Kerst2018
#1
Forummededeling: De links en/of foto's in dit bericht zijn alleen zichtbaar voor leden van dit forum.
Ben je (nog) geen lid registreer je dan eerst en word lid. Ben je al lid meld je dan aan.







Forummededeling: De links en/of foto's in dit bericht zijn alleen zichtbaar voor leden van dit forum.
Ben je (nog) geen lid registreer je dan eerst en word lid. Ben je al lid meld je dan aan.






1e kerstdag en dan begin ik iedereen die ik nog niet gehad heb fijne dagen toe te wensen en voor 2019 een goede gezondheid.

Omdat de weersvoorspellingen niet zo gunstig waren gisteravond konden we ongestraft blijven liggen in de kamara van de Pyrgoswoning deze morgen.
Als ik wat later dan normaal de bovenwoning bestijg heb ik al gelijk spijt want het zonnetje stuurt toch zijn zonnestralen naar binnen.
Een blik even verderop richting Mylopotamos is minder en toont een front van zware bewolking dat langzaam deze kant op komt.
Wandelen wordt dus niks vandaag, nu is regen niet zo erg maar de bagger en de gladde stenen nodigen niet echt uit.
Sinaasappeltjes persen dus maar, de oranje vruchten van Panayotis het autoverhuurbedrijf, zitten  vol met sap, hij zei dat hij naar Athene ging dus van de week effe kijken waar hij het veldje heeft.
Pot thee erbij en wat uit Nederland meegebracht kerstbrood, de top2000 op de achtergrond en het is oergezellig in de steeg in Potamos.
Na het ochtendritueel ga ik aan de slag.......bitterballen voor vanmiddag bij de borrel.
Was ik gisteren al bezig geweest voor het avondmaal van vanavond nu kan ik ballen gaan draaien en door de paneermeel rollen.
Resultaat, iets van 40 ballen dat is 10 ballen per persoon......een beetje veel, straks even vragen of ze hier ook een voedselbank hebben.
Zo dat klusjes zit er voorlopig even op, straks nog een keer door het eiwit en de paneermeel en in de namiddag kijken of t wat geworden is.
Inmiddels regent het hard, het water tikt tegen de kleine ruitjes die een droevig maar mooi uitzicht bieden over het weidse land.
Ik ga wat lezen maar in gedachten mis ik toch nog wat.
De kachel, de houtkachel is nog uit, snel pak ik wat boomstronken en aanmaakhout en 5 minuten later knettert de kachel niet alleen warmte maar nog meer gezelligheid uit..............
De bitterballen gaan een laatste maal door de grove paneermeel.
Ze zien er goed en groot uit, nu nog afwachten op twee dingen.
A of ze smaken en B of ze heel blijven.
De rest van deze droevige 1e kerstdag wordt besteed aan lezen en het kijken van de oude Baantjer serie op tv.
Glaasje wijn en een eigengemaakte pizza van de pastasaus eerder deze week....smaakt heerlijk.
“Jongens om 17.00 uur Astikon, dan doen we effe een borreltje”.
Ik denk pfffff blijf ik met 40 bitterballen zitten maar we zijn nog niet weg.
Toch ben ik niet gerust over de ballen en zet even snel een pannetje olie op, doe er voorzichtig een bal in, het brouwsel protesteerde heftig tegen de warme olie maar 3 minuten later komt er een hele goed uitziende bal uit.....en heel.
Ik vind ze lekker, de grove paneermeel is beter dan de normale.
Nu nog even de hamlappen marineren en dan op naar het Astikon, de grote gezellige dorpskroeg.
De kleine straatjes van Potamos zijn verlaten en de wind maakt een zingend geluid langs de klokken van de oude kerk.
In de grote kroeg is het kerst, drie kerstbomen en nog meer kerstversiering, het ziet er gezellig uit, de kachel brandt....heerlijk.
Doet u maar een biertje!
Frank besteld een speciaal drankje wat met de kerst gedronken wordt, het brouwsel wat bestaat uit Tsipouro, honing en een stokje kaneel.
Het wordt warm geserveerd en als ik eraan ruik lopen de rillingen over mijn rug......yaggggggggggghhhhhh, doe Japio nog maar een Fixje.
Er komt nog een schaal met heerlijkheden en nog een Fixje.
Rond de klok van 19.00 uur gaat het huiswaarts en nemen we afscheid van de overige gasten.
Terwijl de buren naast ons volgens vast ritueel even gaan slapen duik ik weer de keuken in, de saté moet ik nog doen, het vlees bakken en de saus maken.
Ik heb vier pannen staan, Sajoerboontjes, Saté, Babi Ketjap en Rendang vlees.
Vooraf wat bitterballen en de buren zorgen voor de wilde rijst.
Ik pers nog wat sinaasappelen. Als ik klaar ben ga ik nog effe lekker voor de houtkachel genieten van het licht en de warmte.
De visite komt om acht uur en verlaat het pand de volgende morgen om 1.00 uur.
In de tussentijd zijn de bitterballen goedgekeurd en hebben we gezellig gegeten  en gedronken.
Ook de tweede kerstdag doen we rustig aan, slapen lekker uit en gaan even later aan het tweede kerstontbijt.
Om 11.00 uur op pad met de buurman, watermolens.
De watermolens zijn voor een avonturier en natuurliefhebber als een grote speeltuin, zeker in deze periode als er heel veel water stroomt en door de afgelopen herfst meer zichtbaar is als normaal.
Ook Mylopotamos is uitgestorven, tafels en stoelen op het plein onder de grote plataan zijn verdwenen, wat overblijft zijn de bruine herfstbladeren die dansen in de wind.
Er waait een stevig koud windje  en omdat de zon niet door de bewolking heen kan prikken is het koud in vergelijk met eerder deze week.
Goede kleding mee dus omkomen van de koude, dat zal niet gebeuren.
De eerste waterval spuwt het water met veel geweld neerwaarts, het ziet er mooi uit, ook zonder zon.
We lopen stroomafwaarts langs de rivier, het pad is bezaaid met dood blad dus het is wel even oppassen waar je loopt.
De poeltjes onderweg zitten allen overvol en de watervallen doen hun uiterste best om het plaatje compleet te maken.
Als we een overgang maken van het ene naar het andere pad staan we even in de diepte te kijken naar het vele water en nemen de omgeving in ons op.
Links achter ons zien we een bananenplant, nu is dat niet zo bijzonder want in de tuin van Filipas even verderop staan er ook een paar maar deze staat opzichzelf.
Tijd om even op onderzoek uit te gaan, ons oog kijkt echter van de bananenplant weg als we de restanten van een oude boogbrug ontdekken.
Raar en tegelijkertijd bijzonder, niet dat de brug hier staat maar omdat we deze nooit eerder hebben gezien, goed hij ligt niet op de route maar toch.
Als we teruglopen begrijp ik het wel, je kunt de brug vanaf het bestaande pad niet echt zien, het is dat we even bij de banen plant zijn gaan kijken.
We gaan verder langs de diverse poeltjes met water en steken meerder keren de rivier over om van de vele watervalletje te genieten.
Na de laatste poel gaat het pad weer omhoog, stijl omhoog.
Het ommuurde pad heeft echter aan de rechterkant een nieuwe aftakking, nou ja niet nieuw maar een oud pad wat schoongemaakt is door Kythira Hiking.
Het voor ons nieuwe pad slingert eerst nog langs de afgrond van de kloof, het uitzicht naar beneden is mooi, zeker als zo nu en dan de zon een poging doet om door de bewolking heen te breken.
Verderop wordt het pad tweesporig en daarna weer een monopathi.
Uiteindelijk komen we uit op het betonpad wat neerwaarts lijdt naar het klooster van Panaghia Orfani.
Mooi stukje pad weer, zeker een aanwinst voor een rondwandeling.
Even een stukje betonpad en dan volgen we wederom een pas schoongemaakt pad dit keer richting het kerkje van Aghia Marina.
Het witte kerkje dat vanuit Kato Chora te zien is en in de rots gebouwd is.
We dalen het pad af en nemen even rust bij het kerkje om vervolgens de beginnende kloof over te steken om aan de andere kant van weer een schoongemaakt pad uit te komen in Kato Chora, het oude vestingstadje.
De ruine “stad” gaan we niet in, reden hiervoor zijn de eerdere bezoeken.
Met onze rug naar de oude stad verlaten we het dorp door de hoofdstraat.
Nog even langs de oude school en weer terug in Mylopotamos, nog steeds leeg en verlaten.
Ook bij O Platanos geen levende ziel te bekennen, de meegebrachte stroopwafels voor Kale Jopie blijven in de tas.
Iets van 6 kilometer klimmen, klauteren en genieten van de omgeving.
Inmiddels schijnt de zon maar blijft het windje koud.
Terug naar de Pyrgos en dan door naar Karavas.
Lunchen bij ......O Lemonokipos
Als ik de auto parkeer in Karavas komt er een mooie Collie op me af, een lassiehond.
Even snuffelt hij aan me hand en rent dan in de richting van het restaurant.
Op het doorlopende houten kozijn van het restaurant houden drie katten de bewegingen van de hond scherp in de gaten.
Als wij het restaurant binnen stappen wil de viervoeter graag mee.
Om 14.45 nemen we plaats aan een tafeltje, het is redelijk druk binnen en de kachel brandt ruikbaar.
De katten zitten op tafelhoogte aan de andere zijde van het raam en loeren nog steeds naar de Collie die op het midden van het asfalt heeft plaatsgenomen.
Om drie uur wordt de tafel bij ons gedekt en weer een kwartier later de bestelling opgenomen, was dit in Nederland gebeurd was ik de deur al uitgelopen........maar de gewoonte heeft ons geleerd de knop om te zetten.
Griekse salade, tzatziki, patates, inktvis en bifteki en om het weg te spoelen een half litertje rosé , de gevraagde ouzo was niet voor handen.
De hond buiten steelt de show en trek niet alleen de aandacht van de katten.
Hij zit inmiddels rechtop midden op de weg, eigenwijs met zijn neus in de wind.
Als er jeep aankomt rijden blijft hij gewoon zitten, de man in de auto stopt vlak voor zijn neus en begint te toeteren, de hond vertrekt echter geen enkele spier en blijft eigenwijs voor zich uit kijken.
Uiteindelijk wordt de jeep in reverse geschakelt en vervolgd de man zijn weg om de hond heen onder luid gelach vanuit het restaurant.
Het eten smaakt heerlijk en de sfeer is gezellig in het restaurant.
Bij de katten buiten het restaurant is een kleine lichtgrijze kater aangeschoven.
Ook hij volgt de bewegingen van de hond die af en toe van locatie verwisselt.
Deze goliath heeft echter maling aan de veel grotere hond en gaat eigenwijs vlakbij in de zon zitten.
De hond gaat verhaal halen bij de kater maar daar is deze kleine vriend niet van gediend, het kleine katertje kromt zijn rug en zijn dikke staart zwiept van links naar rechts.
Als de hond nog wat dichterbij komt begint de kat te blazen, de hond weet duidelijk niet wat te doen en doet een aantal stappen terug een nieuwe toenaderingspoging van de hond luidt tot hetzelfde resultaat waarna de hond iets verderop gaat liggen.
Na het eten gaan we weer richting Potamos, nog even haal ik het grijze katertje aan, aai hem over zijn bol en krap hem onder zijn kin.
Als ik wegloop loopt hij me na en even neem ik plaats op een muurtje, de kat springt gelijk op schoot en vraagt om aandacht.
Een prachtig mooi katje een kat zoals een kat hoort te zijn, slank en gespierd.
Met moeite neem ik afscheid van de kleine held, in mijn spiegel staat hij ons na te kijken.
26-12-2018 jv



 
Quote
#2
Heerlijk kerst dus, mooie wandeling weer!
Quote
#3
Kalimera Japio. Voor Jeannet en jou de allerbeste wensen voor 2019. Frank heb ik gisteren al gesproken.
De leuke collie die je zag was Timo, de hond van Yannis van de bakkerij in Karavas.
Volgens Yannis is het nogal een Dombo, maar wel een heel erg vriendelijke.
Loes en ik zijn wel heel erg jaloers dat jullie nu op Kythira zijn, maar voor ons schiet het ook al weer op.
Geniet lekker verder. Groeten, Rolf en Loes
Quote
#4
De beste wensen voor jullie natuurlijk ook en uiteraard voor elk persoon die de verhaaltjes leest.
De hond zagen wij inderdaad later bij de bakker terug.
Quote


Ga naar forum:


Gebruikers die deze discussie lezen: 1 gast(en)