Forum
wageral.nl
Linkenpagina
Steun Oríste
02 June 2022, 07:28
Ik ben al vroeg wakker deze morgen, om 5.30 uur heb ik geen slaap meer over.
Het bed maar uit om koffie te zetten maar helaas het witte tl balkje boven de toegangsdeur brandt.
Dat wil zoveel zeggen als dat de stroomvoorziening weg is gevallen, dat duurt nooit lang dus maar even afwachten.
Als ik in huis beweeg wordt dat opgemerkt door de twee katten die door de gordijnen gluren waar hun ontbijt blijft.
Het zijn twee sodemieters die het allemaal wel heel spannend vinden wat er binnen gebeurd en graag een kijkje zouden komen nemen maar dat gebeurd niet.
Ik geef ze het laatste restant van de brokjes uit de doos. Op het strand staat een voeder station dat leeg gekieperd is alleen daar moeten ze niets van hebben.
Ik hoor de koelkast op volle kracht zoemen, we hebben weer stroom.
Koffie dus.
Als er zwaluwtjes laag over de zee scheren is dat wel heel interessant voor de katten en hup weg zijn ze.
Even later een gekrijs van jewelste, een meeuw heeft een vis bij een van de boten weten te bemachtigen en heeft ineens heel veel vrienden die met hem willen delen.
Dus hij sleurt de vis van hot naar her.
Waren de zwaluwtjes leuk, een gratis maaltijd vis gaat er ook wel in bij een van de katten, die vervolgens met de te grote vis in zijn bek onze kant op komt om zijn buit te presenteren.
Ho maar even vriend blijft maar lekker beneden eten.
De koffers zijn gepakt en we gaan op weg voor een laatste ontbijt in Kapsali.
Na terugkomst gelukkig geen half afgeknauwde vissekop op de veranda, nee weer wat nieuws, er staat een reigerachtig soort vogel aan de rand van het water en dat is misschien na de vis maaltijd wel een lekker nagerecht.
In tijgersluipgang naderen ze de vogel die al gauw gevlogen is.
We gaan op weg, de oversteek van zuid naar noord, even nog de sleutel afgeven bij Yanis van Afrodite hotels in Kapsali en dan rustig aan door naar Pelaghia, het dorp van meneer de Boer en meneer de Bruin.
Vlak voor de afdaling naar het dorp nog een klein oponthoud wanneer de geiten de weg oversteken, de herder maakt geen haast, hoeft ook niet wij hebben de tijd.
Het is rustig in Pelaghia, te rustig en dat is jammerlijk voor deze tijd van het jaar, er zullen allerlei redenen voor zijn, ik laat ze even achterwege.
Ons appartement is net opgedroogd.
Het voelt als thuiskomen.
Ik zit er nog geen 5 minuten als de eigenaar appt of alles naar wens is….. dat is het!
De valies uitpakken en dan hop naar het dorp.
Het is weer warm vandaag, 28 graden zegt de temperatuurmeter en de vlaggen hangen naar beneden.
Er heeft een verbouwing plaatsgevonden in “ons” appartement er is inpandig een verdieping bij gekomen, voor de kids.
Een smal stijl trapje geeft toegang tot de bovenste verdieping.
“Kijk je uit voor je hoofd” te laat! Een flinke godslastering verlaat mijn lippen en ik voel het even duizelen. Ja het is niet gemaakt voor Hollanders zal ik maar zeggen.
Het dorp in dus want alles wat we hadden is op, ja water maar goed daar groeien de plantjes op.
Ook staan de brancards klaar om de zonaanbidders op te baren, ik zie er een paar…. Te weinig.
Dicht dicht dicht, supermarkt, groente vrouwtje café.
Gelukkig is het altijd gezellige Porto Bello wel open, we zijn op dat moment de enige.
De altijd vriendelijke uitbaatster herkent ons en komt een praatje maken wat mij net effe te lang duurt, ik heb de tap buiten zien staan en heb trek in een pitta.
Als ik de bestelling doe vraagt ze of ik het bier eerst wil…….of course!
Pelaghia is in vergelijk met het levendige Kapsali een dorp op de Veluwe waar men zondagmorgen allemaal in de kerk zit.
Ik mag toch hopen dat het wat drukker wordt de komende dagen.
Na het borrelen dan maar even terug om per auto bij de grote supermarkt de eerste levensbehoefte te gaan halen, wat flessen wijn boter en een pak melk.
Het bed maar uit om koffie te zetten maar helaas het witte tl balkje boven de toegangsdeur brandt.
Dat wil zoveel zeggen als dat de stroomvoorziening weg is gevallen, dat duurt nooit lang dus maar even afwachten.
Als ik in huis beweeg wordt dat opgemerkt door de twee katten die door de gordijnen gluren waar hun ontbijt blijft.
Het zijn twee sodemieters die het allemaal wel heel spannend vinden wat er binnen gebeurd en graag een kijkje zouden komen nemen maar dat gebeurd niet.
Ik geef ze het laatste restant van de brokjes uit de doos. Op het strand staat een voeder station dat leeg gekieperd is alleen daar moeten ze niets van hebben.
Ik hoor de koelkast op volle kracht zoemen, we hebben weer stroom.
Koffie dus.
Als er zwaluwtjes laag over de zee scheren is dat wel heel interessant voor de katten en hup weg zijn ze.
Even later een gekrijs van jewelste, een meeuw heeft een vis bij een van de boten weten te bemachtigen en heeft ineens heel veel vrienden die met hem willen delen.
Dus hij sleurt de vis van hot naar her.
Waren de zwaluwtjes leuk, een gratis maaltijd vis gaat er ook wel in bij een van de katten, die vervolgens met de te grote vis in zijn bek onze kant op komt om zijn buit te presenteren.
Ho maar even vriend blijft maar lekker beneden eten.
De koffers zijn gepakt en we gaan op weg voor een laatste ontbijt in Kapsali.
Na terugkomst gelukkig geen half afgeknauwde vissekop op de veranda, nee weer wat nieuws, er staat een reigerachtig soort vogel aan de rand van het water en dat is misschien na de vis maaltijd wel een lekker nagerecht.
In tijgersluipgang naderen ze de vogel die al gauw gevlogen is.
We gaan op weg, de oversteek van zuid naar noord, even nog de sleutel afgeven bij Yanis van Afrodite hotels in Kapsali en dan rustig aan door naar Pelaghia, het dorp van meneer de Boer en meneer de Bruin.
Vlak voor de afdaling naar het dorp nog een klein oponthoud wanneer de geiten de weg oversteken, de herder maakt geen haast, hoeft ook niet wij hebben de tijd.
Het is rustig in Pelaghia, te rustig en dat is jammerlijk voor deze tijd van het jaar, er zullen allerlei redenen voor zijn, ik laat ze even achterwege.
Ons appartement is net opgedroogd.
Het voelt als thuiskomen.
Ik zit er nog geen 5 minuten als de eigenaar appt of alles naar wens is….. dat is het!
De valies uitpakken en dan hop naar het dorp.
Het is weer warm vandaag, 28 graden zegt de temperatuurmeter en de vlaggen hangen naar beneden.
Er heeft een verbouwing plaatsgevonden in “ons” appartement er is inpandig een verdieping bij gekomen, voor de kids.
Een smal stijl trapje geeft toegang tot de bovenste verdieping.
“Kijk je uit voor je hoofd” te laat! Een flinke godslastering verlaat mijn lippen en ik voel het even duizelen. Ja het is niet gemaakt voor Hollanders zal ik maar zeggen.
Het dorp in dus want alles wat we hadden is op, ja water maar goed daar groeien de plantjes op.
Ook staan de brancards klaar om de zonaanbidders op te baren, ik zie er een paar…. Te weinig.
Dicht dicht dicht, supermarkt, groente vrouwtje café.
Gelukkig is het altijd gezellige Porto Bello wel open, we zijn op dat moment de enige.
De altijd vriendelijke uitbaatster herkent ons en komt een praatje maken wat mij net effe te lang duurt, ik heb de tap buiten zien staan en heb trek in een pitta.
Als ik de bestelling doe vraagt ze of ik het bier eerst wil…….of course!
Pelaghia is in vergelijk met het levendige Kapsali een dorp op de Veluwe waar men zondagmorgen allemaal in de kerk zit.
Ik mag toch hopen dat het wat drukker wordt de komende dagen.
Na het borrelen dan maar even terug om per auto bij de grote supermarkt de eerste levensbehoefte te gaan halen, wat flessen wijn boter en een pak melk.
