Daar gaan we weer 3

[Japio]

Het is 17.30 uur en we zitten aan de koffie, de laatste paar honderd meter van vandaag was het aardig doorstappen, Pavlos, de bakker uit Karavas had uiteindelijk toch gelijk gekregen, al is de bui nu al weer over, maar goed laten we bij het begin beginnen.
Zaterdagavond had het geregend, de straten waren nat en glad, het was even uitkijken toen ik vanuit de parking in Potamos het dorp inliep, het leek wel of het geijzeld had, nog even vlug naar de apotheek om de vergeten medicijnen aan te vullen
Diezelfde regen was de volgende morgen vertrokken, ik was om 6.00 uur al op en genoot van de zwaluwen die voor mij in de lucht driftig op zoek waren naar voedsel.
Muggen mag ik hopen, dacht ik bij mijzelf want deze insecten beletten ons het toch telkens weer om s avons nog even lekker buiten te zitten.

Forummededeling: De links en/of foto's in dit bericht zijn alleen zichtbaar voor leden van dit forum.
Ben je (nog) geen lid registreer je dan eerst en word lid. Ben je al lid meld je dan aan.

Het is zondag, verkiezingsdag, niet dat dit mijn planning maar enigszins kan beïnvloeden maar meer een formaliteit.
Ik zet koffie en als ontbijt heb ik nog twee bougatsa in de koelkast liggen, dat klink als vuurwerk maar dat is het niet..
Ze waren heerlijk maar machtig maar goed de wandeling van vandaag zou ze binnen de kortste keren verbranden, dus geen stress.
Ik kijk nog even naar buienradar en schrik even van het komende weerbericht, zowel vanuit het noorden als het zuiden dreigt er zware bewolking aan te komen, regenkledij dus maar mee.
Het is zondag dus dat betekent per voet naar Potamos, even kijken of daar eventueel iets van een markt te bekennen is.
Het pad naar boven is bekend en begint na al die jaren te vervelen, met dit geven in het achterhoofd had ik thuis al een andere route bekeken en uitgestippeld en voor de terugweg had ik ook een andere weg.
Het schoonmaak team van Pyrgos House had een pad schoongemaakt bij een bekend grotkerkje dus dan konden we zo terug, een rondwandeling dus.
Na het ontbijt op pad dus, vanuit de accomodatie achterlangs Pelagia.
Dat achterlangs bleek in de praktijk zwaarder dan dat het er op de getekende kaart uitzag met als gevolg dat het ontbijt al verbrand was voordat we aan de zware beklimming naar Potamos konden beginnen.
Het was een prachtig pad wat eerst steeg en toen weer afdaalde richting de dorpskerk van het dorp.
Onderweg twee trektochters te herkennen aan het pad wat ze namen, gelijk de beschrijving in het gehanteerde gele boekje van Pyrgos House.

Forummededeling: De links en/of foto's in dit bericht zijn alleen zichtbaar voor leden van dit forum.
Ben je (nog) geen lid registreer je dan eerst en word lid. Ben je al lid meld je dan aan.

Even twijfelde de wandelaars of ze de goede keuze hadden gemaakt maar toch liepen ze door, aandachtig bleef ik kijken, mochten ze toch terugkeren kon ik ze alsnog vertellen dat ze goed zaten.
Ik neem een foto van de wandelaars en terwijl mijn gezichtsveld schakelt van +2 naar normaal zicht sta ik verstijft.
Ik zie twee dobermanns voor een huis staan, nou niet de allervriendelijkste tweevoeters die er bestaan, dus ik houd even halt.
Ze bewegen echter niet, het zijn slecht beelden die levensecht blijken.
Verder maar weer, afdalend naar de kust langs het voormalige Kiriakos waarvan de markante eigenaar verleden jaar overleden is.

Forummededeling: De links en/of foto's in dit bericht zijn alleen zichtbaar voor leden van dit forum.
Ben je (nog) geen lid registreer je dan eerst en word lid. Ben je al lid meld je dan aan.

Voor de dorpskerk slaan we rechts af en bij de kleuterschool loop ik even naar binnen om te kijken of de verkiezingen wel eerlijk verlopen, er zijn weinig stemmers op dit vroege uur. 
We steken de brug over en lopen westwaarst langs de droge rivierbeding met het hoge bamboe riet.
Het pad is mooi en wordt roodgekleurd door de vele klaprozen die er bloeien.
Wat mij opvalt is dat er aan de andere kant van de rivier een nieuw pad is gebulldozerd, het loopt loodrecht omhoog en waarheen? Ik heb nog geen idee.
Vanaf dit pad sla ik op een gegeven moment linksaf, onbekend terrein dus spannend.
In het begin wordt mij een zogenaamde watermuur getoond, laten we zeggen een ingemetselde waterval die het water ergens heen geleid. Vroeger dan want van de oorspronkelijk watergoot die er heen zou moeten leiden is niets meer zichtbaar.
Het pad gaat verder, door olijfboomgaarden en bij elke bocht denk ik, kunnen we nog verder maar geen problemen.
Uiteindelijk komen we uit bij een bekend pad wat naar Potamos gaat, een steil pad wat de nodige inspanning vergt.
Bij het waterhuisje, wat inmiddels volledig ommanteld is nemen we op de stenen muur even pauze, ik doe mijn rugzak af en voel dat mij shirt drijfnat is.
Het regent inmiddels, nou ja regen, je moet de druppels opzoeken om nat te worden.
Voordat we het dorp Potamos inlopen doe ik de rugzak af om mijn shirt door de wind te laten drogen.
Het is koud in Potamos en even denk ik erover om warme chocomelk met slagroom en rum te bestellen, het wordt echter een fraphe en daar blijft het bij omdat ik voor het vervolg van de route al mijn aandacht nodig heb.
Na een klein uurtje nemen we afscheid van een gezellig gezelschap waarbij we waren aangeschoven.
We wilde nog honing meenemen op de markt maar helaas zagen de potjes met honing er versuikerd uit… volgende keer dus maar.
We lopen zuidwaarts het dorp uit waar iedereen dik gekleed is met het oog op de koude.
De rondweg overstekend lopen we richting Trifilianika, lopen daar de kloof in en via het mooie pad dat lijkt als een door de natuur gevormde tunnel gaat het richting het bos van Potamos.
Het bos is stil, slechts het zingen van de vogels en het kreunen van de bomen is hoorbaar, verder geen mens.
De wandeling is top, wat een weelde, goed de zon schijnt minimaal en de af en toe vallende regendruppel gooien geen roet in het eten.
We steken de asfaltweg over en lopen in de richting van het kleine grotkerkje waarvan ik de naam even kwijt ben maar misschien kan een oplettende lezer mij even aanvullen.
Het Team van Pyrgos House heeft hier geschoffeld, ik weet niet waar en hoever maar goed dat is voor ons om uit te vinden.
Eerder verleden jaar hadden wij een poging gewaagt om vanuit het kerkje een weg te zoeken naar Pelaghia maar dit had geresulteerd in gevloek, een bruine kont en bebloede benen.
Uiteindelijk moesten we toen terugkeren naar Potamos om de route op te pakken.
Het pad naar het kerkje toe was schoongemaakt maar dat interesseerde ons weinig, het ging meer om het vervolg, de gewone toerist ging naar dit kerkje toe, bezocht het en keerde om.
Wij wilde gewoon verder, vanuit het heilig dom oversteken naar de aan de andere zijde gelegen olijfboomgaarden.
Het kerkje lieten we rechts liggen en inderdaad een pad was schoongemaakt, het was het pad wij eerder al hadden gevolg maar nu de hoop hadden dat we door konden lopen.
Helaas het stopte….niet verder schoongemaakt.
Dit kan toch niet dacht ik bij mezelf…..
Blijf jij maar even staan ik ga wel effe kijken.
Dat effe kijken resulteerde in eerste instantie in vlijmscherpe bramenstruiken die weer de nodige littekens op mijn onderbeen kleurden.
Zo dus niet… alhoewel ik toch duidelijk door de dichte begroeiing de aan de overzijde gelegen olijfboomgaarden zag liggen.
Terug op de plek des rendez-vous deed ik nog een poging en die was na een kleine tien minuten succesvol.
Na wat gestoei door de struiken kwam ik op een ander pad uit, niet schoongemaakt maar een bestaand pad wat de diepe bedding van iets van een rivier overstak.
Trots als een aap met zeven …. Haalde ik mijn vriendin op.

Forummededeling: De links en/of foto's in dit bericht zijn alleen zichtbaar voor leden van dit forum.
Ben je (nog) geen lid registreer je dan eerst en word lid. Ben je al lid meld je dan aan.

“We kunnen door” en ik dacht bij mezelf had dat team dat kleine stukje nu niet ook schoon kunnen maken? Als ik hem zie zal ik hem er op aanspreken en desnoods het zelf schoonmaken want het is op deze manier een prachtige rondwandeling.
Aan de andere zijde van het kleine kloofje lopen we over het onderste deel van de boomgaard wat aan het einde overgaat in een pad wat we in eerste instantie verkeerd belopen maar gelukkig geeft de meegenomen gps de juiste richting aan.
We nemen het stijgende pad omhoog en ontmoeten een wandelende lantaarnpaal.
Het blijkt een imker te zijn die ietwat verbaasd ons een begroeting doet in het Grieks.
Het veld staat vol met bijenkasten en het volk zwermt vrolijk in het rond.
De vriendelijke Griek doet uitgebreid verslag over zijn bijenvolk en wij luisteren aandachtig.
Maar dan dit weer …. “ you are from Holland? Do you know Frank?. 
Ik denk nee hè….. niet weer.
Goed het vervolg is het pad wat afdaalt naar Pelagia waar iedereen die er woont per auto naar de stembus gaat.
Met 18 kilometer op de teller een koud biertje bij Porto Bello en even later een late lunch bij de Italiaan aan de boulevard.
Bijna een toch van 20 kilometer, een warme douche, een bak warme koffie en het getikt van de regen die nog steeds aanwezig is.

Forummededeling: De links en/of foto's in dit bericht zijn alleen zichtbaar voor leden van dit forum.
Ben je (nog) geen lid registreer je dan eerst en word lid. Ben je al lid meld je dan aan.