Emigreren voor de pensioengerechtigde leeftijd

[Markos]

Ik zit al meer dan 20 jaar met het idee in mijn hoofd om te emigreren. Ook in België kom ik wekelijks in contact met Griekse vrienden die me als het ware hebben opgenomen in de familie. Je moet vertrouwen inwinnen en hun de tijd geven om je mentaliteit te leren kennen. Hier begint alles...
Een 9-tal jaar geleden heb ik een woning gekocht, weliswaar ook op Lesvos. Ik moet nog een 6-tal jaartjes werken en zal dan (hopelijk) emigreren naar mijn geliefde oord in't zuiden.
Ondertussen ben ik gekend in de regio en geniet ik ervan om bij de locals te vertoeven. Mijn buurman aanziet me als zijn broer en gedraagt zich ook als dusdanig. Zalig gevoel! Zijn vrouw en hijzelf staan steeds voor me klaar, wat ik ook doe voor hen.
Vooreerst moet je de "echte" Griekse mentaliteit leren kennen, ervoor openstaan en ermee omgaan. Als inwoner wordt je anders beschouwd dan een toerist en liggen de verwachtingen anders.
Leer ook om het Grieks onder de knie te krijgen. Als je blijk geeft dat je je wil integreren, zullen deuren open gaan. Ikzelf heb 4 jaar avondschool gevolgd om deze "dikke boterham" door te slikken, een vrij zware taak te volbrengen. Waar een wil is, is een weg...
Er valt veel over te zeggen, maar uiteindelijk zal je jezelf moeten openstellen en aanpassen. Met de juiste ingesteldheid, zal dit zeker lukken... Grieken zijn zeer sociaal en openstaand.
Veel succes met het aftellen... dit is voor mij de zwaarste taak, namelijk "geduld"!