'Typisch Griekenland'
#1
Nadat ik onderstaande anekdotes las dacht ik: "Die wil ik er meer lezen".  Big Grin
Heeft iemand nog meer van deze ervaringen, plaats ze hier aub.

Marian55 schreef:

Griekse variant op de retourzending naar de webwinkel: ik sta in de rij in een Cycladisch postkantoortje. 

Voor me in de rij staat een man met een verpakte doos om te versturen. Wanneer hij aan de beurt is ontspint zich een uitvoerig gesprek. Iedereen wacht kalm en begroet ondertussen de vrienden en familie in de langer wordende rij. 
Ik versta er niet veel van maar begrijp dat t over de inhoud van de doos gaat. 

Op enig moment gaat de verpakking en de doos open. Ik ben benieuwd...de man achter de balie haalt een paar schoenen uit de doos en bekijkt ze goedkeurend. En past vervolgens de schoenen. Geduldig staan wij te wachten. Inmiddels staan er ook al mensen op de stoep te wachten, binnen staat t kleine kantoortje vol mensen.

Een aantal mensen steken hun hoofd over de balie en geven ook hun goedkeuring. De baas van t postkantoortje beslist dat de schoenen goed zitten en houdt ze. De verpakking verdwijnt in de vuilnisbak en er wordt geld uit de broekzak gerukt. Enfin..zo hoeven de schoenen niet terug naar Athene maar blijven op het eiland.

Nanny schreef:

Herkenbaar verhaal trouwens met die schoenen op t postkantoor.
Vorige week kwam hier iemand op t postkantoor met een xxl flatscreen tv om ff te verturen naar zn dochter.....
Niet ingepakt of niks......duurde ook n eeuwigheid....en dan hebben ze weer geen adres moet er eerst weer gebeld worden....
Zulke dingen bedenk je toch van te voren.....zou je zeggen.
Quote
#2
Dit vertelde mij een vriend enkele jaren terug. 

Deze Nederlandse vriend welke sinds kort op een Grieks eiland woonde reed met zijn auto van de havenstad naar zijn dorp in de bergen. Normaal een ritje van 25 minuten. Net buiten de stad wordt hij staande gehouden door een oud mannetje. Zijn Grieks was nog niet goed maar hij begreep dat het mannetje een lift wilde. Onze vriend vond het geen probleem, dus het mannetje nam, samen met diverse plastic tasjes, naast hem plaats.
Al snel begon het mannetje een heel verhaal. Onze vriend legde uit dat hij er weinig van begreep omdat hij de taal nog niet machtig was. Het mannetje knikte begripvol en zette zijn verhaal weer voort. Dit heeft hij heel de rit gedaan. Onze vriend had geen idee waar het over ging. Smile
Na een paar kilometer gebaarde het mannetje om te stoppen. Hij stapte uit maar liet het portier open. Hij klopte aan bij een huis, gaf één van de tasjes af en praatte wat. Na een tijdje stapte hij weer in.
Weer wat verderop moest er weer gestopt worden en voltrok zich hetzelfde ritueel. 
Dit gebeurde daarna nog diverse malen en soms kreeg hij een ander tasje terug. 
Vlak voor het dorp van onze vriend stapte het mannetje weer uit, groete vriendelijk en wandelde weg. 
Onze vriend deed over deze 'DHL rit' 3 kwartier langer dan normaal.  Big Grin Big Grin Big Grin
Quote
#3
2 voorbeelden die misschien de Griekse "filoxenia" typeren:

Een 10-tal jaren terug hadden we een verblijf (enkel overnachtingen) geboekt voor een week in een hotel in Leptokarya. Bij aankomst bleek dat we de enige gasten waren die daar verbleven in die periode.
Na 2 dagen kwam de eigenaar vertellen dat zijn dochter in het ziekenhuis lag in Thessaloniki en zijn vrouw daar was om voor de kleinkinderen te zorgen. En toen had hij een vraag: "Of het een probleem was dat hij een 2-tal dagen weg was van het hotel om zijn vrouw en dochter te bezoeken?". Toen wij hem vertelden dat dit voor ons helemaal geen probleem was, kregen we de sleutels van het hotel en hij vertrok.... Om 3 dagen later terug te komen. Als dank kregen we 5 liter wijn en een volle mand olijven Smile 

En enkele jaren geleden in Lipi ging ik 's morgens naar de bakker. Ik had wel wat geld op zak maar veel minder dan ik dacht. Op de terugweg van de bakker liep ik nog even binnen in de minimarket en stelde aan de kassa, met de nodige schaamte, vast dat ik geen geld genoeg bij me had om mijn boodschappen te betalen. "Geen probleem" zei de eigenaar. Betaal gewoon het tekort als je hier de volgende maal voorbijkomt.
Patrick's signatuur
Forummededeling: De links en/of foto's in dit bericht zijn alleen zichtbaar voor leden van dit forum.
Ben je (nog) geen lid registreer je dan eerst en word lid. Ben je al lid meld je dan aan.




Quote
#4
Internet probleem/geen probleem

Als we even afzien van de vele merkwaardige administratieve regelingen in ons geliefde Griekse land moeten er wel zat voor Noord-Europeanen onbegrijpelijke handelingen zijn. Hier is niets moeilijk bij de Grieken, maar alles moeilijk als je het meemaakt als nieuwe bewoner.
Een van de eerste noodzaken: we moeten internet hebben. Onze dochter die al lang in Griekenland woont ging mee naar de winkel van Germanos, een keten die mede alle telefoonbusiness van OTE vertegenwoordigt. Aardige technisch expert daar blijkt ook Engels te spreken, nadat hij in het Grieks van dochter begrijpt wat de vraag is. Dus Engelse uitleg welke abonnementen er zijn en wat dat kost. Tja, gewoon koperen telefoondraad in ons Veroia, dus de internetsnelheid zal niet geweldig zijn. Maar geen nood, voor een paar euro extra kan het mobiele telefoonnet erbij gekoppeld worden. OK, doen! Aardige jongen duikt achter de toonbank een modem op, kunnen we zo meenemen. Een nota komt later wel.
Ja, voor het internet. Dat niet snel gaat. Maar hoe doen we dat met het extra mobiele netwerk erbij halen? Terug naar de winkel. "Oh, dan moet je een ander modem, neem deze mee. De andere die je al hebt breng je maar eens terug als het je schikt." Top, ander modem met inderdaad een SIM telefoonkaartje erin. Dat moet geactiveerd, daarover zou dochter gebeld worden hoe en wat.
Niet dus. Tweede modem werkt, maar niet met mobiel netwerk erbij. Terug naar Germanos, waar de aardige jongen die Engels spreekt er vandaag niet is. Meteen dat eerste modem mee om terug te geven. Dame die ook wat Engels spreekt heel verbaasd: hoe komt u dan aan dit modem, en heeft u een modem met SIM kaart hier gekocht? Eh, nee, gewoon meegekregen. Oh, maar u moet dat tweede modem terugbrengen, want dat met mobiel netwerk bijschakelen kan voor u helemaal niet.
Dus huiswaarts met groot vraagteken op het gezicht, en met dat niet teruggenomen eerste modem. Het tweede modem werkt toch zo al iets beter, dus dat hebben we nu nog. En het eerste ook. Maar geen mobiel-net-ondersteuning waarom we aan het begin van dit verhaal toch duidelijk hadden gevraagd. Voor drie euro per maand extra, gaat nergens over dus. Meevaller, die drie euro staat ook niet op de maandelijkse nota. Tegenvaller, internetsnelheid nog steeds heel matig.
Nog maar eens een keer terug met assistentie van dochter, zal dat worden. Kan dat eerste modem terug, waarom kan dat met die SIM kaart niet in het tweede modem, moesten we een modem eigenlijk kopen? Heel vriendelijk en behulpzaam, die Grieken, maar onnavolgbaar hoe ze werken Huh
NederGriek's signatuur zwaaivlag NederGriek Peter
Quote
#5
Hoe eenvoudig
Om een nl paspoort aan te vragen voor onze nl/gr dochter stuurde de nl ambassade ons naar Marousi (Athene) om een  uittreksel van het geboorteregister. In Marousi worden veel kinderen geboren omdat daar van die kraamklinieken zijn.  Thuisbevallen gebeurt hier niet. 
Wij naar de juiste afdeling in t gemeentehuis daar. Grote ouderwetse bureaus, en heel heel veel dossiers aan de wand.
Dat is trouwens vaak zo in gr, overheidsinstanties doen daarom ook vaak stoffig aan.  Wij naar t juiste bureau en vertellen wat we nodig hebben, dochter is van 1997...
Meneer draait zich om naar de vele dossiers....ja hoor  daar staan ze en in nog geen halve minuut juiste dossier.
De juiste pagina, destijds grotendeels met hand geschreven ook zo gevonden.
Kopietje....en nog n stempeltje...en we konden weer gaan.
De pc had t niet sneller gekund.
Quote
#6
Zelf meegemaakt in Petra op Lesbos, lang geleden.
We waren er met vrienden op vakantie en huurden een auto. 
Op een dag gingen we met z'n vieren eten in Petra. Langs de kade stond het vol auto's en na een tijdje op en neer rijden vonden we één plekje.
We zaten in een leuke taverne. Op een gegeven moment staat er een politieagent op, welke er zelf wat dronk, ging naar buiten en blies een paar keer op zijn fluitje. Hij kwam niet terug. 
Na het eten gingen we terug naar de auto. Vreemd, hij was de enige welke er nog stond. De hele kade was verder leeg. 
Bij de auto aangekomen zat er een papiertje achter de ruitenwisser. 
Wij lieten dit aan onze hoteleigenaar zien en hij vertelde dat dit een bekeuring voor fout parkeren was. Toen we hem de situatie uit legden moest hij lachen. Dat fluitje was een waarschuwing om je auto weg te halen. Big Grin
Hij drukte ons op het hart de bekeuring wel te betalen op het gemeentehuis. 
Dus mijn vrouw de volgende dag al vroeg naar het gemeentehuis van Petra. Binnen was er echter niemand te vinden. Ze klopte op wat deuren maar geen reactie. Eén deur stond open en daar zat een man. Ze legde uit wat ze kwam doen , in het Engels, en liet de bekeuring zien. De man lachte vriendelijk en gaf aan dat ze wel bij hem kon betalen. Mijn vrouw gaf het geld en kreeg een handgeschreven nota en een hand.
Hij informeerde nog naar ons verblijf en of we het naar de zin hadden op het eiland.
Toen mijn vrouw afscheid nam stelde hij zich nog even keurig voor. 
Hij was de burgermeester.  Big Grin

We hebben hier veel lol om gehad. 

Jaren later zaten we op een terrasje  aan de haven van Sivota. Een politieagente kwam ergens naar buiten en blies op haar fluitje. Alle Grieken stonden op en liepen naar hun auto en verplaatste hem of gingen weg. De auto's welke achterbleven kregen een bekeuring van haar. 'Domme toeristen!'  Big Grin Big Grin
Quote
#7
Dat blazen op een fluitje van de lokale hermandad gebeurt in ons dorp ook. Ongeveer maandelijks..
Schitterend om dat af te kijken vanaf een terrasje: iedereen gaat zijn auto verzetten en een uurtje later staat het weer ramvol meet veelal dezelfde auto's........
Quote
#8
In november heb ik een pellet-kachel besteld. De winkel is ongeveer een uurtje rijden van onze woonst.
Enkele dagen later werd de kachel geleverd maar de leverancier had geen tijd voor onmiddellijke plaatsing want hij moest nog een chauffagebrander leveren in de hoofdstad die meer dan uur rijden is van bij onze locatie.
Wij hadden reeds zelf het gat in de muur voorzien waardoor de schouwbuis diende te komen en de ruimte binnenshuis vrij gemaakt waar de kachel zou komen. Ik vroeg me af wat de plaatsing in ging houden en hoeveel werk dit zou meebrengen?
2 dagen later kwam de leverancier opnieuw langs na een rit van een uurtje, de 2e maal dus. De plaatsing was louter 3 buizen van 8cm doorsnee in elkaar schuiven (totale lengte ongeveer 2m) en de kachel binnen op zijn plaats zetten waar de buis binnen kwam. Dit duurde ongeveer 15 minuten. De bevestigingsring voor de muur was hij vergeten. Alles werd dan maar voorlopig vastgemaakt met een geïmproviseerde bevestiging met wasdraad.
Ik heb hem een 3e rit van een uur enkel traject bespaard en heb bij de lokale zelfbouwwinkel zelf een ring gekocht.
Uiteindelijk dus ongeveer 4 uur heen en weer rijden voor een klus van 15 minuten die we gemakkelijk zelf konden klaren.
Quote
#9
(10 February 2020, 23:21)jjohn schreef:
Forummededeling: De links en/of foto's in dit bericht zijn alleen zichtbaar voor leden van dit forum.
Ben je (nog) geen lid registreer je dan eerst en word lid. Ben je al lid meld je dan aan.




Zelf meegemaakt in Petra op Lesbos, lang geleden.
We waren er met vrienden op vakantie en huurden een auto. 
Op een dag gingen we met z'n vieren eten in Petra. Langs de kade stond het vol auto's en na een tijdje op en neer rijden vonden we één plekje.
We zaten in een leuke taverne. Op een gegeven moment staat er een politieagent op, welke er zelf wat dronk, ging naar buiten en blies een paar keer op zijn fluitje. Hij kwam niet terug. 
Na het eten gingen we terug naar de auto. Vreemd, hij was de enige welke er nog stond. De hele kade was verder leeg. 
Bij de auto aangekomen zat er een papiertje achter de ruitenwisser. 
Wij lieten dit aan onze hoteleigenaar zien en hij vertelde dat dit een bekeuring voor fout parkeren was. Toen we hem de situatie uit legden moest hij lachen. Dat fluitje was een waarschuwing om je auto weg te halen. Big Grin
Hij drukte ons op het hart de bekeuring wel te betalen op het gemeentehuis. 
Dus mijn vrouw de volgende dag al vroeg naar het gemeentehuis van Petra. Binnen was er echter niemand te vinden. Ze klopte op wat deuren maar geen reactie. Eén deur stond open en daar zat een man. Ze legde uit wat ze kwam doen , in het Engels, en liet de bekeuring zien. De man lachte vriendelijk en gaf aan dat ze wel bij hem kon betalen. Mijn vrouw gaf het geld en kreeg een handgeschreven nota en een hand.
Hij informeerde nog naar ons verblijf en of we het naar de zin hadden op het eiland.
Toen mijn vrouw afscheid nam stelde hij zich nog even keurig voor. 
Hij was de burgermeester.  Big Grin

We hebben hier veel lol om gehad. 
Dat is een mooie bijverdienste voor die burgemeester, wat wel gunstig is dat als je de bekeuring binnen 10 dagen betaald het maar de helft is, zo krijgt de staat of in dit geval de burgemeester toch nog wat geld.
Arthur's signatuur Health is not valued till sickness comes.
Quote
#10
Wat een heerlijke verhalen!Helaas heb ik als alleen maar een vakantieganger nog nooit zoiets meegemaakt.Z'n ervaring zou vanaf dag één de hele vakantie goed gemaakt hebben!Ik kijk uit naar de volgende berichten...heel leuk om te lezen....kom maar op...?
Quote
#11
Gelukkig hebben wij in onze vakanties ook genoeg leuke dingen meegemaakt.
Wij waren op Ithaki, er viel een oudere in zwart geklede dame met al haar boodschapjes, wij snel van de scooter af en de dame helpen opstaan, ik met mijn 4 woorden grieks gevraagd hoe het ging en of we haar ergens heen konden brengen of iemand konden bellen.. bellen dat kon, daar kwam haar zoon aan die ons heel dankbaar was en we moesten mee naar hun huis, helemaal lief natuurlijk maar wij wilde gaan wandelen dus sloegen het beleefd af.
Dezelfde avond zaten we op het balkon van de accommodatie en werd er op de deur geklopt , was het een andere zoon van de dame, ze hadden een soort van zoektocht gedaan naar ons, mijn vriend is nogal groot en aanwezig en duidelijk een Nederlander dus waren ze de accommodaties die Nederlanders onderbracht gaan vragen in het dorp en zo kwamen ze bij ons uit.
Wij moesten mee, nee was niet acceptabel, gelukkig sprak deze meneer goed engels, wij mee werden ontvangen als familieleden en hebben heerlijk gegeten, zelfs mijn vega eetstijl was geen enkel probleem... diep in de nacht gingen we weer naar huis. De rest van de vakantie kwamen we nog flink wat familieleden overal en nergens tegen op het eiland waar we iets mee moesten drinken of fruit kregen of lekkere koekjes, of er stond in ene heerlijk gigantes met chorta voor de deur en voor mijn vriend een vleespastei.
Quote
#12
Toen wij op Paros verbleven (2008?) kreeg mijn vriendin een medisch probleempje. Wij togen naar het ziekenhuis/medische post in Parikia. We komen daar binnen in een hal met een aantal balies naast elkaar. Een drukte van jewelste. we moesten een formulier invullen waarop de naam van de vader van mijn vriendin moest worden genoteerd waarna we 3 euro moesten betalen. Wij namen plaats in de veronderstelling dat we zouden worden geroepen als we aan de beurt waren. De deur ging continue open en dicht maar er gebeurde niks. Tot er een Engelse vrouw die al langer in Griekenland woonde ons aansprak. Ze zei dat we gewoon naar binnen moesten gaan en moesten laten zien aan een dokter wat er aan de hand was. Dus dat deden we dan maar. Achter een bureau zat een man in een witte jas, we lieten hem zien wat er mis was, hij keek even schreef wat op een papiertje en daarmee konden we naar een apotheek. Voor we het wisten stonden we weer buiten, een ervaring rijker. Met veel dank aan de Engelse dame anders hadden we er heel lang gezeten denk ik.
Quote
#13
@Arnold
Big Grin Wij hebben een vergelijkbare ervaring op Karpathos gehad toen mijn vrouw ziek werd. 
Het was druk in de wachtruimte. 
Je moest rennen naar die deur, tenminste dat deden sommige Grieken. 
Mijn vrouw moest ook aan een infuus ivm een allergische reactie en kwam een paar uur op een kamer bij de ingang van het ziekenhuis te liggen. 
Er kwamen steeds mensen informeren hoe het ging. We dachten eerst dat dit verplegend personeel en doktoren waren. Bleken het gewoon passanten te zijn.........  Big Grin Big Grin Big Grin
Quote
#14
Ons huis staat aan een doodlopende straatje en "na" ons komen enkel nog de buren. De waterleiding in de straat is denk ik al een keer of 8 kapotgegaan. Zo erg zelf dat je het water hartje zomer gewoon ziet borrelen in een almaar groter wordende plas.
Na een week of twee komen ze dan met vol materieel aan en wordt eea weer provisorisch gemaakt; het asfalt wordt opengebroken en nooit meer hersteld, de weg is inmiddels één grote gaten en hobbelzooi. Op het idee komen om de boel nu eens goed aan te pakken? Kansloos !
We hebben andere mensen in de straat wel eens gevraagd waarom het zo lang duurt voordat er actie wordt ondernomen.... Het antwoord luidt steevast dat er iemand melding moet maken en dat iedereen denkt dat een ander dat wel zal doen.........
Op onze opmerking dat de hele gemeenschap dit water verspillen betaald antwoorden ze veelal dat dat niet zo is want er staat niets op de rekening die men krijgt....
Tsja, een apatische "TINA KA NOUME houding. ( Vert. WAT KUNNEN WE ERAAN DOEN?)
Quote
#15
Begin jaren '90 werden op de promenade in Nea Makri parkeerautomaten geplaatst. Toen wij daar 2 jaar later terugkwamen waren ze terug verdwenen. De uitleg die ik hoorde was dat er toch niemand geld in stopte, dus werden de parkeerautomaten weer weggehaald.

En om het bij parkeren te houden: vorige jaar september werden we bij de luchthaven in Thessaloniki opgehaald door de eigenaar van onze accommodatie. Hij verontschuldigde zich dat er weinig parkeerruimte was in de straat en reed een bredere straat in waar ook geen enkele parkeerplaats vrij was. Geen nood, hij plaatste zijn wagen gewoon voor 3 geparkeerde auto's en legde een briefje op het dashboard. Toen ik hemù naar het briefje vroeg was het antwoord simpel: "Mijn mobiel nummer staat op het briefje. Als iemand weg moet dan zal hij mij wel bellen."
Patrick's signatuur
Forummededeling: De links en/of foto's in dit bericht zijn alleen zichtbaar voor leden van dit forum.
Ben je (nog) geen lid registreer je dan eerst en word lid. Ben je al lid meld je dan aan.




Quote
#16
Das ook een oplossing: gewoon bellen!
Quote
#17
Ik weet niet of het typisch Grieks of dat het in meerdere landen zo is, dit is als je iets privé verkoopt.
Stel je wilt je auto of scooter (meer als 50cc) verkopen, je moet dan eerst naar het belasting kantoor, die controleert of je nog open staande vorderingen hebt, het zij wegen of andere belastingen, daar krijg je een formulier natuurlijk met stempels mee, die heb je nodig bij de verkoop, daarna ga je met de koper naar de PanCretanbank, daar betaald de nieuwe eigenaar iets van €135, (ligt aan het voertuig) daarna in mijn geval naar het provinciehuis waar je meerdere formulieren moet invullen en je door kantoren en stempels moet worstelen, op het einde zet de grote baas een stempel en handtekening op het nieuwe kenteken. Als het meezit en er is niemand voor je met wat problemen ben je klaar in een halve dag. Een Grieks geregistreerde boot verkopen is nog moeilijker.
Andersom als je iets koopt is makkelijker maar ben je de zelfde tijd kwijt.
In NL gaat de koper met de verkoper (omdat er geen postkantoren meer zijn) naar zeg maar de Jumbo, betaald €10,10 en klaar, sta je in 10 min weer buiten, binnen 2 dagen ligt het nieuwe kenteken in creditkaart formaat in de brievenbus. 
Arthur's signatuur Health is not valued till sickness comes.
Quote
#18
Een jaar of 7 geleden waren wij in Kokkari op vakantie toen de pinautomaten wegens een storing niet werkten.
De eigenaresse van onze accomodatie zei dat we wel geld van haar konden lenen. We kwamen daar inmiddels 7 jaar achter elkaar.
Anders zouden we naar Samos stad moeten om daar te pinnen.
De verwachting was dat de storing snel zou zijn verholpen.
Toen wij 7 dagen later terug vlogen was de storing nog niet voorbij.
Al met al hadden wij € 350.- geleend. We zeiden dat we graag het rekeningnr van de eigenaresse kregen zodat we thuis gelijk het geld konden overmaken.
Haar reactie was dat we het wel terug konden geven als we het volgende jaar terug kwamen.
Dit wilden wij niet en we hebben het geld thuis over gemaakt.

In Kokkari kon je in die periode overal eten met de belofte dat je de volgende dag ergens anders ging pinnen en daarna kwam betalen.

In één van de restaurantjes waar wij regelmatig aten kon je pinnen. Wij vroegen of het mogelijk was dat we extra zouden pinnen om zo contant geld te hebben. Dat was niet mogelijk maar ze boden ons gelijk aan dat we wel geld konden lenen.
Harma's signatuur Pluk de dag 
                         gremo
Quote
#19
Enkele jaren geleden moest onze tuin in het voorjaar omgeploegd worden alvorens over te gaan tot het planten van de groentjes.
Komt mijn Griekse vriend langs met een grondfrees in de laadbak van zijn Toyota pick-up om dit ding te vervoeren. Om de grondfrees af te laden maakte hij gebruik van 2 dikke houten balken met een lengte van ongeveer 4 meter.
De werken werden uitgevoerd en de grondfrees werd netjes terug achteraan op de pick-up gereden. Nu de balken nog...
Boven de bestuurderscabine van de pick-up is een bagagerek voorzien dus vastmaken met koord is geen probleem.
Toen kwam de Griekse logica... Tongue
Na een hele operatie, legde mijn vriend de balken uiteindelijk gewoonweg achteraan in de laadbak van de pickup. Hierdoor staken ze ongeveer 2 meter achter de pick-up uit.
Ik bekijk het ganse laadspektakel en stel hem voor om de balken IN de laadbak te leggen waardoor ze vooraan met wat koord kunnen worden vastgesjord aan het bagagerek.
Hij kijkt me aan, denkt eventjes na en reageert: "Eigenlijk heb je gelijk, dit is te veel inspanning en trouwens is het toch niet ver".
Na heel wat keerwerk in het smalle straatje (door jullie gekend) is hij dan maar vertrokken met 2 balken die 2 meter achteraan buiten de laadbak staken.

Ik heb sedert enkele jaren een woonst in Griekenland in een authentiek vissersdorpje met oudere bewoners.
Naarmate de jaren verstrijken wordt je langzamerhand gekend bij de locals en geraak je vertrouwd met hun inwoners en mentaliteit.
De postbode komt dan ook regelmatig langs voor zijn praatje en koffietje in de kafenieon.
Overhandigt hij plots mijn waterrekening. Ik bekijk hem en vraag hoe hij weet dat ik dit ben vermits hij mijn achternaam totaal niet kent.
Antwoord: "Niet moeilijk, dit is de enige naam die ik niet uitgesproken krijg". Big Grin
Quote
#20
Ja, we zijn weer in Griekenland zeggen we steeds tegen elkaar als :
We bij aankomst op het vliegveld in de rij staan voor EEN toilet, geen slot op de deur, geen toiletbril, geen licht en geen toiletpapier.   Wink
Vervolgens bij de eerste lunch een Alpha bier bestellen en een Fix gebracht krijgen (ook niks mis mee overigens), knoflookbrood en Tzatziki erbij bestellen, en na tig keer vragen nog altijd niet gebracht krijgen, en bij vragen voor de rekening na een tijdje gevraagd krijgen wat we eigenlijk hebben gegeten en gedronken. ?
Heerlijk toch !!!
Quote
#21
In 1992 waren wij voor het eerst in Petra op Lesbos er waren toen niet veel restaurantjes aan de boulevard en hadden een leuke avond bij taverne Christos het werd laat mijn toenmalige vriend ging naar binnen om te betalen Christos zat met zijn familie te eten en zei kom morgen of later maar betalen kijk maar wanneer ja typisch Grieks.
Quote
#22
Ja, goede avond allemaal
In de 13 jaar dat ik op Kreta in Roumeli gewoond heb, kan ik wel een boek over schrijven.
Arthur heeft gelijk,  eindelijk bij de verkoop van het huis, onze 16 jaar oude Suzuki Wagon R,  bij het huis cadeau gegeven, had nog maar 130000 km gereden, veel dingen op zijn Grieks met ijzerdraadjes en schroeven bij elkaar gehouden, maar kwam toch iedere keer door de KTEO....
Maar wat een bureaucratie. , stempels bij het belastingkantoor, daarmee naar de notaris, want hij moest WEL in het contract komen.... totaal € 175 aan kosten om een auto WEG te geven. 
En zo is er nog veel meer,  als je nu naar Ik vertek kijkt,  mensen die Nederland ontvluchten voor de regels.... in het buitenland is het net of zelfs erger.....
alleen niemand houdt zich eraan... de lokale    als jij als buitenlander komt.... krijg je er wel mee te maken.... en dan denk je wel eens..... tja... het is overal WAT.

Toch heerlijk,  bij de raki stokerij in september.... de politie komt de vergunning controleren, drinkt en eet net zo veel mee.  Om 21.45 uur terug naar de post, dienst zit er op
wat denk je.  om 22.15 uur de nieuwe ploeg....  Uhhhh.. vergunning... Hik, he... dat is lekker.....

Op het Kruispunt van de wegen van Rethymon - Herhalkion en Panormo - Perema… zo'n illegale ingevoerde oude Kip grilauto uit Duitsland , nu Souvlaki taverne....
Politie... ja gezellig hé,  eten, Drinken... Raki, … Ohhh.. moeten nog Alcohol controle doen,  gaan wij aan de overkant doen.... Ja  Yassas, ik ga ook naar huis...
JA,  doe je voorzichtig... wij kijken NIET naar die weg... 

Ongelukje met mede Hollander in Magarites….  zoon lief, geen rijbewijs, niet zijn auto... rijd de Hollander aan,  stapt uit, loopt naar het dorp, gaat de kafenion in,
even later komt zijn vader, die verklaart doodleuk bij de politie dat die buitenlanders fout zijn, omstanders beweren nog dat zijn zoon gereden heb.....
politie doet niks, gaat niet vragen,,papieren invullen en daarmee klaar... 
En dan denk je weer.....  wat en waar is het nu goed.....

Ik laat het hierbij....  anders is het boek al verschenen... hahahaha
Groetjes, van Flakkee…  ja toch weer een eiland....
Maar ik blijf naar Griekenland gaan, nu naar andere bestemmingen,,... het heeft toch wat.....
Quote
#23
Vanmorgen had ik een vertaling af te geven op de speciale afdeling van het ministerie van buitenlandse zaken in Athene. Zie je dit hangen.....
Elk bedrijf, posykantoor, elke arts, iedereen is verplicht om zo' n apparaat te hebben. Behalve .....de overheid zelf....
Forummededeling: De links en/of foto's in dit bericht zijn alleen zichtbaar voor leden van dit forum.
Ben je (nog) geen lid registreer je dan eerst en word lid. Ben je al lid meld je dan aan.




Quote
#24
Ook dit is (typisch) Griekenland:

Vorig week was er een 2-jarig kindje op Tilos dat ernstig ziek was en dringend diende opgenomen in een ziekenhuis. Dichtstbijzijnde is dus in Kos en dus met de ferry van Tilos naar Kos. Het was blijkbaar heel ernstig want de kapitein van de Blue Star Chios besliste om de aanloop in Nisyros over te slaan en rechtstreeks naar Kos te varen en zo tijd te winnen.
Patrick's signatuur
Forummededeling: De links en/of foto's in dit bericht zijn alleen zichtbaar voor leden van dit forum.
Ben je (nog) geen lid registreer je dan eerst en word lid. Ben je al lid meld je dan aan.




Quote
#25
Vanaf het moment dat we naar Karpathos gingen waren we daar vaak met een grote vriendengroep.
We hebben een favoriet strand waar we al snel een goede band kregen met de eigenaar van de strandtaverne welke ook de bedjes en parasols verhuurd.
Op een keer hebben we de eigenaar met zijn vrouw uitgenodigd een avond met ons te gaan eten in de haven van Pigadia.
We waren met 14 man en het was reuze gezellig. De tafel werd vol eten en drinken gezet en het werd laat.
De afspraak was dat wij, de vriendengroep, de rekening zouden betalen. Toen we om de (aanzienlijke) rekening vroegen kregen we de mededeling dat deze al betaald was. Onze Griekse vriend had alles betaald en trots als hij is wilde hij niet dat wij meebetaalden.
Dit is ons daarna nog één keer overkomen met een andere Griek.
Sindsdien zorgen we ervoor, ook omdat het forse bedragen zijn in verhouding tot een Grieks inkomen, dat de taverne eigenaar ons hoe dan ook de rekening geeft voordat onze Griekse gast hem betaald.
Quote
#26
@Nanny, tja, de beste boswachters zijn stropers Wink
Quote
#27
Dit is de ervaring van een jong stel uit Nederland en Zweden welke op Karpathos wonen en werken. 
Ook typisch..... Smile

Forummededeling: De links en/of foto's in dit bericht zijn alleen zichtbaar voor leden van dit forum.
Ben je (nog) geen lid registreer je dan eerst en word lid. Ben je al lid meld je dan aan.




Quote
#28
Forummededeling: De links en/of foto's in dit bericht zijn alleen zichtbaar voor leden van dit forum.
Ben je (nog) geen lid registreer je dan eerst en word lid. Ben je al lid meld je dan aan.






Nog één van dit stel.
Quote
#29
(27 February 2020, 20:51)jjohn schreef:
Forummededeling: De links en/of foto's in dit bericht zijn alleen zichtbaar voor leden van dit forum.
Ben je (nog) geen lid registreer je dan eerst en word lid. Ben je al lid meld je dan aan.




Dit is de ervaring van een jong stel uit Nederland en Zweden welke op Karpathos wonen en werken. 
Ook typisch..... Smile

Forummededeling: De links en/of foto's in dit bericht zijn alleen zichtbaar voor leden van dit forum.
Ben je (nog) geen lid registreer je dan eerst en word lid. Ben je al lid meld je dan aan.




Dit verhaal doet me denken aan een goede bekende ollandeza die hier ruim 20 jaar geleden kwam wonen. Zij kwam voor t eerst bij de slager en bestelde 4 gehaktballen. Slager kijkt haar beetje vaag aan. Zij herhaalt  tessera....laat haar 4. Opgestoken vingers zien..biftekja.....Ja zegt de slager ik snap je....neem een pond gehakt van mij, en haal de rest bij de buurman....de minimarket.  De ballen zul je zelf moeten maken. De ollandeza had de nl slager in de gedachten, met al het vlees kant en klaar om in de pan te doen. En zeker 20 jaar geleden zag je dat soort dingen in gr bijna niet.
Quote
#30
Mijn vrouw is licht astmatisch. Een 2-tal jaar geleden kreeg ze in de najaarsperiode een ergere astma-aanval ten gevolge van de vochtigheid en de brandende houtkachels die op haar ademhaling sloegen.
's Nachts naar de medische hulppost gereden die onmiddellijk hulp verleenden binnen hun mogelijkheden. Na wat onderzoek en behandeling met medicatie, schreef de dokter op een post-it briefje voorschrift voor medicatie.
Betaling was niet nodig, enkel mijn vrouw haar naam en onze woonplaats in Griekenland werd genoteerd in een bombastisch boek uit vele verleden jaren. En nu nog op dit nachtelijk uur een apotheek voor de medicatie vinden?
Mijn Griekse maat die ons vergezelde, nam zijn gsm en belde eenvoudigweg naar de lokale apothekeres die spontaan haar deur open deed om 01u00 's nachts. Daar stond ze in haar pyjama met konijntjes en berensloefjes. Ik kon mijn lach niet inhouden waarop ze glimlachend antwoordde "Hoe slaap jij anders?". Betalen was voor de volgende dag, want ze had geen zin om haar kassa op te starten. Het bleek zelfs om een bedrag van € 70 te gaan wat toch al tellend is...
's Anderdaags in de ochtend ben ik naar de apotheek terug gekeerd om het boeltje te betalen.
De mokkende reactie van de apothekeres: "Zie ik er nu beter uit zonder pyjama?"
Quote
#31
Wat mij ook steeds opvalt, vooral op de eilanden, is dat men allemaal familie van elkaar is.
Als je met een Griek praat over een winkel, een verhuurder, een taverne, een hotel of wat dan ook dan is het altijd zijn neef, zijn tante, zijn oom, zijn nicht, zijn oudoom.......
Quote
#32
(05 March 2020, 15:52)jjohn schreef:
Forummededeling: De links en/of foto's in dit bericht zijn alleen zichtbaar voor leden van dit forum.
Ben je (nog) geen lid registreer je dan eerst en word lid. Ben je al lid meld je dan aan.




Wat mij ook steeds opvalt, vooral op de eilanden, is dat men allemaal familie van elkaar is.
Als je met een Griek praat over een winkel, een verhuurder, een taverne, een hotel of wat dan ook dan is het altijd zijn neef, zijn tante, zijn oom, zijn nicht, zijn oudoom.......

In Griekenland wordt je niet alleen familie van elkaar door geboorte of trouwen. De Peet oom en tante worden meestal gekozen uit de vriendenkring en zijn dan de Koumbara. Als je twee kinderen hebt zijn dat al vier mensen die tot de familie toetreden. Zo ook bij het huwelijk. Bij de doop is de Koumbara belangrijk want die bepaald de naam die het kind krijgt. Tegenwoordig is dat zo scherp niet meer maar van oorsprong was dat dus echt zo. Verder zijn de Grieken zeer scherp op de familie band en weten ze tot in de zoveelste graad van wie ze familie zijn.
En ja inteelt speelt ook een rol en de Papas weet of je met je nichtje - neefje trouwen kan of niet vandaar dat er vaak met de gelijke achternaam getrouwd wordt.


Kali spera,

Dick
Quote
#33
(05 March 2020, 16:51)Beems schreef:
Forummededeling: De links en/of foto's in dit bericht zijn alleen zichtbaar voor leden van dit forum.
Ben je (nog) geen lid registreer je dan eerst en word lid. Ben je al lid meld je dan aan.




(05 March 2020, 15:52)jjohn schreef:
Forummededeling: De links en/of foto's in dit bericht zijn alleen zichtbaar voor leden van dit forum.
Ben je (nog) geen lid registreer je dan eerst en word lid. Ben je al lid meld je dan aan.




Wat mij ook steeds opvalt, vooral op de eilanden, is dat men allemaal familie van elkaar is.
Als je met een Griek praat over een winkel, een verhuurder, een taverne, een hotel of wat dan ook dan is het altijd zijn neef, zijn tante, zijn oom, zijn nicht, zijn oudoom.......

In Griekenland wordt je niet alleen familie van elkaar door geboorte of trouwen. De Peet oom en tante worden meestal gekozen uit de vriendenkring en zijn dan de Koumbara. Als je twee kinderen hebt zijn dat al vier mensen die tot de familie toetreden. Zo ook bij het huwelijk. Bij de doop is de Koumbara belangrijk want die bepaald de naam die het kind krijgt. Tegenwoordig is dat zo scherp niet meer maar van oorsprong was dat dus echt zo. Verder zijn de Grieken zeer scherp op de familie band en weten ze tot in de zoveelste graad van wie ze familie zijn.
En ja inteelt speelt ook een rol en de Papas weet of je met je nichtje - neefje trouwen kan of niet vandaar dat er vaak met de gelijke achternaam getrouwd wordt.


Kali spera,

Dick
Wat ook bijzonder is dat ze soms in conflict met elkaar leven, dus elkaar zelden zien.
Totdat er iets gebeurt want dan zetten ze hun trots opzij en nemen ze het op voor elkaar.
Quote
#34
Dick, John, over 'familie' worden van een Griek:

Heb het nog niet getest, misschien ook beter het er nooit op aan te laten komen. Maar het lijkt zeker zo, dat je in een Griekse familie aangenomen kunt worden. Zo zei me recent tenminste de partner van onze dochter, zo Grieks als een Griek maar zijn kan. Ondanks dat hij niet officieel getrouwd is met onze dochter, ondanks dat het feitelijk de dochter is van mijn echtgenote uit haar eerste huwelijk. Maar zij beschouwt zich wel graag als mijn dochter, en daar heb ik geen moeite mee.
Kortom, haar partner is soort van mijn schoonzoon. Ook heb ik me Grieks-orthodox laten dopen, met haar partner als mijn 'peetvader'. En nu verzekert hij me "wij zijn familie", meent hij nog ook heel serieus. Al zal de test zijn als ik ooit serieus hulp van hem nodig zou hebben die verder gaat dan een vriendendienst.
NederGriek's signatuur zwaaivlag NederGriek Peter
Quote
#35
Mooi!  up up up
Quote
#36
Fijn te lezen deze verhalen. Zo echt Griekenland...
Quote
#37
(06 March 2020, 21:44)NederGriek schreef:
Forummededeling: De links en/of foto's in dit bericht zijn alleen zichtbaar voor leden van dit forum.
Ben je (nog) geen lid registreer je dan eerst en word lid. Ben je al lid meld je dan aan.




Dick, John, over 'familie' worden van een Griek:


Kortom, haar partner is soort van mijn schoonzoon. Ook heb ik me Grieks-orthodox laten dopen, met haar partner als mijn 'peetvader'. En nu verzekert hij me "wij zijn familie", meent hij nog ook heel serieus. Al zal de test zijn als ik ooit serieus hulp van hem nodig zou hebben die verder gaat dan een vriendendienst.

Nou NederGriek, die test is bij voorbaat geslaagd, Griekse families kunnen zo met elkaar in onmin leven maar op het moment dat er van buitenaf onheil komt staan ze als een blok achter je.
Quote
#38
Het is al weer zo'n 25 twintig jaar geleden. U moet mij geloven dat dit echt gebeurd is. 

We zaten op Kos en direct buiten ons hotel zaten diverse tavernes bij elkaar.
Elke dag bezochten we een andere en het was steeds goed eten en druk bezocht.
Het viel ons wel elke avond op dat één taverne, de allereerste welke we passeerden, steeds helemaal leeg bleef. 
Bijzonder, want hij zag er het sfeervolst uit met zijn blauwe stoeltjes, mooie foto's aan de muren en een oud mannetje, steeds aan het zelfde tafeltje. Het zag er gewoon heel gezellig uit. Misschien omdat er geen muziek te horen was, zoals bij alle anderen? 
Op een avond waagden we het er op.
In de taverne speelde een klein meisje en het oude mannetje zat aan zijn tafeltje. 
Hij stond op en kwam, vriendelijk lachend, naar ons toe. In gebrekkig Engels vroeg hij wat we wensten.
"We willen graag een hapje eten."
Je zag hem even denken. Na een moment vertelde hij dat hij dan eerst het meisje, zijn kleindochtertje, naar haar moeder wilde brengen. Dit zou niet lang duren. Konden wij alvast wat drinken.
Wij vonden dat geen probleem.
Het mannetje bracht wat te drinken, riep het meisje en ze liepen de hoek om. Daar hoorden we een auto starten en zagen ze wegrijden.
Na een half uur, de drankjes waren al op, begonnen we toch te twijfelen. We keken richting andere tavernes welke al gezellig vol zaten. En net toen we besloten hadden geld op tafel te leggen voor de drankjes en te gaan, omdat we niemand terug verwachte, kwam het oude mannetje weer aanrijden.
Hij lachte vriendelijk en verontschuldigde zich.
"Wat we wilden eten?" 
"Wat heeft u?" 
"Tja, dan moest hij even kijken."
Hij liep de keuken in en kwam al snel weer terug. "Hij had kip."
We durfden eigenlijk niet te vragen waarom er niet meer keuze was. Hij was zo vriendelijk tegen ons.
"Oké, doet u maar 2x de kip." 
Wat kan er fout gaan dachten we nog.
Het mannetje bracht nog wat te drinken en verdween in de keuken.
Nog steeds waren wij de enige gasten.
Het zal een 20 minuten later zijn als hij met twee borden aan kwam lopen.
Hij zette ze vriendelijk lachend voor ons neer, duidelijk tevreden met het resultaat. 
Op de borden lag een kipfilet met wat frites. Verder niets.
Het mannetje ging aan zijn tafeltje zitten en wij begonnen aan ons eten.
Al snel bleek dat niet alleen de frites uit de frituur kwam maar ook de kipfilets.......... 
We hebben er met moeite een beetje van gegeten en lieten de rest maar staan.
Het mannetje kwam informeren of alles naar wens was, waar hij gelijk aan toevoegde dat hij eigenlijk nooit kookte maar dat hij een week ervoor de kok weggestuurd had omdat het zo rustig bleef.......
We hebben maar niet geklaagd, hij zag er zo vriendelijk uit, bijna aandoenlijk. 
We rekenden af, best wel veel en zijn in het hotel nog een pitta giros gaan eten. 
De rest van de vakantie bleef de taverne van het mannetje weer steeds leeg, met soms het spelende kleindochtertje, maar ook wij kozen nu voor de andere tavernes. 
We waren niet boos, we hadden een mooie herinnering en we lachen er nog steeds om.
We begrijpen alleen nog steeds niet waarom hij toch open bleef.
Quote
#39
Geduld bij het afrekenen in de taverne...... 
Als je vol en voldaan om de rekening vraagt echter eerst nog een paar raki's of ouzo's moet drinken van de eigenaar. Big Grin Big Grin Tongue Tongue
Quote
#40
Zo is het uit eten gaan een feestje John. Kun je dat hier voorstellen?
Quote


Lijst met mogelijk verwante discussies
Discussie Auteur Reacties Weergaven Laatste bericht
  Typisch Grieks? Arthur 42 18.037 02 March 2024, 14:11
Laatste bericht: Patrick
  Typisch Griekse gewoontes KarenAnna 32 29.771 01 July 2018, 11:30
Laatste bericht: Nanny
  Ook typisch grieks Bouboulina 4 4.492 01 December 2015, 00:49
Laatste bericht: Tzimis Bazoukas

Ga naar forum:


Gebruikers die deze discussie lezen: 4 gast(en)