Dag 7 2018
#1
Een avondje buiten zitten resulteert meestal in wat beten van de diverse insecten.
Verschillende delen van het lichaam zijn reeds geteisterd en dan die plekken waar je zelf niet makkelijk bij kunt.
Citroen of iets van ammoniak bijt lekker en zorgt ervoor dat de jeuk verdwijnt.
Vannacht was ik het zat, ik ontvouwde het pakketje wat leek op dat van de vliegveiligheidsintructies, alleen dan zit er een zwemvest in en nu een klamboe of wel een muskietennet.
Ik ontvouw het net van binnen naar buiten zodat de ongenode gasten niet gezellig mee naar binnen komen.
Als ik mijn ipad later die morgen open vouw heb ik tientallen reacties op wat foto’s en een filmpje wat ik had geplaatst op een lokale facebook pagina.
De bewoners vinden het prachtig en via messenger krijg ik allerlei vragen in het Grieks.
Het zou net zo makkelijk in hiërogliefen gesteld mogen worden want ontcijferen kan ik het niet.
Er bestaat zoiets als een vertaal programma en vaak als ik in het engels antwoord geef gaan we in die taal verder.
Zo krijg ik van een dame de vraag waar het is en of het ver lopen is vanaf de auto, als ik zeg dat het vlakbij is en slechts een kilometer of 4 a 5 hoor ik niets meer van de Griekse.
De benen van de grieken zijn gemaakt om op te staan of om er gas mee te geven, lopen gebeurd alleen vanaf de geboorte tot een jaar of 4.
Na het ochtend ritueel gaan er twee rugzakken in de auto, een voor de wandel en een voor een strand.
Die van de wandel moeten we onderweg even vullen, het water was op.
Bij een plaatselijke buurtsuper worden er twee flessen van 1,5 liter, 3 kilo ingeslagen.
We gaan op weg richting zuiden, parkeerplaats Agios Kosmas, een liefelijk gelegen kloostertje net over de bergketen die hier aan de westkust het landschap karakteriseert.
Elessa, het andere klooster ligt bovenop deze zelfde bergketen en vanuit hier heeft men een schitterend uitzicht op het eerder genoemde kleinere klooster in de diepte en het strand van Melidoni wat vooral bij toeristen erg in trek is.
Door de kleine nauwe straatje van de diverse dorpen die hier tegen de bergen zijn aangebouwd gaan we over de top en via een eerst betonnen pad dalen we af naar het klooster wat we al in de diepte zien liggen.
De weg slingert zich via diverse haarspelden naar beneden.
Voor ons een huurautootje getuige de blauwe sticker op de achterzijde, 4 dames zijn druk bezig met van alles en nogwat, links en rechts zwaaien af en toe de handen uit de portieren.
Het voertuig rijdt niet maar kruipt naar beneden, als ik ter plekke uit zou stappen kon ik op mijn knieen de dames nog voorbij kunnen gaan.
Ik laat ze, ze zijn druk met het uitzicht hoop ik.
Als er een tegenligger aankomt op het smalle pad gebeurt er van alles, ze stoppen, gaan achteruit, weer vooruit en staan uiteindelijk stil, in zijn achteruit.
Na de passage willen ze weer wegrijden alleen de lampjes van de achteruit branden nog.
Ik parkeer bij het klooster.
Het heiligdom is meestal gesloten zo ook deze keer, we zijn er eens binnen geweest dus mocht u er eens zijn, voel even aan de deur.
De rugzak gaat om, de gps aan en we gaan op stap met ze drieën, twee wandelaars en de wind die vandaag heerlijk met ons mee gaat, hij duwt ons langzaam de asfaltweg af die richting Melidoni gaat.
Het asfalt veranderd kort daarna in het onverharde en hier en daar vind je dan ook allerlei kleine auto onderdelen, gescheurde uitlaat rubbers, kleine wieldopjes en allerlei bouten en moeren.
Links tegen de berghelling indrukwekkende grotten, waarvan het bezichtigen zeker de moeite waard is maar nu niet.
Na 1,5 kilometer verlaten we het onverharde pad wat verder naar beneden voert en slaan rechts een ander onverhard pad in, een passerende huurauto twijfelt even of hij wel goed gaat als hij ons ziet lopen, Melidoni is vanaf dit punt namelijk niet zichtbaar.
Hij besluit toch door te gaan.
Ons pad eindigt in een veld vol kleurige bijenkasten, vanuit hier zijn er geen paden meer maar is het gewoon kriskras door het landschap.
Enige richtpunten zijn nu een hoogtepunt van het leger, de steengroeve, de steile kustrand en de grot.
In die volgorde vervolgen wij dan ook onze weg, het is de derde keer dat we hier zijn maar het verveelt nooit, de vergezichten zijn bijna niet te beschrijven.
We doen een rondje om de oude steengroeve waar men in vroeger tijden de blokken uitzaagde getuige de vierkante stukken in de rots.
Dan gaat het langzaam richting de kust, een kust die hoog boven de zee eindigd.
Onderweg vliegen er twee zwarte ooievaars voorbij, zeker dezelfde als de vorige keer!
Ik volg de gevleugelden maar ze verdwijnen achter een rots.
De kustlijn is hier ruig en hoog, bovendien blaast de wind stevig, aflands.
Ik wil heel graag in de diepte kijken maar mijn hoogtevrees doet mijn spieren verstijven, ik kruip op handen en voeten naar de afgrond
“Jesus wat is het hier hoog en steil” ik lig op mijn buik en kijk naar beneden, de angst is groot. Achter mij staat iemand zachtjes te lachen om mijn gestuntel en ondertussen de situatie op beeld vastlegt.
Verder gaat het zuidwaarts over de rotsen met mooie vormen, een rots steekt zelfstandig af met een mooie boog eronder en een diepte...hou maar op.
De vorige keer ben ik niet mee geweest deze rots op maar nu probeerde ik toch mijn angst te overwinnen, gelukkig was er verder niemand in de buurt dus kon ik schuifelend verder, aangekomen op het einde zag ik pas tussen welke immense diepte ik mij bevond.
Tenslotte nog even de mooie grot, in de oudheid te vergelijken met een 5 sterren bungalow.
De grot heeft diverse verblijven en een uitzicht over zee richting het ei.
Na de grot dalen we nog iets af, in de diepte is Melidoni zichtbaar.
“Wat doen we?” 
Ja we kunnen dezelfde weg terug of dalen hier verder af richting de weg die naar het strand gaat.
De laatste optie wordt gekozen maar die blijkt niet de makkelijkste, de heuvel loopt hier te stijl naar beneden om rechtstreeks af te dalen dus ik zoek een plek waar de weg stijgt en de heuvel dusdanig daalt dat het voor ons te belopen valt.
Het is even zoeken maar het lukt onder toeziend oog van de diverse autoos die even stoppen om te kijken waar wij in godsnaam mee bezig zijn.
De weg is bereikt, langzaam lopen we de stijle weg omhoog richting het klooster, de parkeerplaats.
Nemen hier en daar rust om het water op te maken.
Die namiddag zitten we weer aan de lunch in Mylopotamos op het plein onder de grote plataan.
Op het menu in ieder geval de tiropitana  een heerlijk deeg gevuld met fetta en overgoten met honing en sesam.
Een biertje erbij en dan op naar “huis”
Het dorp Potamos is stil en verlaten, voor het Astikon, het grote cafee zitten wat mensen waarvan ik er een herken.
Ik moet even een naam zoeken bij het gezicht en terwijl ik nog denk krijg ik het antwoord van mijn medepassagier.
Nico en Femke!
Nederlanders, leuke spontane mensen die eerder in hun wijsheid besloten hebben hier een huisje te kopen voor de vakanties.
We schuiven aan in het cafe waar het geluid altijd te hard staat.
Samen met hun zoon zijn ze hier drie weken en we bespreken de toestand op het eiland.
5 minuten later een ander koppel, zelfde verhaal zelfde vakantie.
John en Evelien ook terug op het eiland, ik hoop dat er tijdens het feest komend weekend in Pelaghia nog ruimte is voor de grieken zelf!
De nodige ouzo zorgt voor de gezelligheid........

Excuus het laden van foto’s lukt niet
Quote
#2
Wat een gezellige boel gaat dat worden!
Quote


Lijst met mogelijk verwante discussies
Discussie Auteur Reacties Weergaven Laatste bericht
  Dag 12 2018 Japio 2 1.553 27 September 2018, 19:36
Laatste bericht: jacq1970
  Dag 11 2018 Japio 0 1.252 25 September 2018, 08:35
Laatste bericht: Japio
  Dag 8 2018 Japio 1 1.366 23 September 2018, 23:41
Laatste bericht: jacq1970
  Dag 9 2018 Japio 1 1.330 23 September 2018, 23:38
Laatste bericht: jacq1970
  Dag 10 2018 Japio 1 1.344 23 September 2018, 23:36
Laatste bericht: jacq1970
  Dag 6 2018 Japio 1 1.352 17 September 2018, 11:13
Laatste bericht: jacq1970
  Dag 5 2018 Japio 3 1.740 15 September 2018, 21:02
Laatste bericht: Kosta
  Dag 3 2018 Japio 2 1.540 13 September 2018, 18:18
Laatste bericht: WillemP
  Dag 2 2018 Japio 3 1.789 13 September 2018, 08:13
Laatste bericht: Japio
  Dag 1 2018 Japio 5 1.950 12 September 2018, 21:59
Laatste bericht: WillemP

Ga naar forum:


Gebruikers die deze discussie lezen: 1 gast(en)