Laatste loodjes
#1
Oorspronkelijk liep de mens net zo als zijn soortgenoten op vier ledematen.
Door nieuwsgierigheid is de aapmens steeds rechter op gaan lopen en uiteindelijk werden de achterste ledematen gebruikt voor verplaatsing van het individu.
Door de eeuwen heen is het schoeisel doorontwikkeld om zich op de diverse ondergronden te kunnen verplaatsen.
Zeker op een eilandje als Kythira is goed schoeisel dan ook een must.
Ik verplaats mij 9 van de 10 keer op ultra lichte gympen met een goede grip.
Er zijn echter ook ondergronden die steviger schoenen vereisen.
Zaak is dat men zich bij een goede outdoor winkel laat informeren over welke schoen men het beste aantrekt.
Door de jaren heen heb ik al wat wandelschoenen versleten, goede merken die vaak niets waard waren en andere die na een vakantie alweer opnieuw verzoold moesten worden.
Het laatste paar was ik vergeten na de vakantie in te vetten, het leer was zo hard geworden dat een vervangend paar noodzakelijk bleek te zijn.
Ik kwam uit op een paar goede stevige maar toch ook lichte hoge wandelboots.
Wat mij echter geleerd is en wat ik al die jaren dacht dat ik het goed deed maar achteraf toch niet was het strikken van de veters.
Het is niet even snel de schoenen aan, lekker strak en gaan nee een speciale procedure zorgt ervoor dat je nog comfortabeler in je schoenen rondhuppelt.
Ik  ga proberen voor de wandelaar de procedure uit te leggen.
Onderin de wandelschoenen bevinden zich de vaste punten waar je de veter doorheen rijgt.
Meestal 8 stuks, 4 links 4 rechts.
De veter kruist zich over de schoen.
Hierna trekt u de veter zover aan zodat er nog een vinger tussen de veter en de schoen past, dit in verband met het uitzetten van de voet door warmte of lange afstand.
U draait de veters 2 keer om elkaar heen en gaat bovenlangs naar open schoenbevestiging die altijd wat breder uit elkaar staan vervolgens gekruist bovenlangs naar de bovenste en weer gekruist bovenlangs naar de een na bovenste, daar legt u de dubbele knoop.
Klaar is Kees, ehhhhh dit geldt voor de betere wandelschoen en niet voor sandalen.
Na een relaxed dagje Chora die vrijdag zijn we ruim op tijd terug om de processie van de zwarte Madonna door de steeg te zien lopen.
Na de inspannende pier tot pierloop van de dag ervoor was een bezoekje aan de grote hoofdstad wel zo ontspannend.
Slenterend door de smalle steegjes met hun hoge huizen geeft toch altijd weer een echt Grieks beeld weer, hier en daar aangevuld met een kat die heerlijk in de zon ligt te genieten van de warmte.
Het was een mooie dag met een zon die goed zijn best deed.
Drie verse Jus d’Orange buiten bij het  cafenion op het grote plein en daarna richting Kapsali voor een kleine snack.
Gelukkig bleef de omvang van de lunch dit keer beperkt zodat we in de avonduren ook nog konden genieten van een maaltijd.
Wat ik al schreef op tijd terug voor de verplaatsing van de icoon die een nachtje was blijven slapen in Potamos en verplaatst zou worden naar het buurdorp Logothetianika.
Stevig klokgeluid kondigde de komst van het wonder aan, kinderen voorop gevolgd door de baar en de geestelijken.
Een lange stoet van mensen die volgden maar net zo snel afhaakten tijdens de processie.
“Jongens ik lever de nasi om 18.00 uur bij het kantoor af”....whatsapp van Rolf.
Om 18.00 moeten wij echter op stap, dansles voor de dames in Fratsia.
Er gaat nog iemand mee en met zijn vieren rijden we richting Fratsia waar ik de dames aflever bij het oude schoolgebouw op het centrale plein.
Ikzelf rij terug, thuis heb ik dan heerlijk de tijd om het verhaal van de pier tot pierloop in elkaar te draaien.
Gelukt, de koude versie is klaar om nagekeken te worden, ik spring onder de douche kleed me aan en keer terug naar Fratsia.
Daar geniet het kwartet van een heerlijk avondmaal waarna we vertrekken naar Pelaghia om onze gast af te zetten bij een van de mooiere accomodaties van het eiland...Zathea.
Zaterdag is er regen voorspelt, volgens de ene weerapp wel, volgens de ander niet.
Die morgen hoor ik duidelijk de regen tikken op een van onze zonnedaken.
Niet lang maar toch bewolking boven het eiland.
De mini vakantie loopt langzaam op het einde, de eerste die vertrekt is Danielle op de zondag, wij een dag later.
Er moet nog Fatourada gekocht worden en vijgenjam dus lopen we die kille zaterdagmorgen via de bakker naar Stathis aan het einde van het dorp.
Ondanks dat het bewolkt is zien we vanuit Potamos de sneeuwtoppen van Kreta in het zuiden. 
Bij de winkel van Stathis kopen we wat we nodig hebben, inclusief een drankje voor de keel te smeren want de verkoudheid is nog steeds niet vertrokken.
Na het ontbijt wordt de beloofde nasi afgeleverd door de buurman “jongens dit is gisteren op kantoor afgegeven door Rolf voor jullie”
Een compleet voedselpakket nr.......van de chinees.
Voorlopig gaat het in de koeling maar zondagavond gaan we daar even lekker van genieten.
We gaan op naar het zuiden, de kans dat de regen daar echt doorzet is meestal het minste, het idee om de kaap op te gaan wordt ons door de gladde stenen ten zeerste afgeraden dus rijden we richting Kalamos.
Bij de wereldberoemde pottenbakker in Kato Livadi wordt voor ons de grote schuifdeur open getrokken en bekijken we alle nieuwe leuke dingen die er staan en worden er ook dit keer inkopen gedaan.
Het regent inmiddels stevig, de ruitenwissers gaan van interval naar permanent.
In Kalamos zijn de luiken van de huizen gesloten, het dorp lijkt verlaten  als wij op pad gaan richting het strand van Steno Avlaki.
Het is heuvel op heuvel af, regenjas aan regenjas uit.
Er stroomt veel water in het gebied waar we lopen en telkens moeten we om grote plassen heen, modderig en glad.
Als ik even niet oplet glij ik voorover, gelukkig eindigt de buiteling op de linkerknie en is er geen schade behalve wat modder op de kleding
Bovenaan de diepe kloof die eindigt op het strand van Steno Avlaki stroomt water.
In al die jaren dat wij er geweest zijn heb ik er nooit water gezien en nu stroomt er een heus riviertje tot aan het strand.
Een klein watervalletje zorgt voor het transport van tientallen kikkervisjes naar beneden.
Aangekomen op het strand begint het weer licht te regenen.
De waterstroom heeft een diepe geul in het strand gekerfd maar bereikt de zee niet, zodat er diverse meertjes zijn ontstaan die vol zitten met duizenden, nee miljoenen kikkervisjes.
Ik denk dat als dat allemaal kikkers worden het hier aan het begin van de zomer een echte kikkervallei wordt.
Na de kleine lunch op het strand die bestaat uit kaas en spinaziehapjes zetten we de tocht in de richting van de auto die in Kalamos staat.
Onderweg richting Potamos regent het wederom en dikke wolken bedekken het eiland, Potamos is verlaten, koud en kil.
Rond de klok van 7 die avond lopen we even door Logothetianika om te gaan kijken bij een bruiloft aldaar, de  bruidegom blijkt een van de elfen te zijn die met de kerst op het plein rond dartelde.
Iedereen ziet er op zijn best uit, te hoge hakken, te korte rokken en veel make-up...typisch Grieks.
De bruid komt begeleid door twee muzikanten in de regen richting de kerk, links en rechts vluchten de katten de struiken in .......vuurwerk.

Agrikoli is die avond onze gastheer, de tent is afgehuurd door een groep uit Athene maar wij mogen binnentreden.
Als de groep verschijnt is er muziek en wordt er gedanst, en ook de beide wandeldames brengen hun geleerde lessen in praktijk.
De opvolgende zondag waait het hard op het plein, de zon schijnt maar verwarmt niet echt de lichamen.  
De markt is beperkt uitgestalt met hier en daar een kraampje aan de zijkant.
Er is vandaag een heuse hardloop wedstrijd in het dorp.
Chaos dus, een deel van het dorp is afgezet zonder dat iedereen dat weet, alles en iedereen loopt door elkaar heen van enige organisatie is geen sprake en dat maakt het wel weer leuk.
Er is overdreven veel EHBO aanwezig ik denk voor elke 4 lopers een ehbo mevrouw of meneer.
Ik zie een hoop kinderen, volwassenen zijn duidelijk in de minderheid.
Ondertussen beginnen wij aan het ontbijt bij Selana.
Anderen schuiven gezellig aan en later die dag nemen we de lunch bij Scandeia.
Het is er rustig als wij heerlijk genieten van de lunch.
De vakantie voor Daantje is bijna voorbij, na een kleine vertraging vliegt ze naar Athene en na een nog grotere naar Amsterdam, thuiskomen voor haar wordt nachtwerk......
Quote


Ga naar forum:


Gebruikers die deze discussie lezen: 2 gast(en)