een half uur verder langs de kust, dan keer ik om en loop langzaam terug.
Bij het eerste de beste cafe neem ik buiten plaats en geniet van een alfa, een Grieks biertje en geniet van de zwaluwen die er een nest hebben.
Voordat ik mijn tweede biertje kan bestellen loopt de dansschool leeg en zie ik bekende mensen waarvan een mijn kamt oploopt.
Mijn wandelmaatje was enthousiast over de meer dan twee uur durende les waarin zij aan aantal dansen kreeg voorgeschoteld.
“Wat wil jij drinken?” En daar waar ik verwacht doe maar wat fris wil ze een ouzo.
Als ik dat bestel bij de ober kijkt hij ons ietwat vreemd aan, waarom ik heb geen idee.
“With ICE and water please”
Voor het ICE is nog net ruimte, het water past er niet meer in, de longdrink glazen zijn tot op twee kindervingers na gevuld met de Griekse nectar.
Stevige ouzo, geen idee welk merk, wij hadden eerder in de winter bij deze kroeg gezeten, een paar jaren geleden, ik kan me herinneren dat ik toen ook helemaal “wappie” was na drie glazen ouzo.
De vrouw van de ober komt iets te enthousiast naar me toe, “Hello how are you, you back again”
Ik ken  het vrouwtje van gezicht maar meer dan dat niet, als ik mijn mondhoeken iets laat zakken ten teken dat ik nooit enige conversatie met haar heb gevoerd maakt ze excuses, “ O maybe i make a mistake, you somebody else” opgelost.
Na de ouzo gaat de dansles verder en swingen wij richting het restaurant van vriend Kaleres, het is er druk.
We kunnen nog net een tafeltje pikken.
Het is een drukke bedoening het eten gaat af en aan en de 4 bedienden doen hun uiterste best om iedereen het naar de zin te maken.
Terwijl eigenaar Kaleres rond loopt schreeuwt er iemand “pen”
Even wissel ik contact met de kok, breng mijn vinger naar mijn voorhoofd ten teken dat ik de schreeuwer niet helemaal goed bij ze hoofd vindt.
Het blijkt het grote opperhoofd van de Tsjechen te zijn, zeg maar de Stefanos  van Nederland maar dan van Tsjechië, een hork dus.
Als hij mij even later in gesprek met de kok, die even bij onze tafel staat, ineens brutaal onderbreekt kijk ik hem even vuil aan, wil gaan staan maar mijn blik doet voldoende, hij maakt excuses.
Ik raak in gesprek met de hork, de Tsjechen gaan de Hollanders voorbij voor wat de levering van toeristen, levert Ross Holidays rond de 40 Nederlanders per week af, de Tsjechen staan garant voor het dubbele.
Bovendien gaat het gerucht in het dorp dat in de toekomst de rechtstreekse vlucht vanuit Nederland helemaal gaat verdwijnen.........zonde.
.......
Quote
#2
Japio,
Lees je verhalen,en het zou inderdaad jammer zijn als de rechtstreekse vlucht zou verdwijnen,maar ja
het is een kwestie van belangstelling en het moet iets opleveren.(Is uiteindelijk de bedoeling)
Wat jammer dat dit eiland ook ontdekt is door de oosteuropeanen,het is dat zij vroeger deel uit maakten
van een heel andere maatschappij dan de onze,gewend(de doorsnee dan) aan ruw optreden etc.
Je ziet het aan het gedrag van de inwoners uit deze landen,zal wel eens veranderen.
Genieten maar weer en nog steeds "nieuws" ontdekken!
Groet
Quote
#3
zou erg jammer zijn als de rechtstreekse vlucht verdwijnt, we gaan het zien.
Ik geniet in ieder geval elke keer van je foto's en verhalen, het is net een beetje vakantie achter eigen pc  Big Grin
Quote
#4
T eiland blijft er gewoon liggen, mogelijkheden zat om er te komen
Quote
#5
(10 June 2018, 08:38)Japio schreef:
Forummededeling: De links en/of foto's in dit bericht zijn alleen zichtbaar voor leden van dit forum.
Ben je (nog) geen lid registreer je dan eerst en word lid. Ben je al lid meld je dan aan.




T eiland blijft er gewoon liggen, mogelijkheden zat om er te komen

dat zeker en komen zullen we er ook zeker weer, maar denk dat een boottocht toch aardig wat mensen tegen zal houden.
Quote
#6
Vliegtuigje net zo makkelijk....doe t al jaren
Quote
#7
(10 June 2018, 16:48)Japio schreef:
Forummededeling: De links en/of foto's in dit bericht zijn alleen zichtbaar voor leden van dit forum.
Ben je (nog) geen lid registreer je dan eerst en word lid. Ben je al lid meld je dan aan.




Vliegtuigje net zo makkelijk....doe t al jaren

ja maar mijn liefde wil niet in een klein vliegtuigje  Big Grin
Quote
#8
Als t echt jou liefde is doet ze alles voor je!
Quote
#9
(11 June 2018, 18:21)Japio schreef:
Forummededeling: De links en/of foto's in dit bericht zijn alleen zichtbaar voor leden van dit forum.
Ben je (nog) geen lid registreer je dan eerst en word lid. Ben je al lid meld je dan aan.




Als t echt jou liefde is doet ze alles voor je!

Als het een ze was waarschijnlijk wel maar het is een hij .. en tja mannen he haha Tongue 
nee hij doet het echt niet maar wat dat betreft ben ik een echte vrouw, als het moet zeg ik niks en dan ziet hij vanzelf wel dat hij moet overstappen in een kleiner vliegtuig, ik wil toch ook echt naar Ikaria.. en dan zal hij waarschijnlijk ook in een kleiner vliegtuig moeten als het met de boot niet lukt Big Grin
Quote


Ga naar forum:


Gebruikers die deze discussie lezen: 1 gast(en)