We tappen nu eens uit een ander vaatje
#1
Water: van ύδωρ (hydor) naar νερό (nero: beklemtoning laatste letter)

Het Oudgriekse woord voor ”water” is ύδωρ waarvan al ”onze ” woorden met ”hydro-” afstammen. 
Het Nieuwgriekse woord voor “het water” is ”το νερό“. Wat hebben ”ύδωρ” en ”νερὀ” nu met elkaar gemeen?
Het woord ”νερό” stamt af van een oud bijvoeglijk naamwoord νηρός/νεαρός dat in het onzijdig νεαρόν/νηρόν was en ”vers” betekende. 
In de Byzantijnse tijd werd ”vers water” aangeduid met ”νηρόν ύδωρ”. 
Het bijvoeglijk naamwoord νηρόν/νεαρόν werd geleidelijk aan gebruikt zonder het zelfstandig naamwoord ὐδωρ en 
veranderde in ”το νερό” tot een nieuw zelfstandig naamwoord ”het water“.

Als in de Oudheid in tijden van oorlog een stad “γην και ύδωρ” aan de vijand bood, 
dan betekende dat volledige overgave; de stad gaf immers haar grond en water……..

Je komt veel het verkleinwoord το νεράκι (to neraki) tegen voor o.a. de aanduiding van een kleine fles water


Forummededeling: De links en/of foto's in dit bericht zijn alleen zichtbaar voor leden van dit forum.
Ben je (nog) geen lid registreer je dan eerst en word lid. Ben je al lid meld je dan aan.




Quote
#2
Leuk altijd om die woorden een beetje aan elkaar te relateren. Heeft mij veel geholpen om de taal te leren.
Ik ben totaal geen type van het regeltjes leren, en rijtjes onthouden.
Maar idrogos ( waterman), Idrono ( transpireren) Idravlikos ( loodgieter) " bij elkaar" onthouden 
vind ik dan weer niet heel moeilijk.
Quote


Ga naar forum:


Gebruikers die deze discussie lezen: 1 gast(en)