Daar gaan we weer 4
#1
Goedemorgen op deze nieuwe dag van de week.
Na een paar dagen op deze Griekse bodem is er van enige verkleuring op de ledematen nog weinig te zien, goed er is wat verkleuring in het gelaat maar daar blijft het dan ook bij.
De zon kracht is minimaal wat tevens merkbaar is bij het warme water van de douche.
Geregend heeft het wel, nadat wij gister namiddag net op tijd ons appartement hadden bereikt heeft het de gehele nacht geregend en is het lekker afgekoeld.
Klokslag 7.00 uur krijg ik al een berichtje van Pyrgos House met de mededeling dat we waarschijnlijk niet het juiste schoongemaakte pad vanaf het kerkje de Agios Nikitas hebben bewandelt.
Ik speur de eerder geplaatste berichten van mij op Facebook af om te kijken wat er fout gegaan is.
Niets, wij hadden een pad bij een ander kerkje gevolgd. De heilige Artemios.
De ongelukkige geestelijke die in vroeger tijden in opstand kwam tegen het Romeinse bewind en dit moest bekopen met de dood door scheiding van hoofd en lichaam.

De koude straal van de douche doet het goed op de beenspieren die bij het opstaan hevig protesteerde tegen de klimtocht van gisteren, een blik naar buiten toont voorlopig nog geen zon en ik ben bang dat ook vandaag een wat mindere dag wordt.
Toch is het een dag in het leven en zolang we nog gezond zijn moeten we die ook zeker gaan benutten.
Na een bak thee eerst maar even brood halen in het dorp.
Een voor vandaag geplande wandeltocht met andere wandelaars heb ik geschrapt, we zouden het hoger gelegen kerkje bij het vliegveld gaan bezoeken maar met dit weer en de mogelijk komende regen is dit gevaarlijk gezien het klimmen naar boven.
Er zullen toch wel mooiere dagen aankomen, of zijn we vervloekt tot dit weerbeeld de rest van onze vakantie?
De breedlachende meneer Kapsanis van de gelijknamige buurtsuper staat al breed te lachen bij de kassa.
Eerder had ik zijn zoon al ontmoet en die zal wel verteld hebben dat we weer op het eiland aanwezig zijn.
De oude baas lijkt geen spat veranderd en is altijd nog even vriendelijk.
Brood, water en verse eitjes zijn voor vandaag voorlopig voldoende en via het groentevrouwtje met het liefelijke piepstemmetje klimmen we maar weer richting het appartement.
Koffie, brood, jus en een gebakken eitje… wat wil een mens nog meer.
Ja zon uiteraard en ineens is hij daar even en verwarmd aangenaam mijn lichaam, ik neem de warmte volledig in mij op.
Vandaag, hoe vervelend het ook klinkt maar weer aan de wandel, ik bekijk het weerbeeld en zie weer naderende neerslag.
De oude Kapsanis vertelde mij echter dat het vandaag beter ging worden.
De lange jogging dan maar verruilen voor een korte broek met t shirt en voor de zekerheid toch maar de regenponcho’s in de tas.
Via de super steile nieuwe asfaltweg op naar Potamos waar de temperatuurmeter van de auto zakt naar 15 graden en ik het raampje van de auto maar weer dichtdraai.
Brrrr de zon is weer verdwenen.
De bewolking hangt zwaar boven het eiland maar toch prikt de zon er af en toe doorheen.
We rijden richting het zuiden dus mogelijk wordt het weer toch iets beter.
Net voorbij de afslag naar Fratsia zet ik het huurauto neer bij de wijn coöperatie .
Gaat de gps aan en de rugzak om.
Vandaag wandelen we in een voor ons nog onbekend gebied wat ingeklemd ligt tussen de hoofdweg naar Chora en de asfaltweg Mylopotamos - Riza en verder.
Ik had de kaart bekeken en van de vele onverwachte weggetje die er lopen een route getekend en die op de gps ingeladen.
Halverwege iets wat op een kerk leek en geen idee wat het landschap hier ons zou brengen.
We steken de weg over en volgen de karrensporen en ik gebruik de gps als gids.
De karrensporen zijn ongebruikt de laatste tijd, het gras staat hoog in het weiland waardoor ze soms niet te zien zijn.
Er bloeit van alles maar vooral het roze en paars is uitdrukkelijk aanwezig.
Vlinders, vogels en vele mooie insecten zijn er hier aanwezig.
Hier en daar een koe maar verder is het landschap verlaten.
Zonder gps zouden wij hier zeker verdwalen al was de radar post op de hoogste berg van het eiland wel een ijkpunt.
We slingeren door het landschap en paden die er zouden moeten zijn blijken zo nu en dan verdwenen en even verderop weer aanwezig.
In de verte zien we Riza en Dokana en tevens het oude kerkje nabij Mylopotamos.
Botten, grote botten, nee niet van een geit, schaap of hond maar echt groter en niet menselijk.
De schedel is echter nergens te vinden, ik gok botten van een mammoet.
Ja dat zou toch kunnen, het waren net als wij fervente wandelaars.
De knop gaat om als even verderop een stier mij verbaasd staat aan te kijken en ik begrijp dat de botten van een rund moeten zijn…..RUND.
Als we draaien ligt er midden in het weiland, iets hoger gelegen het oude kerkje, sterk omgroeit door alles wat er hier maar groeien wil.
Er komen blijkt echter een hele opgaaf, de lijntjes op de gps blijken in het geheel niet overeen te komen met de paden, sterker nog de paden zijn nu echt verdwenen.
Via de diverse door muurtjes afgebakende verlaten landerijen pogen wij er te komen en dat lukt.
Nu nog een weg naar binnen en dat duurt even, er is hier in tijden geen hond geweest laat staan een mens,  de struiken staan manshoog en het is even zoeken om door de natuurlijke barrière heen te breken
Het lukt, het kerkje is zoals zo velen vervallen, dak eraf en muren deels ingestort en ook de schilderingen zijn nagenoeg verdwenen.
Forummededeling: De links en/of foto's in dit bericht zijn alleen zichtbaar voor leden van dit forum.
Ben je (nog) geen lid registreer je dan eerst en word lid. Ben je al lid meld je dan aan.





Geen mens die zich bekommerd om het idyllisch gelegen godshuis, slechts een verdwaalde wandelaar die er aandacht aan schenkt.
Die wandelaars genieten echter met volle teugen van de door hun weer nieuw ontdekte kerk.
En nu? Hoe verder?
Ik loop in alle richtingen bij de kerk vandaan maar geen van de sporen geeft mij een richting waar we heen moeten.
We zijn verdwaald, wat een uitdaging!
Het terrassenlandschap biedt geen uitzicht op enig pad en via de velden en muurtjes probeer ik het dichtstbijzijnde pad te vinden wat op de gps staat.
We komen uit in een klein naaldbomenbos, heel klein maar O zo mooi en stil.
We pikken de route op en lopen zo via de verlaten landerijen waar nu volop de zon schijnt weer terug naar het beginpunt voor ons kleine avontuur dat net iets over de acht kilometer stopt bij het beginpunt.
Forummededeling: De links en/of foto's in dit bericht zijn alleen zichtbaar voor leden van dit forum.
Ben je (nog) geen lid registreer je dan eerst en word lid. Ben je al lid meld je dan aan.





Forummededeling: De links en/of foto's in dit bericht zijn alleen zichtbaar voor leden van dit forum.
Ben je (nog) geen lid registreer je dan eerst en word lid. Ben je al lid meld je dan aan.




Quote


Lijst met mogelijk verwante discussies
Discussie Auteur Reacties Weergaven Laatste bericht
  Daar gaan we weer 13 Japio 0 892 09 June 2023, 20:03
Laatste bericht: Japio
  Daar gaan we weer 11 Japio 4 1.175 04 June 2023, 09:12
Laatste bericht: Japio
  Daar gaan we weer 12 Japio 0 723 04 June 2023, 07:43
Laatste bericht: Japio
  Daar gaan we weer 10 Japio 0 682 31 May 2023, 08:23
Laatste bericht: Japio
  Daar gaan we weer 9 Japio 2 863 31 May 2023, 08:09
Laatste bericht: Japio
  Daar gaan we weer 7 Japio 10 1.740 29 May 2023, 14:32
Laatste bericht: Pieter
  Daar gaan we weer 8 Japio 0 629 28 May 2023, 07:31
Laatste bericht: Japio
  Daar gaan we weer 6 Japio 2 936 25 May 2023, 16:47
Laatste bericht: roefke
  Daar gaan we weer 5 Japio 2 889 24 May 2023, 18:37
Laatste bericht: Japio
  Daar gaan we weer 3 Japio 0 669 21 May 2023, 18:49
Laatste bericht: Japio

Ga naar forum:


Gebruikers die deze discussie lezen: 1 gast(en)